ยานอฟกับไลลามาถึงโรงพยาบาลก็รีบวิ่งขึ้นไปบนแผนกของผู้ป่วยซึ่งตอนนี้บิดาของหญิงสาวนอนรักษาอยู่
ตอนนี้ข้างเตียงบิดามีมารดาและพี่ชายของเธออีกสองคนยืนอยู่ข้างๆ
“พ่อเป็นยังไงบ้างคะ”
“พ่อบ่นว่าเหนื่อย”
“พ่อขาหนูมาแล้วค่ะ หนูพายานอฟมาด้วยนะคะ”
ชายชราที่นอนอยู่บนเตียงพยายามจะอ้าปากพูด ไลลาขยับเข้าไปใกล้ท่านมากขึ้น หญิงสาวนั่งลงบนเก้าอี้ กุมมือของท่านไว้แน่น เขาจับมือของไลลาแน่นและหันไปมองหน้ายานอฟที่ยืนอยู่ปลายเตียง พอชายหนุ่มเห็นสายตานั้นก็รีบเข้ามาใกล้และนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับไลลา
“ฝากไลลาด้วยนะยานอฟ” เสียงอันแผ่วเบาออกมาจากปากของชายสูงวัยเขาเหนื่อยล้ามากกว่าทุกครั้งที่ยานอฟเคยมาเยี่ยม
“ไม่ต้องห่วงผมจะดูแลไลลาอย่างดี” ยานอฟรีบรับปากเพราะเห็นนะว่าตอนนี้คนป่วยอาการเริ่มจะแย่ลงแล้ว
หลังจากฝากลูกสาวกับคู่หมั้นแล้วชายชราก็หายใจแรงขึ้นและถี่ขึ้นจนหมอและพยาบาลต้องพากันวิ่งเข้ามาดู
ชายชรามองหน้าทุกคนแล้วยิ้มก่อนที่ลมหายใจของเขาจากแผ่วลง จนในที่สุดท่านก็ไม่หายใจ ตัวเลขอัตราการเต้นหัวใจบนมอนิเตอร์ที่ติดไว้ค่อยๆ ลดลงจนเหลือศูนย์
ไลลาและพี่ชายทั้งสองคนจับมือชายชราแน่นขณะที่มารดาก็กำลังจะล้มลงยานอฟที่อยู่ใกล้ที่สุดจึงช่วยพยุงเธอให้ไปนั่งก่อนที่จะเรียกหมอและพยาบาลเข้ามาช่วยดูอาการ
ความโกลาหลเกิดขึ้นในห้องผู้ป่วยอยู่นานกว่าทุกคนจะเลิกร้องไห้และให้ทางโรงพยาบาลจัดการกับร่างอันไร้ลมหายใจของชายชรา
หลังจากงานศพของบิดาผ่านไปแล้วไลลาก็นัดคุยกับยานอฟที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งโดยเธอพาคนรักมาด้วย
“ไลลาว่าจะคุยกับแม่เรื่องถอนหมั้นของเราคุณคิดว่ายังไงล่ะยานอฟ”
“สำหรับผมไม่มีปัญหาหรอกนะไลลา แต่มันอาจจะกระทบกับธุรกิจของบ้างนะ”
“ช่วงแรกมันก็น่าจะกระทบอยู่แต่ฉันคิดว่าฉันกับเจคอปน่าจะช่วยกันแก้ปัญหาได้” ไลลาหันไปมองหน้าเจคอปคู่รักของเธอซึ่งทำงานเป็นผู้ช่วยของบิดามานานหลายปีโดยที่ไม่มีใครระแคะระคายเลยว่าทั้งสองแอบคบหากันอยู่
“ถ้ามีปัญหาอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้นะเจคอปไม่ต้องเกรงใจ จริงๆ แล้วคุณก็เหมือนพี่ชายของผมคนหนึ่งนั่นแหละ ถ้าไม่ได้คุณกับคุณลุงให้คำปรึกษาผมก็คงไม่มาไกลขนาดนี้หรอก”
“อย่าถ่อมตัวไปเลยยานอฟคุณน่ะเป็นคนมีความสามารถมากๆ เราก็แค่ช่วยดึงความสามารถของคุณออกมา”
“ผมหวังว่าคุณจะดูแลน้องสาวผมอย่างดีนะ”
“ไม่ต้องห่วงเลย ไลลาเป็นแก้วตาดวงใจของผม”
“แล้วนี่จะแต่งงานกันตอนไหน”
“คงยังไม่ใช่เร็วๆ นี้หรอกค่ะ ฉันเพิ่งเสียพ่อไปหรือบางทีอาจจะไม่มีงานแต่งงานเลยก็ได้”
“ไม่ได้นะไลลาผมอยากเห็นคุณสวมชุดเจ้าสาวคุณคงเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดแน่ๆ เลย”
“เรื่องแต่งงานเอาไว้ก่อนก็ได้ค่ะเจคอป ถ้าฉันแต่งตอนนี้คุณก็คงได้นินทาแน่ๆ ว่าพ่อเสียไม่เท่าไหร่ก็ถอนหมั้นและมาแต่งงาน คุณเองก็จะถูกคนอื่นมองไม่ดีด้วยนะ”
“ผมไม่สนใจสายตาของคนอื่นหรอกไลลา ผมมีแค่คุณคนเดียวที่ผมอยากแต่งงานเพราะอยากให้เกียรติทุกคน แต่สำหรับผมจะมีงานแต่งหรือไม่มีงานแต่งก็ได้”
“ผมชอบอิจฉาคุณสองคนแล้วสิ”
“ถ้าอิจฉาเราก็รีบหาแฟนสักทีสิ”
“ผมอิจฉาก็จริงแต่ผมไม่คิดจะมีแฟนหรอกนะ”
“คุณจะอยู่คนเดียวจนแก่ไม่ได้หรอกนะยานอฟ ยังไงก็ต้องมีคู่ชีวิต”
“ผมยังมองไม่เห็นใครเลย”
“ให้ฉันช่วยแนะนำเพื่อนๆ ให้ไหมล่ะ”
“ผมว่าไม่ดีกว่านะไลลา เพื่อนคุณผมก็รู้จักทุกคนแล้วไม่มีคนไหนถูกใจผมเลย”
“แต่ผมได้ยินว่าคุณจะไปพักผ่อนที่เมืองไทยใช่ไหมครับ”
“ใช่ครับ ปกติผมจะไปเที่ยวเมืองไทยทุกปี”
“ถ้าอย่างนั้นก็ลองหาสาวไทยมาเป็นแฟนสักคนสิเขาว่าผู้หญิงไทยสวยอ่อนหวานและเอาใจเก่งมากๆ คุณก็ไปที่นั่นหลายครั้งไม่มีใครถูกใจบ้างเหรอ”
“ไม่เลยเจคอป”
“ผมว่าบางทีปีนี้คุณอาจจะเจอคนที่ถูกใจก็ได้นะ อย่าลืมสิว่าตอนนี้คุณเป็นอิสระจากไลลาแล้วไม่ต้องกังวลว่าผู้หญิงที่คุณคบแทรกกลางทำให้ธุรกิจของคุณเสียหาย”
“ดูเหมือนคุณสองคนอยากจะให้ผมมีแฟนจริงๆ เลยนะ”
“ก็ใช่น่ะสิลองมีแฟนดูแล้วคุณจะรู้ว่าชีวิตมันมีความสุขมาก”
“เอาไว้ผมจะลองคิดดูนะ ไม่แน่ผมกลับมาจากเมืองไทยครั้งนี้ผมอาจจะพาแฟนมาด้วยก็ได้”
“ฉันก็ขออวยพรให้มันเป็นอย่างนั้นนะยานอฟ การอยู่คนเดียวมันไม่สนุกหรอกเชื่อฉัน” สิไลลายิ้มให้กับคู่หมั้นที่อีกไม่กี่วันก็จะกลายเป็นอดีต
หลังจากนัดคุยกับไลลาแล้วยานอฟก็เข้าไปคุยกับมารดาของเธอที่บ้านเพื่อบอกว่าเขากับเธอจะถอนเหมือนกัน
“มันเกิดอะไรขึ้นยานอฟป้าก็เห็นเธอกับไลลาสนิทสนมรักใคร่กันดีมาตลอด ทะเลาะอะไรกันหรือเปล่า”
“เรารักใครกันแบบพี่น้องครับคุณป้า ผมมองไลลาเป็นน้องสาวมาตลอด”
“แต่มันเกือบห้าปีเลยนะยานอฟที่เธอหมั้นกับลูกสาวป้า”
“แม่คะ ที่ยานอฟเขายอมหมั้นกับหมูเพราะเขาเกรงใจคุณพ่อแล้วพักหลังมานี้คุณพ่อก็ป่วยหนัก แต่จริงๆ แล้วเราสองคนไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันเลย”
“ไลลาไม่เสียใจเลยลูก เขาทำให้หนูเสียโอกาสรู้จักคนดีๆ ไปถึงห้าปีนะ”
“ไม่หรอกค่ะแม่ หนูว่าหนูเห็นแก่ตัวมากเกินไปที่รั้งเขาไว้ หนูกับเขายังไงก็เป็นได้แค่พี่ชายกับน้องสาวจริงๆ ค่ะ ถึงแม้หนูกับยานอฟจะคบกันมาเกือบห้าปีแต่เราก็ไม่มีอะไรเกินเลยกันเลยถึงจะถอนหมั้นกันแล้วก็ยังเป็นพี่เป็นน้องกันได้ค่ะแม่” หญิงสาวพยายามอธิบายให้มารดาฟังอย่างใจเย็น
“แม่กลัวว่าเรื่องนี้มันจะกระทบกับธุรกิจนะ”
“เรื่องธุรกิจระหว่างครอบครัวของเรามันจะยังเหมือนเดิมครับผมจะไม่ให้การถอนหมั้นทำให้ธุรกิจของเราแย่ลงแน่นอน”
“ถ้ายานอฟยืนยันอย่างนั้นป้าก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ” ที่เธอกังวลก็คือธุรกิจที่สามีสร้างมาจะได้รับผลกระทบแต่ในเมื่อยานอฟยืนยันแบบนี้เธอก็เบาใจ
มนต์มีนากลับบ้านมาอีกครั้งในเวลาหนึ่งทุ่ม รู้สึกโล่งใจและใจหายไปในคราเดียวกันเมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาแล้วไปเจอกับยานอฟ เขาคงไปจากเธอแล้วจริงๆ เธอคงเป็นผู้หญิงที่โง่มากคนหนึ่งเลือกความรักและทิ้งเงินสามสิบล้านให้หลุดมือไปแต่เธอคิดว่าตนเองเลือกถูกแล้วเพราะถ้ามีเงินแต่อยู่กับคนที่ไม่รักชีวิตก็คงจะไม่มีความสุขเลยเมื่อเขาไปแล้วเธอก็ใช้ชีวิตตามปกติและกำลังจะลืมเขา แต่ดูเหมือนว่าชีวิตของเธอมันจะไม่ปกติตอนนี้ข้างบ้านของเธอ ซึ่งเป็นพื้นที่ว่างกำลังมีการปรับปรุงพื้นที่และเธอรู้จากเจ้าของร้านอาหารตามสั่งหน้าปากซอยว่าข้างๆ บ้านของเธอถูกนักธุรกิจคนหนึ่งซื้อไปบ้านหลังใหญ่ริมรั้วของมนต์มีนาถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วคนงานเกือบครึ่งร้อยทำงานกันอย่างขยันขันแข็งเพียงแค่สามเดือนบ้านหลังนั้นก็เสร็จตกแต่งสวยงามและพร้อมเข้าอยู่เธอไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านหลังนั้นเป็นใครเพราะไม่เคยเห็นเขาเลยหญิงสาวเลยได้แต่แอบมองเพราะบ้านหลังนั้นมันสวยและน่าอยู่มากเทียบกับบ้านของเธอไม่ติดเลยสักนิด แต่มนต์มีนาคิดว่าจะมีบ้านหลังใหญ่ไปทำไมล่ะในเมื่ออยู่บ้านหลังเล็กเธอก็มีความสุขมากมายอยู่แล้วหญิงสาวมองไปในบ้านหลังนั้นก่อนจะเดินออกจ
ยานอฟเก็บคำพูดของกาซิมมานั่งคิดมันก็เป็นอย่างที่ผู้ช่วยของเขาพูดจริงๆ เขาเองสนิทกับมนต์มีนามากกว่าใคร ก็น่าจะรู้ดีกว่าใครว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่หิวเงินบางทีเขาอาจจะต้องบินไปเมืองไทยอีกครั้งและคุยกับเธอให้รู้เรื่อง“เฮ้อ...ทำไมเรื่องความรักมันยากจังนะ” เขาถอนหายใจก่อนจะนั่งทำงานต่อช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่งเขาอยากจะบินไปหามนต์มีนามากแค่ไหนแต่ก็ยังปลีกตัวไม่ได้เลยยานอฟใช้เวลาเคลียร์งานที่คั่งค้างเกือบสองอาทิตย์จากนั้นเขาก็บินมาประเทศไทยและให้สุทัศน์พามารอที่หน้าบ้านของเธอมนต์มีนาเลิกงานมาในเวลาหนึ่งทุ่มรู้สึกแปลกใจที่เห็นรถของคุณสุทัศน์จอดอยู่หน้าบ้าน“สวัสดีค่ะคุณสุทัศน์ ธุระอะไรคะมาหามีนถึงที่นี่เลย” มนต์มีนายกมือไหว้เหมือนทุกครั้ง“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณมีนนิดหน่อยครับ ขอเข้าไปนั่งคุยในบ้านในบ้านได้ไหมตรงนี้ยุงมันเยอะ”“ได้ค่ะ” หญิงสาวเปิดประตูรั้วแล้วเดินนำสุทัศน์เข้าไปในบ้านเธอเอาน้ำมาวางไว้ให้เขาจากนั้นก็หยิบผลไม้เตรียมจะเอาไปปอก“เดี๋ยวมีนปอกผลไม้ให้นะคะ”“ผมเกรงใจจังเลยครับ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณนั่งรอในห้องรับแขกแป๊บหนึ่งนะคะเดี๋ยวมีนปอกผลไม้แป๊บเดียว”“ได้ครับ” หญิงสาวหายเข้าไปปอก
มนต์มีนาตื่นเช้ามาด้วยศีรษะที่หนักอึ้งขณะที่นึกทบทวนเรื่องราวของเมื่อคืนจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอกับเขาร่วมรักกันกี่ครั้ง รู้แต่ทุกครั้งมันก็เต็มไปด้วยความสุขหญิงสาวมองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นยานอฟไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้วเธอเจ็บระบมจนก้าวขาแทบไม่ออกแต่ก็พยายามเก็บของลงกระเป๋าและไม่ลืมที่จะโทรไปบอกรอยด์ว่าตนเองตัวเองเจอเพื่อนที่นี่และคงไปเที่ยวกับเขาไม่ได้ฝ่ายนั้นโอดครวญเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมากเมื่อคุยกับรอยด์เสร็จเธอก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพื่อรอเวลาที่จะไปสนามบินแม้รู้ว่าคิดว่าจะไม่ได้เจอยานอฟอีก แต่ในใจของหญิงสาวกลับรู้สึกสบายเพราะเธอได้บอกความรู้สึกของตนเองให้เขารับรู้แล้ว มันก็เหมือนกับไม่มีอะไรติดค้างในหัวใจ จากนี้เธอจะใช้ชีวิตของเธออย่างมีความสุขเธอจะไม่ลืมเขาแต่จะเก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดีเธอกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติและเรียนจนจบระหว่างที่รอสอบบรรจุเป็นครูหญิงสาวก็สมัครเป็นครูอัตราจ้างที่โรงเรียนแห่งหนึ่งและเขาก็ตอบรับเธอแล้ว แต่จะไปเริ่มงานอีกครั้งก็ตอนเปิดเทอมในช่วงปิดเทอมประมาณสามเดือนมนต์มีนาก็เลยว่างหญิงสาวก็เลยไปสมัครงานที่โรงเรียนกวดวิชาแห่งหนึ่งเธอได้เป็นผู้ช่วยอาจาร
“ยานอฟคะ คุณอยากให้ฉันมีนคุณหรือเปล่า”มนต์มีนายิ้มยั่วแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามขณะที่ตอนนี้มือของเธอกำลังจับมังกรของเขาและหมุนเบาๆ“ได้สิ ฉันอยากให้เธอกินฉัน”เมื่อได้รับคำตอบหญิงสาวก็คุมเข่าลงสัมผัสลิ้นลงบนส่วนปลาย สีชมพูเข้ม เพียงแค่ลิ้นเล็กสัมผัสโดน ยานอฟก็ครางลั่นห้อง เธอรู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่ตึงเครียดเนื้อตัวสั่นเทา ตั้งแต่กลับจากเกาะชายหนุ่มก็ไม่ได้นอนกับผู้หญิงคนไหน ในทุกคืนเขาจะจินตนาการถึงหญิงสาวตรงหน้าและปลดปล่อยด้วยมือของตนเองเท่านั้นมนต์มีนาใช้ปลายลิ้นของเธอเลียวนส่วนปลายหยัก ยกท่อนเอ็นขึ้นเก่อนจะลากลิ้นยาวลงมาหยอกล้อกับพวงสวรรค์และลากขึ้นกลับไปด้านบนอีกครั้งก่อนจะครอบครองมันเข้าปากเล็ก“ดีมาก เธอทำดีมาก”หญิงสาวรู้สึกพอใจที่ได้รับคำชมจากเขา ปากเล็กๆ ของเธอดูดส่วนปลายเข้าปากและพยายามเอาเข้ามันลึกจนสุดในคอหอยความเสียวซ่านกำลังมารวมกันตรงบริเวณส่วนปลายยานอฟคุมตัวเองไม่อยู่เขารวบผมหญิงสาวจากนั้นก็จับใบหน้าของเธอดึงเข้าออกขณะที่สะโพกของเขาก็ยกขึ้นสูงจากโซฟา เพื่อให้ตนเองของเธอเข้าไปลึกที่สุดในลำคอ แต่เมื่อเห็นหญิงสาวกำลังจะสำลักเขาก็รีบดึงใบหน้าเธอตนเองออกแล้วจับให้เธอลุกขึ้นมอบ
ยานอฟมองคนที่เมาแทบไม่ได้สติแล้วหน้า วันนี้เขามาร่วมงานแต่งงานของไลลา แต่พยายามเจอกับมนต์มีนา เพราะไม่อยากให้ความรู้สึกเดิมๆ กลับมาอีกหลายเดือนที่ไม่ได้เจอกันยานอฟยอมรับว่าคิดถึงเธอมากและไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกันในงานแต่งงานของไลลาแบบนี้ เขาเห็นเธอสนิทสนมกับรอยด์แล้วก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ยิ่งตอนที่เห็นทั้งสองเดินออกมาจากผับด้วยกันเขารู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเธอสนิทสนมกับชายคนอื่น แต่เมื่อเห็นรอยด์กลับไปที่ผับ อีกครั้งเขาเข้าไปให้ทักทายและรู้ว่าพี่ชายของไลลากำลังสนใจมนต์มีนา ยานอฟก็เกิดความรู้สึกหวงขึ้นมาและทำให้เขาตัดสินใจขึ้นมาเธออีกครั้งแต่ก็ไม่คิดว่าจะมาเจอหญิงสาวเมาแล้วพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้“ฉันว่าเธอเมามากแล้วนะมีนพอได้แล้ว” เขาเดินตามเข้ามาและหยิบเบียร์ออกจากมือของหญิงสาว“ขอกินกระป๋องนี้ให้หมดได้ไหม”“ทำไมต้องดื่มมากขนาดนี้ล่ะ”“ดื่มเพื่อให้ลืมคุณไงล่ะ ยานอฟคุณมันผู้ชายไร้หัวใจ คุณทำให้ฉันตกหลุมรักแล้วก็เฉดหัวทิ้ง ให้ตายสิฉันไม่น่าไปรับเงินจากคุณเลย ฉันไม่น่าหลงรักคุณเลยนะยานอฟ ถ้ารู้ว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ฉันจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด ฉันจะยอมให้บ้านถูกยึดจะยอมหาเงินตัวเป็นเกลีย
ในดึกวันหนึ่งขณะที่มนต์มีนากำลังเตรียมแผนการสอนสำหรับวันรุ่งขึ้น เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากไลลา“สวัสดีจะมีน ฉันไลลานะ”“สวัสดีค่ะคุณไลลาสบายดีมั้ยคะ”“ฉันสบายดี แล้วมีนเป็นยังไงบ้างช่วงนี้ทำอะไรอยู่”“ช่วงนี้มีนไปฝึกสอนที่โรงเรียนค่ะ”“มีนจะปิดเทอมตอนไหน”“ปลายเดือนตุลาค่ะ”“เลยไลลาก็จะแต่งงานช่วงนั้นอยากชวนมีนมาร่วมงานด้วย”“มันจะดีเหรอคะ”“ดีสิ มางานแต่งงานไลลานะ งานจัดเล็กๆ มีแต่คนสนิทไม่กี่คนเอง”“จัดที่ไหนคะ”“ภูเก็ตจ้ะ มีนสะดวกไหม ไม่ไกลเลยนั่งเครื่องแป๊บเดียวเอง”“มีนอยากไปร่วมงานไปร่วมแสดงความยินดีกับคุณไลลาและคุณเจคอปนะคะแต่มีนคิดว่ามันไม่เหมาะสมเท่าไหร่เพราะมีนกับคุณไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น”“พูดแบบนี้ไลลาเสียใจนะ อุตส่าห์ลิสต์รายชื่อมีนเป็นเพื่อนเจ้าสาวแล้วแท้ๆ มีนไม่มาใครจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ล่ะ”“คุณไลลาให้คนอื่นเป็นเพื่อนเจ้าสาวแทนได้ไหม”“เพื่อนส่วนใหญ่ไม่มีใครว่างมาที่เมืองไทยเลยน่ะสิ”“แล้วเพื่อนเจ้าบ่าวล่ะคะ” มนต์มีนาต้องถามให้แน่ใจเพราะกลัวว่าเพื่อนเจ้าบ่าวของคุณไลลาจะเป็นยานอฟ“เพื่อนเจ้าบ่าวก็เป็นเพื่อนของเจคอป ไม่ต้องกลัวว่าจะเจอยานอฟหรอกเพราะช่วงที่ไลลาแต่งงานยานอ