Share
บทที่ 51
Related chapter
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 52
“พี่เป่ย ระวังตัวด้วย!” เหอเทา และเพื่อนบ้านอีกหลายคนที่หน้าประตูตะโกนบอกด้วยความเป็นห่วงซูหว่านตะลึงงันอยู่กับที่ จ้องมองไปที่แผ่นหลังของเซียวเป่ยที่กำลังพุ่งเข้าไประหว่างที่งุนงงอยู่นั้น ดูเหมือนว่าเธอจะมองเห็นเซียวเป่ยผู้ยอมทำทุกอย่างเพื่อตนเองเมื่อสามปีก่อนบนรถ หลี่เซียวลี่ก็ลงมาจากรถ และพูดจาเหยียดหยามว่า: “มันก็เป็นแค่ร้านผุพังร้านหนึ่ง ถึงขั้นต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ?”ซูหว่านขมวดคิ้ว และถามอย่างเย็นชาว่า: “เรื่องนี้ เป็นฝีมือเธอกับฉินเฟิงใช่มั้๊ย? มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ!"“ประธานซู คุณสงสารเขาเหรอ? คุณอย่าลืมว่า คุณกับเขาได้หย่ากันแล้ว! ในงานปาร์ตี้คืนนี้ เขาทำคุณเกือบตาย และเกือบทำให้ปิงฉิ้นกรุ๊ปต้องล้มละลายนะ”“เผาร้านเล็กๆของเขา มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ”“คุณรอดูได้เลย หากไม่มีร้านเล็กๆนี่ เขาจะต้องมาขอให้พวกเราช่วยเขาแน่นอน”หลี่เซียวลี่หัวเราะเยาะเหมือนมั่นใจว่าชนะซูหว่านทำเสียงฮึดฮัดใส่ และก้าวเท้าวิ่งเข้าไปในร้านหลี่เซียวลี่รีบจับเธอเอาไว้ แล้วถามอย่างงุนงงว่า: “ประธานซู คุณจะไปทำอะไร?"“ฉันจะเข้าไปดูหน่อย” ซูหว่านตอบหลี่เซียวลี่ตะคอก: “ปร
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 53
“พี่สะใภ้เป็นผู้หญิงเก่งกหล้า ผมเคยเจอเธอแค่สามครั้ง ทุกครั้งที่มองเธอจากระยะไกล ผมรู้สึกว่าเธอเย็นชาจนน่ากลัว”“อีกอย่าง ตอนนี้ตำแหน่งของพี่สะใภ้คืออะไร? เธอเป็นซีอีโอหญิงที่มีชื่อเสียงในเจียงจง ที่มีมูลค่าถึงหนึ่งพันล้านบาท! ผมอาจจะพูดตรงเกินไป ในสายตาของเธอ พี่ก็เป็นเพียงแค่ตัวถ่วง หย่าแล้วก็ดี ต่อไปนี้ พี่ก็พักอยู่กับผมที่นี่ ผมจะเลี้ยงพี่เอง”พูดจบ เหอเทาก็เทเบียร์ให้เซียวเป่ยหนึ่งแก้วเซียวเป่ยยิ้ม ยกแก้วเบียร์ขึ้น แล้วถอนหายใจ: “เหล่าเหอ แกว่า อำนาจกับตำแหน่งสถานะ มีความสำคัญมากขนาดนั้นเลยเหรอ？”เหอเทายิ้ม และพูดว่า “ผมไม่รู้ นั่นคือสิ่งที่คนใหญ่ๆโตๆเขาเล่นกัน ผมแค่ร่ำรวยพอตั้งหลักได้ก็พอแล้ว”เซียวเป่ยชะงัก และหัวเราะสองครั้ง“ใช่แล้ว พี่เป่ย พี่มีแพลนจะทำอะไรในอนาคต? ปรับปรุงตกแต่งร้านใหม่ หรือแพลนว่าทำอย่างอื่น?”เหอเทาถามเซียวเป่ยส่ายหัว แล้วพูดว่า: “ตอนนี้ยังไม่รู้เลย อยากพักผ่อนสักพักสักระยะหนึ่งก่อน”เหอเทายิ้ม แล้วพูด “ยุยงส่งเสริม”ว่า ： “พี่เป่ย อย่าหาว่าผมพูดเลยนะพี่ ผมขอแนะนำให้พี่เปิดบริษัทยาหรือไม่ก็คลินิกการแพทย์อะไรประมาณนี้
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 54
ในขณะที่พูด หลี่เซียวลี่ก็ยื่นแท็บเล็ตให้ซูหว่านใบหน้าของซูหว่านบูดบึ้ง รีบรับแท็บเล็ตมาดูสักพักหนึ่ง ขมวดคิ้วแล้วถามว่า: “ทำไมถึงได้มีความคิดเห็นในเชิงลบมากมายขนาดนี้”“ทั้งหมดเป็นเพราะไอ้คนสารเลวเซียวเป่ยนั่น! เขาได้โพสต์ศาสตร์การฝังเข็มที่ใช้ร่วมกับยาเม็ดโกลเด้นกาเพื่อใช้รักษาโรคบางอย่างบนฟอรัมทางการแพทย์ของประเทศ จากนั้น ความคิดเห็นที่เคลือบแคลงสงสัยต่างๆที่เกี่ยวกับยาเม็ดโกลเด้นกาที่บริษัทของพวกเราได้เผยแพร่ออกไปก็ได้ปรากฏอยู่บนฟอรัม ยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมง โพสต์นั้นก็ถูกส่งต่อไปยังแพลตฟอร์มหลักๆต่างๆ”“สิ่งที่น่าขยะแขยงยิ่งกว่านั้นก็คือ ด้านล่างเป็นวิดีโอที่เซียวเป่ยช่วยรักษาคุณเว่ยในวิลล่าก่อนหน้านี้”“ตอนนี้ ชาวเน็ตได้วิพากษ์วิจารณ์แบบเสียๆหายๆใต้วิดีโอเกี่ยวยาเม็ดโกลเด้นกา โดยบอกว่าบริษัทของพวกเราผลิตยาปลอมที่เป็นอันตรายต่อผู้คน!”หลี่เซียวลี่อธิบายด้วยความโกรธ คำพูดของเธอ เต็มไปด้วยความโกรธที่มีต่อเซียวเสี่ยวเป่ยซูหว่านอ่านความคิดเห็นเชิงลบที่เกี่ยวกับปิงฉิ้นกรุ๊ปบนแพลตฟอร์มหลักต่างๆ แล้วพูดทันทีว่า: “แจ้งคนในแผนกประชาสัมพันธ์ รีบลดความคิดเห็นเชิงลบให้เหลือน้อยท
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 55
“จริงเหรอ? งั้นก็ขอบคุณประธานฉินมาก นอกจากนี้ ขอแสดงความยินดีกับประธานฉินที่จะได้สาวงามกลับมาไว้ในอ้อมแขนล่วงหน้า”เป็นเลขาเหรอ?นั่นไม่ใช่เป้าหมายสูงสุดของเธอสิ่งที่เธอต้องการ ก็คือความสำเร็จที่โดดเด่นกว่าคนอื่น!และจะกลายเป็นดอกไม้ที่ทรงอำนาจที่หายากในแวดวงธุรกิจเจียงจง!ใครบ้างที่จะไม่อยากปีนขึ้นไป?หลังจากวางสายแล้ว หลี่เซียวลี่ก็เหลือบมองออฟฟิศของซีอีโออย่างมีเลศนัย แล้วเดินออกจากห้องน้ำอีกฝั่งของโทรศัพท์ปลายสายฉินเฟิงนั่งบนโซฟา มีคนโอบกอดซ้ายขวา มือข้างหนึ่งคีบซิการ์ มือข้างหนึ่งถือไวน์ตรงด้านหน้า มีชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าดุร้าย ผิวออกจะคล้ำๆนั่งอยู่บนตัว มีจิตอันเย็นยะเยือกและรังสีอำมหิตอันน่าสะพรึงกลัวซ่อนอยู่บนโต๊ะยังมีกองธนบัตรวางซ้อนกองกันเป็นตับๆ ดูเหมือนว่าจะมีมูลค่าเป็นสิบล้านบาทฉินเฟิงสูบซิการ์ ด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาบนใบหน้า: “เหลากุ่ย ทำงานได้ไม่เลวเลย แต่สิ่งที่ฉันอยากจะซื้อในคืนนี้ก็คือมือทั้งสองข้างของเขา แค่เผาร้านของเขา คงจะยังไม่เพียงพอ”เหล่ากุ่ยแสยะยิ้ม เผยรอยเลวร้ายอันเย็นชาออกมา น้ำเสียงต่ำทุ้มแหบแห้ง แล้วพูดว่า: “ประธานฉิน
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 56
เมื่อทั้งสองได้ยินดังนั้น ก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว แล้วตะโกนว่า “ไม่ไม่ไม่ พวกเราจะไม่พูด ไม่พูด...”“ดีมาก” เซียวเป่ยยิ้มแย้ม นั่งลงอีกครั้ง แล้วถามว่า “บอกมานะ ว่าใครใช้พวกแกมา？”“เหลากุ่ย... เหลา เหลา เหลากุ่ย!”หนึ่งในนั้นรีบตะโกนพูดอย่างตะกุกตะกัก เพราะกลัวว่าจะพูดช้าไปก้าวหนึ่ง แล้วจะถูกเซียวเป่ยเหยียบเข่าจนเละ“ใช่ใช่ใช่ พี่กุ่ย พี่กุ่ยให้พวกเรามา”อีกคนหนึ่งก็ไม่ยอมน้อยหน้า แย่งตะโกนว่า “เขาให้พวกเรามาตัดมือทั้งสองข้างของคุณ แลกกับเงินหนึ่งล้านบาท”“เงินหนึ่งล้านบาท ซื้อมือทั้งสองข้างของฉันงั้นเหรอ?”เซียวเป่ยขมวดคิ้ว และพูดอย่างเย็นชาว่า: “ฉันน่าจะไม่เคยทำให้คนที่พวกแกเรียกว่าเหล่ากุ่ยขุ่นเคืองใจนะ?”ทั้งสองคนส่ายหัว และพูดอย่างคลุมเครือว่า: “พวกเราก็ไม่รู้เหมือนกัน พวกเราทำงานเสร็จก็รับเงิน รายละเอียดต่างๆ คุณต้องถามพี่กุ่ยเองแล้ว”“เขาอยู่ที่ไหน?”เซียวเป่ยเอ่ยปากถาม ด้วยนัยน์ย์ตาที่แฝงไปด้วยความเย็นชา “ไม่รู้ ที่อยู่ของพี่กุ่ยมักจะเอาแน่เอานอนไม่ได้ เวลาติดต่อพวกเรา ก็ติดต่อผ่านทางโทรศัพท์” อีกคนเอ่ยปากพูดเซียวเป่ยพยักหน้า ยื่นมือออกมาแล้วพ
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 57
“เด็กเวร มาเร็วเหมือนกันนี่ คนของฉันอยู่ที่ไหน？”เหลากุ่ยถามด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียดเซียวเป่ยเอามือทั้งสองข้างล้วงกระเป๋า แล้วเดินไปด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ กวาดสายตามองไปที่ลูกสมุนทั้งหลายที่อยู่ในห้องส่วนตัวหนึ่งรอบ พอยืนยันตำแหน่ง และอาวุธที่พวกเขาสามารถใช้ได้ในตอนนี้แล้ว จึงเข้าไปนั่งที่ตรงหน้าเหลากุ่ย นั่งไขว่ห้าง ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “ถูกฉันมัดเอาไว้แล้ว”“เพี้ยะ!”เหลากุ่ยเอาตบมือไปที่บนโต๊ะกาแฟด้วยความโกรธ และตะคอกว่า: “ไอ้เด็กเวร! กล้าแตะต้องคนของฉัน ไม่ว่าแกจะเป็นใคร ไม่ว่าจะเป็นเง็กเซียนฮ่องเต้ คืนนี้อย่าคิดว่าจะเดินออกไปจากที่นี่ได้ !”ทันทีที่พูดจบ ลูกสมุนเจ็ดถึงแปดคนที่อยู่รอบๆ ก็รายล้อมเข้ามาพร้อมด้วยรังสีอำมหิต และสีหน้าที่ดุร้าย ขณะเดียวกันก็ดึงกริชที่ส่องแสงวาววับอันน่ากลัวออกมาจากระหว่างเอวของพวกเขาเซียวเป่ยไม่หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย เขามัวแต่รินไวน์หนึ่งแก้วให้กับตัวเอง ดื่มเข้าไปหนึ่งอึก แล้วถามกลับไปว่า: “เหลากุ่ยใช่มั้๊ย? พวกเราน่าจะไม่เคยบาดหมางใจกันนะ？ถ้าฉันเดาไม่ผิดล่ะก็ มีคนอยู่เบื้องหลังคุณใช่มั้๊ย ”“ให้โอกาสคุณหนึ่งครั้ง บอกฉันม
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 58
เซียวเป่ยยิ้มอย่างเย็นชา แล้วนั่งอย่างสงบนิ่งตรงที่เหลากุ่ยเคยนั่งก่อนหน้านี้ พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า: “ตอนนี้จะบอกมาได้หรือยัง?"เหลากุ่ยกลืนน้ำลายอึกๆ แล้วพูดอย่างลำบากใจว่า: “ลูกพี่เซียว ใช่ว่าผมจะไม่อยากพูด แต่ผมพูดไม่ได้ ทำอาชีพอย่างพวกเรา มีกฎเกณฑ์ข้อนี้อยู่”“ถ้าผมบอกไป ก็อย่าคิดว่าจะอยู่ที่เจียงจงได้อีกต่อไป”“ลูกพี่เซียวได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ.....ต่อไปให้ผมเป็นวัวเป็นม้ารับใช้ ตอบแทนลูกพี่เซียวไม่ได้เหรอ?”เซียวเป่ยขมวดคิ้ว และพูดอย่างไม่พอใจว่า: “จำไว้ ต่อจากนี้ไป กฎเกณฑ์ของฉันถึงจะเป็นกฎเกณฑ์ที่แท้จริง!”“ถ้าไม่บอก ฉันก็จะฆ่าแกเดี๋ยวนี้เลย!”“ฉันให้เวลาแกสามนาที คิดไตร่ตรองให้ชัดเจน”กึกกึก!เหลากุ่ยสั่นสะท้านไปทั่วทั้งตัว เพราะสัมผัสได้ถึงจิตสังหารอันท่วมท้นที่มาจากตัวของเซียวเป่ยไอ้หนุ่มคนนี้ กล้าฆ่าคนจริงๆหรือ?เหลากุ่ยสมองตื้อ เหงื่อเย็นที่อยู่มุมหน้าผาก ไหลลงมาทีละหยดเวลา ผ่านไปนาทีต่อนาทีตอนที่เหลากุ่ยใกล้จะยืดหยัดไม่ไหว ต้านทานต่อกลิ่นอายไอความกดดันสุดขีดที่อยู่บนตัวของเซียวเป่ยไม่ได้ ประตูห้องส่วนตัวก็ได้ถูกผลักออกอีกครั
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 59
เมื่อเซียวเป่ยได้ยินดังนี้ ก็ส่ายหัว และพูดอย่างเย็นชาว่า: “ไม่ปล่อย”คิ้วของอู๋อวิ๋นเหอขมวดกันอย่างเย็นชา แล้วพูดตำหนิไปว่า: “พูดเตือนดีๆไม่ชอบชอบให้ใช้กำลังบีบบังคับงั้นเหรอ?”“แล้วไงล่ะ” เซียวเป่ยพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ ไร้ซึ่งความหวาดกลัวใดๆทันทีที่พูดคำเหล่านี้ออกมา เหลากุ่ยที่นอนอยู่บนพื้น ก็ตกใจมากจนฉี่ราด!ไอ้หนุ่มคนนี้ บ้าไปแล้ว!แม้แต่ท่านอาจารย์อู๋อวิ๋นเหอก็ไม่อยู่ในสายตา?รู้มั้๊ยว่า ในเจียงจง อู๋อวิ๋นเหอแค่พูดลอยๆ ก็สามารถทำให้คนตายโดยที่ไม่รู้ตัวได้แล้วเขากล้าดียังไงถึงทำแบบนี้?แต่ว่า เหลากุ่ยก็ยิ้มเยาะเย้ยอยู่ในใจในเมื่อทำให้ท่านอาจารย์อู๋ขุ่นเคืองใจ นั่นก็หมายความว่า ไอ้เด็กเวรเซียวเป่ยนี่จะไม่สามารถเดินออกไปแบบยังมีชีวิตได้สีหน้าของอู๋อวิ๋นเหอดำคล้ำลง เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งสุดขีด ตะโกนด้วยความเกรี้ยวโกรธว่า: “พ่อหนุ่ม! บ้าบิ่นเกินไปไม่ใช่เรื่องดี! พ่อหนุ่มคิดว่าความรู้ผิวเผินที่ตนเองเรียน กับความสามารถเท่าหางอึ่งที่ตนเองมี ก็จะสามารถทำเป็นโอหังมองไม่เห็นหัวผู้อื่นได้แล้วเหรอ? หลักการเหนือฟ้ายังมีฟ้าเหนือคนยังมีคน? พ่อหนุ่มไม่เข้าใจเหรอ?”“วั
Latest chapter
