Share
บทที่ 47
Related chapters
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 48
หลินเฟยอธิบายอย่างรวดเร็ว“คุณเป็นแพทย์แผนจีนเหรอ? ”เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงตอบสนองด้วยความประหลาดใจมีแพทย์ที่อายุน้อยขนาดนี้ด้วยอย่างนั้นเหรอ?อีกอย่าง แค่มองดูก็บอกปัญหาที่พยายามซ่อนไว้ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?“ใช่แล้ว ผมเป็นแพทย์แผนจีนที่เก่งที่สุดในหมู่บ้านของเราแล้ว ไม่ว่ามีปัญหาอะไร ผมก็สามารถรักษาได้ทั้งหมด”“พี่สาวคนสวย อยากลองดูไหมล่ะ? ”หลินเฟยกล่าวอย่างเย้ายวนเขาเคยเห็นวิธีการรักษาโรคนี้ในตำราแพทย์โบราณจริง ๆสามารถรักษาโรคให้ตำรวจสาวสวย และพัฒนาความสัมพันธ์ได้ ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดี“ไม่จำเป็น! ”เดิมทีเจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงต้องการจะลองดู แต่เมื่อเธอได้ยินว่าหลินเฟยเป็นเพียงแพทย์ประจำหมู่บ้าน เธอก็ปฏิเสธทันที“นี่ นี่ ผมกล้าพูดได้เลยว่าไม่มีใครรักษาโรคนี้ให้หายได้นอกจากผมแน่นอน”“หากพี่สาวคนสวยเปลี่ยนใจ คุณสามารถมาหาผมที่หมู่บ้านเถาฮวาได้ตลอดเลยนะ”หลินเฟยก็ไม่ได้รังเกียจอะไร เขาจึงพูดออกมาประโยคหนึ่ง และหลับตาลงเพื่อพักผ่อนเมื่อเห็นว่าเขามั่นใจมาก เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงก็มองลงไปที่ลูกพีชที่มีปัญหาของเธอ จากนั้นก็แอบชำเลืองมองหลินเฟยและกัดริมฝีปากของเธองั้นก็... ลอ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 49
“คุณตำรวจ ทุกอย่างที่คุณพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ?”พานเสี่ยวเหลียนตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของลู่หลี และน้ำตาก็ไหลอาบแก้มถ้าเธอรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก เธอคงหนีไปนานแล้ว เธอคงไม่ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ที่บ้านของตาเฒ่าจางอยู่แบบนี้“แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริงค่ะ” ลู่หลีพยักหน้าอย่างแข็งขันและพูดอย่างเห็นอกเห็นใจ“งั้นก็เยี่ยมมากเลยสิครับ พี่สะใภ้เสี่ยวเหลียน ในที่สุดคุณก็ไม่ต้องถูกรังแกอีกต่อไปแล้ว! ”หลินเฟยกล่าวอย่างมีความสุขพานเสี่ยวเหลียนไม่ถือว่าแต่งงานแล้ว ดังนั้นหากเขาจะนอนกับพานเสี่ยวเหลียนก็ไม่ถือว่าเป็นการแอบขโมยกินของคนอื่น แต่ถือว่าเป็นความสัมพันธ์ปกติ!พานเสี่ยวเหลียนมอบครั้งแรกให้กับเขาแล้ว งั้นเธอก็ถือว่าเป็นผู้หญิงของเขา!“คุณตำรวจ แต่ตอนนั้นพวกเราได้ให้ค่าสินสอดแก่เธอไปแล้วนะ ทำไมเธอถึงจะไม่ใช่ลูกสะใภ้ของตระกูลจางกันล่ะ? ”ตาเฒ่าจางเริ่มวิตกกังวลทันที!“นั่นสิ ถ้าไม่ได้จริง ๆ งั้นก็ให้เธอจนทะเบียนสมรสใหม่กับลูกชายของพวกเราไม่ได้เหรอ? ”นางจางก็พูดอย่างกังวลเช่นกัน“เหอะ! ลูกชายของคุณตายไปแล้ว คุณจะจดทะเบียนสมรสได้อย่างไร? ”คำพูดของหลินเฟยทำให้สองคนนี้โกร
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 50
“เสี่ยวเฟย เธอเก่งมาก พี่สะใภ้รักเธอเป็นบ้าเลย!”......หลังจากเดินไปได้กว่าชั่วโมง ในที่สุดก็กลับมาที่หมู่บ้าน ฟ้าก็เริ่มมืดแล้วพานเสี่ยวเหลียนไปเก็บเสื้อผ้า เตรียมตัวไปอยู่ที่บ้านของหลินเฟยเป็นการถาวร และขอให้หลินเฟยกลับไปรอเธอบ้านก่อนในขณะที่หลินเฟยกำลังมีความสุข แต่เขาก็แอบปวดหัวอยู่นิดหน่อยถ้าจ้าวลู่ลู่ ผู้หญิงคนนี้ จู่ ๆ ก็โผล่มาตอนกลางคืนแล้วเห็นเขากับพานเสี่ยวเหลียนกำลังมีอะไรกันอยู่ล่ะ จะทำยังไง?ทั้งยังมีอาเล็กที่อยู่ห้องข้าง ๆ ด้วย ถ้าเมื่อวานไม่ได้ยิน ก็ไม่ได้แปลว่าวันนี้จะไม่ได้ยินในใจหลินเฟยเริ่มกังวลว่าการมีผู้หญิงมากเกินไปจะเป็นปัญหาหลินเฟยตัดสินใจแล้ว ครึ่งแรกของคืนนี้จะให้พานเสี่ยวเหลียนไปนอนกับถังรั่วเสวี่ย เพื่อป้องกันไม่ให้จ้าวลู่ลู่ ผู้หญิงคนนั้นวิ่งมาเจอครึ่งหลังของคืนนี้ หลังจากที่จ้าวลู่ลู่จากไป ก็ค่อยแอบไปนอนกับพานเสี่ยวเหลียนหลังจากตัดสินใจแล้ว หลินเฟยก็เข้าไปในบ้านผลคือเขาเห็นถังรั่วเสวี่ยนั่งอยู่ข้างเตียง ดูเหมือนรออยู่นานแล้ว แล้วเธอก็ถามอย่างไม่พอใจ“เสี่ยวเฟย ทำไมเธอถึงเพิ่งกลับมาเอาป่านนี้...... ”“อาเล็กครับ ผมขอโทษจริง ๆ ตอนที่ผมก
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 51
“พี่สะใภ้ ทำไมคุณถึงได้ตามเข้ามาด้วยล่ะครับ พี่ไปรอในห้องเป็นเพื่อนอาเล็กก็พอแล้ว พี่ไม่ต้องลงมือช่วยผมก็ได้ ผมทำเองได้สบายมาก”หลินเฟยโบกมือเมื่อเห็นพานเสี่ยวเหลียนเข้ามาในครัว“เจ้าเด็กโง่ พี่สะใภ้กลัวว่าเธอจะเหนื่อยอยู่คนเดียวต่างหาก”พานเสี่ยวเหลียนท่าทางดูประหม่า จึงดึงหลินเฟยไปข้างหลังเธอ และเริ่มทำงานด้วยตัวเอง“พี่สะใภ้ พี่คงจะไม่สบายใจอีกแล้วหรอกนะ? ”หลินเฟยโอบกอดเธอ จากนั้นเขาก็รู้สึกว่าในร่างกายของพานเสี่ยวเหลียนมีแต่ความว่างเปล่า ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว้าวุ่นใจขึ้นมาทันที“เบาเสียงหน่อยนะ เธอแค่กอดฉันไว้แน่น ๆ แบบนี้ก็พอ แล้วฉันจะทำอาหารให้เธอเอง”พานเสี่ยวเหลียนลดเสียงลงและกัดริมฝีปากของเธอเมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของหลินเฟย หัวใจของพานเสี่ยวเหลียนก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้น และมีความคาดหวังขึ้นมาทันที“พี่สะใภ้นี่ยังเก่งเหมือนเดิมเลยนะครับ”หลินเฟยหัวเราะเบา ๆ และพูดอ้อยอิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงจับเอวของพานเสี่ยวเหลียนไว้แน่น......“ชู่ว เสี่ยวเฟย เธอเบาหน่อย พี่สะใภ้ยังต้องทำอาหารให้เธออยู่นะ”ร่างกายละเอียดอ่อนของพานเสี่ยวเหลียนดูสั่นเทา และเธอก็โน้มตัวไปข้า
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 52
หลินเฟยดูออกว่าผู้หญิงคนนี้ก็ชอบเขาบ้างแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่ยองให้เขารังแกแบบนี้แต่บางทีก็มีใจอ่อนบ้าง“พี่ลู่ลู่ ผมผิดไปแล้ว ต่อไปเมื่อไหร่ที่พี่อยากจะนอนกับผม ผมค่อยนอนกับพี่ ผมจะไม่บังคับพี่อีกแล้ว”หลินเฟยกอดเธอแน่นเพื่อปลอบใจเธอเขาคิดในใจ ถ้าตัวเองรู้สึกไม่สบายใจ ก็ไปหาพานเสี่ยวเหลียนก่อนก็แล้วกัน ยังเหลือเวลาอีกเยอะ อีกหน่อยก็ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่ได้นอนกับจ้าวลู่ลู่“อืม งั้นเธอเองก็ต้องพูดคำไหนคำนั้นนะ”ในที่สุดจ้าวลู่ลู่ก็หยุดร้องไห้และพยักหน้าจากนั้น เธอก็บอกหลินเฟยเกี่ยวกับจุดประสงค์ของจ้าวฟู่กุ้ย“ตาแก่นี่ ยังคงวางแผนได้ร้ายกาจจริง ๆ ถึงขั้นให้พี่ใช้รูปร่างหน้าตาของพี่มาหลอกล่อผม”หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะสาปแช่งหลังจากได้ยินสิ่งนี้อย่างไรก็ตาม ความปรารถนาของชายชราคนนี้ถึงเวลาที่จะต้องคว้าน้ำเหลวแล้ว ไม่แน่ว่าอาจจะถึงขั้นทำให้ลูกสาวตัวเองต้องเข้ามาเอี่ยวด้วยโดยเปล่าประโยชน์หลินเฟยไม่ใช่คนดีอะไร“ถุย นายกำลังพูดบ้าอะไรอยู่ ไม่ว่ายังไง เขาก็ยังเป็นพ่อของฉันนะ นายจะมาตำหนิเขาตามในไม่ได้นะ”จ้าวลู่ลู่บีบแขนของหลินเฟยทันที“แล้วอีกอย่าง ฉันไม่ได้วางแผนจะโกงเงินของนา
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 53
เมื่อมีสาวงามสองคนอยู่ข้าง ๆ แบบนี้ หลินเฟยก็ไม่กล้าที่จะทำอะไรเลยเขาทำได้แค่จ้องมอง และรอเพื่อดูว่าจะมีผีตัวไหนกล้าเข้ามาสร้างปัญหาหรือไม่ผ่านไปประมาณหนึ่งถึงสองชั่วโมงนี่ก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว แต่ก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวเลยหลังจากแอบดูพานเสี่ยวเหลียน ก็ดูเหมือนว่าเธอจะหลับไปแล้ว หลินเฟยก็ใจกล้าขึ้นมาทันที“อาเล็ก อาตัวหอมจังเลยนะครับ...... ”หลินเฟยได้กลิ่นหอมที่ลอยมาจากรอบตัวเธอ และในไม่ช้าก็ลืมเรื่องผีไปหมดแม้ว่าหลินเฟยจะมีความซื่อสัตย์อยู่บ้าง แต่ยังไงซะตอนนี้ก็นอนอยู่บนเตียงเดียวกัน และเตียงก็เล็ก ดังนั้นการสัมผัสทางกายภาพจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงอย่างถังรั่วเสวี่ยไม่เพียงแต่สวยเท่านั้น แต่ยังมีกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์อีกด้วยในที่สุดก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือของหลินเฟย เขาค่อย ๆ เริ่มไม่ซื่อสัตย์ ต้องการอยากสอดเข้าไปในชุดชั้นในของเธอ หัวใจของถังรั่วเสวี่ยรู้สึกเหมือนถูกบีบรัด เธอก็รีบเตือนด้วยเสียงต่ำ ไม่กล้าพูดเสียงดังไอ้เด็กบ้าคนนี้ เริ่มไร้ยางอายมากขึ้นเรื่อย ๆ!ต้องหาเวลามาสั่งสอนเขาสักหน่อยแล้ว!แม้ว่าทั้งสองคนจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน แต่ก็
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 54
เดิมทีถ้าจ้าวลู่ลู่ไปเก็บสมุนไพรกับตัวเอง อย่างน้อยหลินเฟยก็สามารถแต๊ะอั๋ง หรือทำอะไรบางอย่างกับเธอได้ ซึ่งนั่นเป็นเรื่องดีแต่ถ้าจ้าวฟู่กุ้ยตามมาด้วย จะมีประโยชน์อะไร?หลินเฟยไม่ต้องการทำแบบนั้นอีกอย่าง เมื่อก่อนหากจ้าวฟู่กุ้ยและจางอวี้หลานมองตาเขา หลินเฟยก็ต้องรับปากอย่างเลี่ยงไม่ได้อีก“อะไรนะ มีเสืองั้นเหรอ? เสี่ยวเฟย เธอคงจะไม่ไปที่ภูเขาซีซานหรอกใช่ไหม? ”จ้าวฟู่กุ้ยหดคอของเขาทันที ใบหน้าดูหวาดกลัวมีเสืออยู่ ใครมันจะกล้าไปหาเสือกันล่ะ......“มีเสือจริง ๆ เหรอหลินเฟย? ” ใบหน้าของจ้าวลู่ลู่ซีดลง และเธอก็เริ่มกลัว“ใช่ พี่สะใภ้เสี่ยวเหลียนและผมก็เพิ่งเจอกันมาเมื่อครั้งล่าสุดที่เราไปเก็บสมุนไพร”“ผมเกือบจะไม่ได้กลับมาแล้ว”หลินเฟยกล่าวด้วยความจริงจัง“ถ้าอย่างนั้น......ไม่อย่างนั้นลุงก็จะไม่ไป ลุงยังมีเรื่องอื่นที่ต้องทำอีก”จ้าวฟู่กุ้ยรู้สึกหวาดกลัวทันที เขาหัวเราะกลบเกลื่อนพลางพูดออกมา“เจ้าปีศาจตัวน้อยนี่ฉลาดมาก ทั้งที่มีเสืออยู่ แต่ตัวเองก็ยังกล้าไปเนี่ยนะ? ”“ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากให้คุณตามเขาไปเก็บสมุรไพร เลยแต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อหลอกลวงคุณหรอกนะคะ”จางอวี้หลานบี
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 55
สมุนไพรทั้งหมดที่เขาเห็น ถูกเขาดึงออกมาและใส่ลงในกระสอบหนังงูทั้งหมด“พ่อคะ นั่นคือสิ่งที่หลินเฟยต้องการอยู่นะคะ พ่อจะขโมยสมุนไพรของคนอื่นไม่ได้นะคะ…...”แม้แต่พืชสมุนไพรที่มีอายุแค่ไม่กี่สิบปี หลินเฟยกำลังจะเด็ดมัน จ้าวฟู่กุ้ยก็คว้ามันไปก่อน!จ้าวลู่ลู่โกรธมากจนกระทืบเท้า!“นังเด็กโง่ ลูกจะไปรู้อะไร? นี่มันเงินทั้งนั้น! เงินน่ะเงิน! ”“แค่สมุนไพรนี้เพียงต้นเดียว ก็เพียงพอสำหรับค่าใช้จ่ายของครอบครัวเราเป็นเวลาครึ่งปีเลยนะ! ”จ้าวฟู่กุ้ยไม่ได้รู้สึกผิดเลย แต่กลับกล่าวหาว่าจ้าวลู่ลู่ไร้สมองอีกต่างหาก!“พ่อคะ พ่อกำลังปล้นสมุรไพรของหลินเฟยอยู่นะคะ รีบคืนให้เขาด้วยค่ะ พวกเราจะเอาไปไม่ได้! ”จ้าวลู่ลู่โกรธมากจนเธอร้องไห้เธอคว้ากระสอบหนังงูของจ้าวฟู่กุ้ย และกำลังจะคืนสมุนไพรนั้นให้กับหลินเฟย“ผั๊วะ! ”“นังเด็กบ้า! ฉันเป็นพ่อของแกนะ! ”“ให้แกแกล้งทำเป็นแฟนของเขา นี่แกคิดจริงจังกับมันไปแล้วเหรอ? แกจะไปสนใจมันทำไม! ”จ้าวฟู่กุ้ยตบหน้าจ้าวลู่ลู่ด้วยความโกรธ!“พี่ลู่ลู่! ”หลินเฟยเริ่มวิตกกังวลทันทีเขารีบดึงจ้าวลู่ลู่เข้ามาในอ้อมแขนของเขาจ้าวฟู่กุ้ยแย่งสมุนไพรไปจากเขา หลินเฟยก็
Latest chapter
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 420
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 419
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 418
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 417
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 416
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 415
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 414
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 413
- แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 412
