เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 12
“หรือว่าจะอยู่ข้างนอก” ร่างบางพูดกับตัวเองเบา ๆ เพราะไม่เห็นไดร์เป่าผมของตัวเองที่เอามาวางในห้องน้ำ พอไม่เห็นเลยตัดสินใจออกจากห้องน้ำด้วยสภาพสวมชุดคุมอาบน้ำแล้วใช้ผ้าเช็ดตัวเก็บผมไว้เพราะผมของเธอยาว เลยจะใช้ไดร์เป่าผมให้แห้ง
อิชย์ที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงมองไปยังคนที่ออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี เลยเอ่ยถาม
“เสร็จแล้วเหรอ แล้วทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนออกมา หรือเธอจะอ่อยฉัน”
“ฉันออกมาเอาไดร์เป่าผม เพราะหาในห้องน้ำไม่เจอ” หญิงสาวตอบ แล้วมองหาสิ่งของที่ต้องการเมื่อเจอแล้วก็รีบหยิบกลับเข้าไปที่เดิม
“เร็ว ๆ ด้วย ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ”
หญิงสาวกลับออกมาอีกรอบด้วยชุดนอนผ้าซาตินสีหวาน ชายหนุ่มยังคงนอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซซ์ดังเดิม แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิม คือชุดผ้านวมกับหมอนที่วางซ้อนกันบนโซฟาถัดจากเตียงไปไม่มากนัก
เมื่อเห็นเช่นนั้นจากที่ตั้งใจว่าจะปลุกให้เขาตื่นมาคุย เรื่องที่เขาบอก ต้องเปลี่ยนใจให้นอนหลับไปแบบนั้นจะดีกว่า เพราะถ้าพ่อคุณเขาตื่นมาแล้วจะอารมณ์เสียใส่เธอเสียเปล่า ๆ
“เสร็จแล
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 13รสิกาตื่นเช้าด้วยความเคยชิน ถึงแม้จะนอนดึกแค่ไหนก็รู้สึกตัวตื่นในเวลานี้เป็นประจำ เพราะการตื่นเช้าสำหรับเธอสามารถทำกิจกรรมอะไรได้มากมาย ไม่เว้นแต่การทำงานออกแบบต่าง ๆ ที่สำคัญได้ออกมาเดินเล่นสูดอากาศดี ๆ แต่วันนี้ไม่ตื่นสายมากนักเลยไม่ได้รีบร้อนลุกมาอาบน้ำแต่งตัวจะไปทำงาน“ตื่นแล้วเหรอลูก” สาวิตรีถามลูกสาวเมื่อเห็นเธอเดินเข้าครัว“ค่ะ แม่มีอะไรให้ริตาช่วยไหมคะ” ร่างบางถาม เมื่อเห็นมารดากำลังยุ่งอยู่กับป้านวล“หิวแล้วล่ะสิ”“มาก ๆ เลยค่ะ”“คุณริตาหิวมากเลยหรือคะ ป้าทำของโปรดของคุณ กับคุณอิชย์ไว้ให้ด้วยค่ะ ไปดีกว่าค่ะ เดี๋ยวป้ายกไปให้”“ป้านวลคะ ของโปรดของคุณอิชย์มีอะไรบ้างคะ”“แกงเผ็ดใส่ไก่ ต้มข่าไก่ค่ะ” แม่บ้านผู้สูงอายุตอบหญิงสาวรุ่นลูกอย่างเอ็นดู“วันหลังป้าสอนริตาทำได้มั้ย อาหารไทยแม่เคยสอนริตาทำมาบ้าง แต่มีอีกหลายอย่างเลยค่ะที่ยังทำไม่เป็น เผื่อจะทำของที่คุณอิชย์ทานด้วยค่ะ”“ได้สิคะ”“ไปทานข้าวเถอะริตา” เสียงมารดาที่ดังตามหลังมาทำให้คนที่ยืนคุยกับแม่บ้านอยู่ต้องเดินออกไปรอที่โต๊ะอาห
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 14“ทำไมยังไม่กลับอีกนะ”รสิกาที่อยู่ในชุดนอนนั่งรอสามีอยู่ห้องนั่งเล่นคนเดียว จนเวลาล่วงเลยเกือบเที่ยงคืน เขาก็ยังไม่มาสักที ทำให้เธอรอไม่ไหวเลยผล็อยหลับอยู่ตรงนั้นไม่นานเสียงรถยนต์เล่นเข้ามาจอด ชายหนุ่มเดินเข้าบ้านก็ไม่เห็นใคร กำลังเดินขึ้นห้อง สายตากลับเห็นภรรยาหลับที่โซฟา จึงเข้าไปปลุกเธอ“ริตา…ตื่นได้แล้วมานอนอะไรตรงนี้”แต่ทว่าหญิงสาวพลิกตัวไปอีกด้านราวกับหลีกหนีเมื่อถูกรบกวนเวลานอน เพียงขยับตัวนิดเดียวก็เกือบตกโซฟาดีที่ชายหนุ่มรับร่างเธอไว้ทันไม่งั้นตกโซฟาแน่นอน“นอนไม่ดูเลยนะ ง่วงนอนทำไมไม่ขึ้นไปนอนในห้อง จะมานอนรอทำไม ใครใช้ให้เธอรอมิทราบ” ถึงจะบ่นชายหนุ่มก็ยังอุ้มหญิงสาวแนบอกไม่รู้สึกตัวเลยว่าถูกใครอุ้มขึ้นมาบนห้องร่างบางขยับตัวเบา ๆ เมื่อรู้สึกว่าถูกแสงแดดส่องผ่านหน้าต่าง ขยับตัวเพียงเล็กน้อยก็รู้สึกมีอะไรมาทับที่เอว พอหันหลังดูเท่านั้นก็พบคนที่เธอรอเขากลับมาเมื่อคืน เกิดคำถามขึ้นในใจว่าเธอมานอนอยู่บนเตียงได้อย่างไร แต่ก็ไม่ได้คำตอบ คงเป็นเพราะคนที่นอนกอดเธ
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก ง้อเมีย ภาค 1อิชย์ออกเดินทางพร้อมลูกน้องคนสนิทมายังเชียงใหม่ซึ่งเป็นที่ที่ภรรยาสาวอยู่ แว่วมาว่าที่ที่เมียอยู่นั่นเป็นที่ที่สวยมาก ๆ เพราะมีภูเขาโอบล้อม ต้นไม้ใบหญ้าก็เขียวขจี“กฤตย์คิดว่าริตาริตาจะให้อภัยฉันมั้ย”“ต้องให้สิครับ ผมว่าคุณริตารักเจ้านายมากนะ”“จริงหรือ”“นี่ครับ ผมให้คนตามสืบอีกเรื่องมาให้ ผมว่าคุณริตาไม่ได้บอกเจ้านายเรื่องท้องนะครับ”“ห๊ะ ก็ไหนวันนั้นริตาบอกว่าแท้ง อีกอย่างหมอก็ยืนยันอย่างนั้น”“แต่เป็นเรื่องโกหกครับ จริง ๆ แล้วคุณริตาท้องได้ห้าเดือนแล้วครับ”“ฉันก็สงสัย ตั้งแต่ตอนที่เจอเมียตั้งแต่โรงพยาบาลครั้งก่อน นายรู้มั้ยว่าฉันดีใจแค่ไหน”“ถ้าเจ้านายดีใจก็รีบง้อคุณริตาให้ใจอ่อนเร็ว ๆ นะครับ”“แน่นอน” อิชย์รับคำ แล้วสั่งการอีกเรื่อง “เอ่อ ฝากคนจับตาดูไอ้ธีร์กับยัยอินให้ฉันหน่อย”“ได้ครับ ผมจะสั่งคนของเราให้”เชียงใหม่เวลานี้อิชย์เดินทางมาถึงสวนส้มที่รสิกาอาศัยอยู่ ในละแวกนี
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 15อิชย์พักสายตาคิดเรื่องที่เห็นเมื่อเช้าคิดแล้ว รู้สึกไม่พอใจที่เห็นไปอี๋อ๋อกับชายคนอื่น ทำอะไรไม่คิดจะเกรงใจกันกันบ้างทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็แต่งงานแล้วชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาพร้อมกับมองนาฬิกาเรือนหรูบนข้อมือ จึงพบว่าอีกครึ่งชั่วโมงก็ได้เวลาเลิกงานแล้ว เขาจึงเคลียร์งานที่เหลือให้เรียบร้อย ก่อนหยิบมือถือรุ่นทันสมัยออกมาโทรสั่งงานกับลูกน้อง“กฤตย์...นายอยู่ที่ไหน”“ผมกำลังดูความเรียบร้อยอยู่ครับ นายมีอะไรให้ผมทำครับ”“ไป…เอ่อ…ไป” ร่างสูงอ้ำอึ้งกับคำสั่งที่จะให้เลขาไปทำ“จะให้ผมไปทำอะไรให้ครับ”“นายไปที่ร้านยัยอินให้ฉันที ว่ามีใครอยู่บ้างแล้วโทรกลับมาหาฉันด้วย”“ครับนาย” กฤตย์รับคำสั่งพอจะเดาอะไรออกแล้วว่าที่ให้ไปดูที่ร้านของอิษยา คงเพราะอยากรู้ว่ารสิกาอยู่ที่นั่นหรือไม่แล้วชายหนุ่มตรงไปยังลิฟต์ผู้บริหารและขึ้นไปยังเพนเฮาส์ที่ธีรดลขอยืมห้องในวันนี้ เพื่อจะบอกเพื่อนว่าอิษยาน้องสาวของเขาจะขึ้นมาค้างที่ห้องด้วยเช่นกัน ซึ่งเขาไม่ค่อยอยากให้น้องอยู่กับเพื่อนสนิทจอมเจ้าชู้สองต่อสองเท่าไหร่นักเพราะ
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 16แต่ถ้านานกว่านี้ก็ไม่แน่ ยิ่งอยู่ในสภาพล่อแหลมอีกต่างหาก ไหนจะคนตัวเล็กที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ยังติดจมูกเขาอยู่เลย อิชย์เห็นเพื่อนของนั่งนิ่งยิ้มอย่างมีสุข ก็ไม่ค่อยจะไว้ใจมันเท่าไหร่ กลัวว่าอิษยาจะพลาดท่าให้มัน“ไอ้ธีร์! ไอ้ธีร์เว้ย!”“มีอะไรวะ เรียกซะเสียงดังเชียว”“เมื่อไรแกจะกลับบ้านสักที”“ไม่เว้ย กลับไปก็โดนจับแต่งงาน สู้อยู่นี้แล้วหาเมียแล้วค่อยกลับไปทีเดียวไม่ดีกว่าเหรอ”“เออ ๆ จะอยู่ก็อยู่ ถ้ายัยอินมาบอกให้นอนห้องฉัน ส่วนแกนอนห้องเดิม ห้ามยุ่งกับยัยอินเด็ดขาด ไม่งั้นฉันฆ่าแกทิ้งแน่” เจ้าของห้องเตือนแกมขู่“ครับเจ้านาย”“แล้วเรื่องที่คุยกันไว้เมื่อคราวก่อน แกยังคิดอย่างเดิมมั้ยวะ” อิชย์ถามถึงเรื่องที่คุยกับธีรดลคราวก่อน“เหมือนเดิม”“ถ้าแกต้องจริงจัง ห้ามทำอะไรเกินเลยก่อนแต่งงาน”"ฉันรู้ว่าแกห่วงและหวงมาก" ผู้ถูกถามพยักหน้า เพราะไม่อยากพูดอะไรให้คนในห้องได้ยิน“งั้นฉันกลับก่อนแล้วกัน”“แกจะรีบไปไหน” ธีรดลถามด้วยความไม่เข้าใจ ปกติไม่กลับบ้านแต่หัววันแบบน
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 17กว่าอิชย์ที่จะกลับถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว หลังจากออกจากโรงแรมก็ไปดื่มที่ร้านของชัชวาล พอเริ่มเมาก็กลับมาบ้าน กลัวว่าภรรยาสาวจะคอยเหมือนคืนก่อนรสิกาที่นั่งออกแบบเสื้อผ้าพร้อมเปิดเพลงฟังเบา ๆ อยู่บนเตียงนอน โดยไม่สนใจเสียงประตูที่ถูกเปิดและถูกปิดลงอย่างแรง จนต้องละจากงานเงยหน้ามอง เป็นชายหนุ่มที่ย่างสามขุมเข้ามาพร้อมกระชากแขนให้ลุกมาคุยกับเขา“คุณอิชย์มีอะไรคะ โอ๊ย! นี่คุณ! ฉันเจ็บ!” คนตัวเล็กร้องออกมาด้วยความเจ็บที่ต้นแขน เมื่อถูกชายหนุ่มบีบจนหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด“เจ็บเหรอ เจ็บสิดี มีความสุขมากสินะ”“ความสุขอะไรของคุณ”“ไปพลอดรักกันบนหัวฉันสนุกมากมั้ย” คำพูดของเขาทำเอาหญิงสาวยิ่งงงไปใหญ่ ว่าชายหนุ่มไปเห็นอะไรมา“คุณเอาอะไรมาพูดคะ ฉันไม่เข้าใจ ฉันเจ็บ! ปล่อย!” รสิกาพยายามบิดแขนเรียวออกจากมือหน้า“อย่ามาเสแสร้งแกล้งทำเป็นไม่รู้ไปหน่อยเลย!”“ก็ริตาไม่รู้จริง ๆ ค่ะ ว่าคุณพูดเรื่องอะไร แล้วถ้าคุณเมาก็ไปอาบน้ำนอนเถอะค่ะ”หญิงสาวเอ่ยเสียงเรียบพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม แต่เขา
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 18ช่วงบ่ายของวันต่อมา อิชย์ขับรถพาภรรยาไปจังหวัดตราด ตลอดทางรสิกานั่งเงียบตลอดทาง บางก็ก้มเล่นมือถือ บางครั้งก็มองออกไปยังนอกกระจกรถมองวิวทิวทัศน์ต่าง ๆ ตามท้องถนนเมื่อเดินทางมาถึงพนักงานได้ออกมาต้อนรับทั้งคู่“สวัสดีครับคุณอิชย์ บ้านพักส่วนตัวที่อยู่ท้ายหาดผมจัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วครับ” ผู้จัดการหนุ่มเอ่ยต้อนรับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล“ขอบใจมาก” ชายหนุ่มจึงพยักหน้ารับ ก่อนหันไปสั่งงานกับลูกน้องคนสนิทที่ขับรถอีกคันตามมา“เดี๋ยวพาผู้หญิงคนนั้นไปที่บ้านพักที่ฉันสั่งไว้ด้วยล่ะ”ทั้งลูกน้องคนสนิทและผู้จัดการต่างโค้งให้ชายหนุ่มเพื่อเป็นการรับคำสั่ง“เชิญครับคุณริตา”กฤตย์ถือกระเป๋าทั้งของเจ้านายและรสิกานำหน้าไป โดยมีนายหญิงเดินตาม แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงสูงแหลมออดอ้อนออเซอะกันหวานหยด“อิชย์ขา พีทคิดถึงอิชย์จังเลย” เสียงแหลมลอยมาแต่ไกล“คุณมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ” เสียงทุ้มนุ่มถามร่างสูงเพรียวตรงหน้าพลางกอดจูบกัน หาได้แคร์ภรรยาที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่“ทำไมอิชย์ทำแบบนี้
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 19หญิงสาวเดินลัดเลาะมาตามริมหาดทรายสีขาวละเอียด ฟังเสียงเกรียวคลื่นสาดซัดเป็นระยะ ๆ และยังเป็นเวลาเดียวกันกับที่พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า จมหายไปกับท้องทะเลกว้าง ท้องฟ้าทอฉาบด้วยแสงสีส้มนวลทอประกายหม่นทาบเสมอกับพื้นผิวน้ำทะเลมันช่างสวยงามจับใจ ทำไมยิ่งดูยิ่งโดดเดี่ยวขนาดนี้“ขอโทษครับ ไม่ทราบว่าเรารู้จักกันมาก่อนมั้ยครับ”“คะ?” หญิงสาวมีสีหน้าฉงนหนัก เมื่อมีเสียงนุ่มละมุนเอ่ยถาม“ผมถามว่าเรารู้จักกันมาก่อนมั้ย” ชายหนุ่มเดินมาหยุดยืนเคียงข้างหญิงสาว แล้วถอดแว่นตากันแดดสีดำออก“คริส? คริสเหรอ” พอเห็นหน้าเต็ม ๆ รสิกาก็รอออกมาด้วยความดีใจที่เห็นคนที่รู้จักเป็นอย่าง“ก็ใช่น่ะสิยะ”“ริตาก็นึกว่าใคร ทำไมต้องมาแอบเสียงแมนด้วย”“ก็เธอบอกฉันเองไม่ใช่เหรอ เวลาอยู่ที่อื่นให้ทำตัวแมน ๆ หน่อย”รสิกายิ้มน้อย ๆ ให้เพื่อนสาวในของร่างชายใจหญิงที่ชอบทำตัวมาดแมนเมื่ออยู่ในที่สาธารณะ“ฉันขอกอดหน่อยสิ เธอกลับมาไทยก่อนตั้งเดือนกว่า ฉันคิดถึงเธอมาก” ทั้งสองคนโผล่เข้ากอดกันด้วยความคิดถึง โดยหารู้ไม่ว่าม
คู่หวานรสิกา อิชย์ตอนพิเศษรสิกายืนกอดอกอยู่ที่ระเบียงบ้านพักตากอากาศของสามีด้วยใบหน้าบึ้งตึงมองออกไปยังท้องทะเลที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา เมื่อได้ยินเสียงออดอ้อนของสามีจอมเจ้าเล่ห์ดังมาจากทางห้องนอน หญิงสาวหันไปมองเล็กน้อยแล้วจึงสะบัดหน้าหนี“เมียจ๋า มายืนทำอะไรตรงนี้”น้ำเสียงออดอ้อนราวกับเสือสิ้นลาย รวบรางของภรรยามากอดเอาไว้พร้อมซบหน้าลงบนไหล่บาง“ไม่ต้องมากอดเลย” เสียงหวานพูดไร้หางเสียงใส่สามี ก่อนจะพยายามแกะมือกาวราวปลาหมึกออกจากเอวคอดกิ่ว“เมียจ๋าเป็นอะไร โกรธพี่เรื่องอะไร” นักธุรกิจหนุ่มเจ้าของโรงแรมชื่อดังพยายามทำใจเย็นเมื่อพยายามคุยกับเมียตัวน้อยที่ทำกับโกรธเขามาเป็นชาติยืนงอนอยู่เช่นนี้“พี่อิชย์ทำอะไรไว้ล่ะคะ” เอ่ยจบพร้อมสะบัดหน้าไปมองยังดวงตะวันที่กำลังหายลงจมท้องทะเลกว้างที่ฉาบฉายเป็นที่ทองใบหน้าหล่อเหลาทำหน้าฉงนราวกับไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ก็จริงเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำอะไรผิดจึงถามเมียรักออกไป“พี่ว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ”“พี่อิชย์นั่นแหละผิด เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง”
เล่ห์ลวงวิวาห์รักอีกคู่หนึ่งดอกรักกำลังผลิบานสวยงาม ระหว่างเอื้องคำกับกฤตย์ ด้วยเกือบเดือนที่ผ่านมาชายหนุ่มคอยเทียวไร้เทียวขื่อก่อกวนหัวใจดวงน้อย ๆ ของเด็กสาวตลอดเวลาที่เขาเดินทางขึ้นมาพร้อมกับเจ้านาย ที่มาง้อนายหญิงสาวที่ไร่แห่งนี้ เด็กสาวคนนี้ตามติดรสิกาตลอด จนบางเวลาอิชย์แทบไม่ได้เข้าใกล้เลย เลยขอร้องให้เอาเด็กสาวคนนี้ออกไปจะได้มีเวลาง้อเมีย“เอื้องจะเดินหนีฉันไปถึงไหน” ชายหนุ่มเดินตามหลังเด็กสาวมาติด ๆ ถาม“ไม่ต้องตามมา กลับไปเลย ไม่ต้องตามหนู”“ไม่ตามได้ไงก็เธอเดินหนีฉัน” ชายหนุ่มสาวเท้ายาว ๆ เพื่อให้ทันคนตัวเล็ก ก่อนจะรวบเข้ามากอด“ปล่อยเดี๋ยวนี้ บอกแล้วไงว่าห้ามโดนตัว” เอื้องคำพูดเสียงเขียว“ใช่เหรอมากกว่านี้ฉันก็ทำมาแล้วนะ ลืมเหรอตัวเล็ก” ชายหนุ่มกระซิบข้างหูแผ่วเบา“กลับไปเลย ไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีกนะ”“ไล่จังเดี๋ยวก็ไม่มาหาจริง ๆ หรอก” ชายหนุ่มขู่เล็กน้อย กำลังจะพูดต่อก็มีเสียงเรียกอันคุ้นหูของเจ้านายหนุ่มดังขึ้นมาเสียก่อนเลยต้องผละออกจากร่างเล็ก“ไอ้กฤตย์อยู่ไหน กลับกันได้แล้ว เดี๋ยวเมียฉันเปลี่ยนใจ
เล่ห์ลวงวิวาห์รักบทส่งท้าย“หลับแล้วเหรอเนี่ย” รสิกาลงถือผ้าห่มมาจากข้างบนเพื่อจะเอามาให้สามี แต่ไม่คิดว่าเขาจะหลับเร็วแบบนี้ “นอนแบบนี้หนาวแย่”แต่หารู้ไม่คนที่นอนอยู่บนโซฟาลืมตาอมยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะแกล้งหลับตาลงพร้อมกับเอาแขนกอดเอวบางจนล้มลงบนตัวเขาเบา ๆ“นี่มันอะไรเนี่ย หลอกกันเหรอ” รสิกาบ่นเบา ๆ แล้วมองหน้าคนที่นอนหลับอยู่“เมียจ๋านอนด้วยนะ นอนคนเดียวมันหนาว” ชายหนุ่มแกล้งละเมอพลางสูดดมความหอมจากเรือนร่างที่กอด“หลับจริงหรือแกล้ง” มือบางพยายามแกะมือหนาออกจากเอว“ลงมาทำไม มันหนาวนะ” คนที่นอนบนโซฟาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง“กลัวหนาวตายในบ้าน เลยเอาผ้าห่มมาให้ค่ะ”“น้ำเสียงแบบนี้งอนเรื่องเมื่อเย็นอยู่ใช่ไหม”“เปล่าไม่ได้งอน” หญิงสาวกอดอกเชิดหน้าใส่“แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่างอน” ว่าแล้วชายหนุ่มก็ปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ “พี่ไม่ได้ว่าริตาอ้วนเลยนะ”“ก็พี่ว่าริตาตัวหนัก” รสิกาเงียบไปครู่หนึ่งกำลังจะพูดต่อ แต่ถูกชายหนุ่มขัดก่อน“ที่ว่าหนักหนักเจ้าตัวเล็กด้วยต่างหาก” ว่าแล้วใช้เอา
เล่ห์ลวงวิวาห์รักยอมเมียทุกอย่างตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมารสิกาไม่ได้เห็นหน้าของอิชย์เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาไปไหนหรือทำอะไร หากในใจลึก ๆ ก็อยากรู้ว่าเขานั้นอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่ติดต่อกลับมาเลย ปกติก่อนที่เขาจะเงียบ เขาชอบมากดไลก์อินสตาแกรมของเธออยู่บ่อยครั้ง เวลาเธอทำอะไรก็ตาม แต่พักนี้กลับไม่เห็นเขาเข้ามาดูหรือกดไลก์แต่อย่างใด“ไม่คิดจะติดต่อกลับมาเลยอิตาบ้า! โอ้ย! จะไปคิดถึงผู้ชายใจร้ายทำไมล่ะ ลืมสิลืม” มือบางตบศีรษะตัวเองเบา ๆ แต่ถูกมือหนาของใครบางคนจับไว้ราวกับให้หยุดการกระทำที่ทำร้ายตัวเอง เลยเงยหน้าไปมองก็พบกับใบหน้าหล่อเหลาของคนที่เพิ่งจะบ่นคิดถึงเมื่อครู่“คิดถึงพี่อยู่เหรอจ๊ะเมียจ๋า” ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ ใบหน้านวลที่ขึ้นแดงชมพูระเรื่อ“บ้า! ใครจะไปคิดถึงคนอย่างคุณกัน” หญิงสาวตอบกลับทันควัน เขาพยักหน้าเบะปากเล็กน้อยไม่เชื่อสิ่งที่รสิกาพูด“เอ๋…แล้วเมื่อกี้ใครนะที่บ่นว่าไม่คิดถึงกันหรือไงตาบ้า แถมยังส่องอินสตาแกรมกันอีก คิดถึงพี่ก็บอกมาเถอะ” อิชย์บอกในสิ่งที่ได้ยินทั้งที่ยังไม่ยอมปล
เล่ห์ลวงวิวาห์รักง้อเมีย ภาค 2เอื้องคำที่โดนกฤตย์ลากออกมาโวยวายตลอดทาง แต่ดีที่ชายหนุ่มเอามือปิดปากเด็กสาวไว้ ซึ่งเธอก็ทั้งดิ้นทั้งโวยวาย“ตั่วเป๋นป้อจาย มาโดนโตแม่หญิงมันบ่แม่นเด้อ”“หะ เมื่อกี้เธอว่ายังไงนะ”ชายหนุ่มถามด้วยความไม่เข้าใจ เธอจึงต้องเปลี่ยนภาษาพูดใหม่“ฉันบอกว่าเป็นผู้ชายมาโดนตัวผู้หญิงแบบนี้ไม่ดี”“แบบนี้นี่เอง พูดกลางได้ทำไมไม่พูดตั้งแต่แรก”“แล้วจะปล่อยได้หรือยัง”“โอเค โอเค ฉันปล่อยแล้ว เป็นเด็กเป็นเล็กหัดพูดจากับผู้ใหญ่ดี ๆ หน่อย”“ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ” ชายหนุ่มมองอีกครั้ง อืม ๆ ก็ไม่ใช่เด็กแล้วจริง ๆ แฮะ“แล้วคุณลากฉันออกมาแบบนี้ทำไมมิทราบ” เอื้องคำกอดอกถาม“แค่ไม่อยากให้เธอไปเป็นก้างขวางคอคุณอิชย์กับคุณริตา”“แล้วถ้าพี่ริตาเป็นลมขึ้นมาจะทำยังไง”“ไม่ต้องห่วงเจ้านายฉันดูแลได้”“เชอะ แค่บอกไม่ให้ไปเป็นก้างเจ้านาย ไม่เห็นต้องลากออกมาแบบนี้เลย บอกฉันดี ๆ ก็ได้” ว่าแล้วก็หันหลังจะเดินกลับไปยังบ้านพัก“เดี๋ยว! แล้วจะไปไหน ฉันยังไม่รู้จักชื่อ
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก พาร์ททื่สี่สิบหกค่ะเวลาล่วงเลยมาเกือบเย็น ชายหนุ่มยังคงรอหญิงสาวอยู่หน้าบ้าน ไม่กล้าเข้าไป จนได้เวลาของหญิงสูงอายุนามว่ายายสายใจ เจ้าของส้มสายใจกลับเข้าบ้าน ซึ่งเป็นคุณยายของรสิกา“เอ้า! พ่อหนุ่มมายืนอะไรอยู่ตรงนี้”“สวัสดีครับคุณยาย ผมเป็นสามีของริตาครับ”“อิชย์เหรอลูก มา ๆ เข้าบ้านก่อน” นางเอ่ยชวนหลานเขยที่นางเคยเจอตอนงานแต่งงานของหลานสาว“ขอบคุณครับคุณยาย”“นั่งก่อนสิลูก ว่าแต่มาทำอะไรมืดค่ำแบบนี้”“ผมมาหาริตาครับ”“แล้วทำไมไม่เข้ามานั่งรอในบ้านล่ะ”“ผมไม่กล้าเข้ามานั่งข้างในครับ ผมกลัวริตาโกรธหนักกว่าเดิม”“งั้นยายขอถามหน่อยว่าทำไมริตาถึงมาที่นี้ อิชย์ทำอะไรหลานยาย”“ผมทำไม่ดีกับริตาครับ ผมเข้าใจเธอผิด ริตาเลยหนีมา” จากนั้นชายหนุ่มก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับหญิงชราฟัง“ยายขอถามอิชย์อีกอย่าง อิชย์รักหลานยายมั้ยลูก”“รักครับ ผมรักริตามาก ๆ” เขาตอบโดยไม่ต้องคิด หญิงชราที่ท่าทางแข็งแรงพยักหน้าเบา ๆ“งั้นเอาเป็นว่ายายจะช่วยนะ เพราะเห็นแก่เหลนไม่อยากให้กำพร้าพ่อ”
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก“เพิ่งรู้เหรอ ว่าผัวเป็นคนแบบนี้” ไม่พูดเปล่า ร่างหนาค่อย ๆ เสียดแทรกเข้าไปอยู่ภายในขยับทีละน้อย ๆ ให้คนใต้ร่างปรับตัวได้ บทรักบทพิศวาสที่แสนเร่าร้อนของทั้งคู่ดำเนินต่อไปจนกลางดึก“เมียพี่นี่แน่นจริง ๆ” ชายหนุ่มเอ่ยกับร่างบางที่นอนกอด“เมียเหรอคะ” หญิงสาวถามทั้งที่นอนกอดกับอกอุ่น“ใช่สิ อินเป็นเมียพี่นิ”“พี่ธีร์คะ”“หืม ว่าไง” ถามพร้อมกับหอมหน้าผากมนอย่างหวงแหน“เมื่อไรเราจะบอกเรื่องนี้กับทุกคน”“พี่ยังไม่พร้อม อีกอย่างพี่ยังไม่ได้เอ่ยเรื่องของเรากับครอบครัวพี่เลย อินถามทำไม”“อินแค่ถามเพื่อความมั่นใจค่ะ”“พี่รักอินคนเดียว”“อินว่าพี่กลับไปได้แล้วนะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น”“ยังดึกอยู่เลยนะ อีกอย่างพี่อยากนอนกอดอินยันเช้าเลย”หญิงสาวหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน เหนื่อยที่จะอยู่ในเงาของเขา เลยต้องหลับไปทั้งน้ำตา“พี่ขอโทษ รอพี่พร้อมนะ พี่จะยกขันหมากมาขอ” ชายหนุ่มเอ่ยเบา ๆ พร้อมกระชับอ้อมกอด กลัวว่าคนที่กอดจะหายไป
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 43เหมือนความสัมพันธ์ของธีรดลกับอิษยากำลังไปได้สวย แต่สองสามวันมานี้หญิงสาวกำลังยุ่งกับงานที่ร้านและโรงแรม จึงไม่ค่อยมีเวลาพักวันนี้หญิงสาวเลยเลือกกลับมานอนที่บ้านแทนการไปนอนเพนเฮาส์หรือคอนโด เพราะนานแล้วที่ไม่ได้กลับมานอนที่บ้าน ด้วยความเอาแต่ใจของธีรดลชอบบังคับให้เธอไปอยู่คอนโดส่วนตัวของเขาใช่ว่าเขานะนอนเฉย ๆ นะ ชายหนุ่มหาทางรังแกเธอทุกครั้ง ไหนจะทำงานมาเหนื่อยทั้งวัน ยังต้องมารับบทรักที่เขาเรียกร้องแทบจะตลอดคืนอีก เธอก็เหนื่อยเป็นนะ วันนี้เลยได้แต่หวังว่ากลับมานอนที่บ้านเขาจะไม่ตามมา“ป้านวลคะ เย็นนี้มีอะไรให้อินทานบ้าง”“คุณอินอยากทานอะไรคะ เดี๋ยวป้าทำให้”“อะไรก็ได้ค่ะ สักอย่างสองอย่างก็พอ”“ได้ค่ะ รอป้าสักครู่นะคะ” ร่างอวบของแม่บ้านกำลังจะหันหลังเข้าครัวเสียงหวานเรียกไว้“ป้านวล...คุณพ่อกับน้าสาไม่อยู่เหรอ”“คุณท่านไปทำธุระที่ต่างจังหวัดสองสามวันค่ะ”“อ๋อ งั้นอินเปลี่ยนเป็นข้าวต้มแล้วกันค่ะ”“ได้ค่ะ”ไม่นานหญิงสาวก็ทานอาหารที่แม่บ้านทำให้จนหมดแล้วเดินไปหยิบยาพาราขึ้นมากิน แล
เล่ห์ลวงวิวาห์รักหลายชั่วโมงผ่านกว่าจะเคลียร์เอกสารกองโตที่กองสุมอยู่บนโต๊ะเสร็จ จึงเดินไปทิ้งตัวบนโซฟาตัวยาวมุมห้องที่ครั้งก่อนเคยมีรสิกาคอยเอาอาหารมาให้อยู่บ่อย ๆภาพวันวานอันหอมหวานหวนคืนมาอีกครั้ง...“พี่อิชย์คะว่างหรือเปล่าคะ” ชายหนุ่มทั้งสองมองไปยังประตูห้องทำงานตามเสียงหวานที่ส่งเสียงมาก่อนตัว“ว่างจ้ะเมียจ๋า” อิชย์มองภรรยาที่รักตรงหน้าพร้อมส่งสายตาหวานออดอ้อน ทำให้คนที่อยู่ในห้องรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน“หืม ถ้าจะส่งสายตาหวานขนาดนี้ อยากอ้อนเมียเต็มที่เลยล่ะสิ” ธีรดลเอ่ยแซวและหันมองเพื่อนสนิทจนทำให้ร่างบางเขินจนหน้าแดง รสิกาส่งยิ้มหวานให้เพื่อนสนิทของสามี“ริตาเอาอาหารกลางวันมาให้พี่อิชย์ค่ะ”หญิงสาวค่อย ๆ บรรจงวางอาหารในมือลงที่โต๊ะกาแฟตัวสวยหน้าโซฟาสีดำ“นั่งลงเลย เดี๋ยวไอ้ธีร์ก็กลับแล้ว” คนที่นั่งอยู่รู้สึกโดนไล่ทางอ้อมมองอย่างล้อเรียนคนติดเมีย“พี่กำลังจะกลับพอดี เห็นริตากับไอ้อิชย์หวานกันขนาดนี้ พี่อยากมีเมียแล้วสิ” ชายหนุ่มคล้ายรำพึงรำพันกับตัวเอง “พี่กลับก่อนนะริตา”“ค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ” หญ