เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 สัญญา
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-25 23:59:50มนต์มีนาได้รับโทรศัพท์จากพี่ปานทิพย์แจ้งเรื่องงานที่เธอส่งใบสมัครไว้ตั้งแต่เย็นวันอาทิตย์ พี่ปานทิพย์นัดให้หญิงสาวไปเจอเช้าวันจันทร์เพื่อจะคุยรายละเอียดเรื่องสัญญาต่างๆ และมนต์มีนาจะตัดสินใจอีกครั้งได้อีกครั้งหลังจากอ่านสัญญาทั้งหมดอย่างเข้าใจแล้วพี่ปานทิพย์บอกอีกว่าให้เธอมาคนเดียวและสถานที่นัดครั้งนี้ไม่ใช่ที่โมเดลลิงแต่เป็นอาคารสำนักงาน
หญิงสาวอยากบอกเรื่องนี้กับชาลิดาเพื่อนสนิทแต่ก็ไม่สามารถบอกกับใครได้ เธอตื่นตั้งแต่เช้าแต่งตัวด้วยชุดสบายๆ กางเกงยีนรองเท้าผ้าใบกับเสื้อยืดสีขาวจากนั้นก็ใส่เสื้อแขนยาวทับ ก่อนจะเดินออกไปยังปากซอยและนั่งรถเมล์ไปยังสำนักงานที่พี่ปานทิพย์ส่งโลเคชันมาให้
หญิงสาวมาถึงก่อนเวลาเล็กน้อย เธอเข้านั่งรอด้านล่างของอาคารแห่งหนึ่ง
ไม่นานนักพี่ปานทิพย์ก็เดินตามเข้ามา
“มีนมาถึงนานหรือยัง”
“เกือบสิบนาทีแล้วค่ะ ทำไมเราต้องมาที่นี่ด้วยคะพี่ปาน”
“เขาให้เรามาเจอตัวแทนของเขาก่อน จะได้อ่านสัญญากัน ไปกันเถอะเขาน่าจะรออยู่แล้ว”
ปานทิพย์กดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้น 23 ซึ่งเธอนัดกับตัวแทนของผู้ว่าจ้างไว้ที่นี่
“เชิญด้านไหนเลยครับ” พนักงานต้อนรับที่อยู่หน้าลิฟต์บอกให้หญิงสาวสองคนเดินเข้าไปยังห้องประชุมขนาดเล็กข้างในนั้นมีผู้ชายสวมสูทคนหนึ่งนั่งอยู่
“สวัสดีครับผมชื่อสุทัศน์ จะมาจัดการเรื่องสัญญาต่างๆ”
“สวัสดีค่ะฉันชื่อปานทิพย์และนี่มนต์มีนาหรือมีนเธอเป็นผู้หญิงที่เจ้านายคุณเลือก” ปานทิพย์แนะนำตัวและมนต์มีนาให้กับชายหนุ่มได้รู้จัก
“บอสให้ผมเอาสัญญามาให้คุณสองคนอ่านก่อน สัญญาของคุณปานทิพย์กับคุณมนต์มีนาจะมีรายละเอียดต่างกัน นี่ครับผมให้เวลาคุณสองคนอ่านเต็มที่เลย ถ้าไม่เข้าใจหรือติดปัญหาตรงไหนก็บอกผมได้เลยนะ”
มนต์มีนารับสัญญาของตนเองมาอ่าน สัญญาข้อแรกระบุว่ามนต์มีนาต้องไปทำงานที่เกาะแห่งหนึ่งทางภาคใต้ระหว่างที่ทำงานหนึ่งเดือนซึ่งบนก่อนนั้นจะไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ แต่ถ้าจำเป็นจริงๆก็สามารถขอใช้โทรศัพท์ของผู้ว่าจ้างได้ข้อนี้สำหรับมนต์มีนาไม่มีปัญหาอะไรเลยเพราะเธอไม่มีใครต้องติดต่ออยู่แล้ว
ข้อสองหญิงสาวต้องไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลว่าไม่เป็นโรคติดต่อร้ายแรงหรือโรคที่ต้องหาหมอประจำและไม่สะดวกกับการไปอยู่เกาะ
ข้อสามมนต์มีนาต้องทำการฉีดยาคุมกำเนิดโดยผู้ว่าจ้างจะเป็นผู้พาไปฉีดเอง ข้อนี่เธอก็ไม่มีปัญหาเพราะถึงเขาไม่พาไปฉีดเธอก็คงต้องหาวิธีป้องกันไม่ให้ตนเองท้องอยู่แล้ว
ข้อสี่เรื่องนี้จะถูกปิดเป็นความลับและไม่สามารถบอกใครได้ว่าเธอเดินทางไปที่นั่น นอกจากมนต์มีนาและโมเดลลิงแล้วจะไม่มีคนอื่นรู้ว่าหญิงสาวไปทำงานที่ไหน แต่หลังจากเธอกลับจากเกาะแล้วก็สามารถบอกคนใกล้ชิดได้แต่ไม่สามารถบอกถึงรายละเอียดของเกาะและผู้ว่าจ้างรวมถึงไม่สามารถบอกชื่อของผู้ว่าจ้างกับใครได้
สี่มนต์มีนาต้องทำตามคำสั่งของผู้ว่าจ้างแต่คำสั่งนั้นต้องไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต
มนต์มีนาสามารถเลือกวันพักผ่อนของตัวเองได้สามวันซึ่งจะพักติดกันทั้งสามวันถึงจะแยกกันพักหลังจากทำงานแล้วก็ได้ แต่ต้องแจ้งนายจ้างก่อนทุกครั้ง
เสื้อผ้าเครื่องใช้ต่างๆ ทางผู้ว่าจ้างจะให้ลูกน้องพามนต์มีนาไปซื้อก่อนจะเดินทางไปเกาะโดยฝ่ายเขาจะเป็นคนจัดการค่าใช้จ่ายทั้งหมด
เงินค่าจ้างจะถูกใจงวดแรกก่อนห้าแสนบาทและหลังจากทำงานเสร็จแล้วผู้ว่าจ้างก็จะจ่ายให้อีกห้าแสนบาท
หลังกลับจากมาจากเกาะแล้วมนต์มีนาต้องเข้ารับการตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลเพื่อให้มั่นใจว่าเธอไม่ได้ท้องลูกของนายจ้าง
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนเกาะจะเป็นความลับและถ้าลูกจ้างเจอนายจ้างในสถานที่อื่นก็ไม่มีสิทธิ์จะเข้าไปทักหรือแสดงตนว่าเคยรู้จักกันมาก่อน
สัญญาคนสุดท้ายผู้ว่าจ้างจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางรวมถึงปัญหาสุขภาพที่เกิดขึ้นระหว่างที่ทำงานให้กับนายจ้าง
มนต์มีนาอ่านสัญญาซ้ำหลายครั้งซึ่งแต่ละข้อก็ไม่ได้เป็นปัญหาเท่าไหร่หญิงสาวหันไปมองพี่ปานทิพย์ซึ่งกำลังอ่านสัญญาของตนเองอยู่เช่นกัน
“พี่ปานว่ายังไงคะ”
“พี่ว่าสัญญามันก็รัดกุมดีนะทุกอย่างมันเป็นความลับก็จะไม่มีใครรู้ว่ามีนไปทำงานแบบนั้น”
“แต่มีนมีปัญหาข้อหนึ่งค่ะ”
“อะไรครับ” ตัวแทนของยานอฟถาม
“ข้อที่บอกว่าห้ามบอกใครว่าจะไปไหนคือมีนมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งถ้าจู่ๆ มีนหายไปเขาก็ต้องสงสัยแน่ๆ ว่ามีนหายไป”
“คุณมั่นใจไหมว่าถ้าคุณบอกเรื่องนี้กับเพื่อนของคุณไปแล้วเขาจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่น”
“มั่นใจค่ะ”
“ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูคนอื่นพวกเราจะยกเลิกสัญญาและจะถูกปรับคุณโอเคไหมล่ะ”
“ได้ค่ะไม่มีปัญหา” มนต์มีนามั่นใจว่าเพื่อนของเธอไม่มีทางเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นอย่างแน่นอน
เราให้คุณบอกเพื่อนคุณได้หนึ่งคน
“ถ้างั้นมีนตกลงเซ็นสัญญาก็ได้ค่ะ” มนต์มีนาเซ็นชื่อของตัวเองลงไปในสัญญาทั้งสองฉบับซึ่งหญิงสาวตรวจดูแล้วว่ามีเนื้อหาเหมือนกันทุกประการ
เมื่อหญิงสาวจรดปากกาครบทั้งสองแผ่นแล้วคนที่ดูภาพจากกล้องวงจรปิดก็ยิ้มกว้างและรอคอยว่าเมื่อไหร่จะถึงวันที่เขาได้เจอกับผู้หญิงคนนี้สักที
“เรียบร้อยแล้วครับ บอสมีอะไรจะถามเธออีกไหม”
กาซิมถามเจ้านายที่นั่งมองกล้องวงจรปิดที่อยู่เขาได้ยินทุกบทสนทนาผ่านทางโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะโดยที่อีกฝ่ายหนึ่งไม่รู้เลยว่าเขานั้นมองทุกกิริยาของเธอ
“ให้คนของเราถามเธอเรื่องอาหารว่าเธอชอบทานอะไรหรือไม่ชอบทานอะไรจะได้ให้พ่อครัวจัดการให้ถูก แล้วก็ถามด้วยว่าชอบดูหนังประเภทไหนอ่านหนังสืออะไรฉันอยากให้เธอใช้ชีวิตอยู่บนเกาะโดยไม่เบื่อเท่าไหร่”
“ได้ครับเดี๋ยวผมจะจัดการให้”
ยานอฟมองผู้หญิงในจออีกครั้งจากนั้นก็พับแล็ปท็อปลงก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงาน
เมื่อมนต์มีนาและปานทิพย์เซ็นสัญญาเสร็จแล้วก็เก็บสัญญาไว้ที่ตัวเองหนึ่งส่วนอีกหนึ่งชุดคุณสุทัศน์เป็นคนเก็บไว้
“พรุ่งนี้เราจะให้รถไปรับคุณที่บ้านนะคุณมีน”
“คุณรู้จักบ้านของมีนเหรอคะ” หญิงสาวถามด้วยความแปลกใจเพราะเธอยังไม่เคยให้ที่อยู่กับพวกเขาเลยอีกทั้งใบสมัครก็ไม่ได้ระบุที่อยู่
“คุณคิดว่าที่เราเรียกคุณมาทำสัญญาเราจะไม่สืบประวัติของคุณเหรอ”
หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจเพราะเงินมากมายขนาดนั้นนายจ้างของเธอคง จะสืบประวัติเธอมาอย่างดีแล้ว แต่มันก็ดีเหมือนกันเพราะเธอจะได้ไม่ต้องอธิบายอะไร ในเมื่อเขาก็รู้ความเป็นไปของเธอทุกอย่างแล้ว
บทล่าสุด
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 34 ตอนจบ
มนต์มีนากลับบ้านมาอีกครั้งในเวลาหนึ่งทุ่ม รู้สึกโล่งใจและใจหายไปในคราเดียวกันเมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาแล้วไปเจอกับยานอฟ เขาคงไปจากเธอแล้วจริงๆ เธอคงเป็นผู้หญิงที่โง่มากคนหนึ่งเลือกความรักและทิ้งเงินสามสิบล้านให้หลุดมือไปแต่เธอคิดว่าตนเองเลือกถูกแล้วเพราะถ้ามีเงินแต่อยู่กับคนที่ไม่รักชีวิตก็คงจะไม่มีความสุขเลยเมื่อเขาไปแล้วเธอก็ใช้ชีวิตตามปกติและกำลังจะลืมเขา แต่ดูเหมือนว่าชีวิตของเธอมันจะไม่ปกติตอนนี้ข้างบ้านของเธอ ซึ่งเป็นพื้นที่ว่างกำลังมีการปรับปรุงพื้นที่และเธอรู้จากเจ้าของร้านอาหารตามสั่งหน้าปากซอยว่าข้างๆ บ้านของเธอถูกนักธุรกิจคนหนึ่งซื้อไปบ้านหลังใหญ่ริมรั้วของมนต์มีนาถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วคนงานเกือบครึ่งร้อยทำงานกันอย่างขยันขันแข็งเพียงแค่สามเดือนบ้านหลังนั้นก็เสร็จตกแต่งสวยงามและพร้อมเข้าอยู่เธอไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านหลังนั้นเป็นใครเพราะไม่เคยเห็นเขาเลยหญิงสาวเลยได้แต่แอบมองเพราะบ้านหลังนั้นมันสวยและน่าอยู่มากเทียบกับบ้านของเธอไม่ติดเลยสักนิด แต่มนต์มีนาคิดว่าจะมีบ้านหลังใหญ่ไปทำไมล่ะในเมื่ออยู่บ้านหลังเล็กเธอก็มีความสุขมากมายอยู่แล้วหญิงสาวมองไปในบ้านหลังนั้นก่อนจะเดินออกจ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 33 รักได้ก็เลิกรักได้
ยานอฟเก็บคำพูดของกาซิมมานั่งคิดมันก็เป็นอย่างที่ผู้ช่วยของเขาพูดจริงๆ เขาเองสนิทกับมนต์มีนามากกว่าใคร ก็น่าจะรู้ดีกว่าใครว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่หิวเงินบางทีเขาอาจจะต้องบินไปเมืองไทยอีกครั้งและคุยกับเธอให้รู้เรื่อง“เฮ้อ...ทำไมเรื่องความรักมันยากจังนะ” เขาถอนหายใจก่อนจะนั่งทำงานต่อช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่งเขาอยากจะบินไปหามนต์มีนามากแค่ไหนแต่ก็ยังปลีกตัวไม่ได้เลยยานอฟใช้เวลาเคลียร์งานที่คั่งค้างเกือบสองอาทิตย์จากนั้นเขาก็บินมาประเทศไทยและให้สุทัศน์พามารอที่หน้าบ้านของเธอมนต์มีนาเลิกงานมาในเวลาหนึ่งทุ่มรู้สึกแปลกใจที่เห็นรถของคุณสุทัศน์จอดอยู่หน้าบ้าน“สวัสดีค่ะคุณสุทัศน์ ธุระอะไรคะมาหามีนถึงที่นี่เลย” มนต์มีนายกมือไหว้เหมือนทุกครั้ง“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณมีนนิดหน่อยครับ ขอเข้าไปนั่งคุยในบ้านในบ้านได้ไหมตรงนี้ยุงมันเยอะ”“ได้ค่ะ” หญิงสาวเปิดประตูรั้วแล้วเดินนำสุทัศน์เข้าไปในบ้านเธอเอาน้ำมาวางไว้ให้เขาจากนั้นก็หยิบผลไม้เตรียมจะเอาไปปอก“เดี๋ยวมีนปอกผลไม้ให้นะคะ”“ผมเกรงใจจังเลยครับ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณนั่งรอในห้องรับแขกแป๊บหนึ่งนะคะเดี๋ยวมีนปอกผลไม้แป๊บเดียว”“ได้ครับ” หญิงสาวหายเข้าไปปอก
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 32 กี่ล้านก็ไม่รับ
มนต์มีนาตื่นเช้ามาด้วยศีรษะที่หนักอึ้งขณะที่นึกทบทวนเรื่องราวของเมื่อคืนจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอกับเขาร่วมรักกันกี่ครั้ง รู้แต่ทุกครั้งมันก็เต็มไปด้วยความสุขหญิงสาวมองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นยานอฟไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้วเธอเจ็บระบมจนก้าวขาแทบไม่ออกแต่ก็พยายามเก็บของลงกระเป๋าและไม่ลืมที่จะโทรไปบอกรอยด์ว่าตนเองตัวเองเจอเพื่อนที่นี่และคงไปเที่ยวกับเขาไม่ได้ฝ่ายนั้นโอดครวญเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมากเมื่อคุยกับรอยด์เสร็จเธอก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพื่อรอเวลาที่จะไปสนามบินแม้รู้ว่าคิดว่าจะไม่ได้เจอยานอฟอีก แต่ในใจของหญิงสาวกลับรู้สึกสบายเพราะเธอได้บอกความรู้สึกของตนเองให้เขารับรู้แล้ว มันก็เหมือนกับไม่มีอะไรติดค้างในหัวใจ จากนี้เธอจะใช้ชีวิตของเธออย่างมีความสุขเธอจะไม่ลืมเขาแต่จะเก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดีเธอกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติและเรียนจนจบระหว่างที่รอสอบบรรจุเป็นครูหญิงสาวก็สมัครเป็นครูอัตราจ้างที่โรงเรียนแห่งหนึ่งและเขาก็ตอบรับเธอแล้ว แต่จะไปเริ่มงานอีกครั้งก็ตอนเปิดเทอมในช่วงปิดเทอมประมาณสามเดือนมนต์มีนาก็เลยว่างหญิงสาวก็เลยไปสมัครงานที่โรงเรียนกวดวิชาแห่งหนึ่งเธอได้เป็นผู้ช่วยอาจาร
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 31 ของแถม nc
“ยานอฟคะ คุณอยากให้ฉันมีนคุณหรือเปล่า”มนต์มีนายิ้มยั่วแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามขณะที่ตอนนี้มือของเธอกำลังจับมังกรของเขาและหมุนเบาๆ“ได้สิ ฉันอยากให้เธอกินฉัน”เมื่อได้รับคำตอบหญิงสาวก็คุมเข่าลงสัมผัสลิ้นลงบนส่วนปลาย สีชมพูเข้ม เพียงแค่ลิ้นเล็กสัมผัสโดน ยานอฟก็ครางลั่นห้อง เธอรู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่ตึงเครียดเนื้อตัวสั่นเทา ตั้งแต่กลับจากเกาะชายหนุ่มก็ไม่ได้นอนกับผู้หญิงคนไหน ในทุกคืนเขาจะจินตนาการถึงหญิงสาวตรงหน้าและปลดปล่อยด้วยมือของตนเองเท่านั้นมนต์มีนาใช้ปลายลิ้นของเธอเลียวนส่วนปลายหยัก ยกท่อนเอ็นขึ้นเก่อนจะลากลิ้นยาวลงมาหยอกล้อกับพวงสวรรค์และลากขึ้นกลับไปด้านบนอีกครั้งก่อนจะครอบครองมันเข้าปากเล็ก“ดีมาก เธอทำดีมาก”หญิงสาวรู้สึกพอใจที่ได้รับคำชมจากเขา ปากเล็กๆ ของเธอดูดส่วนปลายเข้าปากและพยายามเอาเข้ามันลึกจนสุดในคอหอยความเสียวซ่านกำลังมารวมกันตรงบริเวณส่วนปลายยานอฟคุมตัวเองไม่อยู่เขารวบผมหญิงสาวจากนั้นก็จับใบหน้าของเธอดึงเข้าออกขณะที่สะโพกของเขาก็ยกขึ้นสูงจากโซฟา เพื่อให้ตนเองของเธอเข้าไปลึกที่สุดในลำคอ แต่เมื่อเห็นหญิงสาวกำลังจะสำลักเขาก็รีบดึงใบหน้าเธอตนเองออกแล้วจับให้เธอลุกขึ้นมอบ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 30 ความทรงจำที่จะฝากไว้
ยานอฟมองคนที่เมาแทบไม่ได้สติแล้วหน้า วันนี้เขามาร่วมงานแต่งงานของไลลา แต่พยายามเจอกับมนต์มีนา เพราะไม่อยากให้ความรู้สึกเดิมๆ กลับมาอีกหลายเดือนที่ไม่ได้เจอกันยานอฟยอมรับว่าคิดถึงเธอมากและไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกันในงานแต่งงานของไลลาแบบนี้ เขาเห็นเธอสนิทสนมกับรอยด์แล้วก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ยิ่งตอนที่เห็นทั้งสองเดินออกมาจากผับด้วยกันเขารู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเธอสนิทสนมกับชายคนอื่น แต่เมื่อเห็นรอยด์กลับไปที่ผับ อีกครั้งเขาเข้าไปให้ทักทายและรู้ว่าพี่ชายของไลลากำลังสนใจมนต์มีนา ยานอฟก็เกิดความรู้สึกหวงขึ้นมาและทำให้เขาตัดสินใจขึ้นมาเธออีกครั้งแต่ก็ไม่คิดว่าจะมาเจอหญิงสาวเมาแล้วพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้“ฉันว่าเธอเมามากแล้วนะมีนพอได้แล้ว” เขาเดินตามเข้ามาและหยิบเบียร์ออกจากมือของหญิงสาว“ขอกินกระป๋องนี้ให้หมดได้ไหม”“ทำไมต้องดื่มมากขนาดนี้ล่ะ”“ดื่มเพื่อให้ลืมคุณไงล่ะ ยานอฟคุณมันผู้ชายไร้หัวใจ คุณทำให้ฉันตกหลุมรักแล้วก็เฉดหัวทิ้ง ให้ตายสิฉันไม่น่าไปรับเงินจากคุณเลย ฉันไม่น่าหลงรักคุณเลยนะยานอฟ ถ้ารู้ว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ฉันจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด ฉันจะยอมให้บ้านถูกยึดจะยอมหาเงินตัวเป็นเกลีย
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 29 ทำไมคุณเหมือนคนรักของฉัน
ในดึกวันหนึ่งขณะที่มนต์มีนากำลังเตรียมแผนการสอนสำหรับวันรุ่งขึ้น เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากไลลา“สวัสดีจะมีน ฉันไลลานะ”“สวัสดีค่ะคุณไลลาสบายดีมั้ยคะ”“ฉันสบายดี แล้วมีนเป็นยังไงบ้างช่วงนี้ทำอะไรอยู่”“ช่วงนี้มีนไปฝึกสอนที่โรงเรียนค่ะ”“มีนจะปิดเทอมตอนไหน”“ปลายเดือนตุลาค่ะ”“เลยไลลาก็จะแต่งงานช่วงนั้นอยากชวนมีนมาร่วมงานด้วย”“มันจะดีเหรอคะ”“ดีสิ มางานแต่งงานไลลานะ งานจัดเล็กๆ มีแต่คนสนิทไม่กี่คนเอง”“จัดที่ไหนคะ”“ภูเก็ตจ้ะ มีนสะดวกไหม ไม่ไกลเลยนั่งเครื่องแป๊บเดียวเอง”“มีนอยากไปร่วมงานไปร่วมแสดงความยินดีกับคุณไลลาและคุณเจคอปนะคะแต่มีนคิดว่ามันไม่เหมาะสมเท่าไหร่เพราะมีนกับคุณไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น”“พูดแบบนี้ไลลาเสียใจนะ อุตส่าห์ลิสต์รายชื่อมีนเป็นเพื่อนเจ้าสาวแล้วแท้ๆ มีนไม่มาใครจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ล่ะ”“คุณไลลาให้คนอื่นเป็นเพื่อนเจ้าสาวแทนได้ไหม”“เพื่อนส่วนใหญ่ไม่มีใครว่างมาที่เมืองไทยเลยน่ะสิ”“แล้วเพื่อนเจ้าบ่าวล่ะคะ” มนต์มีนาต้องถามให้แน่ใจเพราะกลัวว่าเพื่อนเจ้าบ่าวของคุณไลลาจะเป็นยานอฟ“เพื่อนเจ้าบ่าวก็เป็นเพื่อนของเจคอป ไม่ต้องกลัวว่าจะเจอยานอฟหรอกเพราะช่วงที่ไลลาแต่งงานยานอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
![นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์5.4K viewsทาสสวาทอสูรเถื่อน
รินธารา2.0K viewsคู่หมั้นหมอมาเฟีย
Kidsroom1.0K viewsมาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex)
จินต์พิชา1.1K viewsเพียงเวลา(After in the rain)
ohpal639 viewsBlackVinceจองรักคู่หมั้นร้ายลูกชายมาเฟีย
คุณดอกไม้461 viewsCRAZY ABOUT ปักใจรักบอดี้การ์ด NC20++
ฅนบนดอย353 viewsกุหลาบร้ายของนายมาเฟีย
อิแย้ม225 views
