Chapter 7 นอนเป็นเพื่อน nc

Chapter7 นอนเป็นเพื่อนnc

"เหมียว"

เหมียวมองหน้าของวศิน เขาเองก็จ้องเธอเช่นกัน หญิงสาว​ไม่รู้เขาจะมาไม้ไหน ถึงชวนเธอนอนด้วย แต่ก็ช่างเถอะ เธอไม่ใจอ่อนหรอกเขาสร่างเมา เขาก็เป็นวศินปากหมาเหมือนเดิม

"นอนเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม? ศินไม่ทำอะไรหรอก"

"เหมียวว่าเหมียวกลับดีกว่า แม่แคทคงรอเหมียวแล้ว"

"ถ้างั้นอยู่ต่ออีกนิดได้ไหม?"

"มันดึกมากแล้วนะวศิน" เหมียวเอ่ย วันนี้เขาเป็นอะไรถึงอยากให้เธออยู่ด้วย เขาทำราวกับ​เธอเป็นคนสำคัญทั้งๆที่จริงมันไม่ใช่

"งั้น! กลับไปเถอะ"

"พรุ่งนี้เหมียวจะมาหาใหม่"

"อืม"

วศิน​นอนหันหลังให้เธอ หญิงสาว​ลุกขึ้นยืนก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายแล้วเดินออกมาจากห้อง เธอเดินมาหยุดตรงหน้าลิฟท์

"ตายแล้วลืมเอาเสื้อผ้าออกมาด้วย"

เธอบ่นอุบอิบ ถ้ากลับบ้านชุดนี้แม่ต้องถามว่าทำไมถึงอยู่ในชุดนี้ ชุดที่ใส่ออกไปอยู่ไหน ต้องโดนซักประวัติยาวแน่ๆ ถ้าที่ดีเอากลับด้วยดีกว่า ถ้าแม่ถามเอาเสื้ออ้วกให้ดูเลยดีกว่า เธอเดินกลับมาที่หน้าห้องของวศิน จากนั้นก็แต่คีย์การ์ดเข้าไป เธอเดินเข้ามาจนถึงห้องนอนของเขา ภาพตรงหน้าคือเขาเอาคัตเตอร์ออกมาจากลิ้นชัก

"นายทำบ้าอะไร?" เหมียว​รีบเข้าไปแย่งคัตเตอร์ออกจากมือของเขา จากนั้นก็โยนทิ้งไป

"เปล่า''

"เปล่าอะไรในเมื่อเห็นอยู่ว่านายเอาคัตเตอร์​ออกมา นายจะกรีดคอกรีดข้อมือ​ตัวเองใช่ไหม"

"ไม่ได้กรีด แค่เอาขึ้นมารูดเล่นเฉยๆ มันเครียดๆเลยหาอะไรทำ" เขาแค่จะเอารูดเล่นกรีดสมุดเล่นคลายเครียดเท่านั้น ไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตายแม้แต่น้อย

"ท่าจะบ้า ทั้งเมาทั้งเครียด​ใครเขาบ้าเอาคัตเตอร์​มารูดเล่น"

"ช่างเถอะ แล้วกลับมาทำไม รีบกลับสิมันดึกมากแล้ว"

"กะว่าจะมาเอาเสื้อผ้าแล้วกลับ แต่ตอนนี้เหมียวไม่ไว้ใจ กลัวนายคิดสั้น"

"งั้นมานอนคุยเป็นเพื่อนหน่อย"

"บ้าบอ มาชวนนอนคุยกัน พิลึก"

"ก็แค่นอนคุย ไม่ทำอะไรหรอก ศินเป็นสุภาพบุรุษ​พอนะ เธอไม่ต้องกลัวหรอก"

"ก็ได้"

เหมียว​ขึ้นไปนอนข้างๆชายหนุ่ม​ เขาบรรยายความทุกข์ในหัวใจของเขาให้เธอฟังซะยืดยาว เขาทุกข์เหมือนกับตอนที่เธอทุกข์ ความรู้สึกเดียวกันเลย เขาเจ็บปวดไม่น้อยกว่าเธอเหมือนกัน และคนที่จะเข้าใจความรู้สึกของกันและกัน คือคนที่มีความรู้สึกเดียวกัน เธอเคยเจ็บเพราะเขา เขาต้องมาเจ็บเพราะเปลว

เหมือนกงกรรมกงเกวียนเลย เขาเจ็บไม่ต่างจากเธอ

"เดี๋ยวมันก็ผ่านไป"

"อืม"

"ฝันดีนะ" เหมียว​เอ่ยกับเขา

"ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อน"

"ขอแค่นายไม่เกลียดเหมียว พูดดีๆกับเหมียว เหมียวก็ดีใจมากที่สุดแล้ว"

"อืม ต่อไปนี้จะเลิกปากหมาใส่ ที่จริงก็ไม่ได้เกลียดหรอก แค่ปากไม่ดีแค่นั้นเอง เพราะศินรักเปลว เลยไม่ชอบให้ใครมาจีบหรือมาชอบ ต่อไปนี้จะเลิกพูดไม่ดีใส่"

"สัญญานะ"

เหมียว​ชูนิ้วก้อยขึ้นพร้อมกับฉีกยิ้มให้ อยากให้เขาเป็นแบบนี้ตลอดไปจัง

"สัญญา"

^_^

วศิน​ใช้นิ้วเกี่ยวก้อยกับเธอ จากนั้นก็ดึงเข้าไปกอด ใจดวงน้อยมันเต้นระรัว ราวจะทะลุออกมานอกอก

เธอรักเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยไม่ขัดขืนอะไรทั้งนั้น ดีใจที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขา อยากจะหยุดเวลาเอาไว้อย่างนี้ตลอดไป

"รักศินใช่ไหม?"

"รักสิรักมาตลอด"

เธอเอาหัววางบนแขน มันเหมือนกับความฝันเลย แต่มันคือความจริง ไม่อยากจะเชื่อเลย

"งั้นศินขอแล้วกัน"

"..." ผู้ชายเวลาเมา จะเป็นแบบนี้ตลอดหรือเปล่า ถ้าสร่างเมาเขาจะปากร้ายเหมือนเดิมไหม เหมียวจ้องชายหนุ่ม​ตรงหน้า​พร้อมกับ​ครุ่นคิด​ไปด้วย

"วศิน​พลิกขึ้นมาคร่อมเธอ เขาจ้องใบหน้าสวย​หวาน​อยู่​สักพักจากนั้นเขาก็ก้มลงจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา เขาสอดลิ้นเข้ามาในปากของเธอ เรียวลิ้นพันลิ้นเล็กของเธอไปมา เธอจูบตอบเขาอย่างเต็มใจ

หญิงสาว​รักเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ถึงจะพยายามห้ามใจตัวเองเอาไว้ แต่พอเขาพูดดีๆด้วย ใจของเธอมันอ่อนระทวยลงทันที

"อืม"

วศิน​ครางในลำคอออกมาเบาๆ อย่างพึงพอใจ เธอเคลิ้บเคลิ้มไปกับรสจูบ ที่เขาปรนเปรอให้ เธอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับรสจูบของเขา

"อื้อ"

เขาใช้มือบีบที่อกอวบของเธออย่างถือวิสาสะก่อนจะเลื่อนไปแกะกระดุมเสื้อของหญิงสาว​ออกจนเผยให้เห็นยอดปทุมถันสีหวานไร้อาภรณ์​ปกปิด เธอไม่ได้ใส่ชั้นในพอแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออก อกอวบสล้างก็อวดความงามต่อสายตาของชายหนุ่ม​

"สวย" เขาว่าแล้วก้มงับลงมาที่ยอดถันสีชมพู​ระเรื่อ​ เพียงแค่ปลายลิ้นสากตวัดดูดดุนหญิงสาว​ก็แอ่นอกรับสัมผัส​แสนวาบหวามของเขาทันที

"อื้อ วศิน อ้ะ อ๊า"

เหมียว​ครางออกมาเบาๆ พร้อมกับกำผมของเขาเอาไว้แน่นเพื่อบรรเทาความเสียว

"ซี๊ด!!"

วศินเพิ่มแรงดูดพร้อมกับตวัดลิ้นสากไปมา เขาขบกัดเบาๆ เธอรู้สึกร้อนวูบวาบในช่องท้องทุกครั้งที่เขาดูดเลีย

"อ้ะ อ๊า!

วศินจูบซุกไซร้ลงมาจนถึงเนินเนื้อสามเหลี่ยม เขายกขาเธอเป็นตัวเอ็ม ก่อนจะก้มหน้าลงพร้อมกับตวัดลิ้นเลียไปที่ร่องสวาท เหมียวใช้มือกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น เมื่อความเสียวจู่โจมเธอรุนแรงอีกครั้ง

"ซี๊ด วศิน อ๊า"

หญิงสาว​ครวญ​ครางออกมาทุกครั้งที่เขาตวัดลิ้นเลียสลับดูดดุนจนเกิดเสียงดัง ในท้องของเธอ ราวกับมีผีเสื้อนับล้านตัวบินอยู่ เธอเสียวจนต้องร่อนสะโพก

"อ๊า วศิน เหมียวเสียว อ่า"