LOGINShare
ตอนที่ 7 เงินก้อนแรก
Last Updated:
2025-02-26 00:00:13มนต์มีนานั่งรถปานทิพย์มาที่โมเดลลิงของเธอก่อนเพราะที่นี่อยู่ใกล้บ้านของหญิงสาวมากกว่าอาคารที่เพิ่งไปเซ็นสัญญามา เธอเดินตามเจ้าของโมเดลลิงเข้าไปนั่งข้างในห้องทำงานซึ่งตอนนี้ผู้ช่วยของพี่ปานทิพย์ไม่ได้อยู่ในห้อง
“พี่เห็นสัญญาแล้วพี่ว่ามันก็ค่อนข้างโอเคนะ เรื่องนี้จะมีคนรู้แค่พี่มีนแล้วก็ออยเท่านั้น ถ้ามีคนถามถึงมีนพี่จะบอกว่ามีนไปอยู่กับญาติที่ต่างจังหวัดดีไหม คนอื่นจะได้ไม่สงสัย”
“ได้ค่ะ หนูก็จะบอกออยให้บอกคนอื่นไปแบบนั้นเหมือนกัน”
“ถ้าไปอยู่ที่นู่นอาจจะติดต่อกันลำบากแต่ถ้ามีนมีเรื่องด่วนก็อย่าลืมขอใช้โทรศัพท์ของเจ้านายโทรมาหาพี่ได้ทุกเมื่อ” เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ส่งเด็กไปทานแบบนี้ปานทิพย์เลยค่อนข้างจะห่วง
“ค่ะพี่ปาน”
ขณะที่มนต์มีนากำลังนั่งคุยอยู่กับปานทิพย์เสียงแจ้งจากแอพพลิเคชันธนาคารก็ดังขึ้นยอดเงินที่โอนเข้ามาให้หญิงสาวคือห้าแสน บาทถ้วน มนต์มีนาไม่เคยมีเงินแบบนี้มากมายในบัญชีแบบนี้มาก่อน หญิงสาวมองอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“พี่ปานคะเขาโอนมาให้หนูจริงๆ ค่ะ” หญิงสาวพูดด้วยความตื่นเต้น
“เมื่อกี้เขาก็บอกแล้วว่าเขาจะโอนเงินงวดแรกให้ก่อนครึ่งหนึ่งของพี่เองก็ได้มาแล้วแสนห้าจบงานก็คงได้แสนห้าตามสัญญา”
“พี่ปานจะหักเปอร์เซ็นต์จากหนูอีกก็ได้นะคะ”
“ได้ยังไงล่ะมีนสัญญาก็ต้องเป็นสัญญาและที่เขาให้พี่มามันก็มากจนพี่คิดไม่ถึงจริงๆ มีนพอใช้หนี้ไหม”
“พอค่ะ เจ๊ในตลาดหนี้รวมดอกเบี้ยสามแสนค่ะ ส่วนธนาคารอีกไม่ถึงหกแสน หนูเหลือเงินใช้อีกประมาณแสนกว่าๆ คิดว่าน่าจะพอค่าเทอม”
“แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะเปิดเทอมมามีนจะได้รีบเรียนให้จบ”
“ค่ะพี่มีนขอตัวกลับก่อนนะคะนัดออยไว้”
“วันนี้ออยมีงานที่ห้างไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ค่ะ แต่ออยบอกว่าทำงานเสร็จแล้วจะมาหามีนที่บ้านค่ะช่วงนี้น้องชายเขาพาเพื่อนมาที่บ้านบ่อยๆ ก็เลยมานอนที่บ้านมีน”
“บ้านของมีนก็น่าจะแบ่งให้คนอื่นเช่าได้นะ ถ้าเปิดเทอมอยากมีรายได้ก็ลองแบ่งให้เพื่อนเช่าดูสิแต่ก็เลือกที่ไว้ใจหน่อยนะ”
“มีนก็เคยคิดแบบนั้นค่ะ แต่ได้เงินก้อนนี้มาแล้วหนูก็คงไม่ค่อยลำบากเท่าไหร่ คิดว่าจะชวนออยมาอยู่เฉยๆ ค่ะมีเพื่อนอยู่จะได้ไม่เหงาเท่าไหร่”
“ก็ดีเหมือนกันนะ ออยเป็นคนนิสัยดีน่าจะอยู่กับมีนได้”
เมื่อคุยกับปานทิพย์เสร็จมนต์มีนาก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน พอถึงปากซอยก็แวะร้านส้มตำซื้อข้าวเหนียวไก่ย่างส้มตำคอหมูย่างกับน้ำแข็งและน้ำอัดลมอีกสองขวดใหญ่เพื่อรอฉลองข่าวดีกับชาลิดา
“ซื้อของอะไรมาเยอะแยะเลย”
“ส้มตำค่ะลุงศักดิ์ว่าจะกินกับเพื่อนลุงศักดิ์ไปส่งมีนได้ไหม แต่วันนี้ต้องให้หนูจ่ายค่ารถนะ”
“ไปรวยมาจากไหนล่ะหนูมีนถึงได้ซื้อของเยอะขนาดนั้น”
“หนูได้งานประจำค่ะลุงศักดิ์คงจะไม่อยู่ที่นี่สักพักใหญ่ยังไงฝากลุงศักดิ์ขับมอเตอร์ไซค์ไปดูที่บ้านให้หน่อยนะคะ”
“ได้เลยลุงจะหมั่นไปดูแลให้ จะให้ลุงเข้าไปรดน้ำต้นไม้ให้ด้วยไหมล่ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะลุงหนูเกรงใจ ต้นไม้บ้านหนูมันก็อดทนเหมือนหนูได้ค่ะคงไม่ตายง่ายๆ หรอก” มนต์มีนาพูดแล้วขึ้นคร่อมหลังจักรยานยนต์ที่เคยใช้บริการมาตั้งแต่เด็ก
เมื่อลงจากรถมนต์มีนาก็จ่ายค่าโดยสารให้กับลุงสมศักดิ์ ก่อนจะเดินเข้าบ้านหญิงสาวเตรียมอาหารวางบนโต๊ะ เพื่อรอชาลิดากลับมาจากทำงาน
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเธอก็รีบกดรับเมื่อเห็นว่าคนที่โทรมาคือคนที่นัดกันไว้
“ว่าไงออยทำงานเสร็จแล้วเหรอ”
“ใช่ทำงานเสร็จแล้วมีนอยากกินอะไรไหม ที่ห้างมีบูธอาหารมาขายเยอะแยะเลย”
“ออยล่ะอยากกินอะไร”
“ไม่รู้เหมือนกันตอนนี้ก็กำลังเดินดูอยู่”
“มีนซื้อข้าวเหนียวส้มตำไก่ย่างและคอหมูย่างมาแล้ว กลับมากินด้วยกันก็ได้”
“งั้นออยซื้อขนมเข้าไปนะ มีขนมหวานหวานเจ้าดังจากเมืองเพชรด้วยแบ่งกันกินไม่อ้วนเท่าไหร่หรอก”
“ออยที่นั่นมีอาหารเหนือไหม”
“มีสิมีนอยากได้อะไร”
“ซื้อไส้อั่วแคบหมูน้ำพริกหนุ่มมาไว้กินกันตอนเช้าดีมั้ย ส่วนข้าวเหนียวแล้วเดี๋ยวเราไปซื้อหน้าปากซอยเอา”
“ได้ๆ เดี๋ยวออยซื้อให้ มีอะไรเพิ่มอีกไหม”
“ไม่มีแล้ว”
“ออยนั่งรถเมล์มาลงหน้าปากซอยแล้วเรียกวินเข้ามาเลยนะ”
“มีนรอไม่น่าจะเกินครึ่งชั่วโมง ออยว่าจะนั่งวินมอเตอร์ไซด์จากห้างไปเลยจะได้เร็วกว่า”
“ถ้างั้นก็ได้ตามใจ”
เพราะห้างสรรพสินค้าที่ชาลิดาไปทำงานอยู่ไม่ไกลจากบ้านของมนต์มีนาไม่เท่าไหร่ถ้านั่งวินจักรยานยนต์มาถึงบ้านก็น่าจะไวกว่านั่งรถเมล์และมาต่อวินจักรยานยนต์ที่หน้าปากซอยแน่ๆ
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงอย่างที่บอกชาลิดาก็เดินเข้าบ้านมาพร้อมกับหิ้วของพะรุงพะรังเต็มมือไปหมด
“โอ้โหซื้อของมาเยอะเลย ซื้อเกินที่บอกใช่ไหม”
“เห็นอะไรมันก็น่ากินไปหมด”
“ออยมาเหนื่อยๆ นั่งก่อนเดี๋ยวมีนเอาของเข้าตู้เย็นเอง”
ชาลิดานั่งลงบนโซฟาที่ตอนนี้ด้านหน้ามีอาหารที่เจ้าของบ้านเตรียมไว้เต็มไปหมด
ของมนต์มีนาเลือกของที่จำเป็นต้องเก็บในตู้เย็นมาเก็บไว้ส่วนที่เหลือก็ใส่ไว้ในตู้กับข้าวก่อนจะเดินถือกระติกน้ำแข็งและขวดน้ำอัดลมมาวาง
“ทำไมวันนี้ซื้อของกินมาเยอะแยะเลย ไปรวยมาจากไหนล่ะ” เห็นอาหารเยอะกว่าทุกครั้งก็อดถามไม่ได้
“นานๆ กินทีไม่เป็นไรหรอก ออยล่ะเป็นไงบ้างวันนี้เหนื่อยไหมก็เหนื่อยปกติแหละ พี่ที่ทำงานด้วยกันเขาชวนเราไปช่วยไลฟ์ขายของด้วยนะ”
“แล้วค่าจ้างเป็นยังไงดีไหม”
“เขาให้ครั้งละห้าร้อยแล้วก็แบ่งเปอร์เซ็นต์ที่ขายให้ด้วย มีนว่าเป็นยังไงบ้าง”
“ก็ดีนะส่วนใหญ่เขาจะไลฟ์กันตอนดึกๆ ออยจะกลับยังไง”
“พี่เขามีตึกอยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ คืนนี้เขาก็จะไลฟ์ เหมือนกันเขาให้ชื่อเพจเรามาแล้ว เขาเริ่มไลฟ์สามทุ่มเราดูด้วยกันนะจะได้เอาไว้เป็นแนวทาง”
“ถ้าต้องไปไลฟ์ดึกขนาดนั้นออยจะกลับบ้านยังไง”
“พี่เขาบอกว่าจะมีที่พักให้น่ะ แต่เราก็ขอดูก่อนไม่รู้ว่าจะไหวไหมเพราะไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน”
“มีนว่ามันไม่น่าจะยากนะ เพราะเวลาเราไปทำงานเป็นพริตตี้เราก็เสนอสินค้าอยู่บ่อยๆ”
“ออยก็คิดแบบนั้นเลยรับปากพี่เขามา จะเริ่มไลฟ์คืนวันมะรืนระหว่างนี้เราก็ดูคนอื่นไปก่อนว่าเขาพูดกันยังไงบ้าง”
“ได้เลยเราช่วยกันดูนะจะได้ช่วยกันฝึก”
Latest chapter
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 34 ตอนจบ
มนต์มีนากลับบ้านมาอีกครั้งในเวลาหนึ่งทุ่ม รู้สึกโล่งใจและใจหายไปในคราเดียวกันเมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาแล้วไปเจอกับยานอฟ เขาคงไปจากเธอแล้วจริงๆ เธอคงเป็นผู้หญิงที่โง่มากคนหนึ่งเลือกความรักและทิ้งเงินสามสิบล้านให้หลุดมือไปแต่เธอคิดว่าตนเองเลือกถูกแล้วเพราะถ้ามีเงินแต่อยู่กับคนที่ไม่รักชีวิตก็คงจะไม่มีความสุขเลยเมื่อเขาไปแล้วเธอก็ใช้ชีวิตตามปกติและกำลังจะลืมเขา แต่ดูเหมือนว่าชีวิตของเธอมันจะไม่ปกติตอนนี้ข้างบ้านของเธอ ซึ่งเป็นพื้นที่ว่างกำลังมีการปรับปรุงพื้นที่และเธอรู้จากเจ้าของร้านอาหารตามสั่งหน้าปากซอยว่าข้างๆ บ้านของเธอถูกนักธุรกิจคนหนึ่งซื้อไปบ้านหลังใหญ่ริมรั้วของมนต์มีนาถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วคนงานเกือบครึ่งร้อยทำงานกันอย่างขยันขันแข็งเพียงแค่สามเดือนบ้านหลังนั้นก็เสร็จตกแต่งสวยงามและพร้อมเข้าอยู่เธอไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านหลังนั้นเป็นใครเพราะไม่เคยเห็นเขาเลยหญิงสาวเลยได้แต่แอบมองเพราะบ้านหลังนั้นมันสวยและน่าอยู่มากเทียบกับบ้านของเธอไม่ติดเลยสักนิด แต่มนต์มีนาคิดว่าจะมีบ้านหลังใหญ่ไปทำไมล่ะในเมื่ออยู่บ้านหลังเล็กเธอก็มีความสุขมากมายอยู่แล้วหญิงสาวมองไปในบ้านหลังนั้นก่อนจะเดินออกจ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 33 รักได้ก็เลิกรักได้
ยานอฟเก็บคำพูดของกาซิมมานั่งคิดมันก็เป็นอย่างที่ผู้ช่วยของเขาพูดจริงๆ เขาเองสนิทกับมนต์มีนามากกว่าใคร ก็น่าจะรู้ดีกว่าใครว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่หิวเงินบางทีเขาอาจจะต้องบินไปเมืองไทยอีกครั้งและคุยกับเธอให้รู้เรื่อง“เฮ้อ...ทำไมเรื่องความรักมันยากจังนะ” เขาถอนหายใจก่อนจะนั่งทำงานต่อช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่งเขาอยากจะบินไปหามนต์มีนามากแค่ไหนแต่ก็ยังปลีกตัวไม่ได้เลยยานอฟใช้เวลาเคลียร์งานที่คั่งค้างเกือบสองอาทิตย์จากนั้นเขาก็บินมาประเทศไทยและให้สุทัศน์พามารอที่หน้าบ้านของเธอมนต์มีนาเลิกงานมาในเวลาหนึ่งทุ่มรู้สึกแปลกใจที่เห็นรถของคุณสุทัศน์จอดอยู่หน้าบ้าน“สวัสดีค่ะคุณสุทัศน์ ธุระอะไรคะมาหามีนถึงที่นี่เลย” มนต์มีนายกมือไหว้เหมือนทุกครั้ง“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณมีนนิดหน่อยครับ ขอเข้าไปนั่งคุยในบ้านในบ้านได้ไหมตรงนี้ยุงมันเยอะ”“ได้ค่ะ” หญิงสาวเปิดประตูรั้วแล้วเดินนำสุทัศน์เข้าไปในบ้านเธอเอาน้ำมาวางไว้ให้เขาจากนั้นก็หยิบผลไม้เตรียมจะเอาไปปอก“เดี๋ยวมีนปอกผลไม้ให้นะคะ”“ผมเกรงใจจังเลยครับ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณนั่งรอในห้องรับแขกแป๊บหนึ่งนะคะเดี๋ยวมีนปอกผลไม้แป๊บเดียว”“ได้ครับ” หญิงสาวหายเข้าไปปอก
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 32 กี่ล้านก็ไม่รับ
มนต์มีนาตื่นเช้ามาด้วยศีรษะที่หนักอึ้งขณะที่นึกทบทวนเรื่องราวของเมื่อคืนจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอกับเขาร่วมรักกันกี่ครั้ง รู้แต่ทุกครั้งมันก็เต็มไปด้วยความสุขหญิงสาวมองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นยานอฟไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้วเธอเจ็บระบมจนก้าวขาแทบไม่ออกแต่ก็พยายามเก็บของลงกระเป๋าและไม่ลืมที่จะโทรไปบอกรอยด์ว่าตนเองตัวเองเจอเพื่อนที่นี่และคงไปเที่ยวกับเขาไม่ได้ฝ่ายนั้นโอดครวญเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมากเมื่อคุยกับรอยด์เสร็จเธอก็สั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพื่อรอเวลาที่จะไปสนามบินแม้รู้ว่าคิดว่าจะไม่ได้เจอยานอฟอีก แต่ในใจของหญิงสาวกลับรู้สึกสบายเพราะเธอได้บอกความรู้สึกของตนเองให้เขารับรู้แล้ว มันก็เหมือนกับไม่มีอะไรติดค้างในหัวใจ จากนี้เธอจะใช้ชีวิตของเธออย่างมีความสุขเธอจะไม่ลืมเขาแต่จะเก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดีเธอกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติและเรียนจนจบระหว่างที่รอสอบบรรจุเป็นครูหญิงสาวก็สมัครเป็นครูอัตราจ้างที่โรงเรียนแห่งหนึ่งและเขาก็ตอบรับเธอแล้ว แต่จะไปเริ่มงานอีกครั้งก็ตอนเปิดเทอมในช่วงปิดเทอมประมาณสามเดือนมนต์มีนาก็เลยว่างหญิงสาวก็เลยไปสมัครงานที่โรงเรียนกวดวิชาแห่งหนึ่งเธอได้เป็นผู้ช่วยอาจาร
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 31 ของแถม nc
“ยานอฟคะ คุณอยากให้ฉันมีนคุณหรือเปล่า”มนต์มีนายิ้มยั่วแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามขณะที่ตอนนี้มือของเธอกำลังจับมังกรของเขาและหมุนเบาๆ“ได้สิ ฉันอยากให้เธอกินฉัน”เมื่อได้รับคำตอบหญิงสาวก็คุมเข่าลงสัมผัสลิ้นลงบนส่วนปลาย สีชมพูเข้ม เพียงแค่ลิ้นเล็กสัมผัสโดน ยานอฟก็ครางลั่นห้อง เธอรู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่ตึงเครียดเนื้อตัวสั่นเทา ตั้งแต่กลับจากเกาะชายหนุ่มก็ไม่ได้นอนกับผู้หญิงคนไหน ในทุกคืนเขาจะจินตนาการถึงหญิงสาวตรงหน้าและปลดปล่อยด้วยมือของตนเองเท่านั้นมนต์มีนาใช้ปลายลิ้นของเธอเลียวนส่วนปลายหยัก ยกท่อนเอ็นขึ้นเก่อนจะลากลิ้นยาวลงมาหยอกล้อกับพวงสวรรค์และลากขึ้นกลับไปด้านบนอีกครั้งก่อนจะครอบครองมันเข้าปากเล็ก“ดีมาก เธอทำดีมาก”หญิงสาวรู้สึกพอใจที่ได้รับคำชมจากเขา ปากเล็กๆ ของเธอดูดส่วนปลายเข้าปากและพยายามเอาเข้ามันลึกจนสุดในคอหอยความเสียวซ่านกำลังมารวมกันตรงบริเวณส่วนปลายยานอฟคุมตัวเองไม่อยู่เขารวบผมหญิงสาวจากนั้นก็จับใบหน้าของเธอดึงเข้าออกขณะที่สะโพกของเขาก็ยกขึ้นสูงจากโซฟา เพื่อให้ตนเองของเธอเข้าไปลึกที่สุดในลำคอ แต่เมื่อเห็นหญิงสาวกำลังจะสำลักเขาก็รีบดึงใบหน้าเธอตนเองออกแล้วจับให้เธอลุกขึ้นมอบ
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 30 ความทรงจำที่จะฝากไว้
ยานอฟมองคนที่เมาแทบไม่ได้สติแล้วหน้า วันนี้เขามาร่วมงานแต่งงานของไลลา แต่พยายามเจอกับมนต์มีนา เพราะไม่อยากให้ความรู้สึกเดิมๆ กลับมาอีกหลายเดือนที่ไม่ได้เจอกันยานอฟยอมรับว่าคิดถึงเธอมากและไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกันในงานแต่งงานของไลลาแบบนี้ เขาเห็นเธอสนิทสนมกับรอยด์แล้วก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ยิ่งตอนที่เห็นทั้งสองเดินออกมาจากผับด้วยกันเขารู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเธอสนิทสนมกับชายคนอื่น แต่เมื่อเห็นรอยด์กลับไปที่ผับ อีกครั้งเขาเข้าไปให้ทักทายและรู้ว่าพี่ชายของไลลากำลังสนใจมนต์มีนา ยานอฟก็เกิดความรู้สึกหวงขึ้นมาและทำให้เขาตัดสินใจขึ้นมาเธออีกครั้งแต่ก็ไม่คิดว่าจะมาเจอหญิงสาวเมาแล้วพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้“ฉันว่าเธอเมามากแล้วนะมีนพอได้แล้ว” เขาเดินตามเข้ามาและหยิบเบียร์ออกจากมือของหญิงสาว“ขอกินกระป๋องนี้ให้หมดได้ไหม”“ทำไมต้องดื่มมากขนาดนี้ล่ะ”“ดื่มเพื่อให้ลืมคุณไงล่ะ ยานอฟคุณมันผู้ชายไร้หัวใจ คุณทำให้ฉันตกหลุมรักแล้วก็เฉดหัวทิ้ง ให้ตายสิฉันไม่น่าไปรับเงินจากคุณเลย ฉันไม่น่าหลงรักคุณเลยนะยานอฟ ถ้ารู้ว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ฉันจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด ฉันจะยอมให้บ้านถูกยึดจะยอมหาเงินตัวเป็นเกลีย
เสน่หาภรรยาเช่า ตอนที่ 29 ทำไมคุณเหมือนคนรักของฉัน
ในดึกวันหนึ่งขณะที่มนต์มีนากำลังเตรียมแผนการสอนสำหรับวันรุ่งขึ้น เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากไลลา“สวัสดีจะมีน ฉันไลลานะ”“สวัสดีค่ะคุณไลลาสบายดีมั้ยคะ”“ฉันสบายดี แล้วมีนเป็นยังไงบ้างช่วงนี้ทำอะไรอยู่”“ช่วงนี้มีนไปฝึกสอนที่โรงเรียนค่ะ”“มีนจะปิดเทอมตอนไหน”“ปลายเดือนตุลาค่ะ”“เลยไลลาก็จะแต่งงานช่วงนั้นอยากชวนมีนมาร่วมงานด้วย”“มันจะดีเหรอคะ”“ดีสิ มางานแต่งงานไลลานะ งานจัดเล็กๆ มีแต่คนสนิทไม่กี่คนเอง”“จัดที่ไหนคะ”“ภูเก็ตจ้ะ มีนสะดวกไหม ไม่ไกลเลยนั่งเครื่องแป๊บเดียวเอง”“มีนอยากไปร่วมงานไปร่วมแสดงความยินดีกับคุณไลลาและคุณเจคอปนะคะแต่มีนคิดว่ามันไม่เหมาะสมเท่าไหร่เพราะมีนกับคุณไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น”“พูดแบบนี้ไลลาเสียใจนะ อุตส่าห์ลิสต์รายชื่อมีนเป็นเพื่อนเจ้าสาวแล้วแท้ๆ มีนไม่มาใครจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ล่ะ”“คุณไลลาให้คนอื่นเป็นเพื่อนเจ้าสาวแทนได้ไหม”“เพื่อนส่วนใหญ่ไม่มีใครว่างมาที่เมืองไทยเลยน่ะสิ”“แล้วเพื่อนเจ้าบ่าวล่ะคะ” มนต์มีนาต้องถามให้แน่ใจเพราะกลัวว่าเพื่อนเจ้าบ่าวของคุณไลลาจะเป็นยานอฟ“เพื่อนเจ้าบ่าวก็เป็นเพื่อนของเจคอป ไม่ต้องกลัวว่าจะเจอยานอฟหรอกเพราะช่วงที่ไลลาแต่งงานยานอ
You may also like
พลาดรักมาเฟีย
โนเนจัง1.1K viewsDANGEROUS มาเฟียกุมรัก
Claris950 viewsทวงแค้น แสนรัก
SS.WONDER1.0K viewsหลงกลรัก มาเฟียเถื่อน
MaRich_1.6K viewsดอกไม้มาเฟีย Strongflower
คุณดอกไม้392 viewsMafia Of Love กลรักในรอยแค้น
พลอยแก้ว126 viewsผู้ชายสารเลว
ฅนบนดอย648 viewsสัมพันธ์สวาท บอดี้การ์ดหัวใจ
วนิลากลิ่นเลม่อน22246 views
