อย่ายุ่ง 46

“ตอบสิ เงียบทำไมเมื่อกี้ยังพูดไม่หยุดอยู่เลย” จากหน้านิ่งตอนนี้พี่เปอร์ดูผ่อนคลายและเล่นมากขึ้น

“ก็ฟะ...แฟนแหละ จะให้ดาวแนะนำว่าไง พี่อย่ามองดาวแบบนั้นได้ไหมดาวเขินเป็นนะ”

“เขิน? เธอเป็นคนเล่นก่อนนะ”

ตึก ตัก ตึก ตัก

หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ เมื่อใบหน้าหล่อคมโน้มลงมาใกล้

“แต่คนเป็นแฟนกันเขาไม่แทรกตัวเข้ากลางหว่างขากันนะ มีแต่ผัวเมียที่ทำแบบนั้นได้ จริงไหม!” เสียงพูดแผ่วเบาพร้อมกลีบปากนุ่มที่แตะแก้มสัมผัสมันชวนสยิวมาก แล้วอะไรคือกระตุกยิ้มมุมปาก แถมยังมายักคิ้วใส่อีก

เพียะ

“พี่เปอร์ คนบ้าแกล้งดาวอีกแล้วนะ” ฝ่ามือเล็กฟาดเข้าที่แผงอกแกร่ง เขาชอบเอาเรื่องแบบนี้มาพูดก็รู้อยู่ว่าเขิน แล้วพี่เปอร์แกล้งหน้านิ่งมากเขาไม่มีหลุดยิ้มเลย

“หึ….” แต่มันก็คุ้มนะที่ได้เห็นพี่เปอร์ยิ้มแบบนี้

“พี่ยิ้มให้ดาวแล้ว รู้ไหมเวลาพี่ยิ้มพี่หล่อมาก!” พูดจริงนะคือทำหน้าดุก็หล่อเข้ม แต่ชอบเวลาเขายิ้มมันดูน่ารักเหมือนลูกแมวเลย

“เตียงบ้านเธอแข็งแรงไหม” แต่ต้องหุบยิ้มหน้าร้อนผ่าวเมื่อเขาพูดแบบนั้น

“พี่เปอร์ พอเลยไม่พูดแล้ว ดาวจะกลับคนเดียวพี่มีงานทำงานไปเลย” เขินจนไม่รู้จะเขินยังไงแล้วตอนนี้

“มีแต่ไม่ทำ ให้คนอื