เข้าสู่ระบบแชร์
เกลียด
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-14 00:57:13
บทล่าสุด
เล่ห์ร้ายน้องชายสุดที่รัก ตอนจบ
มาวิน....."โอ๋ โอ๋ผัวขอโทษครับ ผัวจะไม่ดุแล้ว โอ๋ โอ๋" ผมรีบดึงเธอมากอดปลอบเพราะตอนนี้เธอยังร้องไห้ไม่หยุดเลย ผมพาเธอมานั่งที่เตียงหยิบทิชชู่เช็ดคราบน้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยนและเบามือ "ฮึก ฮึก ฮึก" เธอสะอื้นไห้มองหน้าผมอย่างโกรธๆ"ผัวขอโทษนะครับ ต่อไปจะไม่ดุแล้วน๊า""ฮืออ ฮือออ วินพี่เป็นอะไรก็ไม่รู้ วันนี้พี่คิดถึงวินทั้งวันเลย ฮือออแล้วก็อ้วกด้วยเวียนหัวด้วย" เธอโผเข้ากอดซบหน้าลงมาที่อกของผมอย่างอ้อนๆ ผมว่าอาการแบบนี้อาจจะเป็นอาการของคนแพ้ท้องแบบหนึ่งหรือเปล่านะ ตอนท้องน้องมาตาผมแพ้ท้องแทนมุ่ยวันๆกินแต่ของเปรี้ยวๆแล้วก็อาเจียนทั้งวัน พอตอนท้องน้องเวนิสมุ่ยก็อาเจียนทั้งวันเหมือนกัน "มุ่ยเราไปหาหมอกันเถอะ""ฮืออ ไปทำไม""ฉันคิดว่าเธอน่าจะท้อง" พอผมบอกว่าท้องเธอก็รีบเงยหน้าขึ้นมาทันทีก่อนจะทำท่าเหมือนนึกอะไรสักอย่าง"ใช่ ประจำเดือนพี่ไม่มาจะสองเดือนแล้ว ฮือออ ทำไงดี ฮืออออ""ไม่ต้องทำไง ตอนนี้ไปหาหมอก่อนนะครับเมีย เลิกร้องไห้ได้แล้ว" ผมพาเมียที่จู่ๆกลายมาเป็นคนขี้แยไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อไปหาหมอโรงพยาบาลมินตรา....ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลกับมาวิน เพราะเขาคิดว่าฉันน่าจะท้อง ฉั
เล่ห์ร้ายน้องชายสุดที่รัก เอาเถอะน่าาาา
วันต่อมา...."มุ่ยเมื่อไหร่หมอนัดไปโรงพยาบาลอีก""อืมมม อาทิตย์หน้ามั้งจำไม่ได้เหมือนกัน" ฉันก็จำไม่ได้เพราะมันอยู่ในสมุดบันทึก"เห้ยมุ่ยจำไม่ได้ได้ไงวะ ต้องจำให้ได้ดิ" เขาเริ่มวีนใส่ฉันแล้วค่ะพอฉันบอกจำไม่ได้แต่ฉันก็ไม่ได้โกรธเขาหรอกนะเพราะฉันรู้ว่าเขาเป็นห่วงฉันเป็นห่วงลูก อาจจะเป็นเพราะตอนที่ฉันท้องน้องมาตาเขาไม่ได้อยู่ด้วยไม่ได้ดูแลเขาก็เลยอยากดูแลฉันตอนนี้ให้ดีที่สุด"ก็มันยุ่งหลายเรื่องนี่นาแต่ก็พอจำได้คร่าวๆว่าเป็นเดือนหน้าแต่จำวันไม่ได้" ฉันเปิดลิ้นชักหัวเตียงที่ซ่อนสมุดบันทึกออกมาให้เขาดู"อ่ะ รายละเอียดอยู่ในสมุดเล่มนี้ทั้งหมด" เขาทำหน้างอเดินมาดึงไปแล้วโดดขึ้นเตียงมานั่งอ่านแต่ละหน้าอย่างตั้งใจ ฉันมองหน้าเขาแล้วก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว"ยิ้มอะไรครับคุณเมีย ผัวกำลังงอนอยู่นะ""อย่างอนเมียเลยนะคะ เมียจำไม่ได้จริงๆนี่นา>ฉันขยับตัวขึ้นไปนอนข้างๆเขาแล้วเอามือข้างหนึ่งของเขามาโอบกอดฉันไว้ซึ่งเขาก็กอดฉันโดยที่ตายังอ่านสมุดบันทึกอยู่"ดีใจมั้ย""เรื่องไรอ่่ะ""อ้าวก็เรื่องลูกไง""ถามโง่ๆอีกละครับเมีย ผัวจัดหนักจัดเต็มทุกวันก็เพื่อสิ่งนี้มีแต่เมียที่เอาแต่กินยาคุม" พูดแล้วทำหน้างอ
เล่ห์ร้ายน้องชายสุดที่รัก บทลงโทษNC+
มาวิน....."เมื่อกี้เธอบอกว่าลูกจะอันตรายหมายความว่าไง" ตอนนี้ผมขอหยุดทุกอย่างก่อนเพื่อฟังคำตอบ"ก็....ก็ตอนนี้พี่ท้องอยู่>ท้อง!!! กำลังจะมีลูกเหรอ""อื้ม" เธอพยักหน้าเบาๆแต่เอวยังขยับเบาๆไม่ยอมหยุด"อ่าาา เมียทำไมทำแบบนี้ ซี๊ดดด อื้มมม มุ่ยหยุดก่อน""ไม่หยุดมันจะเสร็จหยุดไมไ่ด้" มุ่ยเริ่มขยับเร็วขึ้นแต่ไม่ได้แรงมาก "ซี๊ดดด อื้มมมม กะ กี่เดือนแล้ว" ผมเสียวก็เสียวอยากรู้ก็อยากรู้"อ๊ะ อ๊ะ สะ สาม เดือนแล้ว ฮือออ วินพี่จะไม่ไหวแล้ว ฮืออออ" เธอตอบเสียงกระท่อนกระแท่นด้วยน้ำเสียงหอบเหนื่อย ก็จะไม่ให้เหนื่อยได้ไงก็เธอเล่นขย่มไม่หยุดอยู่แบบนี้"ละ แล้วทำไมเพิ่งมาบอก ซี๊ดดด อ่าาาาา" "กะ ก็อยากเซอร์ไพรส์ แล้วเซอร์ไพรส์มั้ยคะ" ถามได้นะเมียว่าเซอร์ไพรส์ไหม แบบนี้ต้องลงโทษให้หนักๆ"อื้มเซอไพรส์มาก แบบนี้ต้องโดนทำโทษโทษฐานปิดบังผัว" ผมจับมุ่ยพลิกตัวลงนอนก่อนจะดึงท่อนเอ็นออกมาอย่างช้าๆทำให้คนใต้ร่างทำหน้างอไม่พอใจ ผมรู้ว่าเธอกำลังจะเสร็จแต่ผมจะยังไม่ให้เธอเสร็จ ผมจะลงโทษที่เธอปิดบังเรื่องลูก นับเป็นครั้งที่สองแล้ว ถามว่าโกรธไหม ไม่เลยครับเพราะผมรู้ว่าทุกอย่างที่เธอทำเธอมีเหตุผลเสมอ "วะ วินจะท
เล่ห์ร้ายน้องชายสุดที่รัก แค่สองยกทำไมน้อยจังเลยNC+
มินตรา...ฉันเข้าใจมาวินนะเขาหวงฉันมากเพราะเขารักฉันมากเขาถึงทำแบบนี้ ไม่ว่าจะผ่านไปนานกี่ปีความรู้สึกของเขาที่มีให้ฉันมันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย แล้วแบบนี้จะให้ฉันไปว่าเขางี่เง่าได้ยังไงจริงมั้ย แล้วอีกอย่างฉันเองก็มีความสุขมากด้วยที่ได้ไปนั่งเฝ้าเขาอยู่ใกล้เขาได้รู้ว่าเวลาที่เขาอยู่กับพื่อนเป็นยังไง เขาไม่เคยปิดบังเลยว่าเราเป็นอะไรกัน เพราะเขารักฉันมากให้เกรียติฉันมากถ้ามีผู้หญิงคนไหนเข้าหาเขาก็จะบอกทันทีว่าเขามีลูกมีเมียแล้ว มันเป็นแบบนี้มาตลอดจนกระทั่งเราเรียนจบพร้อมกัน รับปริญญาพร้อมกันโดยมีน้องมาตามาถ่ายรูปร่วมเฟรมด้วย หลายๆคนที่เพิ่งรู้ก็ต่างพากันแปลกใจที่เราสองคนมีลูกกันแล้ว แต่มาวินเขาก็ไม่แคร์สายตาใครจะมอง เขาภูมิใจในตัวเองที่เป็นคุณพ่อลูกหนึ่ง แต่วันนี้ฉันมีข่าวดีจะบอกกับเขาซึ่งฉันมั่นใจว่าเขาต้องดีใจมากๆแน่"เดี๋ยวผมกับมุ่ยจะไปเอาของที่คอนโดผมฝากลูกกลับพร้อมแม่นะครับ""ได้ครับลูก^^" ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้จะไปเอาของหรอกเขาจะเอาฉันนี่แบ่ะ แต่ฉันก็ไม่ขัดนะเพราะฉันก็....เหมือนกัน>เห้อเหนื่อยจังวันนี้" พอกลับมาถึงห้องเขาก็ดึงฉันไปนอนกอดพร้อมกับบ่นเล็กๆเพราะวันนี้เราตื่นเช้ากันมากเพรา
เล่ห์ร้ายน้องชายสุดที่รัก เคลียร์ใจ
มินตรา.....หลังจากมาวินมาส่งฉันเสร็จเขาก็กลับไปที่คณะตัวเอง ทำให้ฉันมีเวลาที่จะได้คุยแบบเปิดใจกับต้นรัก"น้องรักยังโกรธพี่อยู่หรือเปล่า""โกรธเรื่องอะไรคะ เรื่องวินน่ะเหรอ""ใช่""ไม่แล้วล่ะคะ ไม่รู้จะโกรธทำไม วินเค้าไม่ได้รักรักตั้งแต่แรกเขารักแต่พี่ขนาดเขาความจำเสื่อมรักก็คอยเอาใจใส่ดูแลเขาทุกอย่างเขาก็ยังไม่เคยมีใจให้รักเลย เขาเอาแต่คิดถึงพี่แค่นี้รักก็รู้แล้วล่ะค่ะว่าตัวรักไม่สิทธิ์ได้ความรักจากเขา ดีแล้วล่ะค่ะที่เราไม่ได้หมั้นกัน""พี่ขอบใจรักเลยนะที่พาวินไปหาลูก""เพราะลูกของพี่นี่แล่ะค่ะถึงทำให้รักยอมรับความจริง ยังไงรักก็ขอให้พี่กับวินมีความสุขเข้าใจกันให้มากๆ นะคะ""จ๊ะ^^"หลังจากเคลียร์กับต้นรักฉันก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกเหมือนไม่มีอะไรติดค้างใจอีกตอนนี้ฉันกำลังนั่งรอมาวินมารับเขาบอกให้ฉันรออยู่ที่ตึกคณะไม่ต้องเดินมาหาเขาที่คณะเพราะมันไกล "พี่มุ่ยครับ^^" จู่ๆก็มีนักศึกษาชายคนหนึ่งเดินมาทักฉันซึ่งฉันจำได้ว่าเขาเรียนอยู่คณะเดียวกับฉันเพราะตอนนั่งเรียนเขาหันมามองหน้าฉันบ่อยมากซึ่งฉันก็ยิ้มกลับไป คือฉันจำไม่ได้ว่าเคยรู้จักเขามาก่อนหรือเปล่า"เอ่อ คือเรารู้จักพี่ด้วยเหรอ"
เล่ห์ร้ายน้องชายสุดที่รัก รักมากก็ทำแรงมาก
มินตรา...ฉันลืมตาขึ้นมาในเช้าอีกวันด้วยอาการปวดร้าวไปทั้งตัวพอนึกขึ้นได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนฉันก็รีบหันไปมองคนข้างๆ แต่ก็ไม่เจอ ฉันมองหาเสื้อผ้าตัวเองที่ถูกเขาถอดทิ้งเรี่ยราดเมื่อคืนเพื่อจะใส่ออกไปดูลูกแต่ตอนนี้มันลงไปอยู่ในตะกร้าผ้าเรียบร้อยแล้วซึ่งน่าจะเป็นมาวินที่เก็บให้ ฉันมองไปที่หน้าห้องน้ำก็ไม่ได้ยินเสียงน้ำไหลและไฟก็ไม่ได้เปิดแสดงว่าเขาตื่นก่อนฉันแล้วขาคงออกไปข้างนอกแล้ว"โอ๊ย เจ็บ" ฉันร้องด้วยความเจ็บโดยเฉพาะตรงส่วนนั้น มันเจ็บเหมือนกับครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับมาวินแล้วครั้งนี้เขาก็ทำนานมากรุนแรงมากจนฉันต้องร้องขอให้เขาพอแต่กว่าเขาจะหยุดก็เกือบฟ้าสางฉันพาร่างกายตัวเองที่แทบจะไม่มีแรงเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำพอเข้าไปในห้องน้ำฉันก็เห็นสภาพตัวเองไม่ต่างจากวันนั้นเลย รอยต่างๆ เต็มตัวเต็มคอฉันไปหมดซึ่งกว่าจะหายก็ใช้เวลาหลายวันฉันหาชุดที่พอจะปกปิดรอยตรงบริเวณลำคอใส่เพราะไม่อยากให้ลูกเห็นแล้วก็ถามเพราะน้องมาตาเป็นเด็กช่างสังเกตมากๆ ตอนอยู่อเมริกาฉันเคยไปแอบร้องไห้ก่อนจะรีบเช็ดน้ำตาเพราะกลัวลูกถามแต่ก็ไม่รอดพ้นสายตาของเด็กอายุขวบกว่าไปได้แกถามฉันทันทีว่าฉันร้องไห้ทำไมซึ่งฉันก็
บางทีคุณอาจจะชอบ
น้องสาวข้างบ้านคนนี้ เป็นคนโปรดของพี่วิศวะขี้หวง
มิลเลียนาห์1.1K viewsแพ้รักคู่หมั้นสวมรอย
ลภัสลัล434 viewsละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง
SOEUR1.4K viewsSugar Daddy ครูพละแสนรัก
เลดี้ ปลาวาฬ✿429 viewsรักสุดท้ายของนายแบดบอย
RiTAA1.3K viewsคนของเฮีย
Choijihoo_writer 520 viewsสัญญารักร้ายนายเจ้าชู้
ดอกอ้อลู่ลม127 viewsเพลิงพิศวาส
inglada87 views
