บทที่ 11 คาหนังคาเขา - 20% -

หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้า

หญิงสาวร่างเล็กหยิบลูกกุญแจออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วไขแม่กุญแจอันใหญ่ที่ห้อยอยู่ตรงประตูหลังร้านเด็กเส้นอย่างเบามือ เมื่อเปิดประตูได้แล้วจึงเดินเข้าไปด้านในโดยไม่งับประตูปิดไว้ตามเดิม รอไม่นานนักก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเร็ว ๆ ออกจากมุมมืดแล้วผลุบหายเข้าไปในร้าน ตามด้วยผู้ชายคนที่สองในเวลาไล่เลี่ยกัน โดยชายหนุ่มคนสุดท้ายเป็นฝ่ายแง้มประตูปิดอย่างแผ่วเบา

“แน่ใจนะว่าเจ้าของร้านจะไม่มา” ชายคนแรกเอ่ยปากถามหญิงสาวที่เข้ามาก่อน

“แน่ใจสิพี่ นี่มันเลยเที่ยงคืนแล้วนะพวกเขาจะมากันทำไม ยิ่งวันนี้เปิดร้านวันแรกด้วย ป่านนี้พี่แก้มกับป้ายาคงนอนหลับเป็นตายกันแล้วละ”

นุ่นตอบพลางหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดไฟฉายเพื่อให้แสงสว่างตรงจุดที่พวกตนนั่งรวมกลุ่มกันเป็นประจำ

“ดี งั้นรีบเอาของออกมาแบ่งเลย รายการตามนี้นะ โอนเงินกันมาหมดแล้ว”

เขาหยิบกระดาษที่พับอย่างลวก ๆ ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วทรุดตัวนั่งกับพื้น ชายหนุ่มอีกคนจึงเดินไปหยิบหลอดกับกรรไกรอย่างคุ้นเคยกับสถานที่ ส่วนหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวก็ก้มตัวลง