แก่นกายมหึมาของร่างแกร่งกระตุกถี่ๆ เหมือนว่าการร่วมรักครั้งนี้เขาใกล้ถึงจุดสิ้นสุดแล้ว
ตับ!! “อ๊าาาาาาส์~” แอสตันคำรามออกมาเมื่อกระแทกสวนเข้าไปครั้งสุดท้ายก่อนที่จะปล่อยน้ำอุ่นๆ เข้าไปในตัวของร่างบาง ฟุ๊บ!! “เฮ่อออ เฮ่ออออ” แอสตันทิ้งตัวทับร่างบางอย่างไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ด้วยความเหนื่อยหอบ แต่แก่นกายของเขายังคงเสียบคารูสวาทของร่างบางไว้อยู่แบบนั้น แอสตันยิ้มอย่างพึ่งพอใจที่เขาได้ปราบผยศของหญิงสาวใต้ร่างแกร่งของเขาแล้วครั้งนี้เขากับรู้สึกดีมากๆ อย่างอธิบายไม่ถูกมันดีมากกว่าผู้หญิงที่เขาเคยมีอะไรด้วยที่ผ่านมาทุกคนเสียอีก มือหนาชักแก่นกายออกมาจากรูสวาทของร่างบาง ทันทีที่แก่นกายใหญ่ถอดออกน้ำขาวขุนผสมเลือดก็ไหลออกจากรูสวาททันทีจนเลอะเต็มร่องขาเต็มที่นอนไปหมด ร่างสูงลุกพลิกตัวไปนอนหอบข้างร่างบางแทน ร่างบางเมื่อชายหนุ่มถอดแก่นกายออกจากรูสวาทของเธอแต่เธอก็ยังอยู่ในท่านอนชันเข่าอ้าขาอยู่แบบนั้นอย่างหายใจหอบเหนื่อยไม่ต่างจากเขา เธอแทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะขยับตัวได้เลยเธอรู้สึกเจ็บระบมไปทั้งตัวโดยเฉพาะรูสวาทของเธอที่ตอนนี้บวมเป่ง “เลิกร้องไห้สักทีเถอะน่า เห็นแล้วมันรำคาญ” แอสตัวพูดแล้วแก้มัดเข็มขัดจากแขนเธอออกให้ จนเห็นรอยแผลที่ข้อมือจากการที่ถูกเขาเอาเข็มขัดรัด “…..” ร่างบางไม่เอ่ยตอบเขาและยังคงปล่อยให้น้ำตาไหลอยู่อย่างนั้นแล้วพยายามประคองตัวเองให้ลุกขึ้น “โดนเอาแค่นี้ไม่ตายหรอกน่า เธอควรดีใจนะที่เป็นฉัน” “เพราะถ้าฉันถูกใจฉันเปย์ไม่อั้น เอานี่เงินค่าความซิงของเธอ 5 หมื่นส่วนนี้ยาคุมฉุกเฉิน” แอสตันหยิบเงินในกระเป๋าสตางค์ของเข้าออกมาเคาะที่กลีบอูมๆ ของเธอแล้วยิ้มอย่างพึ่งพอใจก่อนจะเอาเงินวางไว้ให้หญิงสาวพร้อมกับยาคุมฉุกเฉินที่โต๊ะข้างหัวเตียง “ไอเลว เก็บเงินนายไว้อมเถอะ” สายน้ำเหลือบไปมองเงินปึกนั้นอย่างแค้นใจในสิ่งที่เขาทำ “อย่าปากดีกับผัวตัวเองสิ เดียวก็ได้ตายคาควxฉันจริงๆ หรอก” “นายไม่ใช่ผัวฉันแต่นายข่มขื่นฉันไอชั่ว” เธอเอ่ยบอกคนตรงหน้าเสียงสั่นพร้อมทั้งน้ำตา “ถ้าอยากได้งานพิเศษก็มานอนแหกขาให้ฉันได้นะ” แอสตันพูดพลางใช้มือหน้าตบไปที่แก้มบางเบาๆ ก่อนที่จะรีบแต่งตัวแล้วเตรียมออกจากห้อง “เออใช่ ถ้าไม่อยากให้ฉันปล่อยคลิปก็อย่าดื้อกับฉัน” ร่างแกร่งเอ่ยขึ้นพร้อมชูโทรศัพท์ขึ้นแล้วกดเปิดคลิปที่เค้าอัดไว้ “แอสตัน~” “ดังๆ!!!!” “แค่กๆๆ แอสตัน!” “ซี๊ดดด~ ดังอีก!!” “อ๊ะ..อะ..แอสตัน!!” “ปิด!! ปิดเดียวนี้นะไอสารเลวนายมันเลวฉันจะแจ้งความ” ร่างบางตะโกนใส่ชายตรงหน้าด้วยร่างกายสั่นเท่าด้วยความโกรธ “ถ้าเธอคิดว่าตำรวจจะทำอะไรฉันได้ก็ลองดู” ร่างสูงพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไปปิดประตูเสียงดัง ปัง! ทั้งทีที่เสียงประตูปิดลงร่างบางก็น้ำตาให้ไหลลินพร้อมเสียงสะอื้นสองแขนประสานกอดตัวเองร้องไห้อย่างเจ็บใจที่ถูกคนอย่างแอสตันย้ำยี ก่อนจะรวบรวมแรงทั้งหมดเดินไปยังห้องน้ำเพื่อที่จะชำระคาบสกปรกของร่างแกร่งให้หมดจากตัวแต่ยิ่งหญิงสาวถูแรงเท่าไหร่เธอกับยิ่งรู้สึกขยะแขยงตัวเองเท่านั้น เธอมองดูสภาพร่างกายของเธอผ่านกระจกบานใหญ่ภายในห้องน้ำหรูที่ตอนนี้มันแดงเป็นจ้ำๆ เต็มตัว ทั้งรอยกัด รอยดูด เต็มไปหมดส่วนล่างของเธอตอนนี้ที่มันแดงบวมเป่งบงบอกให้รู้ถึงการผ่านสึกร่วมรักอย่างหนักหน่วงมา “ถือว่าทำบุญให้สัมภเวสีแล้วกันสายน้ำ” เธอเอ่ยกับตัวเองแล้วรีบสวมใส่เสื้อผ้าเพื่อเตรียมออกจากห้องนรกนี้แต่ก็ไม่ลืมที่จะเดินไปหยิบเงินและยาคุมฉุกเฉินนั้นมาด้วยแววตาเจ็บปวด “ฉันไม่เคยคิดจะขายตัวแลกเงิน ถึงแม้ว่าฉันจะอยากได้มันมากสักแค่ไหน” แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าเงินก้อนนี้ที่แอสตันให้เธอมันมากพอที่จะส่งให้แม่จ่ายดอกค่าที่แล้วก็ค่าเงินกู้ได้เธอเก็บเงินนั้นใส่กระเป๋าแล้วพยายามผืนเดินออกจากห้องไปด้วยท่าทีที่พยายามให้ดูปกติที่สุดถึงแม้ว่าเธอจะเจ็บส่วนนั้นจนแทบก้าวขาเดินไม่ไหวก็ตามณ งานแต่งงานที่โรงแรม Patson Tara"สวยมากเลยเพื่อนรักของกู" เอลลี่เอ่ยขึ้นอย่าตื่นตันใจพร้อมกับน้ำตาที่คลอเบ้าเมื่อเห็นสายน้ำอยู่ในชุดเจ้าสาวเปิดไหล่กระโปรงฟูฟ่อง"เริศสุดๆ งานทีไม่มีใครสวยกว่ามึงแน่" เมลเบิร์นก็เอ่ยขึ้นมาอยากรู้สึกตื้นตันที่เห็นสายน้ำในชุดเจ้าสาวเช่นกัน"อีน้ำสวยมาก กูจะได้ใส่ชุดแต่งงานกับเขาบ้างไหมเนี้ย" แอจจี้เอ่ย"มึงโยนช่อดอกไม้มาให้กูนะกูรอรับเอง" บุ้งกี้เอ่ย"โอ้ยอีบุ้งกี้หาผัวก่อนไหม" แมนนี่เอ่ย"อีนี้อย่ามาดับฝันกูได้ไหมเผื่อกูจะได้พบรักกับฝรั่งในงานก็ได้กูเห็นนักธุรกิจต่างชาติเยอะเลย""ตื่นเถอะค่ะอีดอก" เอลลี่เอ่ยขึ้นอย่างหยอกล้อพร้อมกับเสียงหัวเราะมีความสุขของทุกคนในห้องที่ดังขึ้นแกร็ก~"แต่งตัวเสร็จรึยังจ๊ะสาวๆ " เอลิสอยู่ในชุดราตรีที่ดูสง่างามเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเอ่ยขึ้น"เสร็จแล้วค่ะพี่เอลิซ" เมลเบิร์นเอ่ยขึ้น"เดียวพี่จะฝากน้องคนหนึ่งมาแต่งตัวด้วยนะจ๊ะน่าจะรุ่นเดียวกันกับพวกเธอ""ได้ค่ะพี่" สายน้ำเอ่ยแกร็ก~"มาแล้วมั้ง" เอลิสเอ่ยและหันไปทางเสียงประตูที่กำลังเปิดออกปรากฎเป็นหญิงสาวที่ดูรุ่นราวคราวเดียวกับพอร์ชที่ดูสวยสง่าและผิวพรรณดีหุ่นเพียวสูงโปร่
4 เดือนต่อมาแอสตันและสายน้ำวางดอกไม้ตรงริมฟุตบาทที่รถของพอร์ชตกลงไปก่อนจะทอดสายตามองน้ำทะเลและฟังเสียงคลื่นที่กำลังซัดเข้าฝั่ง"สวยจังเลยเนาะ" สายน้ำเอ่ยขึ้นและหันมามองแอสตันที่ดูเหม่อลอยมองไปยังท้องทะเล"นี้ก็ครบ 1 ปีแล้ว" แอสตันเอ่ย"คิดถึงหรอ""อืม หนูว่าพอร์ชจะอยู่ส่วนไหนของทะเลตอนนี้หรอ"คงจะสบายดีอยู่ที่ไหนสักแห่งแหละ""เรากลับกันเถอะ" แอสตันเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าใกล้จะเย็นแล้วและวันนี้เขามีนัดกินข้าวกับพ่อที่บ้านด้วยณ บ้านอัครกิจภูริสกุลเวลา 18.00 น"สวัสดีครับ/ค่ะ" แอสตันกับสายน้ำที่เดินเข้ามาภายในบ้านเอ่ยขึ้น"มาแล้วหรอลูกไปไหนกันมา" นางภัสสรเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่างลูกชายและว่าที่ลูกสะใภ้เดินเข้ามาในบ้าน"ไปทะเลมากันครับแม่กำลังทำอะไรอยู่" แอสตันเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าแม่ของตนกำลังดูแฟ้มอะไรสักอย่างอยู่"กำลังดูรายชื่อแขกที่จะมาร่วมงานแต่งขอลูกอยู่จ๊ะ""แล้วหนูเลือกชุดเจ้าสาวได้รึยังจ๊ะอีก 3 เดือนเองนะ""ได้แล้วค่ะ" สายน้ำเอ่ยขึ้น"แล้วคุณพ่อไปไหนหรอครับ""อยู่ห้องทำงานเดียวก็คงลงมา""คุณแม่กลับมาแล้วค่า เอลิสแวะไปซื้อกระเป๋าคอลเล็กชั่นใหม่คุณแม่มาให้ด้วยจะได้สะพายคู่กันไงคะมีฝากส
วันเสาร์ณ บ้านของสายน้ำที่เชียงรายเวลา 13.30 น.รถตู้สีดำคันหรูเข้ามาจอดภายในบริเวณหน้าบ้านสวนของสายน้ำสายน้ำที่เดินนำทุกคนเข้ามาก็เอ่ยเรียกสายฝนน้องสายของเธอทันทีที่เห็นว่าเธอกำลังนั่งเก็บดอกอัญชันให้แม่ไปทำขนม"สายฝน""พี่! มาได้ไงจ๊ะเนี้ย" สายฝนที่เห็นสายน้ำก็เอ่ยถามออกมาอย่างดีใจที่เห็นพี่ของตนมาแบบไม่บอกไม่กล่าวและไม่รู้เรื่องที่พี่ของเธอนั้นจะแต่งงานด้วยสายฝนเป็นเด็กที่ไม่ค่อยจะเล่นโซเชียลสักเท่าไหร่จะเล่นแค่ต้องหาความรู้เท่านั้นบวกกับแม่ของเธอที่วันๆ แทบจะไม่เปิดทีวีเลยจะเปิดแค่ตอน 2 ทุ่มครึ่งที่ละครหลังข่าวมาเพราะต้องการประหยัดไฟถึงสายน้ำจะส่งเงินมาให้เยอะแค่ไหนแม่ของเธอก็ยังคงดำเนินชีวิตเหมือนเดิมแต่แค่ไม่ลำบากเช่นเดิมแล้ว"พี่แอสตันสวัสดีค่ะนั้นคงจะเป็นคุณพ่อคุณแม่พี่แอสตันใช่ไหมจ๊ะส่วนคนสวยๆ คือพี่เอลิส สวัสดีค่ะหนูชื่อสายฝนเป็นน้องพี่สายน้ำ" สายฝนเอ่ยสวัสดีทุกคนด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสจนทุกๆ คนเห็นแล้วก็เอ็นดู"สวัสดีจ๊ะหน้าตาดีทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ" แม่ของแอสตันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"ขอบคุณจ๊ะคุณป้าก็สวยมากเลยค่ะ""ปากหวานสะด้วย" พ่อของแอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอ
7 เดือนต่อมาหลังจากที่สายน้ำเรียนจบก็มาช่วยงานของแอสตันที่บริษัทเพราะว่าหลังจากช่วงที่มีข่าวเรื่องนายอภิวัฒน์ออกไปก็ทำให้ของแอสตันกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้งและยิ่งใหญ่กว่าเดิมด้วยเพราะตัดคู่แข่งทางการค้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ของนายอภิวัฒน์ออกไปเลยทำให้เขาเป็นเจ้าใหญ่เจ้าเดียวในประเทศบริษัท HIHG CAR ตอนนี้ก็มีแค่แอสตันที่บริหารงานคนเดียวเพราะเขาอยากให้พ่อเขาพักผ่อนด้วยเรื่องสุขภาพด้วยส่วนเอลิสเองก็ไปดูแลโรงแรมที่กำลังขยายสาขาทั่วประเทศจนงานล้นมือไม่มีเวลามาช่วยส่วนพอร์ชนั้นทุกคนก็ยังคงส่งคนออกตามหาถึงจะไร้วี่แววแต่ทุกคนก็ยังคงเชื่อว่าพอร์ชยังคงมีชีวิตอยู่และแอสตันเองก็ไม่ยอมขึ้นรับตำแหน่งประธานบริษัทเพราะหวังลึกๆ ว่าพี่ชายอันเป็นที่รักเขาจะกลับมาในสักวันณ ห้องทำงานของแอสตัน"เหนื่อยไหม" สายน้ำเอ่ยถามร่างสูงที่พึ่งกลับมาจากการไปคุยกับลูกค้า"นิดหน่อย" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับทิ้งตัวนั่งที่โซฟาตัวยาวภายในห้องและหันมามองสายน้ำที่กำลังเอาน้ำมาเสิร์ฟให้เขา"คิดอะไรอยู่" สายน้ำเอ่ยถามแอสตันเมื่อเห็นเข้าจ้องมองเธออยู่"คิดจะไปสู่ขอเธอวันเสาร์นี้" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งคว้าเอวบางของสายน้ำให้มานั่งต
1 เดือนผ่านไปตับ ตับ ตับ"อร๊ายย พี่แอสตัน" สายน้ำครางออกมาเสียงกระเส่าเมื่อเธอถูกร่างสูงพาไปเเตะขอบสวรรค์ในยามเช้าร่างบางในที่อยู่ในชุดนอนที่ตอนแรกกำลังเตรียมอาหารเช้าให้คนตัวสูงแต่ตอนนี้ถูกชายหนุ่มถลกกระโปรงนอนขึ้นมาเหนือเอวแล้วอัดกระแทกแก่นกายมหึมาใส่ซอยถี่ยิบใส่รูสวาทจากด้านหลังอย่างเร้าร้อนในเวลายามเช้าจนเธอเเตะขอบสวรรค์ไปแล้วแต่คนตัวสูงไม่มีทีท่าว่าใกล้จะเสร็จสักที"ครางเรียกพี่อีกที่รัก" แอสตันเอ่ยขึ้นเสียงกระเส่าพร้อมทั้งขยำหน้าอกของเธออย่างมันมือตับ ตับ ตับ"พี่แอสตัน อ้ะๆๆ " ร่างบางครางออกมาพร้อมกับเอามือเกาะขอบเคาน์เตอร์ทำอาหารไว้แน่นเพื่อยึดเหนี่ยว"เอาเธอกี่ทีก็ยังมันเหมือนเดิมเลย ซี๊ด~" ร่างแกร่งครางออกมาพร้อมขบกรามแน่นก่อนจะกระเเทกเข้าออกรูสวาทของเธอให้เร็วและแรงขึ้นตับ ตับ ตับ"อ้ะๆๆๆๆ เร็วอีกน้ำจะเสร็จแล้ว" สายน้ำครางออกมาพร้อมกับเอ้ยขึ้นเสียงกระเส่าให้แอสตันเร่งจังหวะขึ้นเพราะเธอใกล้จะเสร็จสมแล้ว"พึ่งเสร็จไปเองจะเสร็จอีกแล้วหรอ" แอสตันเอ่ยขึ้นเสียงกระเส่าพร้อมทั้งรั้งเอวของร่างบางไว้แน่นเเละเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตับ ตับ ตับ!!!"พูดมาก บอกให้กระแทกมาแรงอีกก็กระแท
คนตัวสูงที่ได้ยินคำอนุญาติจากคนตัวเล็กก็ยิ้มออกมาทั้งทีก่อนจะประกบปากจูบร่างบางและใช้มือหนาปลดเสื้อผ้าของเธอจนออกหมดและรีบปลดเสื้อผ้าของตัวเองตามทันที"อื้อ~ " สายน้ำครางออกมาเสียงกระเส่าเมื่อถูกปากหนาของแอสตัดดูดยอดลูกเกดของเธอพร้อมกับมือหนาของเขาที่คลึ่งติ่งคริสตัลของเธอไปมาจนรูสวาทเปียกแฉะไปด้วยน้ำเมือกใส"ยังไม่ทันไรแฉะสะแล้วคิดถึงพี่เหมือนกันใช่ไหม" แอสตันเอ่ยกระซิบข้างหูของร่างบางก่อนจะเอนตัวนอนราบลงไปกับโซฟาสายน้ำดันตัวเองลุกออกมาจากโซฟาอย่างรู้งานก่อนจะคร่อมตัวของแอสตันเอาไว้โดยเอาด้านหัวมาจ่อตรงแก่นกายมหึมาของเขาที่ตอนนี้แข็งชูชันของเขาและตรงของสงวนที่เปียกแฉะของเธอจ่อที่หน้าเขาเธอมองไปที่แก่นกายของแอสตันที่มีน้ำเยิ้มออกมาจากหัวเห็ดอย่างคนหิวกระหายมือบางของสายน้ำชักแก่นกายของแอสตันที่มันชี้หน้าเธอขึ้นลงไปมาก่อนจะค่อยๆ"อ่าส์ ที่รักแบบนี้แหละ" แอสตันเอ่ยเสียงกระเส่าทันทีที่สายน้ำเริ่มชักแก่นกายของก่อนจะใช้ปลายลิ้นเรียวเลียติ่งคริสตันของเธอรัวๆ อย่างเสียวซ่านพร้อมกับใช้มือหนาเอื้อมไปบีบขยำหน้าอกเธออย่างมันมือแจ๊ะๆๆปากบางของสายน้ำก็ไม่อยู่นิ่งใช้เรียวลิ้นเลียวนรอบหัวเห็ดของแ