FAZER LOGINCompartilhar
ตอนที่1.ไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ
Última atualização:
2025-11-27 11:41:08อากาศที่หนาวเย็น ไม่ได้มีผลกับร่างเปลือยเปล่าที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนเตียงเลยสักนิด ทั้งสองต่างกำลังร้อนรุ่มจากไฟราคะที่ช่วยกันจุดขึ้นจนลุกโชน ใครจะคิดว่า พนิดา ศิริวิมล ผู้บริหารสาวจาก CCL COSMETIC บริษัทที่ผลิตและส่งออกเครื่องสำอางรายใหญ่ที่สุดของประเทศ ผู้ที่ถูกโหวตให้เป็นหญิงเหล็กแห่งปี และเป็นผู้หญิงที่ผู้ชายค่อนประเทศ อยากสวมแหวนที่นิ้วนางของซ้ายของเธอ ข่าวของเธอมักจะปรากฏอยู่ตามหน้าโทรทัศน์และสื่อโซเชียลทุกช่องทาง ภายใต้ฉากหน้าที่สวยงามและเลิศหรู ใครจะรู้ว่าแท้จริงแล้ว เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีด้านมืดและความต้องการ เหมือนกับคนอื่นทั่วไป ยิ่งสูงยิ่งหนาว ชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย จะกระดิกตัวทำอะไรก็ต้องระมัดระวัง ต้องรักษาภาพลักษณ์ให้สวยงาม และน่าเชื่อถือตลอดเวลา มันยิ่งทำให้เธออัดอั้น และไม่เป็นตัวของตัวเอง หลังจากการประชุมที่หนักหน่วงเสร็จสิ้นลง พนิดาก็เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้ ที่นี่ทำให้เธอผ่อนคลายและสบายใจ คุยกับคนที่ไม่รู้จักและจบลงบนเตียง คือการระบายออกที่ดีที่สุด ไม่ต้องกลัวชื่อเสียงจะเสียหาย หรือมีผลเสียตามมา เธอจ่ายเพื่อซื้อความสุขให้ตัวเอง ผู้ชายคนนี้ก็แค่ทำงานของเขาให้เสร็จ
“ผมทำแบบนี้มีความสุขไหมครับ” เสียงแหบพร่าที่มาพร้อมกับความร้อนจากลมหายใจที่เป่ารดอยู่บริเวณใจกลางความเป็นหญิง ที่แปะอ้าจากการกระทำของคนที่ก้มหน้าอยู่ตรงหว่างขา สร้างความเสียดเสียวให้หญิงสาวไม่น้อย ยามที่ลิ้นร้อนสะบัดไปมาบนจุดที่ไวต่อความรู้สึก พนิดาก็แทบขาดใจ เขาทำให้เธอมีความสุข เสียวกระสัน และเสร็จสม
“ดี แบบนั้นแหละ อู้ว...อย่างนั้น เสียวค่ะ ฉันเสียวมาก” เซ็กส์คือการปลดปล่อย เมื่ออยู่บนเตียงเธอก็เต็มที่และสนุกไปกับมัน
ภูริยกยิ้มด้วยความพอใจ ก่อนจะสะบัดปลายลิ้นละเลงเลียลงบนติ่งเนื้อสีชมพูที่ตั้งชูชัน จังหวะที่ปลายลิ้นสัมผัสลงบนส่วนปลาย เจ้าของร่างระหงที่นอนหมดแรงก็กระตุกเกร็ง น้ำหวานในร่องเสียวไหลทะลักออกมา บอกให้รู้ว่าเธอมีอารมณ์ร่วมไปกับเขา ผู้หญิงคนนี้ชื่อพนิดา เธอมาเที่ยวที่นี่หลายครั้ง และทุกครั้งเขาจะเป็นคนสนองให้เธอ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผู้บริหารอย่างเขาถึงยอมลดตัวลงมาทำหน้าที่นี้ น่าจะเป็นเพราะตากลมโตที่สบกับตาคมเข้มของเขา ถึงแม้การกระทำของเธอจะดูกร้านโลก แต่เขาก็เห็นความกลัวและความหวาดระแวงที่ซ่อนอยู่ในแววตาของเธอ เธอเป็นคนสวยและร้อนแรง และที่สำคัญก็คือเขาเป็นคนที่พรากพรหมจรรย์ไปจากเธอ ใครจะคิดว่าผู้หญิงที่เข้ามาเที่ยวในสถานที่แบบนี้จะยังคงมีสิ่งนั้นหลงเหลืออยู่ เขารู้ข้อมูลของเธอไม่มาก ในขณะที่เธอเองก็รู้เพียงแค่ว่า เขาเป็นแค่ผู้ชายขายบริการ เธอจ่ายเงินเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง เขาได้เงิน เธอได้ความสนุกและความสุขเมื่อเสร็จสม
“ผมเลียแบบนี้คุณเสียวไหมครับ ชอบแบบไหนสั่งได้นะครับ ผมเป็นทาสของคุณ” เสียงกระซิบที่มาพร้อมลมหายใจอุ่นร้อน ทำให้คนบนที่นอนต้องครางออกมา เพราะเสียวจนทนไม่ไหว
“อ่า...ดีค่ะ แบบนั้น ฉัน...เสียวมาก...โอ้วใช่ค่ะ แบบนั้น ฉันจะเสร็จแล้ว” นอกจากลิ้นอุ่นชื้น ผู้ชายที่กำลังมุดหน้าอยู่ตรงหว่างขา ยังทรมานเธอด้วยนิ้วร้ายยาวใหญ่ ที่กำลังชักเข้าชักออกในร่องรัก ภูริชอบใจเมื่อเห็นน้ำรักจากความซ่านเสียว อาบเยิ้มจนชุ่มไปทั่วข้อนิ้วของเขา
“อ่า...ใกล้เสร็จแล้วใช่ไหมครับ แตกสิครับผมอยากกินน้ำของคุณ” เสียงที่เปล่งออกมาแหบกระเส่า ภาพตรงหน้ายั่วยวนจนเขาแทบทนไม่ไหว สะบัดปลายลิ้นเลียวนตรงจุด ชักนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะ ส่งเธอไปให้สุดทางด้วยปากและลิ้นของเขา
“อ้ายยยย!” ร่างบางกระตุกเกร็ง ทิ้งสะโพกที่กำลังส่ายร่อนลงบนที่นอนหนานุ่ม เมื่อเขาส่งไปถึงฝั่งฝัน หอบจนตัวโยน เหนื่อยล้ากับสิ่งที่คนเหนือร่างปรนเปรอ ภูริยิ้มเอ็นดูให้กับท่าทางของคนตัวเล็ก ที่พยายามดึงผ้าห่มมาปิดเรือนร่างเอาไว้ ถ้าสถานที่เจอกันไม่ใช่บนเตียง และเธอไม่ใช่ลูกค้าเขาคงตกหลุมพรางของเธอโดยไม่ยาก เธอน่ารักมาก ถึงแม้เขาจะแน่ใจว่าเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ก็ไม่ไว้วางใจ ผู้หญิงที่กล้ามาซื้อบริการ คงไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี
“ต่อเลยนะครับ” คำพูดของชายหนุ่มเรียกจุดแดงบนผิวแก้มเนียน พนิดาเขินอายกับการกระทำของเขา มือหนาสาวชักลำรักอวบใหญ่สองสามครั้ง ใช้ฟันคม ๆ ฉีกซองเกราะป้องกัน ก่อนจะนำท่อนเอ็นมาจ่อที่ปากทางรัก แล้วดันส่วนหัวเข้าไปในตัวเธอ จังหวะที่ท่อนรักยาวใหญ่คืบคลานเข้ามา ใจกลางความเป็นหญิงก็เจ็บร้าว จนหญิงสาวต้องขบริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงเอาไว้
“เจ็บเหรอครับ” ถามพร้อมกับดึงแท่งร้อนออกจากช่องทางรัก ถึงแม้จะมีน้ำหล่อลื่นช่วยเบิกทาง แต่ภูริก็รู้ดีว่าด้วยขนาดตัวที่ต่างกัน เธอจึงเจ็บทุกครั้งที่เขาสอดใส่ มือหนาคว้าขวดเจลที่วางอยู่ข้างเตียง เทน้ำสีใสลงบนฝ่ามือ แล้วนำมาชโลมจนเปียกชุ่มไปทั่วแก่นกาย ที่ตั้งผงาดอยู่ในถุงยางอนามัยไซส์พิเศษ ตาคมเข้มลอบมองคนบนที่นอน รู้สึกพอใจเมื่อเห็นความเขินอายในดวงตาของเธอ
“อดทนหน่อยนะครับ เจ็บนิดเดียวนะครับ คุณนิด” ชื่อเล่นที่หลุดออกมาจากริมฝีปากหนา ทำให้หัวใจของพนิดาอุ่นขึ้น รู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย เมื่อได้ยินคำนี้จากปากของเขา คงเป็นวิธีพูดของคนที่ทำอาชีพนี้ ทำให้คู่นอนไว้ใจ จะได้มีความสุข และสนุกร่วมไปกับเขา
สะโพกสอบขยับเป็นจังหวะ ดันลำรักยาวใหญ่เข้าไปในร่องรักที่คับแน่น คนบนเตียงกัดฟัน ถึงจะมีน้ำรักและ
เจลหล่อลื่นเป็นตัวช่วย แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บ เขาเป็นผู้ชายคนแรกและคนเดียวของเธอ ในขณะที่เธอคงไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวของเขา“ทนอีกนิดนะครับ” พูดพร้อมกับกดสะโพกลงมา จนส่วนที่สอดประสานแนบชิด
“อ้ายย!!!” เสียงกรีดร้องขาดหาย เมื่อปากร้อนประกบลงมา ลิ้นร้อนตวัดเข้าไปเกี่ยวพันกับลิ้นเล็ก เพื่อดูดกลืนเสียงร้องที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวดของเธอ ร่องรักของเธอคับแน่น จนชายหนุ่มแทบระเบิดออกมา ถึงแม้จะทำใจไว้แล้ว แต่ก็ยังอดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่า เขาคือผู้ชายคนเดียวของเธอ
“จะ...เจ็บค่ะ” ร้องประท้วงเมื่อสะโพกสอบขยับไปมาเพื่อปรับให้เธอคุ้นชิน
“นิดเดียวนะครับ” คำปลอบโยนของเขาเป็นเสมือนคำสัญญาที่ฟังแล้วทำให้เธอคล้อยตาม เธอก็ไม่ต่างจากผู้หญิงใจง่าย นาทีนี้ไม่ว่าเขาจะพูดหรือสั่งให้ทำอะไร เธอก็เชื่อฟังและทำตามคำสั่งของเขาอย่างไม่
เกี่ยงงอน
Último capítulo
เสน่หารักลวง ตอนที่15.คนสารเลว(จบ)
ภูริกลับเข้ามาในห้องนอน ในเวลาต่อมา ตาคู่คมมองไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่ ที่มีคนตัวเล็กซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา ความรู้สึกในหัวตีกันจนสับสนไปหมด เกิดอะไรขึ้น เขาไม่เคยรู้สึกอยากได้ใครมากมายเท่านี้มาก่อน ยิ่งพนิดาถอยหนีเขาก็ยิ่งอยากได้เธอ ภูริคิดว่าที่เป็นแบบนี้เพราะเขาอยากเอาชนะ แต่เมื่อเวลาผ่านไปกลับค้นพบว่าเธอมีค่ามากกว่านั้น แผนครอบครองเธอไม่ง่ายเสียแล้ว เมื่อข่าวเรื่องธุรกิจของเธอแพร่ออกไป นักลงทุนทั้งหลายต่างก็จดจ้องเหมือนเสือตะครุบเหยื่อ ทุกคนรู้ว่า CCL ยังทำเงินให้อีกมหาศาล เป็นแบบนี้เขายิ่งหัวเสีย เพราะไม่ได้คิดเรื่องนี้เผื่อเอาไว้ เขาคิดเพียงแค่ว่า เพื่อรักษาบริษัทเอาไว้พนิดาจะต้องยอมทำตามข้อเสนอของเขา และเมื่อวันนั้นมาถึงเขาจะคืน CCL ให้เธอ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ก็ทำให้ปวดหัวไปกันใหญ่ เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อเอา CCL มาเป็นของตัวเอง เพราะถ้า CCL ตกอยู่ในมือคนอื่น พนิดาจะไม่มีวันได้มันกลับคืนมา ปัญหาของเขาตอนนี้ก็คือ มีคู่แข่งโผล่มาเสนอราคาให้มากกว่า และไม่ใช่แค่รายเดียว “ผมจะเอามันกลับมาคืนให้คุณนะนิด” จะสายไปไหมถ้าเขาจะแก้ไขสิ่งที่ทำพลาดไป ผู้ถือหุ้นรายอื่น ๆ ไม่ใช่เจ้าของ มีคนมาเสน
เสน่หารักลวง ตอนที่14.คนสารเลว1
ภูริอุ้มคนคอพับอยู่กับอกเข้าสู่วงแขน แล้วพาเดินขึ้นชั้นบน บรรจงวางคนหลับลงบนเตียงอย่างเบามือ ถอดรองเท้าส้นสูงที่เธอใช้เป็นอาวุธทำร้ายเขาออกจากเท้าบาง แล้ววางมันไว้ข้างเตียง ร้องเท้าคู่นี้คงคับเกินไป เพราะเขาเห็นรอยแดงที่เท้าของเธอ ตาคมเข้มจับจ้องอยู่ที่ใบหน้า ที่เลอะไปด้วยเครื่องสำอางของเธอ อยากเช็ดออกให้แต่กลัวว่าจะรบกวนเวลานอนของเธอ พนิดาเหนื่อยมาก จนหลับคารถ ทั้ง ๆ ที่กำลังทำเลาะกันอยู่แท้ ๆ “คุณดื้อกับผมเหลือเกินนิด” เขาเองก็เหนื่อยล้าที่ต้องทำร้ายเธอสารพัดวิธี เขาซื้อหุ้นของCCL ได้เมื่อไร พนิดาก็อยู่ในกำมือของเขา อีกไม่นานหรอกเพราะตอนนี้เธอก็จนแต้มแล้ว จังหวะนั้นคนบนเตียงก็สะอื้นออกมา พร้อมกับดิ้นไปมา เธอคงฝันร้าย ร่างสูงก้าวเข้าหาแต่ก็ต้องหยุดเท้าที่ก้าวเดินเพราะมือถือที่สั่นขึ้นครืด~ครืด “ขออนุญาตครับนาย มีเรื่องด่วนครับ” ลูกน้องต่างรู้ดีว่าถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย จะไม่มีใครรบกวนเวลาพักผ่อนของเขา ขยับผ้าห่มให้กระชับตัวคนหลับ จูบลงที่หน้าผากมนฟอดใหญ่ เมื่อเธอสงบลง “ฝันดีนะครับ” กระซิบชิดใบหูคนหลับ ขโมยจูบริมฝีปากสีซีด ก่อนจะเดินออกไปจากห
เสน่หารักลวง ตอนที่13.คนสารเลว
สิ้นคำสั่งชายฉกรรจ์กลุ่มนั้น ก็กรูเข้ามายังจุดที่พนิดากับเอื้อตะวันยืนอยู่ หญิงสาวก้าวมาบังเอื้อตะวันเอาไว้ เขาต้องมาเดือดร้อนเพราะเธอ เอื้อตะวันดึงพนิดาไปข้างหลัง แล้วใช้ตัวบังเธอเอาไว้แทน ดารกระทำที่แสดงถึงความห่วงใยของคนทั้งสอง เพิ่มความโมโหให้ภูริเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว กรามแกร่งขบเข้าหากัน อยากสั่งสอนหมอนั่นให้หลาบจำ จะได้รู้ว่าอะไรควรไม่ควร “หนีไปค่ะคุณเอื้อ พวกเขาไม่ทำอะไรฉันหรอก” “ไม่! ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น ผมไม่รู้ว่าคุณกับเขามีปัญหาอะไรกัน แต่ผมจะไม่ทิ้งคุณ” น้ำเสียงหนักแน่นที่มาพร้อมกับสายตาเด็ดเดี่ยว ทำให้หัวใจที่อ่อนล้าของพนิดาเข้มแข็งขึ้น นี่หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าเพื่อนตาย เพิ่งจะรู้จักกันแท้ ๆ แต่เอื้อตะวันเลือกที่จะอยู่เคียงข้างเธอ “ไม่ค่ะ ฉันทำให้คุณเดือดร้อน เรื่องนี้ฉันต้องรับผิดชอบ ไปสิคะหนีไป” “ไม่นิด ผมจะไม่ไปไหน” บทสนทนาของเขาและเธอเข้าหูภูริทุกประโยค จากที่ตั้งใจว่าจะไปรอในรถก็ต้องเปลี่ยนใจ เพิ่งจะรู้จักกันแต่ยอมตายแทนกันได้ น่าประทับใจจริง ๆ “อย่าเข้ามานะ! คุณเอื้อไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ พวกนายอย่า
เสน่หารักลวง ตอนที่12.คนแปลกหน้าที่น่าไว้ใจ(จบ)
บรรยากาศในร้านกาแฟเต็มไปด้วยความอบอุ่น พนิดาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงไว้ใจและยอมมากับเขา เอื้อตะวันเป็นคนคุยเก่ง และตามทันเวลาที่เธอเล่นมุกตลก เธอต่างหากที่ตามไม่ทันมุกตลกฝืดของเขา ความไม่ตลกของเขาทำให้สนุกและผ่อนคลาย เธอสั่งกาแฟร้อนและขนมรองท้อง ในขณะที่เขาสั่งนมสดเย็นแก้วเดียว หมอมักจะรักษาสุขภาพ ชวนเธอมาดื่มกาแฟแต่ตัวเองดื่มนม ก็น่ารักไปอีกแบบ “คุณนิดชอบสัตว์ไหมครับ” ชวนคุยเพราะไม่อยากให้บรรยากาศบนโต๊ะเงียบเกินไป หลายครั้งที่เห็นมือถือเธอสั่น แต่พนิดาไม่รับสาย “สัตว์เลี้ยงเหรอคะ” “ครับ” “ก็มีชอบบ้างค่ะ” นึกว่าเขาจะเล่นมุก เพื่อโยงไปหาตัวเอง สัตว์ที่ว่าคือสัตว์แพทย์อะไรอย่างนี้ แต่เมื่อเขารับคำพนิดาก็ไปไม่เป็น บางครั้งเอื้อตะวันเหมือนจะรุก บางครั้งก็เว้นระยะห่าง เหมือนกลัวว่าเธอจะอึดอัด จึงเดาทางไม่ถูก “ชอบหมาหรือแมวครับ” หมากับแมวคือสัตว์เลี้ยงที่ใครหลาย ๆ คนหลงรัก “ไม่ใช่ทั้งสองอย่างค่ะ ฉันชอบจระเข้” “หืม...จระเข้เหรอครับ” “ใช่ค่ะ ฉันชอบเวลามันกินเหยื่อ มันดูโหดร้ายดีค
เสน่หารักลวง ตอนที่11.คนแปลกหน้าที่น่าไว้ใจ1
สัตว์แพทย์หนุ่มยืนพิงสะโพกในท่าทางสบาย ๆ เมื่อหญิงสาวขอตัวเข้าห้องน้ำ มืดแล้วก็จริงแต่ที่นี่ปลอดภัยเพราะอยู่ใจกลางเมือง ชีวิตที่เป็นเหมือนหุ่นยนต์ของเขาเริ่มต้นขึ้น และจบลงหลังจากปิดคลินิก ยี่สิบสี่ชั่วโมงของคนอื่นเป็นแบบไหนไม่รู้ แต่สำหรับหมอหมาอย่างเขามีแต่งานกับงาน วันนี้ก็เช่นกันหลังจากปิดคลินิก ตั้งใจจะมาเดินเล่นเพื่อพักสมอง เขาเห็นรถของหญิงสาวจอดอยู่ตรงจุดนั้นนานเกินไป เพราะความห่วงใยจึงทำให้เขาได้รู้จักเธอ พนิดา ศิริวิมล นักธุรกิจสาวสวยแถวหน้าของเมืองไทย ข่าวเรื่องธุรกิจของเธอไม่สู้ดีนัก และที่สำคัญเธอมีคู่หมั้นอยู่แล้ว เพราะหลักฐานอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ “รอนานไหมคะ” คำถามที่มาพร้อมกับร่างระหงที่มายืนอยู่ข้างหน้า ทำให้หมอหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย เพราะกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ “ตกใจเหรอคะ ขอโทษค่ะ” พนิดาเอ่ยขอโทษด้วยท่าทางเก้อเขิน “เปล่าครับ เรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ” ถามพร้อมกับมองหน้าเธอ ที่แต่งหน้าออกมาอย่างสวยงาม จนเขาจำแทบไม่ได้ “ทำไมคะ” พนิดาถามเมื่อถูกมองนาน “สวยครับ” “เพราะเครื่องสำอางค่ะ ฉันแต่งหน้าทำผมใหม
เสน่หารักลวง ตอนที่10.คนแปลกหน้าที่น่าไว้ใจ
ภูริกลับออกมาหลังจากปล่อยให้เธอรออยู่พักใหญ่ ใบหน้าของเขาชุ่มไปด้วยน้ำ น้ำบางส่วนไหลลงไปเปียกที่คอเสื้อเป็นวงกว้าง ไม่มีกล่องปฐมพยาบาลติดมือมาอย่างที่ควรเป็น พนิดาหน้าตึง เมื่อรู้ว่าเขาแกล้งถ่วงเวลา “กล่องยาอยู่ไหนคะ” ถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ ข่มความไม่พอใจเอาไว้ เวลาทุกวินาทีของเธอมีค่า แต่เขาทำเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องสนุก เธอไม่มีเวลามาล้อเล่นกับเขาหรอกนะ ภูริทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวตรงข้าม จ้องหน้าหญิงสาวเขม็ง เขาเพิ่งล้างหน้าและเห็นว่าใบหน้าอันหล่อเหลาของเขายับเยินเพราะฝีมือเธอ ถ้าแจ้งความเธอคงติดคุกข้อหาทำร้ายร่างกาย เพราะดีเอ็นเอของเขาอัดแน่นอยู่ในกงเล็บของเธอ “ไม่ทำแผลแล้วใช่ไหมคะ” “ทำยังไงถึงจะใจอ่อน” คำพูดของเขาทำให้มือที่กำลังรวบแฟ้มบนโต๊ะชะงัก สุดท้ายเขาก็วกกลับมาเรื่องเดิม “ไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวนะคะ” “นิด...” น้ำเสียงที่ใช้เบาลงก็จริง แต่ยังคงกระด้างหูเหมือนเดิม “ฉันไม่มีเวลามาล้อเล่น หรือเล่นเกมบ้า ๆ กับคุณหรอกค่ะ” “ผมกำลังจะช่วยคุณอยู่นี่ไง” “เก็บความหวังดีของคุณไว้เถอะค่ะ ฉั
Você também pode gostar
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์33.1K visualizaçõesไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn88.4K visualizaçõesนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย46.9K visualizações3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X35.0K visualizaçõesToxic Relation รักร้าย ร้าย(ไม่รัก)
เสี่ยวชิงเทียน236 visualizaçõesลิ้มรสรักชีค
ใจดินสอ / เดือนสิบสอง18 visualizaçõesท่านประธานกับเรื่องคืนนั้นของเรา
Piggy-lonely 80 visualizaçõesยั่วรักสายรหัสสุดที่รัก (PWP)
เจ้าเหมียวโอโจะ55 visualizações
