Beranda / โรแมนติก / แค้นฝังรัก / ทำไมยังซิง(8) nc++

Share

ทำไมยังซิง(8) nc++

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-21 15:36:44

พรึ่บ!

"โอ๊ย.."พอเข้ามาในห้องฉันก็โดนคุณทอร์ชจับเหวี่ยงล้มลงไปที่โซฟาอย่างแรง

"คันมากใช่ไหม ถึงต้องไปอ่อยพี่ชายกู!"ชายหนุ่มร่างสูงยืนปลดกระดุมเสื้อแล้วพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

"เรอาไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลยนะ"ฉันพยายามหยัดตัวลุกขึ้นแล้วบอกกับคนตัวโต แต่เขาก็ผลักฉันกลับนอนลงไป

"กูไม่เชื่อผู้หญิงอย่างมึงหรอก...ถ้าคันมากนักเดี๋ยวกูจะสนองให้มึงเอง"พรึ่บ! ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเข้มโยนเสื้อลงพื้นแล้วเข้ามาคร่อมร่างฉัน แคว่ก..

"ว้ายยย"เขากระชากเสื้อฉันขาดติดมือ ผิวฉันก็โดนเศษผ้าบาดจะรู้สึกแสบไปหมด

"คุณทอร์ชอย่าทำอะไรเรอาเลยนะคะ"ฉันยกมือขึ้นไหว้ด้วยน้ำตาคลอเบ้า รู้สึกกลัวเอามาก ๆ ทำไมนะทั้ง ๆ ที่เขาบอกว่าฉันมีสามีแล้ว แต่ทำไมรู้สึกกลัวกับการที่จะมีอะไรกับผู้ชายแบบนี้

"ชอบไม่ใช่เหรอที่จะโดนกระแทก?"คนตัวโตพูดพร้อมกับกระชากบราเชียร์ฉันออกแล้วโยนมันทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ ทำให้ตอนนี้ฉันตกอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าช่วงบน

"สวยใช่ได้หนิ"สายตาคมจ้องมาที่หน้าอกของฉัน แล้วถอดกางเกงของฉันจนหมดรวมถึงกางเกงชั้นใน และแน่นอนฉันนอนเปลือยเปล่าทั้งช่วงบนและล่าง ด้วยน้ำตา

"อย่าทำเรอาเลยนะ ฮืออ"ฉันยังคงยกมือไหว้คุณทอร์ชไปทั้งน้ำตา ขณะที่เขาลงจากตัวฉันแล้วกำลังปลดกางเกงตัวเองออก

"อย่ามาสะดีดสะดิ้งหน่อยเลย...ทำอย่างกับไม่เคยโดนคxxกระแทก"นั้นสิ! ทำไมฉันรู้สึกเหมือนครั้งนี้จะเป็นครั้งแรก ฉันพยายามหยัดกายลุกจากโซฟา

"ถ้ามึงลุก มึงโดนหนักแน่กูจะเยxจนมึงต้องนอนหยอดข้าวต้มเลย"ฉันหยุดชะงักนิ่งจ้องมองเขาด้วยน้ำตา แล้วต้องเบือนหน้าหนีเมื่อชายหนุ่มได้ถอดกางเกงตัวเองออกจนหมด ทำให้แก่นกายของเขาผงาดออกมา

"ทำอย่างกับไม่เคยเห็น..หันมาดู!"เขาตวาดให้ฉันหันไปมองแก่นกายตัวเอง

"...."ฉันยังคงเบือนหน้าหนีแล้วหลับตาปี๋

"กูบอกให้หันมา!"

"...."พรึ่บ! มือหนาจับที่หน้าฉันให้หันไปมองแก่นกายด้วยตัวเอง

"ลืมตามองคxxกูเดี๋ยวนี้!"เขาตวาดสั่งฉันเสียงดังจนฉันรู้สึกกลัวจึงค่อย ๆ ลืมตามอง ก็เห็นท่อนเอ็นขนาดใหญ่มากผงาดแทบจะจิ้มหน้าฉัน

"ของกูใหญ่กว่าบรรดาผัวมึงไหม"คุณทอร์ชเอ่ยถามพร้อมกับรูดแท่นเอ็นตัวเองเข้าออก จนปลายหัวหยักมีน้ำใสไหลออกมา ก่อนที่จะหยิบถุงยางอนามัยมาสวมใส่

"อะ. "ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเข้มจับขาฉันอ้าออกกว้างแล้วจ้องมองเนินอวบอย่างชะงักนิดนึง ก่อนที่จะจับท่อนเอ็นมาจ่อที่ร่องแคบ พรวดดด

"กรั๊ดดดดด"คุณทอร์ชกระแทกเอวสอบดันท่อนเอ็นขนาดใหญ่เข้าไปจนสุดลำ มันทำให้ฉันต้องกรีดร้องด้วยความเจ็บแสบ

"เหี้ย..เลือด!"เขาก้มมองที่จุดเชื่อมต่อแล้วช้อนตามองหน้าฉันด้วยสีหน้าแปลกใจ ก่อนที่จะแสยะยิ้มร้าย แล้วกระแทกเอวสอบ ปึก ปึก

"เรอาเจ็บ เอามันออกไปเถอะ เรอาขอร้อง ฮืออ"

"จะเอาออกทำไม กูกำลังเสียว อา"ปึก ปึก ปึก เอวสอบถาโถมเข้ามาไม่หยุด มันทำให้ฉันเจ็บแสบ และจุกที่หน้าท้องเป็นอย่างมาก น้ำตารินไหลออกมาอยู่ตลอด ปากก็ส่งเสียงอ้อนวอนขอร้องให้เขาหยุด

คุณทอร์ชยังคงกระหน่ำกระแทกกระทั้นเข้ามาไม่ยั้ง ในขณะที่ฉันยังนอนเจ็บปวดตรงช่างล่าง

"แน่นฉิบ..อ่า"ปึก ปึก ปึก เขาลดจังหวะลงและดึงร่างฉันลุกขึ้นแล้วอุ้มฉันเข้าห้องขณะที่ตรงนั้นยังเชื่อมต่อกันอยู่

คุณทอร์ชจับฉันนอนในลักษณะครึ่งตัวส่วนขาทั้งสองของฉันเขาก็เอาเกี่ยวไว้ที่เอวตัวเอง แล้วยืนที่ปลายเตียงโยกสะโพกรัว ๆ ปึก ปึก ปึก

"โคตรเสียว...อื้มม"

"อะ..ฮือออ"

"หยุดร้อง!"ฉันยังคงร้องออกมาด้วยความเจ็บจนคนตัวใหญ่เกิดรำคาญตวาดฉันเสียงดังขณะที่เอวยังคงขยับอยู่

"ซี๊ดดดดด จะแตก.."ปึก! ปึก! ปึก! และแล้วฉันก็รู้สึกว่ามีน้ำอุ่น ๆ พ่นเข้ามาในกาย

ฉันคิดว่าจะจบแค่นั้นแต่ไม่เลย คุณทอร์ชจับฉันนอนคว่ำแล้วยกสะโพกขึ้นระดับเอวหนาแล้วสอดแทรกลำรักเข้าไปในร่องแคบอีก ปึก ปึก ปึก และฉันก็ไม่รู้ว่าจอดับไปจนไหน

.

.

Torch

ผมนั่งสูบบุหรี่อยู่บนโซฟากลางห้องสายตาจ้องมองไปที่แฟนเก่าที่นอนหลับอยู่บนเตียงด้วยความสงสัย

"ทำไมเธอยังซิง?"มันเป็นคำถามที่อยู่ในหัวของผม ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เธอได้เลิกกับผมเพื่อไปแต่งงานกับไอ้แก่ที่เมืองนอก แต่มันก็ไม่ใช่เป็นคำพูดของเจ้าตัวหรอก คนที่บอกกับผมก็คือ'อัน'เพื่อนสนิทของเธอ

@หลายปีก่อน

วันนั้นผมได้ขับรถไปบ้านเรอา ซึ่งตอนนั้นเราเป็นแฟนกันอยู่ แต่พอมาถึงหน้าบ้านของเธอผมก็เห็นรถคันหรูจอดอยู่ด้านในบ้าน จึงรีบลงจากรถเดินเข้าไปด้านใน ก็ปะทะกับเรอาและแม่ของเธอ แต่สิ่งที่ผมแปลกใจต้องสะดุดตากับชายวัยสูงอายุที่กำลังเอาแขนโอบไหล่แฟนของผมอยู่

"พี่ทอร์ช"เธอเอ่ยเรียกชื่อผมด้วยสีหน้าเลิ่กลั่ก ในมือกำหูกระเป๋าไว้แน่น

"จะไปไหนกันครับ"ผมยกมือไหว้แม่เรอาก่อนที่จะเอ่ยปากถาม

"เอ่อ..พวกเรากำลังจะไปอยู่เมืองนอก"พอผมได้ฟังแบบนั้นก็ตวัดสายตามองคนรัก เธอได้แต่ก้มหน้างุดเม้มปากทั้งสอง

"หมายความว่ายังไงเร...จะไปอยู่เมืองนอกทำไมพี่ไม่รู้"

"คุณลุงภูมิ แม่ เรขอไปคุยกับพี่ทอร์ชสักครู่นะคะ"

"รีบคุยนะเดี๋ยวจะตกเครื่อง"ชายสูงอายุพูดแล้วผงกหัวให้แม่เรอาก่อนจะพากันเดินไปที่รถ

พอทั้งคู่เดินออกไปผมก็รีบเดินไปหาแฟนสาวใกล้ ๆ

"คิดจะหนีพี่ไปแบบนี้? แล้วไอ้แก่นั้นเป็นใคร"ผมยิงคำถามใส่คนตัวเล็กทันที

"คือ..คุณลุงภูมิจะเป็นคนดูแลพวกเราค่ะ"

"พี่ไม่เข้าใจ ทำไมมันถึงจะต้องมาดูแลเรกับแม่"ผมขมวดคิ้วถาม

"คุณลุงภูมิมีเงินพอที่จะ...."

"เร ได้เวลาแล้วลูก"เรอายังพูดไม่จบแม่ของเธอก็ตะโกนตามเธอไป

"พี่ทอร์ชเรต้องไปแล้ว...ถ้าเรจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเรจะรีบกลับมาอธิบายกับพี่นะ"ว่าจบคนตัวเล็กก็รีบวิ่งไปขึ้นรถ ปล่อยให้ผมยืนตัวแข็งพูดอะไรไม่ออก จุกในอกหัวใจแทบจะสลาย

ผับ KAI

"มึงจะกินให้ตายเลยหรือไง พอ ๆ"นั้นเป็นเสียงไวท์เพื่อนสนิทของผมเอ่ยปรามในขณะที่ผมกระดกแก้วเหล้าไม่หยุด

"ผู้หญิงหน้าเงิน"ผมจำคำพูดสุดท้ายของเรอาได้ 'คุณภูมิเงินพอที่จะ...' จากที่ผมเห็นและได้ยินมันก็บ่งบอกแล้วว่าผู้หญิงอย่างเรอาต้องการผู้ชายที่มีเงิน

"มันอาจจะไม่เป็นแบบที่มึงคิดก็ได้"

"หึ..กูเห็นกับตา มันปล่อยให้ไอ้แก่นั้นโอบไหล่"

"....."ไอ้ไวท์ได้แต่จ้องหน้าผมแล้วลอบหายใจเบา ๆ

"พี่ทอร์ช..."ผมกับไอ้ไวท์หันไปที่เสียง ก็ปรากฎร่างหญิงสาวที่เป็นเพื่อนสนิท อดีตแฟนผม

"พี่ทอร์ชรู้ข่าวหรือยังคะว่า เรอากำลังจะแต่งงานที่เมืองนอก"ปัง ! พออัน เพื่อนสนิทเรอาพูดจบผมก็ตบที่โต๊ะอย่างแรงจนหญิงสาวสะดุ้ง

"กับไอ้แก่นั้นใช่ไหม"ผมกัดฟันพูดด้วยความแค้นใจ

"คุณลุงภูมิ? พี่ทอร์ชรู้แล้วเหรอคะ"

_________________________________

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • แค้นฝังรัก   5 คนพ่อแม่ลูก nc20++(จบ)

    เขาว่ากันว่า...'ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ'หลังจากที่ผ่านเรื่องราวร้าย ๆ มาอย่างหนักหน่วง แทบเอาชีวิตไม่รอดแต่สุดท้ายฉันก็ผ่านมามันได้ และตอนนี้ฉันก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้วฉันมีสามี และลูกที่น่ารักของฉันทั้งสอง นั้นก็คือ รณ และทอยฉันรักน้องทอยราวกับลูกแท้ ๆ ให้ความรักเท่ากับรณ หนึ่งเดือน สองเดือนแรกหลังจากที่อันเสีย น้องทอยร้องไห้หาแม่ของเขาบ่อยมาก และดูเศร้า ไม่สดใสเหมือนก่อน บ่นคิดถึงแต่แม่ แต่ด้วยความรักและความอบอุ่นที่ฉันกับพี่ทอร์ชคอยโอบกอดเขาไว้ในยามที่เขาเศร้า ทำให้เด็กน้อยกลับสดใสได้ไม่นาน รณมักจะชวนพี่คุย ชวนพี่เล่น เวลาเห็นน้องทอยนั่งหงอยเหงา แม้จะเป็นคนไม่ค่อยพูดแต่รณก็มีความผูกพันธิ์กับพี่ชายต่างมารดาราวกับพี่ชายแท้ ๆ จึงมีความรักและเป็นห่วงน้องทอยมากเป็นพิเศษพอเข้าเดือนสามน้องทอยก็กลับมาสดใสยิ้มแย้ม มีความสุขเหมือนเดิม ยังขอเข้าเฟรมถ่ายรูปกับฉันและพี่ทอร์ชให้วันแต่งงานด้วย ต่างจากรณลูกชายฉันขานั้นไม่ชอบเข้ากล้องจะอุ้มมาถ่ายด้วยกันก็ไม่ยอมงานแต่งของฉันไม่ได้จัดใหญ่โตเหมือนกับงานของอัน ฉันต้องการให้งานแต่งของฉันเป็นไปอย่างเรียบง่าย ตอนนี้ฉันกับพี่ทอร์ชก็ได้จดทะเบีย

  • แค้นฝังรัก   จุดจบ(54)

    ภาพในกล้องวงจรปิด...เวลา 17.20นอันเดินออกมาจากรั้วบ้านแล้วกำลังจะเปิดประตูรถที่จอดไว้หน้าบ้าน จู่ ๆ ก็มีรถยนต์อักคันขับเข้ามาจอดที่ท้ายรถของเธอ เจ้าของรถดังกล่าวลงมาแล้วเดินไปหาอัน วงจรปิดที่หน้าบ้านได้ถ่ายใบหน้าไว้ชัดเจน แน่นอนว่าชายหนุ่มคนนั้นก็คือ'นัน'อดีตแฟนเก่าของอันนั้นเอง ทั้งคู่เหมือนมีปากเสียง จนกระทั่งอันได้ตบเข้าที่ใบหน้านันอย่างจัง ทำให้ชายหนุ่มโกรธ จึงผลักอันจนร่างเซ แล้วชักปืนที่เอวออกมา ราวกับขมขู่ให้อันมอบกระเป๋าที่สะพายอยู่ให้ ระหว่างที่อันกำลังจะส่งกระเป๋าให้กับนัน อยู่ ๆ เธอก็เปลี่ยนใจ เอากระเป๋าฟาดไปที่ใบหน้าอดีตแฟนเก่าแล้วหันหลังวิ่งหนี ปัง! นันที่กำลังโมโหสุดเดือดจึงลั่นไกยิงไปที่แขนอัน แต่อาจจะแค่ถาก ๆ อันก็วิ่งตะโกนขอความช่วยเหลือ กล้องวงจรปิดอีกตัวบันทึกภาพต่อ เห็นอันวิ่งหนีสุดชีวิต ขณะที่นันก็วิ่งตามไปติด ๆ เธอวิ่งอย่างรนรานทำให้พลาดล้มลง แล้วศีรษะฟาดเข้าที่พื้นอย่างแรง จากนั้นเธอก็สลบไป จนนันมาถึงตัวเธอก็ใช้เท้าเขี่ยร่างอันที่นอนแน่นิ่ง ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าอันขึ้นมา แล้วหยิบของมีค่าไปหมด ไม่ว่าจะเป็นเครื่องประดับต่าง ๆ ที่อันสวมใส่ ทั้งหมดที่เห็นทำให้ฉัน

  • แค้นฝังรัก   จับมือไว้ให้แน่น(53)

    สามวันต่อมา...ตอนนี้หมอให้น้องรณกลับบ้านได้แล้วหลังจากที่อาการน้องดีขึ้น หมอกำชับว่าให้น้องรณอยู่ในพื้นที่อบอุ่นสวมใส่เสื้อผ้าหนา ๆ เพราะช่วงนี้อากาศยังเย็นอยู่ พี่ทอร์ชได้บอกกับหมอไปว่า"ผมจะพาลูกกลับไปอยู่กรุงเทพแล้วล่ะครับ"ใช่แล้ว สรุปฉันตัดสินใจที่จะไปกับพี่ทอร์ชด้วยความที่เขาอ้อนวอนทุกวันจนฉันใจอ่อน"ต่อไปนี้พี่จะจับมือเธอไว้ให้แน่น เธอห้ามปล่อยมือเด็ดขาด"แม่ขออยู่ที่นี่เพราะเธอชอบบรรยากาศท่านอ้างว่าอยู่กรุงเทพรู้สึกอึดอัด ไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ ฉันก็ตามใจท่านและสัญญาว่าจะมาเยี่ยมท่านบ่อย ๆกรุงเทพมหานคร...พี่ทอร์ชพาฉันกับลูกมายังตึก4ชั้นซึ่งมีพ่อ แม่ รออยู่ ฉันรู้สึกเกร็ง ๆ อยู่เหมือนกันนะเนี่ย ขณะที่มือหนาจับมือฉันไว้ตลอดติ๊ด...พอประตูลิฟต์เปิดพี่ทอร์ชที่อุ้มลูกมืออีกข้างจับมือฉันเดินเข้ามาในห้องรับแขก"สวัสดีดีค่ะ น้าโดส น้าเทียน"ฉันสลัดมือออกจากมือพี่ทอร์ชแล้วยกมือไหว้พ่อแม่พี่ทอร์ช"สวัสดีจ๊ะหนูเร"แม่พี่ทอร์ชเอ่ยแล้วคลี่ยิ้มหวานให้ ส่วนพ่อของเขาก็ผงกหัวรับ แล้วให้ฉันนั่งลงที่โซฟา ก่อนที่พี่ทอร์ชจะเดินไปยืนตรงหน้าพ่อกับแม่ แล้วพูดกับลูกให้ไหว้ปู่กับย่า แต่รณนิ่งแต่หันมามอ

  • แค้นฝังรัก   รักลูกเท่ากัน(52)

    "พรุ่งนี้พี่จะเข้ามาแต่เช้า เรอยากกินอะไรพิเศษไหม"พี่ปอนด์เอ่ยถามขณะที่ฉันเดินออกมาส่งเขากับผอ.ดริฟที่นอกห้องพักฟื้นของเด็กเล็ก โดยมีพี่ทอร์ชเฝ้าดูลูกอยู่ในห้อง"ไม่ค่ะ ขอบคุณนะคะ"ฉันตอบปฏิเสธไปเพราะตอนนี้ไม่อยากกินอะไรเลย เป็นห่วงแต่ลูกและยังกังวลเรื่องที่พี่ทอร์ชบอกว่าจะหย่ากับอัน"คุณเร..จริง ๆ แล้วพ่อของดริฟท่านบอกให้พี่ทอร์ชพาคุณและลูกไปหาท่าน"ผอ.ดริฟพูดขึ้น"...."ฉันก้มหน้างุดเพราะไม่อยากไปเลยจริง ๆ"ดริฟเข้าใจคุณเรนะคะ ดริฟเคารพการตัดสินใจของคุณเรค่ะ"ฉันเงยแล้วยิ้มหวานให้อย่างจริงใจและดีใจที่มีคนเข้าใจฉัน"พี่ไปก่อนนะ"พี่ปอนด์พูดขึ้นแล้วจับมือแฟนสาวหันหลังเดินไป ฉันลอบมองแผ่นหลังทั้งคู่แล้วถอนลมหายใจเบา ๆ ก่อนจะกลับเข้ามาในห้อง พอเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าพ่อลูกกำลังนั่งหยอกล้อกันอยู่บนเตียง รณยิ้มให้พี่ทอร์ชด้วย น้อยคนมากที่จะเห็นรอยยิ้มเด็กคนนี้"เร พี่คิดว่าลูกจะยิ้มไม่เป็นซะอีก"พอฉันเดินมาที่ข้างเตียงพี่ทอร์ชก็หันมาบอกฉันแล้วยกยิ้มพอใจแววตามีแต่ความสุข"รณ เป็นคนยิ้มยากน่ะ"ฉันยกมือกอดอกแล้วพูดขึ้นสายตามองไปยังลูกชายที่กำลังหันมาทำหน้านิ่งใส่ฉันเฉย"อ้าว ไม่ยิ้มให้แม่บ้างล่ะครับ

  • แค้นฝังรัก   สารภาพ(51)

    Part อัน"ฮือออ อันมีเรื่องจะบอกกับทุกคน ฮึก"แม่พี่ทอร์ชวางช้อนแล้วเดินมาประคองฉันไปนั่ง"มีเรื่องอะไรหรือหนูอัน"พอฉันนั่งลงน้าเทียนแม่พี่ทอร์ชก็เดินไปนั่งที่ตัวเองในขณะที่คนที่นั่งอยู่หันมาที่ฉันเป็นตาเดียวยกเว้นพี่ทอร์ช ที่ไม่สนใจอะไรฉันเลย"หยุดร้องไห้ แล้วพูดมาหนูมีเรื่องอะไร"ฉันพยายามหยุดร้องไห้ตามคำสั่งแม่พี่ทอร์ช แล้วหันไปที่พี่ทอร์ช"พี่ทอร์ช...เรมีลูกกับพี่อีกคน"แล้วพูดขึ้น แต่สิ้นเสียงช้อนส้อมที่พี่ทอร์ชถือก็ร่วงหล่นลงมาแล้วหันขวับมาที่ฉัน"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ"ไม่ใช่แค่พี่ทอร์ชคนเดียวที่ตกใจพ่อแม่เขารวมถึงพี่เหนือก็ตกใจเช่นเดียวกัน"เรมีลูกกับพี่อีกคน..และตอนนี้ลูกของเรก็ป่วยหนัก ฮึก.."พรึ่บ พี่ทอร์ชลุกขึ้นทันที"เร...เรกับลูกของฉันอยู่ที่ไหน"คำพูดของเขาทำให้หัวใจฉันเหมือนโดนกรีด ลูกของฉัน? ฉันก้มหน้าลงแล้วส่ายหัว ซึ่งฉันไม่รู้จริง ๆ"ดริฟรู้ค่ะ"เสียงหวานน้องสาวสามีดังเข้ามาพร้อมเสียงลากกระเป๋า"ยัยดริฟ?"แม่พี่ทอร์ชพูดด้วยความสงสัย"แกรู้ได้ยังไง แล้วเรมีลูกกับพี่จริง ๆ หรือเปล่า ตอบพี่มา"พี่ทอร์ชเอ่ยถามน้องสาวอย่างใจร้อน"จริง คุณเรให้กำเนิดลูกของพี่อีกคน และตอนนี้เขากำ

  • แค้นฝังรัก   ไม่น่าเชื่อ(50)

    ตอนนี้ฉันเดินวนเวียนอยู่หน้าห้องตรวจด้วยหัวใจที่สั่นหวิว น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความเป็นห่วงและสงสารลูก ที่ตอนนี้เขาป่วยหนักมากเพราะหลายวันมานี้ ที่นี่อากาศเย็นมาก ยิ่งบริเวณพื้นที่ ที่ฉันอยู่มีหมอกลงตลอด จึงทำให้รณหนาวมีอาการชักขึ้นมา ฉันจึงให้ผึ้งรีบขับรถพาฉันกับลูกมาที่โรงพยาบาลทันที ตลอดทางฉันกอดลูกแล้วห่มหนาให้เพื่อให้อบอุ่น เพราะอาการค่อนข้าวหนาวมาก"พี่เรใจเย็น ๆ น้องรณถึงมือหมอแล้ว"ผึ้งเดินเข้ามาลูบแขนฉันแล้วพูดปลอบใจ"พะ พี่เป็นห่วง ฮืออ"ฉันร้องไห้ซบลงที่ไหล่ผึ้งอย่างกั้นไว้ไม่อยู่"น้องรณต้องไม่เป็นไร"สาวทอมพูดพร้อมเอามือมาลูบที่หลังฉัน"ผึ้งโทรบอกคุณปอนด์แล้วนะ"พอผละออกจากไหล่ ผึ้งก็พูดขึ้น"อืม"ฉันตอบกลับสั้น ๆ แต่สายตายังคงจดจ้องไปที่ห้องตรวจที่หมอกำลังรักษาลูกชาย"คุณปอนด์บอกว่าจะรีบมา"ผึ้งพูดต่อฉันก็ได้แต่ผงกหัว ไม่ได้ใส่ใจเพราะตอนนี้ฉันห่วงลูกน้อยอยู่เวลาผ่านไป..พอหมอเดินออกมาจากห้องตรวจ ฉันก็รีบวิ่งไปดักหน้าแล้วถามอาการลูกชายทันที"หมอคะ ลูกฉันเป็นยังไงบ้าง""พ้นขีดปลอดภัยแล้วครับ น้องน่าจะไม่ถูกกับอากาศเย็น ๆ...."พอพูดจบหมอก็คลี่ยิ้มบาง ๆ"...หมอจะให้พักฟื้นที่นี้ก่อน

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status