Share
บทที่ 22
Related chapter
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 23
ในห้องโถง ทุกคน ต่างก็จ้องมองไปที่เว่ยหนานเทียน อยากเห็นปฏิกิริยาของเขาหลังจากกินยาจินอูตันเจียงชิงโน้มตัวลง แล้วถามเบาๆอย่างนุ่มนวลว่า: "คุณตา รู้สึกอย่างไรบ้าง?"เว่ยหนานเทียนยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า： "ดูเหมือนว่าไม่เลวเลย ร่างกายผ่อนคลายขึ้นมาก อาการคับหน้าอกของก็ดูเหมือนจะหายไปแล้ว ความรู้สึกเจ็บแปลบๆแบบนั้น ก็ไม่มีแล้ว สมองก็ปลอดโปร่งขึ้นมาก ยาลูกกลอนจินอู่นี้ ไม่เลยเลยทีเดียว”ยาลูกกลอนจินอู่นี่ ช่างอัศจรรย์จริงๆ!แม้แต่เว่ยหนานเทียนยังรับรองขนาดนี้ มันจะต้องกลายเป็นกระแสนิยมในวงการแพทย์และเภสัชซูหางอย่างแน่นอน!เมื่อซูหว่านได้ยินดังนี้ ก็เหมือนยกภูเขาออกไปจากอก ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกยาลูกกลอนจินอู่ โด่งดังแล้ว！แม้แต่ ในใจของซูหว่านได้เริ่มจินตนาการภาพที่ปิงฉิ้นกรุ๊ปขึ้นเป็นผู้นำในวงการแพทย์และเภสัชซูหางในอนาคตแล้วหลี่เซียวลี่ที่ยืนอยู่ข้างหลังซูหว่าน ตื่นเต้นดีใจสุดขีด นัยย์ตาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ“ประธานซู พวกเราทำสำเร็จแล้ว！”หลี่เซียวลี่พูดเบาๆอย่างตื้นตันใจ พร้อมทั้งน้ำตาคลอเบ้าหลังจากคืนนี้ ชื่อเสียงของปิงฉิ้นกรุ๊ปจะโด่งดังขึ้นซูหว่านจะกลายเป็นราชินีขอ
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 24
ซูหว่านพึมพำกับตัวเอง ในใจรู้สึกสับสนมากหลี่เซียวลี่รีบพยุงเธอลุกขึ้น ร้องไห้แล้วพูดว่า : "ประ ประธานซู.....ตอนนี้จะทำยังไงดี? หากคุณเว่ยเป็นอะไรขึ้นมา พวกเราจบแน่ หมดสิ้นแล้วทุกอย่าง..."มีคนที่อยู่ในกลุ่ม ไม่รู้ว่าเป็นใครตะโกนขึ้นมาว่า: "เซียวเป่ยคนนั้นพูดถูกแล้ว......"เซียวเป่ย？！เมื่อซูหว่านได้ยินคำนี้ ร่างกายก็สั่นเทา ดวงตาจ้องมองออกไปที่นอกประตู!“ประธานซู เป็นเซียวเป่ยที่ก่อความวุ่นวาย! เขาให้ใบสั่งยานี้แก่ฉัน เขาจงใจ เขาคิดจะทำร้ายคุณ คิดจะทำร้ายปิงฉิ้นกรุ๊ปทั้งหมด!”หลี่เซียวลี่นึกขึ้นมาได้ สมองตอบสนองไว จึงพูดโพล่งออกมา นัยย์ตาเต็มไปด้วยความโกรธ แล้วยกความผิดทั้งหมดไปให้เซียวเป่ย โดยไม่ได้เอ่ยถึงคำเตือนซ้ำๆของเซียวเป่ยเลยแม้แต่น้อย“...คือเขาจริงๆหรือ?”ซูหว่านยังคงลังเลเล็กน้อยในจิตใต้สำนึกของเธอ แม้ว่าจะหย่ากันแล้ว เซียวเป่ยคงจะไม่ทำร้ายตนเองแบบนั้นหรอกสองปีมานี้เขาก็แค่ทรุดโทรมเล็กน้อย แต่อุปนิสัยถือว่ายังใช้ได้อยู่“ประธานซู นี่มันเวลาไหนแล้ว คุณยังเชื่อไอ้สารเลวนั่นอยู่อีกหรือ? หากไม่ใช่เขา จะอธิบายเรื่องยาลูกกลอนจินอู่ยังไง? นี่เขาจงใจทำให้เราหลงกลอุบาย!
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 25
ซูหว่านชะงัก หัวเราะอย่างน่าเวทนา แล้วพูดว่า: "นี่คือจุดประสงค์ของคุณหรือ?"พอเซียวเป่ยได้ยิน ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วถามกลับไปว่า: "หมายความว่ายังไง"“เหอะๆ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว คุณยังแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกหรือ? คุณทำแบบนี้ เพราะอยากเห็นฉันอับอายขายขี้หน้าต่อคนใหญ่คนโตมากมาย อยากเห็นฉันอ้อนวอนขอร้องคุณ เพื่อสนองจิตใจที่เห็นแก่ตัวและสกปรกของคุณไม่ใช่หรือ?”ซูหว่านหัวเราะอย่างน่าเวทนา ปาดน้ำตาออกจากหางตา ดวงตาของเธอเจิ่งนองไปด้วยน้ำตาเธอนึกไม่ถึงว่า ชายตรงหน้าที่อยู่ด้วยกันมาสามปี จะปฏิบัติต่อเธอแบบนี้เซียวเป่ยอดขมวดคิ้วไม่ได้ที่จริงแล้ว เธอคิดเช่นนี้กับตนความสัมพันธ์สามปี ให้หมามันกินไปหมดแล้ว!"ในสายตาคุณ ผมเป็นคนแบบนั้นหรือ?" ดวงตาเซียวเป่ยมองไปที่ซูหว่านแล้วถามอย่างจริงจังซูหว่านเงียบขรึมท่าทางที่เย็นชา แสดงให้เห็นถึงความคิดของเธอแล้วเซียวเป่ยหัวเราะเยาะตัวเอง ส่ายหัวแล้วพูดว่า: "ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นผมก็ไม่มีอะไรจะพูด อยากให้ผมเข้าไปช่วยชีวิตคน ได้ ขอร้องผมสิ""ในที่สุดหางสุนัขจิ้งจอกก็โผล่" ซูหว่านหัวเราะอย่างเศร้าๆ แล้วจ้องมองไปที่เซียวเป่ยด้วยท่าทีที่ขุ
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 26
สีหน้าของเจียงฉินเศร้าหมอง คิ้วที่สวยงามก็ขมวดกันเซียวเป่ยพูดทันทีว่า: "ถ้าคุณเว่ยเหล่าไม่ฟื้นภายในห้านาที ผมจะรับผิดชอบเองทั้งหมด!""ดี! คำนี้คุณเป็นคนพูดเองนะ งั้นเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับซูหว่าน" ฉินเฟิงรีบฉวยโอกาสพูด แต่หัวเราะเยาะเย้ยอยู่ในใจเซียวเป่ยพูดอย่างเย็นชาว่า: "ไม่เกี่ยวข้องกับเธอ"ทันใดนั้น ซูหว่านและหลี่เซียวลี่ก็เดินเข้ามา ได้ยินคำนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันทีฉินเฟิงอยากได้ความดีความชอบรีบไปที่ด้านหน้าของซูหว่าน พูดด้วยรอยยิ้มว่า: "ซูหว่าน คุณก็ได้ยินแล้ว เซียวเป่ยรับปากว่าจะรับผิดชอบทั้งหมด หากเกิดอะไรขึ้นกับคุณเว่ยเหล่า ก็จะไม่เกี่ยวข้องกับคุณ คุณวางใจได้""ขอบคุณประธานฉิน" หลี่เซียวลี่กระซิบเบาๆขอเพียงแค่ไม่เกี่ยวข้องกับซูหว่าน และปิงฉิ้นกรุ๊ป ก็จะจัดการได้ง่ายขึ้น ก็ดี ให้เซียวเป่ยคนสารเลวคนนี้รับผิดชอบทั้งหมด!แต่ซูหว่านกลับขมวดคิ้วที่โก่งงาม และพูดอย่างเย็นชาว่า: "เซียวเป่ย ฉันไม่ต้องการให้คุณแกล้งเป็นคนดี หากเกิดอะไรขึ้นกับคุณเว่ยเหล่า ฉันซูหว่านจะรับผิดชอบเองทั้งหมด! ฉันและคุณเซียวเป่ยได้หย่าขาดกันแล้ว ดังนั้น คุณไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบแทนฉัน ฉั
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 27
ตอนนี้เว่ยหนานเทียนลืมตาขึ้น รู้สึกสบายตัวมากๆ อาการคับหน้าอกก็หายไปแล้ว ร่างกายก็อบอุ่นมาก"ตาไม่เป็นไร" เว่ยหนานเทียนยิ้มเจียงชิงเช็ดน้ำตา ถอนหายใจทางปาก แล้วรีบพูดกับเซียวเป่ยว่า: "ขอบคุณแพทย์เซียนเซียวมาก"เซียวเป่ยยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า: "เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง"ในขณะนี้ แขกทุกคนต่างก็ตะลึงจนอ้าปากค้างคิดไม่ถึงว่า เซียวเป่ยคนนี้จะมีศาสตร์ทางการแพทย์ด้วยท่ามกลางผู้คน ใบหน้าของฉินเฟิงขมขื่นสุดขีด สิ่งที่ตนเพิ่งจะพูดไป ยังคงดังก้องอยู่ในหูนี่ไม่ใช่เป็นการตบหน้าเขาหรอกหรือ?"ขอบคุณแพทย์เซียนเซียวมาก ฉันจะไม่มีวันลืมเลย จากนี้ไป ต้องการอะไร ให้ติดต่อฉันหรือชิงชิงได้เลย"เว่ยหนานเทียนยกมือทำท่าขอบคุณเซียวเป่ยตอบว่า: "คุณเว่ยเหล่ากล่าวเกินไปแล้ว ในฐานะที่คุณสู้อย่างอาจหาญในสนามรบ เพื่อชาติเพื่อประชาชน ยังไงผมก็ต้องยื่นมือเข้าช่วย"เว่ยหนานเทียนพยักหน้า นัยย์ตาเต็มไปด้วยความเมตตากรุณาเซียวเป่ยชายหนุ่มคนนี้ เขารู้สึกชอบใจเป็นอย่างมากด้วยท่าท่างที่อ่อนน้อมถ่อมตน ในอนาคตข้างหน้า จะต้องไปได้ไกลอย่างแน่นอนในเวลาเดียวกัน เจียงชิงก็กระซิบพูดสองสามประโยคกับเว่ยหนันเทียน พอคนข้
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 28
“คุณหมายความว่ายังไง" เซียวเป่ยสีหน้าเคร่งขรึมฉินเฟิงหัวเราะเยาะสองครั้ง แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: "หมายความว่ายังไง？ทำไมยาลูกกลอนจินอู่นี่ ต้องใช้ศาสตร์การฝังเข็มของแกถึงจะเห็นผล ไม่มีศาสตร์การฝังเข็มของแก ก็จะเป็นยาพิษ？แกคิดว่าใครมันจะไปเชื่อคำพูดนี้？”เพียงประโยคเดียว แขกทุกคนก็เริ่มกระซิบกระซาบกันด้านข้าง ซูหว่านเห็นภาพที่เซียวเป่ยยืนหยัดเพื่อกู้รั่วเซีย ในใจรู้สึกอึดอัดมากเมื่อก่อน ภาพด้านหลังนี้ เป็นของเธอเท่านั้นในขณะนี้ เมื่อเห็นทุกคนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์กัน ฉินเฟิงก็รู้สึกมั่นใจขึ้น เขาดึงชุดสูทของเขา แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า: "ทำไม ไอ้คนแซ่เซียว แกไม่ควรอธิบายให้ทุกคนฟังเหรอ？"เสียงเหอะๆดังขึ้นเซียวเป่ยพูดด้วยสีหน้าที่เยือกเย็นว่า: "ทำไมฉันต้องอธิบายด้วย？""ฮ่าฮ่า! ฉันว่าแล้วว่าแกจะอธิบายไม่ได้!”ฉินเฟิงหัวเราะสองครั้ง แล้วตะโกนใส่เว่ยหนานเทียน: "คุณเว่ยเหล่า ผมคิดว่าทุกอย่างที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ล้วนเป็นสิ่งที่ไอ้เซียวเป่ยนี่ออกแบบเอาไว้แล้ว! จุดประสงค์ก็คือการได้ใกล้ชิดกับคุณ เพื่อให้คุณรู้สึกขอบคุณเขา!"“เพี๊ยะ！”ไม่รอให้เว่ยหนานเทียนเอ่ยปาก เจียงฉิงเด
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 29
ภายในห้องโถง ก็เงียบลงทันทีสีหน้าของซูหว่าน ดูย่ำแย่มากเธอคิดไม่ถึงว่า เซียวเป่ยจะเด็ดขาดขนาดนี้แม้ว่าตนจะขอร้องเขา เขาก็จะไม่ยอมอ่อนข้อให้เมื่อก่อน เขาไม่ได้เป็นคนแบบนี้เป็นไปได้ไหมว่า พอหย่าแล้ว จะทำให้ผู้ชายคนหนึ่งเปลี่ยนไปจริงๆ?“เซียวเป่ย คุณต้องตัดไมตรีกันขนาดนี้เลยเหรอ?” ซูหว่านขมวดคิ้วที่โก่งงามเซียวเป่ยหัวเราะสองครั้ง ด้วยสายตาที่เฉียบคม แล้วถามกลับไปว่า:"ประธานซู ผมอยากจะถามคุณว่า หากวันนี้ผมไม่ได้ช่วยคุณเว่ยเหล่า ฉินเฟิงก็ฉวยโอกาสจากสถานการณ์นี้รังแกผม คิดที่จะฆ่าผมให้ตาย คุณจะขอร้องแทนผมไหม?”"ฉัน....." ซูหว่านพูดไม่ออก นัยย์ตาสั่นไหวเสี่ยวเป่ยหัวเราะเยาะตัวเองสองครั้ง แล้วพูดว่า “คุณไม่ต้องตอบ ความลังเลของคุณได้ให้คำตอบกับกับผมแล้ว ดังนั้น ทำไมผมต้องปล่อยเขาไปด้วย?"ซู่หว่านขมวดคิ้วเล็กน้อย และยังอยากที่จะพูดอะไรบางอย่าง เซียวเป่ยเดินตรงไปที่ด้านหน้าฉินเฟิง ทอดมองต่ำ ยกเท้าขึ้น แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า: "ประธานฉิน พื้นผิวของรองเท้าสกปรกจริงๆ รบกวนเลียให้สะอาดด้วย"ฉินเฟิงโกรธมาก จนอกแทบจะระเบิด!แต่ในเวลานี้เขาก็ได้แค่โกรธแต่ไม่กล้า
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 30
“คุณจะคิดยังไงก็เชิญ ผมไม่มีสิ่งใดให้ละอายใจ!” เซียวเป่ยพูดด้วยความเย็นชาซูหว่านกลายเป็นคนที่ไม่แยกแยะถูกผิดเช่นนี้ไปแล้วช่างทำให้เขาผิดหวังจริงๆ“ เห็นมั๊ย คุณไม่มีอะไรจะพูดแล้ว!” ซูหว่านพูดด้วยความโกรธ หันกลับไป เหยียบรองเท้าส้นสูงเดินต็อกแต็กๆ ตามไปจนถึงด้านหน้าของฉินเฟิงหลีเสี่ยวลี่ก็ถลึงตาใส่เซียวเป่ยอย่างเกลียดชัง แล้วก็วิ่งตามออกไปเซียวเป่ยสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ระงับความโกรธไว้ในใจ“แพทย์เซียนเซียว คุณไม่เป็นไรใช่ไหม” กู้โย่เสวี่ยถามอย่างเป็นห่วงเซียวเป่ยส่ายหัวแล้วพูดว่า: “ไม่เป็นไร ออกไปเดินเล่นกับผมหน่อย”“ได้สิ ” กู้โย่เสวี่ยพูดด้วยรอยยิ้มที่ซุกซนจากนั้น พอพูดกับเจียงชิงและคนอื่นๆสักสองสามประโยค เซียวเป่ยก็เดินออกจากห้องโถง แล้วมาที่สวนดอกไม้ของวิลล่าบรรยากาศในห้องโถง ทำให้เขารู้สึกหดหู่ใจมากในขณะเดียวกันพอซูหว่านตามฉินเฟิงทัน ก็ะตะโกนว่า: “ประธานฉิน ขอโทษ ฉันขอโทษคุณแทนเซียวเป่ยด้วย ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า วันนี้เขาจะยกตนข่มท่านแบบนั้น”ฉินเฟิงพ่นลมหายใจออกมาทางปาก พูดอย่างเกลียดชังว่า: “ประธานซู เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณ เป็นเซียวเป่ย!
Latest chapter
