บทที่ 44

ณ..เวลา 22:50

“ดึกแล้วมากแล้วทำไมไม่เข้าบ้าน มายืนตากน้ำค้างแบบนี้เดี๋ยวไม่สบายเอานะ น้ำขิง " เสียงผู้เป็นพ่อเอ่ยถามและบอกด้วยความเป็นห่วง ฉันจึงหันกลับไปแล้วยิ้มให้พ่อที่ยืนอยู่ตรงประตูบางๆ

“หนูนอนไม่หลับค่ะ ก็เลยออกมาเดินเล่นข้างนอก "

“อากาศข้างนอกมันเย็น..ที่หลังก็เอาเสื้อคลุมมาด้วย ตัวเองก็ย