FAZER LOGINCompartilhar
ตอนที่2.ไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ(1)
Última atualização:
2025-11-27 11:42:15“อ่า...ดีมากครับอย่างนั้น อ้าขาอีกนิดครับคุณ” อาชีพของเขาคือผู้บริหารระดับสูง แต่เวลานี้เขากลายเป็นผู้ชายขายบริการ มีหน้าที่ปรนเปรอความสุขให้เธอ และภูริก็ตั้งใจทำอย่างสุดกำลัง เพราะอยากให้เธอประทับใจ
สะโพกสอบขยับเป็นจังหวะ เมื่อส่วนที่สอดประสานแนบชิด ลงน้ำหนักหนักเบาตามอารมณ์ที่กำลังปะทุขึ้น ร่องรักของเธอคับแน่นตอดรัดความเป็นชายจนเขาแทบปริแตก ตาคมเข้มจับจ้องอยู่ที่หน้าอกอวบใหญ่ ที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทก ใบหน้าสวยที่เชิดขึ้น กับริมฝีปากบางที่ขบเม้มเข้าหากัน เป็นตัวเร่งทำให้อารมณ์ของเขาเตลิดไปไกล กระแทกแก่นกายยาวใหญ่ใส่ร่องรักที่รัดแน่นสุดแรง ชักออกมาแล้วกระแทกกลับเข้าไปใหม่ หมุนวนบั้นท้ายเป็นวงกลม เมื่อดันท่อนเนื้อยาวใหญ่เข้าไปจนสุดโคน คนใต้ร่างจิกมือลงบนแผ่นหลังกว้าง เมื่อเสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว
“อืม...เสียวค่ะ อ่า...”
“ครางออกมาครับ เสียวก็ร้องออกมาดัง ๆ ผมจะได้รู้ว่าคุณมีความสุข”
“ฉัน...สะ...เสียวค่ะ” เสียงครางที่หลุดออกมาไม่เป็นภาษา ทำให้ภูริย่ามใจ ยิ่งเห็นศีรษะเล็กส่ายไปกับหมอน ยามเมื่อเขาบดขยี้ลำรักลงในร่องสวาท เขาอยากให้เธอเสร็จสมและประทับใจในบทรักที่มอบให้ อยากให้เธอจดจำเขาเอาไว้ ผู้ชายขายน้ำอย่างเขา มีความหมายกับเธอบ้างไหม
“อุ้ย...” เสียงอุทานที่หลุดออกมาบอกให้รู้ว่า เธอเจ็บจากการกระทำของเขา พนิดาเองก็ตกใจไม่น้อย เมื่ออยู่ ๆ บทรักที่นุ่มนวลชวนฝัน กลายเป็นดุดันเรียกร้องและเอาแต่ใจ
“เจ็บค่ะ!” มือที่โอบอยู่บนแผ่นหลังกว้าง เลื่อนมาค้ำอกแกร่งแล้วออกแรงผลัก เมื่อคนเหนือร่างเอาแต่ใจ แรงกระแทกจากสะโพกสอบที่อัดลงมา ทำให้เธอเจ็บร้าวไปทั้งหว่างขา
“คุณฉันเจ็บ!” น้ำเสียงที่ใช้เข้มขึ้นเมื่อคนเหนือร่างยังเอาแต่ใจ
“คุณรับผมได้อยู่แล้ว” ตอบพร้อมกับขบกรามเข้าหากัน เมื่อส่วนที่สอดประสานบีบรัด เธอขยับหนี เขายิ่งปวดร้าวจนแทบปริแตก
“พอแล้วฉันเจ็บ!” พนิดาออกคำสั่งเสียงเข้ม เมื่อเขาทำรุนแรงกับเธอ
“นิดเดียวน่า คุณชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ” ไม่พูดเปล่ามือหนาช้อนเข้าใต้เอว จับร่างบางพลิกกลับให้อยู่ในท่าหันหลัง ส่วนที่สอดประสานไม่แยกออกจากกันเลยสักนิด มือหนากดลงที่แผ่นหลังบาง ให้บั้นงามงอนโกงขึ้น เพื่อรับแรงกระแทกจากเขา
“อื้อ...” ใบหน้าที่แนบไปกับหมอนใบใหญ่ ส่ายไปมา เมื่อคนที่อยู่ข้างหลังกระแทกลำรักเข้าใส่อย่างไม่ปราณี
“ชอบไหม ชอบแบบนี้หรือเปล่า” ถามพร้อมกับสับสะโพกเข้าออกตอกลึก ในท่านี้ลำรักยิ่งฝังลึกเข้าไปในตัวเธอ ส่วนหัวสัมผัสกับภายในอ่อนนุ่ม ยิ่งทำให้เสียวกระสัน
บทรักที่เอาแต่ใจแปรเปลี่ยนเป็นนุ่มนวลและเอาใจ พนิดาเองก็แปลกใจที่อยู่ ๆ เขาก็ทำเหมือนกับว่าไม่พอใจและโกรธเธอมาแรมปี ทุกครั้งที่นอนด้วยกัน เขาจะสุภาพและเอาใจ ความสงสัยที่เกิดขึ้นถูกพับเก็บเอาไว้ เมื่อชายหนุ่มพาเธอเดินไปตามครรลองที่ธรรมชาติสร้างขึ้น ต่างคนต่างพากันเสร็จสม
ร่างบางที่เหนื่อยล้านอนหอบหายใจอยู่บนเตียง ในขณะที่ภูริผละออกเพื่อไปจัดการตัวเอง มือหนารูดถุงยางอนามัยออกจากท่อนเนื้อที่ยังตั้งผงาด บทรักเร่าร้อนที่จบลง ไม่ทำให้เขาเหนื่อยล้าเลยสักนิด ยังอยากได้เธออีก ความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ท่องเอาไว้ว่ามันคืองาน ที่ต้องจบลงเมื่อคู่นอนเสร็จสม
ใบหน้าสวยร้อนขึ้น เมื่อสบกับตาคมเข้มของเขา มือบางกระชับปมผ้าขนหนูให้แน่นขึ้น เมื่อถูกมองไปทั่วทั้งตัว หายใจไม่ทั่วท้อง เขินอายกับการมองของเขา
“ดื่มอะไรสักหน่อยนะครับ” ขาที่ก้าวเดินหยุดชะงักเมื่อเขาชวนให้เธอดื่มต่อ
“ไม่ค่ะ ฉันจะกลับเลย” ปฏิเสธเพราะคิดว่าไม่เหมาะสม ทุกครั้งก็เป็นอย่างนี้ เสร็จกิจกรรมบนเตียงก็พากันแยกย้าย
“นะครับคุณนิด” ชื่อเล่นของเธอหลุดออกมา
อีกแล้ว เขาเรียกชื่อเธอบ่อยเกินไปแล้วไม่มีคำตอบเมื่อหญิงสาวเลือกที่จะเดินเข้าห้องน้ำ เพื่อไปจัดการตัวเอง เพราะอยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ผู้ชายคนนี้กำลังทำให้เธออึดอัดและอับอาย
ภูริสั่งเครื่องดื่มสำหรับตัวเอง และไม่ลืมสั่งให้เธอด้วย ปฏิเสธได้ก็ปฏิเสธไป เขาพอใจจะทำให้ ไม่ดื่มก็เรื่องของเธอ
ตากลมโตจ้องมองตัวเองผ่านกระจกบานสูง ความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้คืออะไรเธอไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกแล้ว หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ พนิดาก็เลือกที่จะอยู่ในห้องน้ำ รอให้เขาออกไปก่อน แต่ดูเหมือนว่าคนที่อยู่ข้างนอกยังไม่ยอมไปไหน
“ทำไมไม่ออกไปสักที” ห้องที่เธออยู่คือห้องวีไอพี มีทางเดินเชื่อมต่อไปยังลานจอดรถ รถเธอจอดอยู่ด้านหลัง ไม่ต้องกลัวลูกค้าคนอื่นที่มาใช้บริการจะเห็น เพราะเป็นส่วนตัว เธอจึงไว้วางใจและกลับมาใช้บริการ เพราะไม่อยากไปที่อื่นให้เสียชื่อเสียง ไม่ได้เกี่ยวกับเขาเลยสักนิด เธอไม่ได้คาดหวังว่าจะมาเจอเขาทุกครั้ง ผู้หญิงที่มาใช้บริการ ต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง เหตุผลของเธอก็คือต้องการปลดปล่อย ฟังดูอาจเหมือนสิ้นคิด แต่เมื่อมันทำให้รู้สึกดีก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธตัวเอง แต่ตอนนี้คนที่อยู่ข้างนอกกำลังทำให้เธออึดอัด เพราะเธอไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกแล้ว
เหล้าในมือถูกสาดลงคอแก้วต่อแก้ว พลิกนาฬิกาเรือนหรูขึ้นมาดูเวลารอบที่ร้อย เมื่อคนในห้องน้ำยังไม่ยอมออกมา มุมปากหยักยกยิ้ม เมื่อคิดอะไรได้บางอย่าง
“เป็นอะไรหรือเปล่า คุณอยู่ในห้องน้ำนานแล้วนะครับ” ถามพร้อมกับรอคอยคำตอบ
“ไม่มีอะไร คุณกลับได้เลย ฉันวางเงินไว้บนหัวเตียง คุณหยิบไปได้เลย” คำพูดของเธอทำให้ตาคมเข้มมองกลับไปยังหัวเตียง ขมวดคิ้วเข้าหากัน เมื่อเห็นแบงค์พันวางซ้อนกันอยู่หลายใบ
“ขอบคุณครับ” ขอบคุณตามมารยาท ถ้าเป็นคนอื่นคงดีใจที่ได้ทิปเพิ่ม แต่สำหรับเขากลับมองมันเป็นเรื่องตลก ยายตัวดีคิดว่ากำลังทำอะไรอยู่ ครั้งนี้เขาคงทำให้เธอประทับใจมากสินะ ถึงได้ให้ทิปราวกับว่าให้เงินไปตั้งตัว ความคิดซุกซนผุดขึ้นมาในหัว เขาอยากต่อเวลากับเธออีกนิด เพราะไหน ๆ เธอก็ถ่วงเวลาเขาแล้ว
“ถ้าคุณอยากอยู่ต่อ ผมต่อเวลานะครับ” คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวตาโต เขาจะต่อเวลาเพื่ออะไร เธออยากออกไปจากที่นี่จะแย่อยู่แล้ว ที่ขังตัวเองอยู่ในนี้ก็เพราะเขินอายกับสายตาของเขา เขารู้จักเธอทั้งชื่อจริงและชื่อเล่น ในขณะที่เธอรู้แค่ว่าเขาขายบริการ และเรียกแทนตัวเขาว่าคุณเท่านั้น
Último capítulo
เสน่หารักลวง ตอนที่15.คนสารเลว(จบ)
ภูริกลับเข้ามาในห้องนอน ในเวลาต่อมา ตาคู่คมมองไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่ ที่มีคนตัวเล็กซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา ความรู้สึกในหัวตีกันจนสับสนไปหมด เกิดอะไรขึ้น เขาไม่เคยรู้สึกอยากได้ใครมากมายเท่านี้มาก่อน ยิ่งพนิดาถอยหนีเขาก็ยิ่งอยากได้เธอ ภูริคิดว่าที่เป็นแบบนี้เพราะเขาอยากเอาชนะ แต่เมื่อเวลาผ่านไปกลับค้นพบว่าเธอมีค่ามากกว่านั้น แผนครอบครองเธอไม่ง่ายเสียแล้ว เมื่อข่าวเรื่องธุรกิจของเธอแพร่ออกไป นักลงทุนทั้งหลายต่างก็จดจ้องเหมือนเสือตะครุบเหยื่อ ทุกคนรู้ว่า CCL ยังทำเงินให้อีกมหาศาล เป็นแบบนี้เขายิ่งหัวเสีย เพราะไม่ได้คิดเรื่องนี้เผื่อเอาไว้ เขาคิดเพียงแค่ว่า เพื่อรักษาบริษัทเอาไว้พนิดาจะต้องยอมทำตามข้อเสนอของเขา และเมื่อวันนั้นมาถึงเขาจะคืน CCL ให้เธอ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ก็ทำให้ปวดหัวไปกันใหญ่ เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อเอา CCL มาเป็นของตัวเอง เพราะถ้า CCL ตกอยู่ในมือคนอื่น พนิดาจะไม่มีวันได้มันกลับคืนมา ปัญหาของเขาตอนนี้ก็คือ มีคู่แข่งโผล่มาเสนอราคาให้มากกว่า และไม่ใช่แค่รายเดียว “ผมจะเอามันกลับมาคืนให้คุณนะนิด” จะสายไปไหมถ้าเขาจะแก้ไขสิ่งที่ทำพลาดไป ผู้ถือหุ้นรายอื่น ๆ ไม่ใช่เจ้าของ มีคนมาเสน
เสน่หารักลวง ตอนที่14.คนสารเลว1
ภูริอุ้มคนคอพับอยู่กับอกเข้าสู่วงแขน แล้วพาเดินขึ้นชั้นบน บรรจงวางคนหลับลงบนเตียงอย่างเบามือ ถอดรองเท้าส้นสูงที่เธอใช้เป็นอาวุธทำร้ายเขาออกจากเท้าบาง แล้ววางมันไว้ข้างเตียง ร้องเท้าคู่นี้คงคับเกินไป เพราะเขาเห็นรอยแดงที่เท้าของเธอ ตาคมเข้มจับจ้องอยู่ที่ใบหน้า ที่เลอะไปด้วยเครื่องสำอางของเธอ อยากเช็ดออกให้แต่กลัวว่าจะรบกวนเวลานอนของเธอ พนิดาเหนื่อยมาก จนหลับคารถ ทั้ง ๆ ที่กำลังทำเลาะกันอยู่แท้ ๆ “คุณดื้อกับผมเหลือเกินนิด” เขาเองก็เหนื่อยล้าที่ต้องทำร้ายเธอสารพัดวิธี เขาซื้อหุ้นของCCL ได้เมื่อไร พนิดาก็อยู่ในกำมือของเขา อีกไม่นานหรอกเพราะตอนนี้เธอก็จนแต้มแล้ว จังหวะนั้นคนบนเตียงก็สะอื้นออกมา พร้อมกับดิ้นไปมา เธอคงฝันร้าย ร่างสูงก้าวเข้าหาแต่ก็ต้องหยุดเท้าที่ก้าวเดินเพราะมือถือที่สั่นขึ้นครืด~ครืด “ขออนุญาตครับนาย มีเรื่องด่วนครับ” ลูกน้องต่างรู้ดีว่าถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย จะไม่มีใครรบกวนเวลาพักผ่อนของเขา ขยับผ้าห่มให้กระชับตัวคนหลับ จูบลงที่หน้าผากมนฟอดใหญ่ เมื่อเธอสงบลง “ฝันดีนะครับ” กระซิบชิดใบหูคนหลับ ขโมยจูบริมฝีปากสีซีด ก่อนจะเดินออกไปจากห
เสน่หารักลวง ตอนที่13.คนสารเลว
สิ้นคำสั่งชายฉกรรจ์กลุ่มนั้น ก็กรูเข้ามายังจุดที่พนิดากับเอื้อตะวันยืนอยู่ หญิงสาวก้าวมาบังเอื้อตะวันเอาไว้ เขาต้องมาเดือดร้อนเพราะเธอ เอื้อตะวันดึงพนิดาไปข้างหลัง แล้วใช้ตัวบังเธอเอาไว้แทน ดารกระทำที่แสดงถึงความห่วงใยของคนทั้งสอง เพิ่มความโมโหให้ภูริเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว กรามแกร่งขบเข้าหากัน อยากสั่งสอนหมอนั่นให้หลาบจำ จะได้รู้ว่าอะไรควรไม่ควร “หนีไปค่ะคุณเอื้อ พวกเขาไม่ทำอะไรฉันหรอก” “ไม่! ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น ผมไม่รู้ว่าคุณกับเขามีปัญหาอะไรกัน แต่ผมจะไม่ทิ้งคุณ” น้ำเสียงหนักแน่นที่มาพร้อมกับสายตาเด็ดเดี่ยว ทำให้หัวใจที่อ่อนล้าของพนิดาเข้มแข็งขึ้น นี่หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าเพื่อนตาย เพิ่งจะรู้จักกันแท้ ๆ แต่เอื้อตะวันเลือกที่จะอยู่เคียงข้างเธอ “ไม่ค่ะ ฉันทำให้คุณเดือดร้อน เรื่องนี้ฉันต้องรับผิดชอบ ไปสิคะหนีไป” “ไม่นิด ผมจะไม่ไปไหน” บทสนทนาของเขาและเธอเข้าหูภูริทุกประโยค จากที่ตั้งใจว่าจะไปรอในรถก็ต้องเปลี่ยนใจ เพิ่งจะรู้จักกันแต่ยอมตายแทนกันได้ น่าประทับใจจริง ๆ “อย่าเข้ามานะ! คุณเอื้อไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ พวกนายอย่า
เสน่หารักลวง ตอนที่12.คนแปลกหน้าที่น่าไว้ใจ(จบ)
บรรยากาศในร้านกาแฟเต็มไปด้วยความอบอุ่น พนิดาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงไว้ใจและยอมมากับเขา เอื้อตะวันเป็นคนคุยเก่ง และตามทันเวลาที่เธอเล่นมุกตลก เธอต่างหากที่ตามไม่ทันมุกตลกฝืดของเขา ความไม่ตลกของเขาทำให้สนุกและผ่อนคลาย เธอสั่งกาแฟร้อนและขนมรองท้อง ในขณะที่เขาสั่งนมสดเย็นแก้วเดียว หมอมักจะรักษาสุขภาพ ชวนเธอมาดื่มกาแฟแต่ตัวเองดื่มนม ก็น่ารักไปอีกแบบ “คุณนิดชอบสัตว์ไหมครับ” ชวนคุยเพราะไม่อยากให้บรรยากาศบนโต๊ะเงียบเกินไป หลายครั้งที่เห็นมือถือเธอสั่น แต่พนิดาไม่รับสาย “สัตว์เลี้ยงเหรอคะ” “ครับ” “ก็มีชอบบ้างค่ะ” นึกว่าเขาจะเล่นมุก เพื่อโยงไปหาตัวเอง สัตว์ที่ว่าคือสัตว์แพทย์อะไรอย่างนี้ แต่เมื่อเขารับคำพนิดาก็ไปไม่เป็น บางครั้งเอื้อตะวันเหมือนจะรุก บางครั้งก็เว้นระยะห่าง เหมือนกลัวว่าเธอจะอึดอัด จึงเดาทางไม่ถูก “ชอบหมาหรือแมวครับ” หมากับแมวคือสัตว์เลี้ยงที่ใครหลาย ๆ คนหลงรัก “ไม่ใช่ทั้งสองอย่างค่ะ ฉันชอบจระเข้” “หืม...จระเข้เหรอครับ” “ใช่ค่ะ ฉันชอบเวลามันกินเหยื่อ มันดูโหดร้ายดีค
เสน่หารักลวง ตอนที่11.คนแปลกหน้าที่น่าไว้ใจ1
สัตว์แพทย์หนุ่มยืนพิงสะโพกในท่าทางสบาย ๆ เมื่อหญิงสาวขอตัวเข้าห้องน้ำ มืดแล้วก็จริงแต่ที่นี่ปลอดภัยเพราะอยู่ใจกลางเมือง ชีวิตที่เป็นเหมือนหุ่นยนต์ของเขาเริ่มต้นขึ้น และจบลงหลังจากปิดคลินิก ยี่สิบสี่ชั่วโมงของคนอื่นเป็นแบบไหนไม่รู้ แต่สำหรับหมอหมาอย่างเขามีแต่งานกับงาน วันนี้ก็เช่นกันหลังจากปิดคลินิก ตั้งใจจะมาเดินเล่นเพื่อพักสมอง เขาเห็นรถของหญิงสาวจอดอยู่ตรงจุดนั้นนานเกินไป เพราะความห่วงใยจึงทำให้เขาได้รู้จักเธอ พนิดา ศิริวิมล นักธุรกิจสาวสวยแถวหน้าของเมืองไทย ข่าวเรื่องธุรกิจของเธอไม่สู้ดีนัก และที่สำคัญเธอมีคู่หมั้นอยู่แล้ว เพราะหลักฐานอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ “รอนานไหมคะ” คำถามที่มาพร้อมกับร่างระหงที่มายืนอยู่ข้างหน้า ทำให้หมอหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย เพราะกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ “ตกใจเหรอคะ ขอโทษค่ะ” พนิดาเอ่ยขอโทษด้วยท่าทางเก้อเขิน “เปล่าครับ เรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ” ถามพร้อมกับมองหน้าเธอ ที่แต่งหน้าออกมาอย่างสวยงาม จนเขาจำแทบไม่ได้ “ทำไมคะ” พนิดาถามเมื่อถูกมองนาน “สวยครับ” “เพราะเครื่องสำอางค่ะ ฉันแต่งหน้าทำผมใหม
เสน่หารักลวง ตอนที่10.คนแปลกหน้าที่น่าไว้ใจ
ภูริกลับออกมาหลังจากปล่อยให้เธอรออยู่พักใหญ่ ใบหน้าของเขาชุ่มไปด้วยน้ำ น้ำบางส่วนไหลลงไปเปียกที่คอเสื้อเป็นวงกว้าง ไม่มีกล่องปฐมพยาบาลติดมือมาอย่างที่ควรเป็น พนิดาหน้าตึง เมื่อรู้ว่าเขาแกล้งถ่วงเวลา “กล่องยาอยู่ไหนคะ” ถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ ข่มความไม่พอใจเอาไว้ เวลาทุกวินาทีของเธอมีค่า แต่เขาทำเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องสนุก เธอไม่มีเวลามาล้อเล่นกับเขาหรอกนะ ภูริทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวตรงข้าม จ้องหน้าหญิงสาวเขม็ง เขาเพิ่งล้างหน้าและเห็นว่าใบหน้าอันหล่อเหลาของเขายับเยินเพราะฝีมือเธอ ถ้าแจ้งความเธอคงติดคุกข้อหาทำร้ายร่างกาย เพราะดีเอ็นเอของเขาอัดแน่นอยู่ในกงเล็บของเธอ “ไม่ทำแผลแล้วใช่ไหมคะ” “ทำยังไงถึงจะใจอ่อน” คำพูดของเขาทำให้มือที่กำลังรวบแฟ้มบนโต๊ะชะงัก สุดท้ายเขาก็วกกลับมาเรื่องเดิม “ไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวนะคะ” “นิด...” น้ำเสียงที่ใช้เบาลงก็จริง แต่ยังคงกระด้างหูเหมือนเดิม “ฉันไม่มีเวลามาล้อเล่น หรือเล่นเกมบ้า ๆ กับคุณหรอกค่ะ” “ผมกำลังจะช่วยคุณอยู่นี่ไง” “เก็บความหวังดีของคุณไว้เถอะค่ะ ฉั
Você também pode gostar
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า154.6K visualizaçõesเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน75.5K visualizaçõesสัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา356.7K visualizaçõesสลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์69.9K visualizaçõesพันธะร้ายท่านประธาน
เธียรนรา130 visualizaçõesรักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน
อิงอรทัย223 visualizaçõesมาเฟียเมียดุ
แพรสีรุ้ง984 visualizaçõesยั่วรักคุณหมอคีตะ
ชะนีติดมันส์1.7K visualizações
