ตอนที่ 47

“อิงฮวา รางวัลเหล่านี้เหมาะสมกับเจ้าแล้ว เรามอบให้เจ้าเพราะต้องการให้เจ้ามาเป็นสะใภ้หลวง เครื่องประดับเหล่านี้เป็นเพียงของหมั้นที่เราอยากมอบให้เจ้าเท่านั้น เจ้าจงรับเอาไว้เถิด” ฮองเฮาตรัสอย่างเมตตา เรื่องนี้พระนางเตรียมการเอาไว้แล้วว่าจะต้องหมั้นหมายอิงฮวาให้องค์ชายรองให้ได้

“ขอบพระทัยที่ฮองเฮาทรงเมตตาเพคะ เพียงแต่หม่อมฉันนั้นเป็นเพียงคนต่ำต้อย ไม่อาจรับพระกรุณาของพระองค์ได้เพคะ” อิงฮวายังคงปฏิเสธ

“เจ้าไม่พอใจองค์ชายรองของเราหรือ? เหตุใดจึงได้ปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า” ฮองเฮาทรงตรัสถามความเห็นของอิงฮวา

“หม่อมฉันมิกล้าอาจเอื้อมเพคะ หลายครั้งที่องค์ชายรองทรงช่วยเหลือหม่อมฉัน หม่อมฉันซาบซึ้งมาตลอด เพียงแต่เรื่องหมั้นหมายกับองค์ชายนั้น หม่อมฉันเกรงว่าฐานะอันต่ำต้อยจะไม่คู่ควรเพคะ” อิงฮวาหาข้ออ้างออกมาอีกจนได้

“ใครว่าเจ้าไม่คู่ควร? เรายินดีหมั้นหมายกับเจ้าตามที่เสด็จแม่รับสั่ง แล้วเจ้าเล่า ยินดีหรือไม่อิงฮ