9.หลงทาง

หลงทาง

วันนี้อรอินไม่ได้ไปที่ฟาร์มหอยมุกกับพาทิศ เพราะเธอสัญญาว่าจะย้ายไปอยู่ที่บ้านท้ายรีสอร์ตของเขา แทนการอยู่ที่ห้องพักนี้

“อะไรกันให้อินย้ายมานี้ แต่ตัวเองก็ไม่ค่อยได้กลับมาเนี่ยนะ” เธอบ่นพึมพำกับป้าแก้ว ขณะที่เก็บเสื้อผ้าอยู่ภายในห้องพักรีสอร์ต

“นายคงเห็นว่าที่นั่นเงียบสงบดี และผู้คนไม่พลุ่กพล่าน” ป้าแก้วออกความเห็น

กว่าจะย้ายเสื้อผ้า และจัดเก็บให้เข้าที่ก็กินเวลาไปบ่ายแก่ ๆ แล้ว หญิงสาวนั่งเล่นอยู่สักพักจึงเบื่อไม่มีอะไรทำเลยอยากจะไปหาพาทิศที่ฟาร์ม และจะเอาขนมไปกินกับพาทิศด้วย อรอินได้ให้ป้าแก้วหาคนมาขับรถพาเธอไปหาเขา ป้าแก้วจึงทำตามเธอบอก

ไม่นานอรอินก็มาถึงที่ฟาร์ม หญิงสาวบอกให้คนงานที่พาเธอมานั้นกลับไปก่อน เธอก็เข้าไปหาชายหนุ่มที่บ่ออนุบาลหอยที่เขามักจะอยู่ที่นั่นประจำ แต่ก็ไม่เจอ เธอจึงถามหากับคนงานแถวนั้นจึงได้รู้ว่าพาทิศอยู่ที่บ้านบนผา คนงานเลยอาสาจะพาเธอไปส่งเพราะระยะทางก็ไกลพอสมควร แถบอีกด้านยังเป็นป่า กลัวหญิงสาวจะเดินผิดและหลงทางได้ แต่อรอินปฏิเสธและยืนยันว่าจำทางได้ จึงได้ยืมจักรยานขอคนงานปั่นมา หญิงสาวปั่นจักรยานมาได้เกือบครึ่งทางแล้วก็ปั่นไม่ไหว เพราะทางเริ่มชันเธอจ