บริหารเสน่ห์

“รถแม่งโคตรติดเลยว่ะ มิงโอเคไหมวะไอเชน”

เสียงคุ้นเคยของธีร์ดังขัดจังหวะขึ้นจากด้านหลัง ธีร์เดินเข้ามานั่งลงเก้าอี้บาร์ทรงสูงบุกำมะหยี่สีแดงข้างๆ เพื่อนแต่สายตากลับมองคนตัวเล็กที่อยู่ด้านหน้าอย่างไม่วางตาราวกับเจอของเล่นชิ้นใหม่เข้าให้แล้ว

“ก็อย่างที่เห็น” เชนตอบกลับเพื่อนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

“อุ๊ย!สาวน้อยคนนี้เป็นใครครับเนี่ย? ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย”

สายตาเป็นประกายของธีร์ที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าถูกใจเด็กสาวตรงหน้าเข้าอย่างจัง

ธีร์ ธีร์ธาม นักธุรกิจวงการร้านอาหารชื่อดังที่บริหารแต่ร้านระดับมิชลินเพื่อนสนิทของดาด้ากับเชนมักจะแวะมาผับของเชนบ่อยๆ จนเรียกได้ว่าเป็นลูกค้า VIP เลยทีเดียวมีช่วงเดือนหลังๆ ที่ติดงานเลยไม่ค่อยได้มาแต่หลังจากได้รู้ข่าวจากดาด้าก็รีบมาทันที

“มิงจะมองให้ทะลุไปเลยไหม” ดาด้าที่มองเหตุการณ์อยู่นานพูดกับคนมาใหม่ที่เอาแต่มองลูกน้องของเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้มอย่างไม่ละสายตาอย่างไม่สบอารมณ์

“สวัสดีค่ะ หนูชื่อพิพิมเป็นผู้ช่วยในบาร์ค่ะ”

ร่างบางทักทายคนตรงหน้าอย่างสดใส ยิ่งทำให้คนที่มาใหม่ชอบอกชอบใจผู้หญิงตรงหน้าดวงตากลมโต แก้มแดงระเรื่อ รอยยิ้มที่สดใส พูดกันตามตรงมันทำให้ธีร์ไม่อาจละลายตาได้

ผิวขาวเนียนตัดกับชุดบาร์เทนดี้สีดำรัดรูปคอปกแหวกเนินอกเล็กๆ เผยให้เห็นเนินอกตูมที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตแหวกอกที่ออกแบบมาพิเศษยิ่งขลับผิวขาวให้ผุดผ่องโดยเฉพาะเนินอกตูมที่เล่นซ่อนแอบกับสายตายิ่งทำให้ดูน่ามองทะลุเข้าไปด้านในเนื้อผ้า

“พี่ชื่อธีร์ครับ โสดสนิท น้องพิพิมมีแฟนรึยังครับ?”

ธีร์กลืนน้ำลายอึกใหญ่เพราะสายตาดันไปจับจ้องส่วนที่ไม่ควรจับจ้องเข้าไปซะแล้วทุกอย่างเกิดขึ้นในสายตาของเชนและดาด้าที่มองเพื่อนกำลังโชว์หื่นกับพนักงานในร้านอย่างโจ่งแจ้งขืนมันยังหื่นขนาดนี้มีหวังโดนแจ้งข้อหาคุกคามทางเพศกันพอดี

“ยังค่ะ หนูยังโสด พี่ธีร์หล่อขนาดนี้โสดจริงหรอคะ?”

พิพิมตอบกลับยอกล้อกับธีร์อย่างเป็นธรรมชาติเธอเองเข้าใจในเนื้องานที่ต้องเฟรนลี่กับลูกค้าที่มาอยู่หน้าบาร์ทำให้ธีร์ยิ่งสนใจในตัวพิพิมมากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัวเมื่อสาวน้อยตรงหน้าหยอกล้ออย่างมีชั้นเชิง

“โสดแต่ไม่สนิทหรอกรายนี้ ไม่รู้จะเรียกว่าโฉดหรือโสดดี”

ดาด้าบอกสรรพคุณของเพื่อนได้ครบจบในประโยคเดียวพร้อมแสยะยิ้มร้ายให้กับธีร์อย่างโจ่งแจ้งในขณะที่ธีร์กำลังจ้องพิพิมราวกับเสือเจอเหยื่ออันโอชะ ธีร์ใช้ศอกสะกิดดาด้าเล็กๆ เหมือนเป็นสัญญาณให้ช่วยอวยตัวเองแทนที่จะมาเตะตัดขากัน

“ด้ามิงก็พูดเกินไป ไม่จริงเลยนะครับว่าแต่พี่ขอไลน์น้องพิพิมได้ไหมครับ”

“นี่เวลางาน” ดาด้าพูดเสียงนิ่งทำเอาคนตรงหน้ายิ่งได้ใจ

“งั้นถ้าเลิกงานแล้วได้ใช่ไหมครับคุณหัวหน้า” ธีร์ตอบกลับดาด้าอย่างกวนๆ แต่สายตากลับมองไปที่อีกคนอย่างไม่ละสายตา

[งั้นพี่รอน้องพิพิมเลิกงานนะครับ]

ธีร์ยื่นหน้าข้ามบาร์ค็อกเทลเข้าไปกระซิบกับสาวน้อยอยู่ครู่นึง หลังจากแอบกระซิบกับพิพิม คนตัวเล็กก็พยักหน้าเชิงตอบรับพร้อมยิ้มหวานเธอก็เป็นคนที่เปิดกว้างรับความสัมพันธ์ใหม่ๆ อยู่แล้วเพราะเพิ่งเลิกรากับแฟนเก่าได้ไม่กี่วันแล้วอีกอย่างเพื่อนเจ้านายก็หล่อ ขาว ตี๋ ตรงสเปคเธอแบบสุดๆ

ลุคแบดๆ ขี้เล่นของธีร์ทำให้พิพิมใจเต้นระรัวถ้าเขาจีบเธอจริงๆ เธอคงจะรีบตอบว่า “แต่งค่ะ” อย่างไม่ลังเล ธีร์ขยิบตาให้พิพิมก่อนจะดึงเพื่อนรักทั้งสองคนขึ้นไปนั่งด้านบนโซน VIP

“ใครช่างตาถึงรับน้องพิพิมเข้ามาทำงานวะ สวย น่ารัก สดใสฉิบหาย” ธีร์ถามอย่างกระชุ่มกระชวยเพราะสาวน้อยโดนใจเขาสุดๆ

“ไอด้า ก็ลูกน้องมันกูว่างั้นๆ แหละ” เชนตอบกลับเสียงเรียบนิ่งแต่สายตากลับมองไปที่เธอ

“เอาอะไรมางั้นๆ กูว่าสวยเหมือนเบ...ดีที่มิงไม่สนใจกูยังหยุดมองไม่ได้เลยคนนี้กูขอละกัน”

ธีร์ยกแก้วเครื่องดื่มสีทองชนแก้วกับเชนหลังบอกเจตนารมณ์อย่างแน่วแน่ ขาเกือบหลุดพูดชื่อนั้นออกไป

เชนได้แต่พยักหน้าเชิงตอบรับนอกจากเรื่องขัดใจเขาก็ไม่เห็นว่าเด็กตัวเล็กจะสวยเว่อร์วังอย่างที่มันว่าสักนิด เชนสาดเครื่องดื่มแรงๆ เข้าปากอย่างต่อเนื่อง พออยู่โซน VIP ก็ไม่มีคนมาห้ามในใจก็คิดไปถึงคนที่ห้ามปรามก่อนหน้านี้ เด็กอะไรช่างจุ้นจ้านไม่เข้าเรื่อง

ไม่นานนักเพื่อนๆ ในกลุ่มอีกสองคนท็อปกับเวย์ก็ตามมาสมทบเพราะได้เห็นข่าวเมื่อช่วงบ่ายก็รู้ได้ทันทีว่าต้องมีคนเฮิร์ทหนักจากข่าวการประกาศแต่งงานของแฟนเก่าที่ทำเอาเพื่อนเสียทรงอยู่เป็นปีกว่าจะดึงกลับมาได้เล่นเอาเหล้าทั้งบาร์ยังไม่พอ

“มิงมองอะไรวะไอธีร์” เวย์สังเกตว่าเพื่อนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวคอยมองลงไปด้านล่างตลอดเวลา เหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอย่างกระวนกระวาย

“เดี๋ยวกูมา”

“มิงจะไปไหนวะไอธีร์”

เวย์ถามขึ้นอย่างสงสัยธีร์กระดกแก้วในมือก่อนจะหันมายักคิ้วใส่เวย์แทนคำตอบ ธีร์ลุกออกจากที่นั่งเดินตรงไปที่บาร์ค็อกเทลโดยมีสายตาทั้งสี่คู่มองตามหลังธีร์ไปไม่กี่นาทีต่อมาธีร์ก็มานั่งหน้าบาร์รอคนตัวเล็กเลิกงาน อย่างที่ตกลงไว้ก่อนหน้านี้ สายตาเพื่อนๆ โซน VIP ชั้นบนมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้านล่างโดยมีดาด้าลุกตามธีร์ลงไปติดๆ

“พี่ธีร์ ลงมาจริงๆ ด้วยนะคะ”

ร่างบางส่งยิ้มสดใสให้ธีร์เพราะไม่คิดว่าเขาจะมาตามที่บอกไว้จริงๆ ยิ่งเป็นเพื่อนของเจ้านายทำให้พิพิมไม่ค่อยกล้าคิดอะไรไปไกลแต่ก็แอบลุ้นอยู่บ้าง

“จริงสิครับพี่จริงจังนะ ตอนนี้ก็เลิกงานแล้วพี่ขอไลน์ได้รึยัง”

“รอขนาดนี้ ถ้าไม่ให้พิมจะใจร้ายไหมคะ” พิพิมยิ้มพร้อมแลกไลน์กับธีร์โดยมีสายตาคมของอีกคนมองอยู่จากชั้นบนโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น

“กลับยังไงคะ ให้พี่ไปส่งไหม”

“น้อยๆ หน่อยนี่ลูกน้องกู”

ดาด้าที่เดินตามลงมาพูดดักอย่างรู้ทันคิดจะกินเหยื่อตั้งแต่เจอหน้ากันวันแรก ไม่ใช่แค่ธีร์เพราะอีกคนก็ดูจะยังไงๆ อยู่

“มิงจะตามลงมาทำไมวะ กูแค่ไปส่งครับไม่ได้คิดอะไรไม่ดี”

ธีร์รีบแย้งดาด้าแทบจะทันทีอีกอย่างเขาไม่อยากให้กวางน้อยที่กำลังจะป้อนขนมจีบตกใจและหลุดมือเขาไป