Share
บทที่ 256
Related chapter
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 257
หลินเฟยรู้สึกหงุดหงิดใจ และทำได้เพียงกลับเข้าไปในรถเพียงลำพัง จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาลู่หลีแต่ทว่าเขาโทรออกหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่สามารถเชื่อมต่อได้แต่อย่างไร"หรือว่า พวกเขากำลังประชุมเตรียมการเพื่อรับมือกับกลุ่มองค์กรแบล็คโกลฟส์อยู่?""แม่งเอ๊ย แม้ว่าคุณจะขอให้ผมช่วยจัดการกับองค์กรแบล็คโกลฟส์ แต่อย่างน้อยก็ต้องให้ผมรู้แผนการของพวกคุณด้วยไม่ใช่เหรอ?"เขาลองโทรไปอีกหลายสาย แต่ก็ยังโทรไม่ติดอยู่ดีหลินเฟยจึงปิดโทรศัพท์ด้วยความโกรธและเตรียมเข้านอน……ในเวลาเดียวกันบนถนนสายหนึ่งที่มุ่งหน้าสู่หมู่บ้านเถาฮวา รถเก๋งเมอร์เซเดส-เบนซ์ธุรกิจสีดำสามคันขับมาอย่างช้าๆโดยตำแหน่งที่นั่งตรงกลางด้านหลังมีหญิงสาวผมบลอนด์รูปร่างผอมเพรียวและหุ่นร้อนแรงได้นั่งอยู่ดวงตาวาววับเป็นประกาย สะท้อนความแวววาวจางๆ ราวกับน้ำทะเลสีคราม คิ้วและจมูกถูกปรับแต่งอย่างละเอียด โดยมีลักยิ้มที่พวงแก้มสวยงามคู่นั้นแม้จะอยู่ท่ามกลางของความมืดสลัว แต่ก็ยังสามารถมองเห็นความอ่อนโยนและนุ่มนวลของผิวพรรณนั้นได้แตกต่างจากความนุ่มนวลของผู้หญิงตะวันออก แต่เธอนั้นมีเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ รูปร่างและห
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 258
"อ้อ อ้อ จริงด้วยสิ เมื่อกี้คุณได้ยินผมพูดละเมอออกมาหรือเปล่า?"หลินเฟยกระแอมไอขึ้นมาสองครั้ง ปรับเสื้อผ้าให้มิดชิด และเดินลงมาจากรถ"ไม่นี่ แต่ดูเหมือนว่าคุณจะฮึกเหิมมากเลยนะ จะต้องเป็นฝันดีมากเลยใช่ไหมล่ะ!"ลู่หลีถลึงตาใส่หลินเฟย พร้อมกับพูดขึ้นมาการเก็บเสียงของรถนั้นดีมาก ประกอบกับเสียงของหลินเฟยนั้นก็ไม่ได้ดัง ทำไมลู่หลีไม่ได้ยินคำพูดลามกจกเปรตของหลินเฟยแต่อย่างใดแต่เธอก็สามารถเดาได้จากดวงตาที่เจ้าเล่ห์ของหลินเฟยว่า เขาจะต้องฝันถึงเรื่องราวที่ปลุกเร้าอารมณ์ได้อย่างแน่นอน!"แคกๆ ด้วยวัยของผมแล้ว เลือดลมไหลเวียนดีมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วนี่""เรื่องนี้ช่างมันเถอะ เรามาพูดถึงแผนการของพวกคุณก่อนดีกว่านะ"หลินเฟยรีบเปลี่ยนเรื่องพูดในทันที"คุณกับฉันแกล้งเป็นคู่รักกัน เราไปตกปลาที่ริมอ่างน้ำ หรือเดินเล่นก็ได้ พร้อมกับสังเกตว่ามีใครมาหรือเปล่า""ส่วนเรื่องอื่น คุณไม่จำเป็นที่จะต้องรับรู้"เมื่อพูดเรื่องที่เป็นทางการ สีหน้าของลู่หลีก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันทีแต่ว่า หลังจากที่พูดจบ เขาก็มีท่าทางที่เขินอายขึ้นมาเล็กน้อย"อะไรกัน เราแกล้งเป็นคู่รักกัน?""ไม่ ไม่ได้ ทำแบบนี้ไม่ไ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 259
จากคำพูดของหวังเอ้อหลิน ปรากฏการณ์รุ้งกินน้ำของอ่างเก็บน้ำเกิดขึ้นเมื่อสุสานโบราณใต้อ่างเก็บน้ำถูกเปิดออก!และเมื่อมีงูนี้ปรากฏขึ้นมาให้เห็น นั่นก็หมายความว่าสุสานโบราณของเจ้าชายใต้อ่างเก็บน้ำกำลังจะเปิดแล้ว!หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา!แม้ว่าหลินเฟยจะไม่สนใจการปล้นสุสาน แต่อย่างน้อยก็เป็นสุสานของหวังโหว ใครล่ะที่ไม่อยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?"ว้าย งูมันเลื้อยมาแล้วนะ!"จู่ๆ ลู่หลีก็กรีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับกอดหลินเฟยเอาไว้แน่น!และหลินเฟยก็รู้สึกตัวขึ้นมาได้ด้วยเสียงดังฟึ่บ เขาใช้เท้าเตะก้อนหินและ มันก็กระทบไปที่หัวของงูปล้องฉนวนในทันที!"ได้แล้ว ตอนนี้ไม่ต้องกลัวแล้วนะ งูตัวนั้นได้ตายไปแล้วล่ะ"หลินเฟยตบไหล่ของลู่หลี พร้อมกับพูดปลอบโยนเธอ"เมื่อกี้คุณพูดว่า งูตัวนั้นมีพิษร้ายแรง ทำให้คนตายใจครึ่งชั่วโมงได้เลยไม่ใช่เหรอ?"ลู่หลีสะอึกสะอื้น และพูดกับหลินเฟย"ใช่ ตอนที่ผมเป็นเด็ก คนในหมู่บ้านของผมก็ถูกงูชนิดนี้กัด พ่อของผมก็ช่วยไม่ได้เหมือนกัน""และพิษงูนี้ยังมีส่วนผสมของยาโป๊แบบรุนแรง มันจะทำให้คนนั้นตายอย่างเจ็บปวดมากเลยนะ"ทันทีที่พูดจบ จู่ๆ หลินเฟยก
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 260
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ฉากในตอนนี้สำหรับหลินเฟยแล้ว มันคือการทรมานที่รุนแรงเป็นประวัติศาสตร์เลยทีเดียว!แต่เมื่อคิดทบทวนเกี่ยวกับผลที่จะตามมาอย่างควบคุมไม่ได้ หลินเฟยก็พยายามที่จะระงับอารมณ์เอาไว้โดยที่สถานการณ์นี้ ใช้เวลาไปสิบนาทีกว่าเลยทีเดียวในที่สุด สถานการณ์ก็เริ่มคลี่คลายแล้วแรงที่ลู่หลีดูดนิ้วของหลินเฟยนั้นน้อยลงเรื่อยๆ และสายตาของเธอก็ชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วย"เป็นยังไงบ้าง? ตอนนี้คุณรู้สึกดีขึ้นหรือยัง?"เมื่อเห็นว่าลู่หลีไม่ได้พึมพำอย่างไม่รู้ตัวแล้วหลินเฟยก็รีบคิดที่จะดึงนิ้วมือกลับมา พร้อมกับถามด้วยสีหน้าที่เจ้าเล่ห์"อืม ฉันรู้สึกดีมากแล้วล่ะ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันเอาไว้ และยังดูดพิษให้ฉันด้วย…"ลู่หลีได้สังเกตเห็นว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้น และนั่งอยู่บนตัวของหลินเฟย เธอก็รู้สึกเคอะเขินขึ้นมาทันทีแม้ว่าเธอจะถูกกั้นด้วยกางเกง แต่ลู่หลีก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึงสิ่งที่เลวร้ายและน่ายั่วยวนตรงนั้นได้...แม้ว่าเธอจะถูกหลินเฟยเอาเปรียบมาไม่น้อยก่อนหน้านี้ แต่เมื่อเทียบกับตอนนี้แล้ว แทบจะเปรียบกันไม่ได้เลย เธอกำลังจะละลายแล้วในตอนนี้!หลังจากที่สติกลับคืนมา ลู่ห
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 261
หลินเฟยกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้เตี้ย พยายามหันเหความสนใจของตัวเองด้วยการตกปลาเมื่อเห็นลู่หลีเดินออกมาแล้ว เขาก็ตั้งสติแล้วถามขึ้นมาว่า"เอ่อ...ยังจะตกปลาอยู่ใช่ไหม?""ไม่...ไม่ตกปลาแล้วล่ะ ทำไมเนื้อตัวของคุณถึงเปียกไปหมดแบบนี้?"ลู่หลีถามด้วยความประหลาดใจขึ้นมาเล็กน้อย"คุณว่าไงล่ะ? มันไม่ใช่เพราะคุณหรอกเหรอ"หลินเฟยลังเลที่จะพูดออกมา"ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย มันเป็นเพราะพิษงูทั้งหมดต่างหากล่ะ""แล้วอีกอย่าง เรื่องเมื่อครู่นี้ ห้ามคุณบอกใครเด็ดขาด ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกัน…"ลู่หลีพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย"เรื่องแบบนั้น มันคงไม่เที่ยวไปพูดหรอกนะ""เราเป็นเพื่อนกัน ผมจะต้องปกป้องชื่อเสียงและความบริสุทธิ์ของคุณอยู่แล้ว"หลินเฟยพูดออกมาโดยไม่ต้องคิดแต่อย่างใดแน่นอนว่า หลังจากผ่านเรื่องราวเมื่อครู่นี้มาแล้ว หลินเฟยก็ไม่แน่ใจว่า ในใจของลู่หลีนั้นเขาอยู่ในสถานะไหนกันแน่"ใช่ เราเป็น... เพื่อนกัน"ลู่หลีพยักหน้าด้วยสีหน้าที่ไม่เป็นธรรมชาติและในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของหลินเฟยก็ดังขึ้น หลังจากรับสาย ก็มีเสียงของจ้าวลู่ลู่ดังแว่วออกมา"หลินเฟยตาบ้า ไม่เจอคุณตั้งแต
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 262
"มันจะเป็นวิธีที่ต่ำทรามได้อย่างไรกัน ฉันแค่พูดความจริงเองนะ""หากคุณขาวสะอาดจริงๆ ต่อให้ฉันจะใส่ร้ายคุณ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกนะ"ลู่หลีจ้องมองหลินเฟยราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ"ถือว่าคุณโหด!""สรุปก็คือ มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่ผมจะเข้าร่วมในสายตรวจ แต่ถ้าหากว่าคุณมีคดีที่ยากลำบากและปิดไม่ได้""คุณก็มาตามหาผมได้นะ และนี่คือขีดจำกัดสูงสุดของผมแล้วนะ""คุณอย่าได้คืบจะเอาศอกนะ ไม่อย่างนั้นเราไม่ต้องมาพูดคุยกันอีก!"หลินเฟยกำหมัดเอาไว้แน่น และพูดด้วยความโกรธออกมาโดยแทบอยากจะกระโดดเข้ามากัดเนื้อส่วนที่หนาๆ ของลู่หลีอย่างเต็มคำสักที!"แบบนั้นก็ได้""เงื่อนไขเดียวก็คือ ตอนที่ฉันไปตามหาคุณ คุณต้องตอบรับความร่วมมืออย่างร้อยเปอร์เซ็นต์"ลู่หลีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้าแล้วพูดว่า"ไม่มีปัญหา"หลินเฟยถอนหายใจอย่างลึกๆ ออกมาครืนๆ!ในเวลานั้น ผิวน้ำที่เงียบสงบมาโดยตลอด จู่ๆ ก็มีคลื่นเกิดขึ้นมาเป็นชั้นๆในตอนแรกมันไม่ชัดเจนสักเท่าไหร่ ราวกับผิวน้ำที่ถูกลมพัด แต่จากนั้นไม่นาน คลื่นน้ำก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับว่ามีมือใหญ่ได้คนน้ำไปมา!สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า จู่ๆ งูปล้องฉนวนก
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 263
เจนนี่ไม่สนใจต่อคำหยอกล้อของหญิงสาวผมบลอนด์ หยิบแล็ปท็อปที่หัวเตียงขึ้นมาค้นหาข้อมูลแล้วพูดขึ้นมาการได้รับข้อมูลนี้โดยไม่ทำให้สายตรวจรู้ตัวเลยแม้แต่น้อย มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เห็นถึงประสิทธิภาพของคนในองค์กรแบล็คโกลฟส์"มันคงลำบากนิดหน่อยจริงๆ นั่นแหละ แต่ทำตามแผนเดิมก็เพียงพอแล้ว"ดวงตาสีฟ้าของหญิงสาวผมบลอนด์เปล่งประกายด้วยแสงเย็นอันละเอียดอ่อน"หวังเอ้อหลิน แจ็ค ไม่ว่าจะเป็นใครที่ไปแจ้งข่าวให้หน่วยสายตรวจได้รับทราบ""องค์กรจะทำให้พวกนายเสียใจเป็นอย่างมากที่มาอยู่บนโลกนี้!"……เวลาผ่านไปนาทีต่อนาทีขณะที่หลินเฟยและลู่หลีกำลังรออย่างกังวลมากขึ้นเรื่อยๆภายในคลินิกเมื่อถังรั่วเสวี่ยและพานเสี่ยวหลินไม่ได้เห็นหลินเฟยเป็นเวลานาน หัวใจของเธอก็เต้นโครมครามเอาเสียมากๆ"ลู่ลู่ เธอนั่งไม่นิ่งมาตลอดทั้งเช้า หรือเป็นเพราะว่าหลินเฟย?""บอกฉันมาตรงๆ นะ เสี่ยวเฟยไปทำอะไรกันแน่?"พวกเธอคิดว่า เมื่อคืนตอนที่ตำรวจสายตรวจมามากมายขนาดนั้น มันจะต้องเกี่ยวกับการที่หลินเฟยวิ่งออกไปตั้งแต่เช้าอย่างแน่นอนจ้าวลู่ลู่จึงถูกเรียกไปสอบถามในทันที"หลินเฟยไม่ได้บอกว่าเขาไปไหนค่ะ บอกแต่ว่าเขามีธุ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 264
"นี่ก็ถือว่าเป็นการจงใจไม่ช่วยงั้นเหรอ?""หลินเฟยไม่อยู่ พวกเราก็ล้างพิษช่วยพวกเขาสองคนไม่ได้? คนชั่วเห็นใครก็ชั่วไปหมดจริงๆ ด้วย!"พานเสี่ยวเหลียนบ่นพึมพำออกมา และปิดประตูคลินิกโดยที่หูเหล่าซานและหลิวเยี่ยนหรูก็รู้สึกวิงเวียนและเท้าเบาไปหมดแล้วในตอนนี้เขาไม่มีเวลาที่จะโต้เถียงกับพานเสี่ยวเหลียนอีกต่อไป และรีบเรียกแท็กซี่ไปโรงพยาบาลในเมืองด้วยความร้อนใจในทันที"แม่งเอ๊ย ทำไมมันร้อนขนาดนี้นะ?""ดูเหมือนว่าสิ่งที่อยู่ในเป้าของเขาจะกำลังระเบิดออกมาแล้วอย่างไงอย่างงั้น!""เยี่ยนหรู รีบให้ฉันจัดการเธอเร็วเข้า!"หลังจากวิ่งไปได้ระยะหนึ่ง หูเหล่าซานก็หายใจหอบแฮกๆ!"แกมันตาเฒ่าเลอะเลือน ถูกพิษยังจะคิดเรื่องนี้อีก?!"หลิวเยี่ยนหรูรู้สึกวิงเวียน และร่างกายก็ร้อนจนทรมานด้วยเช่นกัน"ไอ้หยา น่าจะเป็นเพราะยาพิษนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะแข็งแกร่งแบบนี้ได้อย่างไร?""ให้ฉันจัดการเธอเร็วเข้าสิ!""ไม่แน่ว่าเมื่อทำเสร็จแล้ว เราอาจจะดีขึ้นนะ!"หูเหล่าซานแค่คิดที่จะนอนกับหลิวเยี่ยนหรู และคุยโวว่าเขามีพลังมากแค่ไหนโดยไม่คำนึงถึงการต่อต้านของหลิวเยี่ยนหรู เขาก็ควักน้องชายสามนิ้วขึ้นมา และจุ่มลงไปใ
Latest chapter
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 307
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 306
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 305
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 304
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 303
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 302
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 301
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 300
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 299
