LOGINShare
ตอนที่ 6 | อ่อนโยน
Last Updated:
2025-04-08 18:30:30อนาวินหันไปมองหญิงสาวหลังจากที่จอดรถสนิท เขาลังเลว่าจะปลุกเธอดีหรือเปล่า เพราะดูท่าทางเธอน่าจะเหนื่อยมาก ถึงได้นอนหลับมาตลอดทาง ทั้งๆ ที่เธอไม่เคยหลับอยู่บนรถให้เขาเห็นเลยสักครั้ง
เมื่อเห็นว่าเธอยังคงหลับสนิทเขาจึงช่วยปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วปรับเบาะให้เธอ จังหวะที่เขากำลังโน้มตัวไปคลำหาปุ่มปรับเบาะ ตากลมโตก็ลืมตาขึ้นมาพอดี ก่อนที่เธอจะเบิกตากว้างเมื่อใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซน แล้วท่าทางของเขายังล่อแหลม หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ
...แต่ไม่ใช่แค่เธอหรอกนะที่ตกใจ อนาวินเองก็ตกใจเช่นกัน… ที่ทำให้เธอตื่น แล้วดูท่าทางเธอกำลังเข้าใจผิดว่าเขากำลังจะล่วงเกินเธอแน่ๆ
พรึบ!!!!
ขณะที่ทั้งสองคนกำลังสบตากัน อนาวินสัมผัสไปโดนปุ่มปรับเบาะเข้าพอดี จึงทำให้เขาเสียหลักทาบทับลงไปที่ล่างเล็ก
ม๊วฟ!!!!
แล้วก็ไม่ใช่แค่ร่างกายที่สัมผัสกัน ริมฝีปากยังแนบชิดบดเบียดกันจนคนใต้ร่างเบิกตากว้างหัวใจเต้นแรงแทบระเบิด สัมผัสที่ไม่เคยพบเจอทำให้ร่างเล็กเกร็งไปทั่วร่างจนถึงปลายเท้า แล้วเขายังไม่ยอมถอนริมฝีปากออกเสียด้วย จนเธอต้องเป็นฝ่ายดันหน้าอกของเขาออกแทน
“ขอโทษครับ พี่แค่จะปรับเบาะให้พิมพ์”
อนาวินบอกไปหลังจากที่ผละออกจากริมฝีปากบางและร่างเนียนนุ่มอย่างน่าเสียดาย ใครจะรู้ว่าเขาต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน ไม่ให้ทำอะไรเธอไปมากกว่านี้ ทั้งๆ ที่อยากทำใจจะขาด
“ไม่เป็นไรค่ะ”
พราวฟ้าตอบไปเสียงเบา แล้วเบือนหน้ามองออกไปนอกรถ ตอนนี้หัวใจของเธอเต้นแรงจนทำตัวไม่ถูก เมื่อกี้เขาเรียกว่าจูบหรือเปล่า เธอยังไม่ได้เสียจูบแรกใช่ไหม เธอได้แต่ถามตัวเองด้วยท่าทางตื่น จนไม่ได้ฟังที่คนข้างๆ ถาม
“พิมพ์ครับ”
“ค่ะ”
พราวฟ้าตอบเสียงสั่น เมื่อชายหนุ่มเรียกสติของเธอด้วยการใช้มือสัมผัสที่แก้มของเธอเบาๆ สายตาที่มองเธอก็อ่อนโยนจนเธอใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อาจจะเป็นเพราะเธอไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหนมาก่อน
“ไปกันดีกว่าครับ คนของพี่เตรียมเรือไว้แล้ว”
เตรียมเรืออย่างนั้นเหรอ พราวฟ้ามองหน้าชายหนุ่มด้วยท่าทางสงสัย เขาจะเตรียมเรือทำไม นี่เขาจะพาเธอไปไหนกันแน่ ไม่ใช่สิ… ต้องบอกว่าเขาจะพาพิมพ์ดาวไปไหนถึงจะถูก เพราะตอนนี้เธอเป็นตัวแทนของพิมพ์ดาว
พราวฟ้านั่งนิ่งมองร่างสูงที่กำลังเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้เธอ เขาช่างอบอุ่นและใส่ใจน้องสาวของเธอจริงๆ
“ไปครับ” อนาวินยื่นมือมากุมมือเธอแล้วพาเธอเดินไปยังที่ไหนสักแห่ง
พราวฟ้าได้มองที่มือของตัวเองที่ผสานกันกับมือหนา เธอเดินตามเขาไปโดยไม่ถามอะไร
เพราะคำตอบอยู่ตรงหน้าแล้ว พราวฟ้ามองเรือยอร์ชลำใหญ่ตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยขึ้นเรือแต่เธอรู้สึกตื่นเต้นที่ต้องไปกับเขา คนที่เธอแทบจะไม่รู้จัก รู้แค่เพียงว่าเขาชื่ออนาวินและเป็นแฟนของน้องสาวเธอ
“ระวังนะครับ”
น้ำเสียงอ่อนโยนที่เขาเอ่ยออกมาบ่งบอกถึงความห่วงใยและใส่ใจ จนพราวฟ้ารู้สึกอบอุ่นหัวใจไปด้วย เขาประคองเธอราวกับว่าเธอเป็นเด็กน้อยที่กำลังหัดเดิน
“เราจะไปไหนกันเหรอคะ ทำไมต้องขึ้นเรือ”
ถึงมันจะสายไปแล้วที่เธอถามตอนที่ขึ้นเรือมากับเขาแล้ว แต่เธอก็ถามออกไปเพื่อไม่ให้สถานการณ์ดูตึงเครียดเท่านั้น ระหว่างเธอกับเขาแทบไม่รู้จักกันเลย แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกปลอดภัยก็ไม่รู้
“พิมพ์อยากมานอนดูดาวไม่ใช่เหรอครับ”
อนาวินพูดออกไปขณะที่เดินมาถึงที่หมาย ที่ที่เขาสั่งให้ลูกน้องคนสนิทจัดเตรียมไว้ไม่กี่ชั่วโมงก่อน ซึ่งเป็นเวลาก่อนที่เขากับเธอจะมาถึง
ทันทีที่ก้าวขึ้นมาถึงดาดฟ้าชั้นบนสุดของเรือ พราวฟ้าก็ตกตะลึงกับภาพตรงหน้า ที่นอนเล็กๆ ที่รายล้อมไปด้วยไฟกระพริบๆ วิบวับเล็กๆ ราวกับเอาดวงดาวบนท้องฟ้าลงมาประดับ บวกกับบรรยากาศและคลื่นลมทำให้ดูโรแมนติกสุดๆ
“ชอบไหมครับ”
เสียงทุ้มต่ำที่ดังขึ้นข้างๆ หูทำเอาพราวฟ้าขนลุกไปทั้งตัว แล้วหัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นเมื่อแขนแกร่งสวมกอดเธอจากด้านหลัง ความอ่อนโยนของเขาทำเธอไปไม่เป็น จะปฏิเสธก็กลัวเขาจะจับได้ว่าเธอไม่ใช่พิมพ์ดาวคนรักของเขา จึงได้แต่ยืนให้เขาสวมกอดอยู่อย่างนั้น
“ชอบค่ะ”
พราวฟ้าตอบเสียงสั่น ร่างกายร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้เธอแทบจะไม่ได้สนใจบรรยากาศโดยรอบเลย เพราะลมหายใจอุ่นๆ ของเขากำลังทำลายสติของเธอ
“ไปนอนดูดาวกันดีกว่าครับ”
อนาวินคลายกอดแล้วจูงมือแฟนสาวมายังพื้นที่เล็กๆ ที่ลูกน้องคนสนิทเตรียมไว้ให้ เขาประคองเธอนอนลงเบาๆ ก่อนที่เขาจะนอนลงข้างๆ เธอ
ทั้งสองคนนอนมองท้องฟ้าโดยไม่มีการพูดคุยใดๆ ออกมา มีเพียงเสียงลมเสียงคลื่นที่พัดผ่าน อากาศที่เริ่มเย็นลงทำให้พราวฟ้าใช้สองแขนโอบกอดตัวเองเพื่อคลายหนาว โดยไม่รบกวนคนที่นอนหลับอยู่ข้างๆ บางทีเขาอาจจะเหนื่อยจากการทำงานเหมือนเธอที่เผลอหลับตอนเขาขับรถมา น่าอายจริงๆ
ขณะที่พราวฟ้ากำลังคิดอะไรเพลินๆ คนที่เธอคิดว่านอนหลับก็พลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างของเธอ พราวฟ้าเบิกตากว้างมองใบหน้าหล่อที่ห่างกันไม่กี่เซน จนเธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่กำลังเป่ารดแก้มของเธอทำให้เธอเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง
‘เอายังไงต่อดียัยพราว’ พราวฟ้าพยายามคิดหาทางออกให้ตัวเอง ขณะที่ใบหน้าหล่อกำลังเลื่อนเข้าใกล้มาเรื่อยๆ
“ที่พี่ไม่เคยล่วงเกินพิมพ์ ไม่ใช่ว่าพี่ไม่รักพิมพ์ หรือว่าพี่รังเกียจพิมพ์นะครับ”
พราวฟ้ารู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันทีที่รู้ว่าเขาไม่เคยล่วงเกินน้องสาวของเธอ แล้วตอนนี้เขาก็คงจะไม่ทำเหมือนกัน… ใช่ไหม?
“แต่ที่พี่ไม่ทำเพราะพี่อยากให้พิมพ์รู้ว่า พี่รักพิมพ์จริงๆ ไม่ใช่หวังแค่ร่างกายของพิมพ์ เหมือนผู้ชายที่ผ่านมาของพิมพ์”
พราวฟ้านิ่งไปชั่วขณะเมื่อได้ยินในสิ่งที่ชายหนุ่มพูดออกมา ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นสายตาชื่นชมในความเป็นสุภาพบุรุษของผู้ชายคนนี้
ถึงเธอจะไม่รู้จักเขามาก่อน เธอก็รู้สึกได้ถึงความจริงใจของเขาที่มีต่อน้องสาวของเธอ ซึ่งหาได้ยากมากจากผู้ชายสมัยนี้ ขนาดเขารู้ว่าน้องสาวของเธอเคยคบกับใครมาก่อน แล้วเจออะไรมาบ้าง เขาก็ยังรักและทะนุถนอมน้องสาวของเธอ น่าชื่นชมจริงๆ
พราวฟ้าเผลอมองใบหน้าหล่อด้วยสายตาหยาดเยิ้มและคิดอะไรเพลินๆ จนไม่รู้ตัวว่าเธอกำลังจะโดนขโมยจูบอีกครั้ง
“อือ...”
O.O!!
ตากลมโตเบิกกว้าง หัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อริมฝีปากหนากดลงมาที่ริมฝีปากบางของเธออย่างหนักหน่วง ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก กวาดต้อนหาความหวานจากทุกซอกทุกมุม มันช่างเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่รู้สึกดีเหลือเกิน พราวฟ้าเคลิ้มไปกับรสชาติการจูบของชายหนุ่มจนลืมความถูกต้อง เธอไม่ใช่พิมพ์ดาว เธอจะยอมให้เขาจูบตามอำเภอใจแบบนี้ไม่ได้
พราวฟ้าเลื่อนมือขึ้นมาดันหน้าอกแกร่งให้เขาหยุด แต่เขากลับรวบมือทั้งสองข้างของเธอ แล้วกดเอาไว้กับที่นอนไม่ให้เธอขัดขืนโดยที่ปากยังจูบเธออย่างดูดดื่ม
..
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
เป็นเรื่องแล้วไง จะทำยังไงต่อไปล่ะพราวฟ้า!!
Latest chapter
เล่ห์ร้ายสลับรัก ตอนพิเศษ 8 | คลั่งรัก NC++ (ตอนจบ)
ร่างหนาเดินออกมาจากห้องน้ำก็ต้องพบกับความเงียบ เมื่อภายในห้องมีเพียงความว่างเปล่าไม่มีใครอยู่เลยสักคนอนาวินมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่พันรอบเอวอยู่ พอได้อาบน้ำสบายตัวก็คิดขึ้นมาได้ว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนสายตาคมเข้มกวาดมองไปรอบห้องเพื่อที่จะมองหาพราวฟ้า แต่สายตาเขาก็สะดุดไปเห็นเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้นที่แขวนไว้อยู่หน้าตู้เสื้อผ้าที่อยู่ไม่ไกลซึ่งคงจะเป็นเสื้อและกางเกงที่ใหญ่ที่สุดในตู้ของพราวฟ้าและเธอคงจะมั่นใจและคิดว่าเขาคงจะใส่ได้อย่างแน่นอนอนาวินไม่รอช้ารีบใส่เสื้อผ้าและแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะเดินลงไปหาเธอข้างล่าง แน่นอนว่าเธอคงจะทำอาหารอยู่ในห้องครัวเป็นแน่“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอคะ” พราวฟ้าที่กำลังยุ่งอยู่หน้าเตาแก๊สก็เอ่ยถามชายหนุ่มพร้อมรอยยิ้ม“ครับ ทำอะไรอยู่ครับทำไมหอมจังเลย” อนาวินไม่พูดเปล่าขายาวรีบเดินเข้าไปหาหญิงสาวพร้อมกับกอดเธอเอาไว้แน่น“พราวทำข้าวต้มค่ะ พี่วินหิวหรือยังคะ”ใบหน้าสวยตอบพร้อมรอยยิ้ม ถึงแม้จะโดนอีกฝ่ายกอดในขณะที่เธอกำลังทำข้าวต้มอยู่ เธอก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดหรือวุ่นวาย แต่กลับรู้สึกดีและมีความสุขมากๆ อีกด้วย“หิวครับ”“รออีกนิดนะคะข้าวต้ม
เล่ห์ร้ายสลับรัก ตอนพิเศษ 7 | ความสุข NC++
ปึก! ปึก! ปึก!“อะ! อ๊ะ!”เสียงครางหวานยังคงดังออกมาเป็นระยะ โชคดีที่เป็นห้องเก็บเสียงและวันนี้ก็ไม่มีใครอยู่บ้าน ส่วนแม่บ้านประจำก็ลากลับบ้าน พราวฟ้าอยู่คนเดียวแล้วก็เหงาก็เลยชวนอนาวินมาอยู่เป็นเพื่อนม๊วฟ!“ซี๊ดดด!”ริมฝีปากบางซูดปากครางเสียวร่างสวยเกร็งไปแทบทุกส่วน เมื่อริมฝีปากหนาทั้งดูดทั้งเลียหน้าอกอวบอิ่ม แถมช่วงล่างก็กระแทกสะโพกเข้าออกไม่หยุด เรียกได้ว่าปรนเปรอทั้งช่วงบนช่วงล่างพร้อมกันแบบนี้จะไม่ให้พราวฟ้าเสียวได้ยังไง“อ่าส์!” เสียงคำรามจากร่างหนาก็ดังออกมาเป็นระยะไม่ต่างกัน ยิ่งเขากระแทกและบดขยี้แก่นกายใหญ่ ร่องรักก็ยิ่งรัดแน่นจนอนาวินแทบจะทนไม่ไหวความเสียวที่ถูกปะปนไปด้วยความทรมานแต่ก็ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกดีไม่น้อย ซึ่งมันเป็นความรู้สึกเสียวซ่านจนยากเกินที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้“อึก! อะ! พราวไม่ไหวแล้วค่ะ ซี๊ด!” พราวฟ้าพูดออกมาพร้อมกับความรู้สึกที่แปลกใหม่วิ่งวนอยู่ภายในร่างกาย ซึ่งเธอไม่เคยรู้สึกดีกับความรู้สึกแบบนี้มาก่อน“อ๊าส์! พี่ก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันครับ” น้ำเสียงที่อบอุ่นปนด้วยความทรมานเอ่ยบอกหญิงสาวที่นอนอยู่ใต้ร่างถึงแม้ว่าปากจะบอกว่าไม่ไหวแต่สะโพกหนาก็ยังคงก
เล่ห์ร้ายสลับรัก ตอนพิเศษ 6 | เอาใจ NC++
แขนเรียวทั้งสองข้างโอบกอดชายหนุ่มเอาไว้ด้วยความอบอุ่น โดยที่ริมฝีปากของทั้งสองยังคงแนบชิดและบดขยี้กันอย่างดูดดื่ม“อืม…” น้ำเสียงทุ้มต่ำครางเสียงกระเส่าอยู่ข้างใบหูเล็กด้วยความพอใจพราวฟ้าในตอนนี้ราวกับพราวฟ้าคนใหม่ที่ไม่เคยมีใครเห็นเธอในมุมนี้มาก่อน ทั้งท่าทางและน้ำเสียงเธอดูออดอ้อนเพื่อเอาใจอีกฝ่ายอย่างสุดกำลัง ถ้าหากอะไรที่ทำให้ชายหนุ่มมีความสุข เธอก็พร้อมที่จะทำและปรนเปรอเขาทุกอย่างมือบางจัดการถอดเสื้อผ้าชายหนุ่มออกจนหมดถึงแม้พราวฟ้าจะรู้สึกเกร็งๆ อยู่บ้างแต่เธอก็พยายามทำใจให้สบายและผ่อนคลายมากขึ้นพรึบ!ร่างหนาถูกผลักให้นั่งลงอยู่บนเตียงนอนกว้าง ถึงไม่ใช่ครั้งแรกแต่ก็ทำให้อนาวินตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เรียกได้ว่าตื่นเต้นกว่าครั้งแรกเสียอีก“เดี๋ยวพราวทำให้ค่ะ” น้ำเสียงและสายตายั่วยวนมองไปที่ชายหนุ่ม หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ทำอะไรที่แปลกใหม่ ซึ่งเธอเองก็ไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำใบหน้าหล่อกระตุกยิ้มด้วยความพอใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังถอดเสื้อผ้าออกอย่างช้าๆ ต่อหน้าเขา เรือนร่างสวยไร้สิ่งปกปิดทำเอาอนาวินเผลอจ้องมองไม่ยอมละสายตา“มองแบบนี้พราวก็เขินแย่สิคะ” ใบหน้าส
เล่ห์ร้ายสลับรัก ตอนพิเศษ 5 | ง้อ
ระหว่างทางที่อยู่บนรถมีเพียงแค่ความเงียบ ซึ่งไม่เคยเป็นแบบนี้เลยสักครั้ง ปกติแล้วอนาวินจะอารมณ์ดีและชวนคุยอยู่ตลอดเวลา แต่ตอนนี้พราวฟ้ารับรู้ได้ถึงความผิดปกติลางอย่างขึ้นมาได้อย่างชัดเจนร่างบางนั่งเงียบมองซ้ายมองขวาไม่รู้เลยว่าจะต้องทำตัวยังไง จะต้องถามอะไรถึงจะไม่ทำให้บรรยากาศบนรถนั้นเงียบจนเกินไป“พี่วิน…” พราวฟ้าตัดสินใจเรียกชื่อชายหนุ่มขึ้นมา แต่เธอก็ยังไม่กล้าที่จะพูดหรือถามอะไรในตอนนี้“ครับ” มีเพียงเสียงตอบรับสั้นๆ และสายตานิ่งเรียบที่มองถนนอย่างไม่ยอมละสายตา“พี่วินเป็นอะไรหรือเปล่าคะ” หญิงสาวถามออกมาตามตรงในขณะที่รถยนต์คันหรูวิ่งเข้ามาจอดภายในบ้านหลังใหญ่“เปล่าครับ” ชายหนุ่มยังคงตอบด้วยน้ำเสียงและท่าทางนิ่งเรียบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน“งอนพราวอยู่ใช่ไหมคะ” พราวฟ้าถามต่อเมื่อรถยนต์จอดสนิทที่หน้าบ้าน“เปล่าครับ”“ใช่แน่เลย พี่วินงอนพราวเรื่องอะไรคะ” ในขณะที่ถามพราวฟ้าก็พยายามคิดว่าชายหนุ่มกำลังงอนเธอเรื่องอะไร เขาถึงได้ทำตัวเฉยชากับเธอแบบนี้“นี่ก็ดึกแล้ว พี่ว่าพราวเข้าบ้านไปพักเถอะ”ยิ่งเห็นท่าทางและคำพูดที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่มพราวฟ้าก็ยิ่งรู้สึกผิดและอยากจะทำให้ทุกอย่างกลั
เล่ห์ร้ายสลับรัก ตอนพิเศษ 4 | น้อยใจ
เมื่อพราวฟ้าเข้าห้องประชุมเธอก็ทำหน้าที่ของตัวเองเป็นอย่างดี ตั้งใจทำงานนั่งรับฟังทุกข้อเสนอและทุกแผนงานของบริษัทเป็นอย่างดี เนื่องจากเป็นการประชุมใหญ่ประจำปีการประชุมในครั้งนี้จึงใช้เวลาประชุมยาวนานกว่าทุกครั้งใช้เวลาในการประชุมเกือบสามชั่วโมงกว่าพราวจะประชุมเสร็จก็แทบจะหมดแรงและใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว ร่างบางเดินกลับเข้าห้องทำงานด้วยความเหนื่อยล้าพลังงานที่มีหมดไปกับการประชุมแล้วจริงๆ“พี่วิน…” หญิงสาวเรียกชื่อชายหนุ่มเสียงเบาแต่ก็เต็มไปด้วยความตกใจที่เห็นอนาวินนั่งหลับอยู่ที่โซฟารับรองแขกภายในห้องทำงานของเธอพราวฟ้ามองใบหน้าหล่อด้วยความสงสัยพร้อมกับคำถามมากมายที่วิ่งเข้ามาในหัว เธอเดินเข้าไปดูเขาใกล้ๆ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าเขากลับมารับเธอหรือว่าเขานั่งรออยู่ในห้องนี้จนเธอประชุมเสร็จ“ทำไมมานั่งหลับอยู่ตรงนี้คะ”ร่างบางตัดสินใจถามขึ้นมาตามตรง เพราะตอนนี้ก็ถึงเวลาเลิกงานแล้วเธอจะปล่อยให้เขาหลับต่อไปแบบนี้ไม่ได้“อือ… ประชุมเสร็จแล้วเหรอครับ” ร่างหนางัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับคำถาม“เสร็จสักพักแล้วค่ะ”“ทำไมไม่ปลุกพี่ละครับ”“พี่วินได้กลับไปทำงานหรือเปล่าคะ” หญิงสาวเลือกที่จะถามกลับ
เล่ห์ร้ายสลับรัก ตอนพิเศษ 3 | ไม่มีเวลา
หนึ่งเดือนต่อมาหลังจากที่เรื่องราวทุกอย่างผ่านไปพิมพ์ดาวกับคุณแม่ก็ได้เดินทางไปเที่ยวและพักผ่อนที่ต่างประเทศ เพื่อที่จะได้เปลี่ยนบรรยากาศและทำใจให้สบายมากขึ้น ก่อนที่จะกลับมาคลอดและเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าส่วนพราวฟ้าก็ยินดีที่จะออกเงินและดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้กับคุณแม่และน้องสาว ซึ่งเธอก็มีอนาวินคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ทำให้ดารารายและพิมพ์ดาวได้ไปเที่ยวแบบสบายใจไม่ต้องคอยเป็นห่วงพราวฟ้า“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ”พราวฟ้าเอ่ยขอบคุณชายหนุ่มพร้อมรอยยิ้ม หลังจากที่คุณแม่กับน้องสาวไปเที่ยว อนาวินก็ทำหน้าที่ดูแลเธอเป็นอย่างดีทุกอย่างไม่มีขาดตกบกพร่องในหน้าที่แฟนเลยสักครั้ง“เดี๋ยวพี่มารับไปทานข้าวเที่ยงนะครับ”“ไม่เป็นไรค่ะ ตอนบ่ายพราวมีประชุมถ้าออกไปทานข้างนอกคงกลับมาไม่ทันแน่เลยค่ะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธเพราะช่วงนี้งานที่บริษัทค่อนข้างเยอะ ทำให้เธอไม่มีเวลาว่างมากพอที่จะออกไปไหน“งั้นเดี๋ยวพี่ซื้อมาทานด้วยที่บริษัท” อนาวินแทบจะขาดพราวฟ้าไม่ได้ก็อาสาซื้อมาทานด้วยเพื่อเอาใจเธอ“ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ”“ตั้งใจทำงานนะครับ”“พี่วินก็ตั้งใจทำงานเหมือนกันนะคะ”“ครับ แล้วเจอกันนะ”“ค่ะ”
You may also like
คลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.17.3K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก443.3K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์39.1K viewsชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.0K viewsห้องลับ..ประธานหื่น
Yurial603 viewsMy teddy สามีติดดิน
ปลายฟ้า/ไรท์เกว317 viewsหวานนักรักของซาตาน
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง226 viewsระบำผีเสื้อ
จรสจันทร์349 views
