หน้าหลัก / โรแมนติก / เสน่หาเมียเก็บ / EP.18 หน้าที่ของคุณแม่บ้านขั้นสอง

แชร์

EP.18 หน้าที่ของคุณแม่บ้านขั้นสอง

ผู้เขียน: ชนิตร์นันท์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-09 16:42:30

มือสั่นๆ ยื่นออกไปรับเอกสาร เพราะคุณชายลีกำลังหลอกให้เธอกลัวบางสิ่งที่มองไม่เห็น ‘ก๋งก๊ง’ นั่นคือคุณตาของเขาที่นอนอย่างสงบเงียบอยู่ในฮวงซุ้ยใกล้กับห้องพักของเธอใช่ไหม แค่คิดถึงเงาดำนอกหน้าต่างนั่น ขนทั่วกายของอินถวาก็ลุกตั้งอย่างพร้อมเพรียง ก่อนที่ขนบนหัวจะลุกตั้งยิ่งกว่าเดิมเพราะเมื่อสายตากวาดอ่านดูรายละเอียดในสัญญา คำพูดของเหมยอิงก็คล้ายจะก้องกังวานอยู่ในหัว เพราะสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าผีตนใดในคฤหาสน์คือคุณชายผีทะเลจริงๆ         

            “ไม่จริง ไม่ใช่เรื่องจริงแน่ สัญญานี่ก็ไม่จริง นี่มันของปลอม ฉบับที่ฉันเซ็นไม่ใช่อันนี้”

            สัญญาที่มีลายเซ็นของเธอลงชื่อกำกับไว้อย่างถูกต้อง ทั้งยังมีแม่ของเธอกับชุติมนต์ลงชื่อไว้เป็นพยานอีกด้วย ดูยังไงก็คือฉบับเดิมแต่ที่เพิ่มเติมมาก็คือตัวเลขเงินค่าจ้างและเงินที่เธอเบิกล่วงหน้าไปแล้ว ซึ่งเงินจำนวน 5 ล้านบาทที่ระบุว่าโอนเข้าบัญชีของแม่ จะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อก่อนที่เธอจะเดินทาง เธอเป็นคนนำสมุดบัญชีของแม่ไปอัพเดทพร้อมทั้งโอนเงินไปคืนให้กับทางบริษัทที่น้าอิฐติดหนี้ไว้เรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่จะมีเงินโอนไปให้แม่มากมายอย่างนั้น ยังไงสัญญานี่ก็ของปลอมแน่

            และก็เป็นอย่างที่ไรเฟิลคาดคิดไว้ เพราะเพียงไม่กี่นาทีต่อมา อินถวาก็ถลาออกมาจากห้องแต่งตัวเร็วปานพายุ ก่อนที่เธอจะชะงักพร้อมกับหลุบสายตาลงต่ำ เพราะขณะนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวเขาเหลือเพียงผ้าเช็ดตัวสีขาวพันปิดท่อนล่างอยู่เท่านั้น

            “พร้อมทำงานหรือยัง ฉันพร้อมแล้วนะ”

            “นี่ไม่ใช่สัญญาฉบับจริง นี่มันของปลอม ฉันไม่เคยรับเงินห้าล้านบาทจากคุณ มีเงินโอนเข้าบัญชีแม่แค่หนึ่งล้านบาทเท่านั้น คุณชายทำแบบนี้ทำไม”

            “ไม่น่าต้องถามนะ อะไรก็ตามที่ฉันอยากได้ ฉันก็ต้องได้ ไม่เว้นแม้แต่เธอ ก็แค่ยอมให้ฉันสำรวจนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้นเอง ไม่สึกหรอหรอก”

            “ไม่สึกหรอ! คุณชายจะบ้าหรือไง ไอ้ไม่สึกหรอน่ะของคุณชาย แต่ของฉันน่ะสึกหรอแน่”

            “โอ้วว้าว! พูดแบบนี้แปลว่าเวอร์จิ้นอยู่น่ะสิ เด็ดจริงๆ งั้นต้องพิสูจน์ ถ้าจริงตามปากพูดจะเพิ่มค่าแรงเป็นสองเท่า”

            “คุณชาย! บ้าไปแล้ว ฉันไม่ทำงานแบบนี้ คุณชายบังคับฉันไม่ได้ด้วย”

            “แน่นอน ฉันบังคับเธอไม่ได้หรอก แต่หากเธอไม่ทำตามที่ฉันต้องการ สัญญานั่นจะบังคับเธอเอง”

            อินถวาร้อนเหมือนควันจะออกหูเมื่อได้ยินคำพูดจากปากบางๆ น่าจูบนั้น และเมื่อเธอก้มอ่านสัญญาข้อสุดท้ายที่ระบุหากผิดเงื่อนไขที่ตกลงกันเอาไว้ ‘ปรับ 2 เท่าของค่าจ้าง’ อินถวาก็แทบจะกรีดร้อง แต่เธอไม่ใช่ผู้หญิงนุ่มนิ่มที่เอะอะก็ร้องกรี๊ด เธอมีสติที่จะไม่ทำแบบนั้น ฝ่ามือกำเอกสารในมือแน่น พยายามคิดหาทางหนีทีไล่ที่จะทำให้เธอรอดไปจากสถานการณ์นี้ได้

            1 คือ ใครจะบ้าจ้างแม่บ้านในอัตราค่าจ้างปีละ 5 ล้านบาท สัญญาจ้าง 2 ปี รวมเป็นเงิน 10 ล้านบาท

            2 คือ ใครจะบ้าจ่ายค่าจ้างล่วงหน้า 5 ล้านบาท ตามที่เธอร้องขอได้โดยง่าย

            3 คือ บ้าไปแล้วที่เธอจะยอมเซ็นเอกสารที่มีเงื่อนไขหากผิดสัญญาต้องชดใช้เป็น 2 เท่าของเงินค่าจ้างทั้งหมด นั่นคือ เงินค่าจ้างตามสัญญา 10 ล้านจะกลายเป็นต้องชดใช้ 20 ล้านในทันที

            4 คือ เธอไม่บ้าแน่ที่จะรับเงินมา 1 ล้านแต่ไม่อ่านสัญญาให้ละเอียดถี่ถ้วนซะก่อน

            และ 5 คือ เธอมีสำเนาเก็บไว้อีก 1 ชุด และเธอก็นำติดตัวมาด้วย

            “คุณชายบังคับฉันไม่ได้หรอกค่ะ อย่าคิดว่าสัญญาปลอมๆ นี่จะทำอะไรฉันได้ เพราะฉันมีสำเนามาด้วย ฉันจะไปแจ้งที่กงสุลว่าคุณชายโกงฉัน คุณชายจงใจปลอมสัญญาเพื่อให้ฉันค้าประเวณีด้วย”

            อินถวายิ้มอย่างเป็นต่อแม้ว่ามันจะแห้งแล้งที่สุดก็ตาม และเหนือสิ่งอื่นใดคือเธอเจ็บปวดหัวใจ เสียดายความหล่อของบุคคลตรงหน้าที่มาติดลบเพราะความชีกอของเขา แต่เธอเลือกแล้วที่จะไป ยังไงเธอต้องได้รับความเป็นธรรม

            “ถ้าหมายถึงสำเนา รวมทั้งเอกสารเดินทางในกระเป๋าของเธอล่ะก็”

            อินถวาหูผึ่งก่อนจะทรุดร่างลงนั่งแทบพื้นอย่างหมดแรง เพราะผู้ชายคนนี้ ‘ร้ายกาจ’ แต่ยังไงเสียเธอก็จะไม่ยอมแพ้ เพราะถ้าเธอทำแบบนั้น เธอต้องเป็นอินถวาตัวปลอมแน่

.

.

            หญิงสาวใบหน้างดงามรูปร่างงามระหงอยู่ในชุดเกาะอกสีขาวตัวยาวกรอมเท้าและสวมทับด้วยเสื้อคลุมบางเบาให้มองเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งจากชุดแนบเนื้อด้านในได้อย่างรางเลือน หากไม่นับความโปร่งบางเบาของเนื้อผ้าที่ยามสะท้อนแสงไฟหรือแสงอาทิตย์ อินถวาอดคิดไม่ได้ว่านี่อาจเป็น ‘แม่นางเซียวเหล่งนึ่ง’ ผู้มีความบริสุทธิ์เป็นไอดอล

            แต่เพราะสัดส่วน นมเป็นนม เอวเป็นเอว และสะโพกก็เป็นสะโพกที่มองเห็นอยู่นี่ ทำให้เธอต้องเปลี่ยนใจ เพราะภาพสะท้อนของหญิงสาวในกระจกนั้นดูละม้ายคล้ายกับ ‘นางพญางูขาว’ ผู้แสนจะเซ็กซี่ซะมากกว่า

            “เฮ้อ! นี่มันวันมหาโหดอะไรกันเนี่ย”

            อินถวาถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะนี่เป็นครั้งที่ 2 ในวันเดียวกันที่เธอต้องมองสำรวจเครื่องแต่งกายของตัวเองในกระจก พลางส่งใบหน้าง้ำๆ ใส่เงาสะท้อนของตัวเอง เพราะชุดที่สวมใส่นี้ไม่ใช่เพียงขัดใจแม่แต่ก็ขัดใจเธออย่างแรง เพราะมันจะต่างอะไรกับนุ่ง ‘มุ้ง’ กันเล่า เพียงแต่ดีหน่อยที่ไม่ใช่ชุดแม่บ้านอย่างที่คุณชายชีกอนั่นเตรียมไว้ให้ อย่างน้อยเธอก็ได้เลือกที่จะใส่ด้วยตัวเอง

            ‘ตกลงว่าฉันยอมรับตำแหน่งแม่บ้านขั้นสองที่คุณชายต้องการ แต่ฉันมีข้อแม้’

            ‘ได้! แค่เธอยอมรับ เรื่องอื่นไม่ใช่ปัญหา’

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.63 ส่งเมียจ๋าขึ้นสวรรค์ (จบบริบูรณ์)

    “ได้สิครับ ผมสัญญาจะทำให้ดีที่สุด เริ่มต้นจากส่งเมียจ๋าขึ้นสวรรค์ก่อน” “อ่ะ! ว้าย! ไรเฟิล...” อินถวาหมดหนทางจนต้องอุทานเพราะสิ่งที่เธอควรทำก็คือปิดริมฝีปากของตัวเองที่จะกรีดร้องจากความเสียวซ่านนั้นออกมา เพราะไรเฟิลวาดลวดลายผ่านปลายลิ้น ตั้งแต่ทั่วพื้นที่ของอกอวบจนดูดดุนเบาๆ ที่ยอดอก ก่อนจะลากริมฝีปากและปลายลิ้นมาตามร่องอกมาคลอเคลียอยู่ที่หน้าท้องที่ยื่นนูน จนคนที่อยู่ด้านในประท้วงตอดตุบๆ “ลูกจ๋า... พ่อจะเข้าไปเยี่ยม” “ไรเฟิล... บ้าจริง...” “บ้าที่ไหนกันครับ ผมจะไปเยี่ยมลูก ลูกจ๋า... รอพ่อนะครับ” “อื้อ... บ้า...” ไรเฟิลหัวเราะพาริมฝีปากไปสู่จุดหมายที่อินถวารอคอย ก่อนจะชะงักเพราะดอกไม้งามสีชมพูอ่อนที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าดูอูมใหญ่กว่าเดิม รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า เพราะรูปร่างที่เต็มไม้เต็มมือขึ้นกว่าเดิมบวกกับอวัยวะที่ขยายใหญ่ขึ้นเพื่อรองรับชีวิตน้อยๆ ก็ยิ่งทำให้เรือนร่างของคุณแม่มือใหม่นี้ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ รวมทั้งกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เจืออยู่ก็ทำให้ไรเฟิลอดใจไว้ไม่ไหว จมูกโด่งจึงจดลงดอมดมควา

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.62 นิทานเรื่อง คุณชายลีหลงเมีย

    ไรเฟิลประคองร่างอวบอิ่มของอินถวามานั่งที่โต๊ะยาวด้านข้าง เขาบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้เธอรับรู้ เริ่มตั้งแต่ค่ำคืนแห่งการดินเนอร์นั้น นั่นคือแผนการของพ่อแม่ เพื่อให้ท่านยอมรับในตัวของอินถวา และยอมรับว่าความรักของเขาคือความจริง ไม่ใช่เพียงหลงเสน่หาชั่วครั้งชั่วคราว เริ่มจากอินถวารักเงินหรือว่ารักตัวเขากันแน่ ซึ่งเธอก็พิสูจน์แล้วว่าเงินจำนวน 50 ล้านที่พ่อเขาเขียนเช็คให้เธอนั้น อินถวาไม่แม้แต่จะเปิดดู ด่านแรกเธอผ่านไปได้ แต่ด่านที่ 2 ที่ใช้ระยะเวลาเป็นตัวชี้วัด ใน 3 เดือนที่ต้องจากกันอย่างเข้าใจผิด อินถวาจะยังซื่อสัตย์กับเขาหรือไม่ ทั้งๆ ที่เธอก็เห็นว่าเขานั้นทรยศเธอไปแล้ว และอินถวาก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเลย จากข่าวที่ได้รับจากเหมยอิงและมาร์กอส นั่นคืออินถวาไม่มีใครเลย เธอตั้งหน้าตั้งตาสร้างธุรกิจขนมไทยร่วมสมัยและใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่กับครอบครัว ส่วนตัวเขาเองก็ต้องอดทนกับการไม่ได้เห็นหน้าเธอ เขาต้องไปทำงานทุกวัน ต้องอยู่ในวงล้อมของผู้หญิงที่สวยงามมากมาย ทั้งซินเทียก็มาคลอเคลียกับเขาไม่ห่าง ใน 3 เดือน หากเขายังยึดมั่นอยู่กับอินถวา พ่อกับแม่ถึงจะ

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.61 เจ็บปวดไม่ต่างกัน

    ทว่าดวงตาสวยหวานของอินถวากลับหลับพริ้มแต่ก็ยังเห็นว่ามีหยาดน้ำเอ่อคลออยู่ ระยะเวลา 3 เดือนที่จากกัน เขารู้ว่าเธอก็ทุกข์ ส่วนเขานั้นก็ทุกข์อย่างแสนสาหัสเพราะนี่คือ บทพิสูจน์ที่จะทำให้พ่อแม่ยอมรับเธอ “พุดซ้อนครับ ได้โปรดลืมตาขึ้นมองผม ผมอยากเห็นดวงตาของคุณ อยากเห็นผมอยู่ในนั้น อยู่ในสายตาของคุณอีก พุดซ้อนครับ ได้โปรดเถอะ” อินถวากลั้นสะอื้น แค่ได้ยินน้ำเสียงสั่นเครือปนเว้าวอนอย่างนั้น เธอก็แทบจะซุกซบใบหน้าลงกับอกของเขา เพราะเธอเองก็คิดถึงเขาเหลือเกิน เวลา 3 เดือนที่ผ่านไปทำให้เธอมองเห็นโลกในต่างมุมมากขึ้น อารมณ์ชั่ววูบของเธอในวันนั้นทำให้ผลุนผลันจากมา แต่เมื่อคิดคำนวณทุกเหตุการณ์ก็จะพบว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นช่างประจวบเหมาะ นั่นเพราะพ่อและแม่ของเขาต้องการให้เกิดอยู่แล้ว และเป็นเธอเองที่ติดกับดักที่ท่านสร้างขึ้น เพราะเธอไม่มีทางรู้ได้เลยว่าไรเฟิลที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงของซินเทียนั้น คนทั้งคู่เมคเลิฟกันจนเหนื่อยอ่อน หรือว่านั่นคือไรเฟิลถูกทำให้หลับ เพราะกับเธอนั้น เขาก็ไม่เคยเหนื่อยจนสลบถ้ายังไม่ถึงเช้า และหากเรื่องราวเป็นไปอย่างที่เธอคาดเดา

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.60 พาร่างกายนี้มาหาหัวใจ

    “ค่ะแม่ พุดก็ว่าจะรับอีกแค่สองคนเท่านั้นค่ะ ไม่อย่างนั้นพุดจะดูแลไม่ทั่วถึง ถ้าขนมไม่ได้คุณภาพจะกลายเป็นผลเสียแทน แล้วน้าอิฐล่ะคะ เช้านี้พุดยังไม่เห็นเลย ไปธนาคารเหรอคะแม่” เธอถามหาน้าชาย เพราะปกติจะเห็นอยู่ในออฟฟิศฝั่งตรงกันข้าม แต่เช้านี้เธอยังไม่เห็นเลย “ไปสนามบินน่ะ” “ไปทำไมคะ มีอะไรเหรอ” “ก็เรื่องที่น้าอิฐเขาจะนำเข้าอะไหล่รถนั่นแหละ วันนี้ทางนั้นเขาบินมา น้าอิฐก็เลยไปรับ” น้ำเสียงเศร้าๆ ของแม่ทำให้อินถวาโอบกอดรอบเอวเจ้าเนื้อของแม่เอาไว้ เธอรู้ว่าแม่รักธุรกิจเต็นท์รถมือสองนี้มาก เพราะนี่คือสิ่งที่สร้างรายได้จนแม่สามารถส่งเสียเธอเรียนจนจบ และก็เป็นเหตุผลหลักที่เธอไปทำงานที่ฮ่องกง เพราะไม่อยากให้แม่ต้องสูญเสียสิ่งนี้ไป แต่วันเวลาก็ไม่แน่นอน ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ รถยนต์มือสองขายยากและก็ยังหาซื้อมาใส่เต็นท์ได้ยากเช่นกัน น้าอิฐจึงปรึกษากับแม่ว่าควรลดซื้อรถยนต์แต่เปลี่ยนมานำเข้าอะไหล่แทน และหากมีคู่ค้าอยู่ที่จีนหรือที่ญี่ปุ่นก็จะดีมาก เพราะการสั่งนำเข้าหรือการหาอะไหล่ที่ยากๆ ก็จะทำได้อย่างเร่งด่วน และตอนนี้แม่ก็วางมื

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.59 บ้านอินถวา

    “ถ้าถือว่าผมเป็นเพื่อน ให้เพื่อนคนนี้ไปส่งให้ถึงเมืองไทยนะครับ เพื่อนจะได้สบายใจ ว่าได้ส่งเพื่อนถึงสถานที่ที่ปลอดภัยแล้ว ไม่ลำบากหรอกครับ” อินถวาพยักหน้ารับดวงตารื้นไปด้วยหยาดน้ำ ก่อนจะขอตัวไปซื้อพลาสเตอร์แปะแก้เมาเครื่องบินก่อน โดยมีมาร์กอสมองตามร่างงามระหงที่เดินตรงไปยังร้านขายยา ดวงตาสีฟ้ามีแววกังวลใจก่อนจะล้วงเอาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงที่สั่นไม่หยุดขึ้นมา ‘ไรเฟิล’ แม้หน้าจอโทรศัพท์จะระบุชื่อคนโทรเข้าแบบนั้น แต่มาร์กอสกลับเลือกที่จะปิดเครื่อง เพราะในเวลานี้ทุกคนควรได้รับโอกาสในการไตร่ตรอง เกือบ 3 ชั่วโมงจากฮ่องกงมาเมืองไทย อินถวาไม่ได้พูดอะไรเลย มีเพียงน้ำตาของเธอเท่านั้นที่เคลื่อนไหวไม่หยุด ทว่าเพียงถึงจุดหมายรอยยิ้มอย่างมีความสุขที่สุดก็ฉายชัดขึ้น ดั่งว่าเธอคนนี้ไม่ได้นำความทุกข์ใจกลับมาจากฮ่องกงด้วย “ส่งฉันเพียงเท่านี้ก็พอแล้วค่ะ ฉันถึงบ้านแล้ว ฝากคุณมาร์กอสขอโทษคุณวิคเตอร์กับคุณนายลีแทนฉันด้วยนะคะ สำหรับทุกเรื่องที่ฉันเสียมารยาทไว้ และฝากขอโทษคุณแม่บ้านใหญ่ ลุงฉี อาซู กับอาหนิงที่ฉันจากมาโดยไม่ได้ลา” “แล้วคุณไรเฟิลล่ะครับ คุ

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.58 หญิงชายก่ายกก

    “ถ้าเราท้องขึ้นมาล่ะ จะทำยังไง ไรเฟิลจะหาว่าเรามีลูกเพื่อไว้จับเขาหรือเปล่า และพ่อแม่เขาอีกล่ะ เขาจะทำยังไงกับเรา”อินถวาพึมพำก่อนจะสะดุ้งเพราะเสียงโทรศัพท์ภายในดังขึ้น เธอรีบเดินไปที่โทรศัพท์แต่ยังไม่วายจะชำเลืองมองไปที่ตึกใหญ่ เพราะคนที่โทรมาคือคนในตึกนั้น ดวงตาสวยมีแววเศร้ามองโทรศัพท์อย่างชั่งใจเพราะไรเฟิลไปดินเนอร์กับครอบครัวที่ตึกใหญ่และสัญญาว่าจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด ทั้งที่เธอเองก็เผื่อใจไว้อยู่แล้วว่าคงไม่เร็วแน่ เธอก็ไม่อยากได้ยินว่าเขาจะขออยู่ต่ออีกกี่ชั่วโมง จะกลับดึกกว่านี้ หรือว่าค่ำคืนนี้จะไม่กลับ “ฮัลโหล...” เสียงหวานเอ่ยทักเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ใช้ ‘ไหว’ ที่เป็นภาษาจีนกวางตุ้ง เพราะคิดว่าคนที่โทรมาในยามดึกนี้คงมีแค่ไรเฟิลคนเดียวเท่านั้น ทว่าเสียงที่ตอบกลับมากลับทำให้อินถวารีบคว้าเสื้อคลุมและเดินออกจากตึกเล็กมุ่งตรงไปสู่ตึกใหญ่ในทันที เพียงไม่นานเธอก็มาถึงจุดหมายที่ใครคนนั้นบอกเอาไว้ ห้องนอนชั้น 2 ของปีกซ้าย ประตูห้องที่เปิดแง้มไว้ทำให้อินถวาถือวิสาสะเดินเข้าไปทันที ในนาทีที่หัวใจเธอใกล้จะระเบิดก็ขอให้เธอได้เห็นกับตาตัวเอง และสิ่งที่มองเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status