Home / โรแมนติก / แผนร้ายแฝงรัก / ตอนที่ 5 ล่อลวง (ต่อ)

Share

ตอนที่ 5 ล่อลวง (ต่อ)

last update Last Updated: 2025-09-02 16:48:57

“ก็จะมาดำน้ำไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวเสร็จเเล้วเราก็ลงน้ำกัน” ภาคินยื่นหน้ามาพูดเสียงน้ำเสียงกระเส่าที่ข้างใบหู

หญิงสาวรีบเบือนหน้าหนี เธอเริ่มหวาดกลัว

“สะ เสร็จอะไร คินปล่อยอินก่อนนะ” น้ำเสียงสั่นเริ่มหวาดกลัว

“อะไร อย่าบอกนะว่าไม่เคย” น้ำเสียงเย้นยันเอ่ยอย่างขบขัน และใบหน้าสากเริ่มซุกไซร์ไปที่ซอกคอสาว

“กรี๊ด!!” อรอินกลัวจนสติแตกเธอไม่เคยเจอเหตุการณ์อะไรแบบนี้มาก่อน พยายามดิ้นขัดขืน แต่ภาคินกับยิ้มชอบใจเหมือนคนโรคจิตที่เห็นเธอกรีดร้อง สองมือเรียวทั้งข่วนและทุบตีเท่าที่จะทำได้

ภาคินเริ่มรำคาญบีบต้นแขนทั้งสองข้างของอรอินอย่างแรงจนมันแดงเทือก และเขาก็เหวี่ยงร่างเล็กขอเธอให้ลงไปกองกับพื้น อรอินทั้งเจ็บแล้วจุกจนน้ำตาไหล เธอไม่คิดเลยว่าภาคินจะเป็นคนแบบนี้ ตอนสมัยเรียนเขาก็ดูเป็นคนดีไม่มีพิษมีภัยอะไร คนเรานี่รู้หน้าไม่รู้ใจจริง ๆ

ภาคินหยิบเอาเชือกบนเรือมาถือไว้ ก่อนจะมานั่งคร่อมทับตัวของหญิงสาว แล้วจับข้อมือทั้งสองมามัดไว้จนแน่น

“เดี๋ยวก็จะมีความสุขกันแล้ว ไม่ต้องรีบร้องหรอกอิน” ภาคินกัดฟันพูด ออกแรงกดข้อมือของอรอินไว้เหนือหัว มืออีกข้างจับเข้าที่เอวเล็กของเธอ แล้วโน้มกายลงกดปลายจมูกไซร้ซอกคอหญิงสาว สลับซ้ายขวาราวคนหื่นกระหาย

“ฮือ ๆ ปล่อยนะ หยุดได้แล้วขอร้องล่ะ คิน ปล่อยอินเถอะนะ ฮือ ๆ” หญิงสาวตกใจจนขวัญเสีย เธอร้องไห้อ้อนวอนจนตัวสั่น

ภาคินผละออกจากซอกคอ เขาปล่อยมือทั้งสองมาปลดกระดุมเสื้อตัวเองแล้วถอดมันออก ดวงตาเพ่งมองร่างเล็กที่กำลังร้องไห้จนตัวสั่น

ข้อมือที่โดนกดถูกปล่อยเป็นอิสระ หญิงสาวใช้แรงที่มีพยายามทุบไล่ภาคินออกไปให้พ้น

“ปล่อยนะคิน ทำเป็นนี้มันผิดนะ อินจะแจ้งตำรวจ” เธอพูดไปร้องไห้ไป

“ถ้าไม่อายก็เชิญไปแจ้งได้เลย เพราะว่าคินจะถ่ายรูปเก็บไว้ทุกท่า” ชายหนุ่มพูดแล้วหัวเราะร่า

แต่หญิงสาวก็ไม่หยุด เธอทั้งกรีดร้องและทุบเขา

“เก็บแรงไว้ร้องครางตอนโดนเอาไม่ดีกว่าหรือ” ภาคินใช้มือบีบไปที่สองข้างแก้มของหญิงสาว เธอนิ่วหน้าน้ำตาไหลเพราะความเจ็บปวดริมฝีปากเผยอออกตามแรงบีบ ภาคินโน้มกายลง กำลังจะจูบที่ปากเล็กของเธอ

พลั่ก!!

จู่ ๆ ร่างของภาคินที่คร่อมตัวหญิงสาวอยู่ ก็กระเด็นออกไปอีกทาง

เป็นพาทิศที่มาถึงทันเวลาพอดี ก่อนที่เขาปีนข้ามมาที่เรือลำนี้ ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ขออรอินดังนำมาก่อนแล้ว

เมื่อข้ามมาได้ก็เห็นภาพภาคินนั่งคร่อมทับร่างเล็กของเธออยู่ จึงถีบเข้าไปที่ภาคินเต็มแรง จนเขานั้นกระเด็นไปอีกทาง แล้วจึงสาวเท้าเข้าไปอัดหน้าเพื่อนชายของเธออีกสองสามหมัด

เมื่อเห็นว่าภาคินโดนพาทิศถีบออกไป อรอินชันกายให้ลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบาก แล้วค่อย ๆ กระเถิบตัวที่ยังสั่นถอยออกไปอยู่มุมหนึ่งบนเรือ ถึงหญิงสาวจะโล่งใจแล้วที่พาทิศมา แต่เธอก็ยังขวัญเสียแล้วหวาดกลัวอยู่ดี

พาทิศต่อยภาคินจนหนำใจแล้ว เขาก็หยุดมอง ชายคนนั้นใช้มือจับใบหน้าและมุมปากที่โดนต่อยจนเลือดออก

“กูจะแจ้งตำรวจ มึงทำร้ายร่างกายกู” ภาคินเอ่ยขู่

พาทิศกัดฟันจนสันกรามขึ้นนูน เขาชักปืนออกมา เล็งไปที่ภาคิน

“มึงคิดว่าจะมีชีวิตรอดออกไปจากที่นี้หรือ” น้ำเสียงพาทิศดุดันแลดูเหี้ยมโหด อย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ยิ่งเห็นพาทิศเป็นแบบนี้อรอินยิ่งสั่นกลัวเข้าไปอีก

“ยะ…อย่านะโว้ย ฆ่าคนมันผิดกฎหมาย” ภาคินเริ่มหวาดกลัว เขายกมือขึ้นมาพยายามห้ามพาทิศ

“ใครจะรู้ว่ามึงมาตายที่นี้ กูมีวิธีจัดการตั้งเยอะแยะ” เขาเค้นเสียงเหี้ยมโหดอย่างเดือดดาล

“ยะ…อย่านะ ขอร้องล่ะ กูผิดไปแล้ว” ภาคตอนเริ่มสั่นละล่ำละลักพูด

“ผิดไปแล้วเหรอ…” พาทิศโมโหจัด ง้างมือที่ถือปืน กำลังจะเอาสันปืนเล็งฟาดไปที่หัวของภาคิน

“อย่าครับนายพอแล้ว เดี๋ยวพวกผมจัดการเอง” นุ้ยกับคนงานชายสองสามคนขับเรืออีกลำตามมาถึงพอดี จึงได้ห้ามพาทิศได้ คนงานอีกสองคนจึงเข้าจับยึดภาคินไว้

“เดี๋ยวผมเอาตัวมันกลับเกาะเอง” นุ้ยเอ่ยบอก

“เดี๋ยวผมกลับไปจัดการมันต่อ” พาทิศพยักหน้าให้นุ้ย นุ้ยกับคนงานจึงได้เอาตัวภาคินข้ามไปอีกเรือแล้วกลับเข้าเกาะ

เมื่อทุกคนไปกันหมดแล้ว

พาทิศหันไปมองอรอิน เธอหวาดกลัวจนตัวสั่น เขาทั้งเป็นห่วงเธอทั้งสงสารและโมโหจนผสมปนเปลไปกันหมด

พาทิศเดินไปคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าเธอ อรอินเงยหน้าขึ้นสบตาเขา นัยน์ตาสวยพร่าไปด้วยน้ำตา เธอรู้สึกซาบซึ่งและขอบคุณพาทิศที่มาช่วยเธอได้ทันเวลา แต่มันยังพูดอะไรไม่ออก เพราะร่างกายของเธอสั่นกลัวไปหมด

ชายหนุ่มมองไปที่ข้อมือที่ถูกมัดไว้ จึงได้รีบแก้มัดออกให้หญิงสาว พอเชือกหลุดออกหมดข้อมือเล็กของเธอก็เผยให้เห็นรอยแดงรอยถลอกจนเนื้อเปิด เลือดสีแดงเปื้อนเปื้อนอยู่รอบข้อมือเล็ก

พาทิศถอนใจแรง สายตาตาดุคมเพ่งมองใบหน้าสวยของหญิงสาว

“ทำไมไม่รู้จักระวังตัว ชอบไว้ใจคนง่าย ๆ เป็นนี้หรือ แล้วมีอย่างที่ไหนกล้ามากับผู้ชายสองต่อสอง” พาทิศพ่นคำพูดออกมาอย่างเดือดดาล

“อิน….อิน..ฮึก..ๆ” หญิงสาวตกใจจนพูดไม่ออก แค่นี้เธอก็กลัวมากพอแล้ว และยังจะมาโดนพาทิศดุเธอซ้ำอีก

อรอินมองชายหนุ่มอย่างตัดพ้อ แล้วน้ำตามันก็ไหลรินผ่านแก้มเนียนอีกครั้งอย่างไม่ขาดสาย ร่างกายโหยงตามแรงสะอื้นไห้

เธอร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น พาทิศเห็นแล้วหัวใจกระตุกวูบ ใบหน้าหล่อคมคิ้วขมวด นี้เขาพูดแรงกับเธอไปใช่ไหม พาทิศถามตนเองในใจ

ก็เขารู้สึกเป็นห่วงเธอมากจริง ๆ ห่วงเธอจนยอมทิ้งทุกอย่าง

แต่เพราะเขาก็ยังไม่เคยอ่อนโยนกับใครเรื่องให้พูดหวานปลอบใจนั้นเขาทำไม่เป็นจริง ๆ ..

“ผม….”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • แผนร้ายแฝงรัก   ตอนที่ 7 สารภาพ (ต่อ)

    “ผมรู้ว่าผมไม่ได้เป็นคนดีอะไร ไม่ใช้ผู้ชายที่เพียบพร้อมแถมยังมีลูกติด พูดจาหวาน ๆ เอาอกเอาใจไม่เก่ง ถ้าหนูอินไม่ชอบผมก็ไม่โกรธอะไร แค่อยากให้รู้ว่าผมชอบ….”ขณะที่พาทิศพูดตัดพ้ออยู่ อรอินก็หัวใจพองโตตั้งแต่ที่ได้ยินว่าเขาชอบเธอจนสตั้นไป พอได้ยินคำพูดตัดพ้อของเขาเธอยิ่งซาบชึ่งเข้าไปอีก หญิงสาวรีบก้าวตามมายืนอยู่ด้านหลัง“อินก็ชอบคุณคะ คุณพาทิศ” มือเรียวเล็กของเธอสอดเข้าไปกอดพาทิศจากด้านหลัง ใบหน้าสวยซบอยู่ที่กลางแผ่นหลังกว้าง“คุณไม่ได้เป็นคนดีของใครก็ช่าง แต่สำหรับอินคุณดีพร้อมมากแล้ว อดีตที่ผ่านมาอินก็ไม่สน อินสนแค่ปัจจุบันก็พอ พูดหวานเอาอกเอาใจไม่เก่งก็ไม่เป็นไร อินเอาอกเอาใจคุณแทนก็ได้ อินชอบคุณค่ะ”พูดจบวงแขนเล็กก็กำชับกอดเขาแน่นขึ้น“หนูอิน” พาทิศยิ้มอย่างดีใจและซาบซึ่งที่เธอกับเขา ใจตรงกันขนาดนี้ เขาปลดมือเล็กของเธอออกแล้วหันมากอดเธอไว้แนบอก ร่างบางก็โอบกอดเขาอย่างเต็มใจเช่นกันพาทิศลูบที่ศีรษะเธอเบาอย่างทะนุถนอม อรอินเงยหน้าขึ้นสบตาชายหนุ่มทั้งสองสบตากันอย่างลึกซึ้ง อรอินส่งยิ้มหวานให้เขา เสมือนตกอยู่ในภวังค์ใบหน้าหล่อก้มลงไปจุมพิตที่ริมฝีปากสาวอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากหนาเริ่มขยับร

  • แผนร้ายแฝงรัก   ตอนที่ 6 สารภาพ

    บทที่ 6สารภาพ“ผม…” พาทิศพูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน เขาเองเริ่มรู้สึกผิด ยิ่งเห็นหญิงสาวร้องไห้ใจเขามันพลอยเจ็บไปด้วยฝ่ามือใหญ่เอื้อมไปจับตนแขนเธอเบา ๆ อรอินเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอีกครั้ง แววตาพาทิศดูเปลี่ยนไปจากเมื่อครู่นี้ที่โมโหดุดัน ตอนนี้เริ่มฉายแววอบอุ่นเธอมองเขาค้างอยู่หลายวิ ก่อนจะโผเข้ากอดชายหนุ่มไว้แน่นพาทิศก็กอดเธอตอบ เขากอดร่างบางที่กำลังสั่นไหวจากแรงสะอื้น ฝ่ามือใหญ่ก็ลูบหลังเธอเบา“ผม…ขอโทษ ที่พูดไม่ดี ทั้งที่หนูอินยังตกใจอยู่ ขอโทษ” พาทิศใช้ปลายคางเกยบนศีรษะเธอเบา ๆ พูดคำขอโทษออกมาจากใจเมื่อได้ยินที่ชายหนุ่มพูด อรอินก็ร้องไห้กอดพาทิศแน่นขึ้น เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้อยู่ในอ้อมกอดเขาทั้งสองใช้เวลาปลอบกันอยู่สักพัก พาทิศเห็นว่าพระอาทิตย์จวนจะตกดินแล้วจึงได้คล้ายอ้อมกอด แล้วถอดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นของตนมาคลุมให้หญิงสาว พาทิศจ้องมองดวงตาบอบช้ำ ใช้มือเขี่ยปอยผมไปทัดใบหู และลูบที่ศีรษะเธอเบา ๆ“กลับกันเถอะ”เธอพยักหน้ารับเบา ๆ แล้วพาทิศก็ขับเรือกลับเข้าเกาะ พาเธอมาที่บ้านของเขาท้ายรีสอร์ต แล้วฝากฝังให้ป้าแก้วแม่บ้านของเขา ให้ดูแลและอยู่เป็นเพื่อนเธอก่อนเขาจะออก

  • แผนร้ายแฝงรัก   ตอนที่ 5 ล่อลวง (ต่อ)

    “ก็จะมาดำน้ำไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวเสร็จเเล้วเราก็ลงน้ำกัน” ภาคินยื่นหน้ามาพูดเสียงน้ำเสียงกระเส่าที่ข้างใบหูหญิงสาวรีบเบือนหน้าหนี เธอเริ่มหวาดกลัว“สะ เสร็จอะไร คินปล่อยอินก่อนนะ” น้ำเสียงสั่นเริ่มหวาดกลัว“อะไร อย่าบอกนะว่าไม่เคย” น้ำเสียงเย้นยันเอ่ยอย่างขบขัน และใบหน้าสากเริ่มซุกไซร์ไปที่ซอกคอสาว“กรี๊ด!!” อรอินกลัวจนสติแตกเธอไม่เคยเจอเหตุการณ์อะไรแบบนี้มาก่อน พยายามดิ้นขัดขืน แต่ภาคินกับยิ้มชอบใจเหมือนคนโรคจิตที่เห็นเธอกรีดร้อง สองมือเรียวทั้งข่วนและทุบตีเท่าที่จะทำได้ภาคินเริ่มรำคาญบีบต้นแขนทั้งสองข้างของอรอินอย่างแรงจนมันแดงเทือก และเขาก็เหวี่ยงร่างเล็กขอเธอให้ลงไปกองกับพื้น อรอินทั้งเจ็บแล้วจุกจนน้ำตาไหล เธอไม่คิดเลยว่าภาคินจะเป็นคนแบบนี้ ตอนสมัยเรียนเขาก็ดูเป็นคนดีไม่มีพิษมีภัยอะไร คนเรานี่รู้หน้าไม่รู้ใจจริง ๆภาคินหยิบเอาเชือกบนเรือมาถือไว้ ก่อนจะมานั่งคร่อมทับตัวของหญิงสาว แล้วจับข้อมือทั้งสองมามัดไว้จนแน่น“เดี๋ยวก็จะมีความสุขกันแล้ว ไม่ต้องรีบร้องหรอกอิน” ภาคินกัดฟันพูด ออกแรงกดข้อมือของอรอินไว้เหนือหัว มืออีกข้างจับเข้าที่เอวเล็กของเธอ แล้วโน้มกายลงกดปลายจมูกไซร้ซอกคอหญิงสา

  • แผนร้ายแฝงรัก   ตอนที่ 4 ล่อลวง

    บทที่ 4ล่อลวงสายของอีกวันอรอินตื่นมาด้วยอาการปวดหัวตึบ ร่างบางชันกายลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนนุ่ม แววตาสวยกวาดตามองไปรอบห้อง คล้าย ๆ ว่าในความทรงจำจะจำได้ว่าพาทิศพาเธอมาส่งยังที่นอนแต่ตอนนี้กับว่างเปล่าไม่มีแม้แต่ร่องรอยของเขา“นึกจะมาก็มานึกจะไปก็ไป” ปากบางบ่นคล้ายพึมพำแต่ความจริงแล้วชายหนุ่มนั่งมองเธออยู่เกือบจะค่อนคืน ถ้าไม่ติดคนงานที่ฟาร์มหอยมุกโทรมาตาม เขาคงอยู่เคลียร์กับเธอตอนเธอตื่นไปแล้วร่างบางฝืนลุกจากที่นอนเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนออกไปหาอะไรกินรองท้องก่อน หลังจากนั้นก็มานั่งเหงาอยู่ที่ชิงช้าริมชายหาด มาดูผู้คนเดินผ่านไปมาคนแล้วคนเล่า“อิน เจอกันอีกแล้วนะ” เสียงเพื่อนชายที่นั่งดื่มกับเธอเมื่อคืนดังมาจากด้านหลัง“อ่าว คินว่าไง” หญิงสาวเอ่ยทักกลับ“ทำไมมานั่งเหงา ๆ อยู่คนเดียวล่ะ และผู้ชายคนนั้นไปไหนแล้ว” ภาคินแสร้งถาม“ผู้ชายคนนั้น” หญิงสาวทวนคำพูดเพื่อน“คนที่พาอินกลับห้องไง เขาบอกว่าเป็นเจ้าของเกาะแล้วอินเป็นแขกพิเศษของเขา”“อ่อ พิเศษอะไรอินก็ลูกค้าทั่วไป” นี้นะเรียกพิเศษปล่อยให้อินอยู่คนเดียวแบบนี้ เธอคิดในใจ“แล้วเขาไปไหนแล้วล่ะ”“อินก็ไม่รู้เหมือนกัน บอกแล้วอินไม่ได้พิเศษ

  • แผนร้ายแฝงรัก   ตอนที่ 3 ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย 2

    “สวัสดีอรอิน จำเราได้ไหม”หญิงสาวเพ่งมองและพยายามนึก“อ่อ จำได้ ๆ คิน” อรอินยิ้มให้กับ ภาคิน เพื่อนที่เคยเรียนคณะเดียวกับเธอแต่ก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไรนัก“ต้องแต่เรียนจบไปก็ไม่ได้เจอกันเลย และนี้อินมาเที่ยวคนเดียวเหรอ”“ใช่…..เรามาคนเดียว” หญิงเศร้าตอบกับท่าทางเศร้า“เป็นไร ทำไมทำหน้าอย่างนั้นอกหักมาหรือไง” ภาคินเอ่ยน้ำเสียงแกมขำขัน อรอินมองหน้าเพื่อนนิ่ง จะบอกว่าอกหักก็ได้มั่ง เคยมีคู่หมั้นเขาก็ไม่ได้รักและยังต้องถอนหมั้นปล่อยให้เขาได้ไปแต่งงานมีความสุข มาเที่ยวเกาะครั้งนี้ก็คงจะได้กินแห้วอีกก็เป็นได้ ทำไมชีวิตสาวสวยอย่างเธอถึงอาภัพเช่นนี้นะ หญิงสาวได้แต่คิดในใจ“เฮ้ย นี้อกหักจริง ๆ เหรอ เราขอโทษแค่จะแซวเล่นอย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ” ภาคินเห็นสีหน้าเศร้าหญิงสาวหลังจากที่เอ่ยแซว เขาก็เอื้อมมือไปกุมมือเธอไว้ อรอินก็เข้าใจว่าเพื่อนแค่จะปลอบจึงไม่ได้คิดอะไร และไม่ได้ขยับมือหนี ทั้งสองคุยกันและยังสั่งเครื่องดื่มมาดื่มกันอีกด้วยแต่อีกมุมหนึ่งพาทิศคิ้วขมวดมองทั้งสองอยู่ห่าง ๆ สายตาเขม็งจ้องไปที่ร่างบาง ก่อนจะเดินมานั่งอยู่โต๊ะข้าง ๆ เธออรอินรู้สึกว่าโต๊ะข้างขยับเธอจึงหันไปมอง ก็พบว่าเป็นพาทิศแต

  • แผนร้ายแฝงรัก   ตอนที่ 2 ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย

    บทที่ 2ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยอรอินเดินมานั่งรอพาทิศที่โซฟาด้านนอก สักพักหนึ่งชายหนุ่มก็เดินออกมา เขาใส่กางเกงขาสั้นพอดีเขา ในมือถือผ้าขนหนูที่กำลังเช็ดผมอย่างลวก ๆ และเสื้อเชิ้ตนั้นไม่มีกระดุมหรืออย่างไร ถึงต้องเปิดโชว์ตลอด“วันนี้เราไปทานข้าวเย็นที่สวนอาหารกัน” พาทิศเอ่ยบอก“ค่ะ แต่ติดกระดุมเสื้อก่อน” อรอินเอ่ยสั่งชายหนุ่มยิ้มกริ่ม แต่ก็ยอมติดแค่โดยดีพาทิศขับรถพาหญิงสาวมาถึงบริเวณรีสอร์ต ทั้งคู่เดินเคียงกันเข้าไปยังสวนอาหาร สายตาหลายคู่ต่างจับจ้องมายังทั้งสอง พาทิศคิดว่าเพราะสาวร่างบางหน้าตาน่ารักข้างกายเขามากกว่าที่ดึงดูดสายตาให้หลายคนมองมาพาทิศเอื้อมมือไปจับมือของอรอินไว้ แล้วทำหน้าตาเฉยไม่รู้ไม่ชี้เดินผ่านผู้คนไปหญิงสาวก็แปลกใจ“คุณ..จะจูงมืออินทำไมคะ จะถึงอยู่แล้วอินเดินเองได้” คนตัวเล็กกระซิบบอก“หนูอินไม่เห็นเหรอมีแต่คนมองหนูอิน ผมไม่ชอบ” หญิงสาวจึงได้มองไปรอบ ก็จริงอย่างเขาว่า แล้วส่วนใหญ่ก็จะเป็นพนักงานของรีสอร์ตเสียส่วนใหญ่ที่มอง“อินว่าเขามองเพราะคุณจูงมืออินอยู่เนี่ยล่ะ”“เหรอ” ชายหนุ่มตอบเพียงสั้น ๆ“.......” เหรอแล้วไง เขาก็ยังไม่ปล่อยมือเธออยู่ดี เขาจูงเธอไปจนถ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status