Share

บทที่ 55

Author: Shine-Month
last update Last Updated: 2025-03-30 19:02:37

โดนขนาดนี้ใครบ้างจะไม่เขินอาย ลลิตาถึงกับผละตัวออกจากการกอดแขนเขา แล้วรีบเปิดแค็ตตาล็อกเพื่อดูแหวนคู่ด้วยความรวดเร็ว “ระ เราดูแหวนกันเถอะค่ะ มีแหวนสวยเยอะแยะเลย”

พศวัฒน์ยิ้มออกมาอย่างชอบใจกับท่าทีของหญิงสาว แม้เธอจะมีใบหน้าเรียบเฉย แต่สิ่งหนึ่งที่ลลิตาไม่รู้ตัวคือตอนนี้จมูกและใบหูเธอเริ่มเป็นสีแดงเพราะเขินอาย

การกระทำทั้งสองคนที่ใครเห็นต่างรู้สึกอิจฉากับความรักของทั้งสองคน แต่ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าทุกการกระทำของพวกเขาอยู่ในสายตาของคนคนหนึ่งตลอดเวลา

ภาคินเพิ่งกลับมาถึงไทยไม่กี่วันก่อนหลังจากที่บินไปหาผู้ร่วมลงทุนเจ้าใหม่ที่ต่างประเทศ วันนี้ว่างจึงพาญาดามาเลือกซื้อกระเป๋าแบนด์เนมยี่ห้อดังที่ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้

เขาไม่คิดเลยกลับมาครั้งนี้จะเห็นภาพบาดตาบาดใจ ลลิตามากับผู้ชายคนใหม่ ไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำที่เขาไปต่างประเทศ เธอกลับควงคนใหม่เสียแล้ว และผู้ชายคนนั้นก็ไม่ใช่ใคร พนักงานโรงแรมกระจอกคนนั้น คนที่ลลิตาเคยพูดว่าเป็นแฟนใหม่ของเธอ

เหอะ! เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าลลิตาจะมีรสนิยมต่ำขนาดนี้ จะมีคนใหม่ทั้งที ทำไมไม่หาที่มันดีกว่านี้หน่อย ไอ้นั่นก็คงรอเสียบอยู่แล้วสินะ

“คิน คินได้ยินที่ดาพูดหรือเปล่า”
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 56

    ลลิตายิ้มแหยะ ๆ ให้ซีนาย “ขอยืมตัวลินแป๊บนะนาย” จากนั้นก็หันไปพูดกับพศวัฒน์ “ขอเวลาแป๊บหนึ่งนะคะ”พูดจบเธอก็ลากเพื่อนเธอเข้าห้องทำงานของพศวัฒน์ โดยไม่ลืมปิดประตูให้เรียบร้อยทันทีที่ปากปาลินเป็นอิสระก็รัวคำถามใส่คนที่ลากเธอมาแบบไม่หยุดยั้ง“แกบอกฉันมาให้หมดเลยนะ เรื่องทั้งหมดคืออะไร ไปคบกันตอนไหน? ทำไมแกไม่เล่าให้ฉันฟังบ้างฮะ! แล้วแกกับพี่ไนต์ไปหมั้นกันได้ยังไง เมื่อไหร่ ตั้งแต่วันไหน ฉันจำได้ว่าฉันห่างกับแกแค่สามวัน สามวันสองคืนเท่านั้นที่ฉันห่างแก ไม่ได้คุยกับแก แต่พอมาวันนี้แกบอกฉันว่าแกกับพี่ไนต์หมั้นกันแล้ว อ๋อ... ถ้าฉันไม่ทักมา แกก็ไม่คิดจะบอกฉันเลยใช่ไหม? แกเล่าให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้เลยนะ!!” ปาลินหยุดพูดเพื่อพักหายใจเธอกำลังจะอ้าปากถามต่อ ทว่าถูกลลิตาห้ามเอาไว้เสียก่อน“โอ๊ยยยย ยอมแล้ว ๆ เดี๋ยวเล่าให้ฟังเดี๋ยวนี้แหละ ใจเย็น ๆ ก่อนได้ไหม แค่นี้ฉันก็สำนึกผิดไม่ทันแล้วเนี่ย” ลลิตาต้องตัดบทพูดเสียก่อน ไม่อย่างนั้นปาลินไม่ยอมหยุดแน่ ๆ แค่นี้เธอก็สำนึกผิดไม่ทันแล้วที่เธอยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใคร เพราะสถานการณ์ในตอนนั้นมันฉุกละหุก ขนาดตัวเองยังตั้งตัวไม่ทันด้วยซ้ำ ถึงตอนนั้นจะพูดไปเพ

    Last Updated : 2025-03-30
  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 57

    “ไม่อยากทำก็ออกไปจากห้องฉัน แค่นั้นเอง” เสียงทุ้มเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาไม่ได้สนใจในสิ่งที่ซีนายพูดกับเขาสักนิดลลิตายังปวดขาอยู่ เขาไม่จำเป็นต้องพาเธอออกไปกินข้าวนอกบ้านให้เธอปวดขาหนักกว่าเดิม อีกอย่างดินเนอร์ต้องมีแค่สองคน คือเขากับลลิตาเท่านั้นคนที่ถูกไล่ไม่ได้มีอาการน้อยใจ เขายักไหล่ไม่ได้แยแสคำไล่นั้นสักนิด “ไม่” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“ถ้าไปก็ไม่ได้กินฝีมือเฮียน่ะสิ นี่...เอาความจริงเลยนะ ถ้าอ้ายไม่หมั้นกับเฮีย ผมก็ไม่รู้ว่าชาตินี้จะได้กินกับข้าวฝีมือเฮียหรือเปล่า” ซีนายพูดลอย ๆ แสร้งประชดประชันอีกฝ่ายตั้งแต่จำความได้ เขายังไม่เคยได้กินฝีมือทำอาหารพศวัฒน์เลยแม้แต่ครั้งเดียว เขาไม่เคยเห็นพศวัฒน์เข้าครัวด้วยซ้ำ แต่พอได้หมั้นกับลลิตา พศวัฒน์เหมือนถูกปลุกสกิลพ่อบ้านให้ตื่นเสียอย่างนั้น“สองหนุ่มกำลังทำอะไรกันอยู่เหรอ?” ลลิตาเอ่ยถามด้วยความสงสัย“นั่นสิ” ปาลินเองก็สงสัยเหมือนกันกับลลิตาหลังจากที่หยอกล้อกับปาลินจนพอใจแล้ว ทั้งคู่จึงพากันออกมา ทว่าภาพที่พวกเธอเห็นทำเอาคิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความงุนงง ผู้ชายสองคนที่ใส่ผ้ากันเปื้อนพร้อมกับทำอาหารรอพวกเธอเงียบ ๆสองสาวเห็นอย่างนั

    Last Updated : 2025-03-30
  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 58

    เวลาผ่านไป ลลิตาและพศวัฒน์ได้ใช้ชีวิตด้วยกันเรื่อยมาอย่างมีความสุข วันนี้เองก็เช่นกัน ดวงตางามค่อย ๆ ลืมตาตื่นตามเสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้“โอ๊ย!” บิดตัวเพียงนิดเดียวเท่านั้น แต่รู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัว ยิ่งส่วนที่ใช้งานหนักอย่างช่วงล่วงยิ่งปวดเข้าไปใหญ่เธอไม่อยากพูดเลยว่าที่ผ่านมาช่วงล่างเธอไม่ได้พักเลยแม้แต่วันเดียว พศวัฒน์เล่นงานหนักแทบทุกวันไม่รู้ว่าเขาอดอยากมาจากไหน ถึงได้ขยันกินเธอทุกค่ำคืนแบบนี้มองไปข้างกายมีเพียงความว่างเปล่าเหมือนอย่างเคยทุกวัน เนื่องจากงานพศวัฒน์ค่อนข้างรัดตัว เพราะต้องดูแลหลายที่ทั้งบริษัทของบิดาและของเขาเอง จึงต้องไปทำงานแต่เช้าทุกวันร่างงามที่ไร้สิ่งปกคลุมร่างกายค่อย ๆ ลุกจากเตียงนอน พร้อมกับหยิบแก้วน้ำส้มที่วางไว้ข้างเตียงเหมือนอย่างเคย ชายหนุ่มจะเตรียมไว้ให้เธอในทุก ๆ เช้า ใบหน้างามอมยิ้มแล้วหยิบยกขึ้นมาดื่ม ก่อนจะลุกไปทำอย่างอื่นต่อหลังจากจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวก็ขับรถไปยังบริษัทตัวเองเพื่อทำงานอย่างทุก ๆ วัน“มีช่อดอกไม้มาส่งให้คุณอ้ายค่ะ” พิมพ์ภานำช่อดอกไม้มาให้ลลิตาที่ห้องทำงาน“ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวอ้ายฝากพี่พิมพ์เอาแจกันมาให้ด้วยนะคะ” เธอยิ

    Last Updated : 2025-03-30
  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 59

    ชายหนุ่มมีท่าทีไม่พอใจเล็กน้อย แต่เขาก็ทำอะไรมากไม่ได้เพราะที่นี่ไม่ใช่บริษัทของเขา ภาคินหยิบบัตรเชิญที่นำมายื่นให้กับเธอ“เพื่อนคุณแม่ฝากบัตรเชิญงานประมูลเพชรมาให้น้องอ้ายครับ” หลังจากยื่นบัตรเชิญให้ เขาก็หยิบถุงของขวัญที่เตรียมมาให้ลลิตาด้วย เป็นกล่องสีส้มของแบนด์ดัง“อันนี้ของขวัญจากพี่ครับ รับรองว่าอ้ายต้องชอบ กว่าพี่จะหาซื้อมาได้ไม่ง่ายเลยนะ” ภาคินอธิบายให้ฟังถึงความลำบากว่าจะหาของขวัญชิ้นนี้มาให้ไม่ใช่เรื่องง่าย เนื่องจากเป็นของแบรนด์ชื่อดัง และรุ่นนี้มีเพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น“ค่ะ” ลลิตาตอบกลับไม่ได้สนใจมองหน้าหรือของขวัญของเขาสักนิด“อ้ายไม่เปิดดูหน่อยเหรอ พี่น้อยใจน้า~...”“ไม่ว่างค่ะ” สายตาหญิงสาวก้มอ่านเอกสารที่กองอยู่ตรงหน้า ส่วนมือของเธอก็จับปากกาเอาไว้ตลอด เพื่อให้เขารู้ว่าเธอนั้นไม่ว่างจริง ๆ“โธ่อ้าย...อย่าเย็นชากับพี่นักเลย” น้ำเสียงเว้าวอนภาคินทำเอาลลิตาถึงกับขนลุกด้วยความเกลียดชัง“คุณภาคินคะ” น้ำเสียงลลิตาเริ่มกดต่ำ “ฉันว่าธุระของคุณจบแล้ว ฉันต้องการทำงานเชิญคุณกลับไปค่ะ”“ไม่เอาน่า~ เรามาคุยเรื่องที่จะไปงานกันดีกว่า ยังไงงานนี้อ้ายก็ต้องไปกับพี่อยู่แล้ว ถ้าไม่ใช่พ

    Last Updated : 2025-03-30
  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 60

    ตรรกะของภาคินป่วยเกินกว่าที่เธอคิดเอาไว้ ทั้งที่ตัวเขาเป็นฝ่ายผิด แต่ทำเหมือนว่าคนที่ผิดคือเธอเสียอย่างนั้น พูดเหมือนเธอเป็นคนใจแคบที่ไม่ยอมรับเรื่องแบบนี้แต่ก็ไม่แปลกใจเท่าใดนักถ้าภาคินจะมีความคิดแบบนั้น จากที่ได้ข่าวมาคุณธานีบิดาของภาคินก็มีนิสัยคล้าย ๆ กัน คือชอบมีบ้านเล็กบ้านน้อย และที่บ้านของภาคินนั้นนอกจากคุณหญิงวิไลลักษณ์แล้วก็ยังมีบรรดาภรรยาอื่นอยู่ด้วยในชายคาหลังเดียวกันลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นสินะ สายเลือดช่างเข้มข้นจริง ๆเจอสัมภเวสีมารังควานเธอก็หมดอารมณ์ที่จะทำงานต่อ หญิงสาวเลือกไปหาคนที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจดีกว่า แต่ก่อนไปลลิตาไม่ลืมโทร.บอกให้พิมพ์ภาเรียกแม่บ้านมาทำความสะอาดห้องเธอให้สะอาดแบบทุกซอกทุกมุม ลลิตาขับรถตรงไปยังโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เมื่อมาถึงเธอก็เดินไปยังห้องที่พศวัฒน์กำลังทำงานอยู่ทันที โดยไม่จำเป็นต้องขออนุญาตใด ๆ เนื่องจากพศวัฒน์ได้ประกาศฐานะของเธอกับพนักงานเรียบร้อยแล้ว“สวัสดีครับ/ค่ะคุณอ้าย” บรรดาพนักงานกล่าวต้อนรับว่าที่นายหญิงของพวกเขาลลิตาก้มหัวเล็กน้อยและยิ้มให้พนักงานด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มเธอเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานก็เห็นคนสวมแว่นตากำลังตั้งใจอ่านเ

    Last Updated : 2025-03-30
  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 61

    หลังจากล้างจานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่พากันมานั่งที่ห้องนั่งเล่นบนโซฟาขนาดใหญ่ สายตาพศวัฒน์จับจ้องไปยังรายการวาไรตี้ในสมาร์ตทีวีขนาดเจ็ดสิบห้านิ้ว ส่วนลลิตาก็เล่นสมาร์ตโฟนของตัวเอง ร่างกายทั้งสองแนบชิดติดกันโดยไม่มีช่องว่างให้แทรกแม้แต่น้อย“อยากไปจัง” ลลิตาพูดพึมพำในระหว่างที่นิ้วเธอกำลังเขี่ยหน้าจอสมาร์ตโฟนไปมา “อยากกินอันนี้ อันนี้ด้วย” เธอยังคงบ่นไม่หยุด จนพศวัฒน์ต้องเอ่ยถาม“อะไรเหรอครับ?”หญิงสาวยื่นสมาร์ตโฟนตัวเองให้แฟนหนุ่มดู “อ้ายอยากไปเดินตลาดเยาวราชไม่ได้ไปนานแล้ว นัดกับลินก็ไม่ได้ไปสักที เห็นว่าตอนนี้มีของกินใหม่ ๆ เพียบเลย” นิ้วเรียวเลื่อนรูปที่อยู่ในสมาร์ตโฟนให้คนข้างกายดู“เอาสิ พี่ก็อยากไปเหมือนกัน พรุ่งนี้เราไปกันไหม?”ได้ยินคำตอบที่เสนาะหูลลิตายิ้มร่าด้วยความดีใจ “โอเคค่ะ”เวลาถูกคนรักตามใจมันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง เธอถึงบอกไงว่าขอบคุณภาคินที่ทำให้เธอรู้ว่านิยามความรักแท้จริงคืออะไรพศวัฒน์สอนให้เธอรู้ว่าความรักที่เป็นรักจริง ๆ มันเป็นยังไง รักแบบไม่ต้องร้องขอ รักแบบไม่ต้องพยายาม รักแบบไม่ต้องทนกับความรู้สึกแย่ ๆ เหมือนอย่างผ่านมาหลังจากนั้นทั้งคู่ก็พากันขึ้นนอนเพื่

    Last Updated : 2025-03-30
  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 62

    เวลาผ่านไปสักพักหญิงสาวที่หลับสบายอยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอเห็นคือหน้าอกแกร่งของชายหนุ่ม ดวงหน้างามช้อนตามองก็เห็นว่าเขายังไม่ตื่นนอน เธอจึงค่อย ๆ ผละตัวเองออกจากอ้อมกอดแสนอบอุ่น เพื่อไปอาบน้ำแต่งตัว“ตื่นแล้วเหรอครับ?” เสียงทุ้มเอ่ยถามใบหน้างามยิ้มให้เขา “มอร์นิงค่ะ”ชายหนุ่มยิ้มตอบเธอ “มอร์นิงครับ แต่...ตอนนี้สี่โมงเย็นแล้วนะ” น้ำเสียงมีความเอ็นดูลลิตาได้ยินแบบนี้ เธอถึงกับแสดงสีหน้าตกใจ หญิงสาวไม่คิดว่าตัวเองจะนอนหลับใหลถึงเพียงนี้ แต่พอเธอได้ลุกขึ้นมานั่งจึงได้รู้ว่าร่างกายปวดร้าวไปหมด มิน่าล่ะระบมขนาดนี้จะเอาอะไรมาตื่นไหวกัน! ทั้งหมดเป็นเพราะพศวัฒน์นั่นแหละที่เป็นตัวต้นเหตุ ทำให้เธอต้องนอนแบบไม่รู้ตื่นแบบนี้!ชายหนุ่มยิ้มให้อย่างเอ็นดูให้กับคนที่มองค้อนใส่เขา เขาพูดกับเธอด้วยรอยยิ้ม “แต่งตัวกันครับ วันนี้เราต้องไปตลาดเยาวราชกันนะ”ลลิตาได้ยินอย่างนั้นความปวดร้าวที่มีในตอนแรกได้หายไปเสียปลิดทิ้ง เธอรีบลุกพรวดพราดตรงดิ่งไปยังห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปเดินตลาดเยาวราชอย่างที่ชายหนุ่มบอกทันที“ดาดูอะไรอยู่เหรอ?” ภาคินเอ่ยถามคนที่นอนเล่นสมาร์ตโฟนจนคิ้

    Last Updated : 2025-03-30
  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 63

    “ผมขอนั่งด้วยได้ไหมครับ?”“มีคนจองแล้วค่ะ” ลลิตาปฏิเสธผู้ชายคนที่ห้า ที่พยายามเข้ามาตีสนิทกับเธอค่ำคืนนี้ลลิตามานั่งเล่นที่คลับของพศวัฒน์ เธอนั่งเฝ้าเขาทำงานอยู่เงียบ ๆ จนตัวเองเริ่มรู้สึกเบื่อ จึงขอพศวัฒน์ลงมานั่งเล่นด้านล่างแทน ตั้งแต่ลงมานั่งก็มีผู้ชายมากหน้าหลายตาที่พยายามเข้ามาชวนคุย ทว่าลลิตาไม่ได้สนใจผู้ชายเหล่านั้นสักนิด หากเทียบกับพศวัฒน์แล้ว คนอื่นแทบไม่ได้อยู่ในสายตาเธอเลยหลังจากนั่งเล่นจนอิ่มตัวแล้ว เธอก็เดินขึ้นไปยังชั้นบนที่เป็นออฟฟิศและยังเป็นชั้นที่มีห้องวีไอพีเอาไว้ต้อนรับกลุ่มลูกค้าที่ต้องการความเป็นส่วนตัวด้วยเช่นกันในระหว่างที่ลลิตาเดินผ่านห้องวีไอพีอยู่นั้น ประตูห้องหนึ่งก็ถูกเปิดออก“เฮ้ย เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำกะ…อ้าย!?”สีหน้าของเจ้าตัวดูตกใจและแตกตื่นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าลลิตากำลังจะเดินผ่านห้องของพวกเขา เพราะข้างกายเขานั้นกำลังควงหญิงสาวคนหนึ่งออกมาด้วย แต่เหมือนเขาฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้“มาเที่ยวทำไมไม่บอกกันบ้างละ จะได้มานั่งด้วยกัน...” ภาคินแสยะยิ้มลลิตารู้สึกว่าเหมือนตัวเองดวงตกพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก เพิ่งเจอกันไปไม่กี่วันก่อน วันนี้ก็ได้เจอสัมภเ

    Last Updated : 2025-03-30

Latest chapter

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 72 The End.

    สามเดือนต่อมางานแต่งระหว่างพศวัฒน์กับลลิตาได้ถูกจัดขึ้น ณ ริมชายหาดแห่งหนึ่ง เพราะพวกเขาอยากได้ความเป็นส่วนตัวจึงมีแขกที่ได้รับเชิญมาร่วมงานแต่งครั้งนี้เพียงไม่กี่คนเท่านั้น บรรยากาศโดยรอบตกแต่งไปด้วยสีขาวและมีดอกไม้ประดับต่างจุดต่าง ๆ ทุกคนที่มาร่วมงานต่างพากันตั้งหน้าตั้งตารอเจ้าสาวที่กำลังเดินเข้ามา คนที่ตื่นเต้นสุดเลยคงไม่พ้นเจ้าบ่าวของงานที่ยืนรอเธออยู่แล้วคุณกัมปนาทจูงมือบุตรสาวเดินไปยังทางเดินที่ได้จัดเตรียมไว้ มันเต็มไปด้วยความรู้สึกตื้นตันใจจนเขาน้ำตาคลอ ในที่สุดก็มีวันนี้วันที่ลูกสาวเขาสมหวังกับความรักส่วนคนที่ร้องไห้หนักสุดคงไม่พ้นคุณวิภพ จนทุกคนพากันสงสัยสรุปว่าเขาดีใจหรือเสียใจกันแน่สองพ่อลูกเดินไปจนถึงจุดที่เจ้าบ่าวยืนรอพวกตน มือชายชราที่เหี่ยวย่นตามกาลเวลาจับมือลูกสาวตัวเองส่งให้กับฝ่ามืออีกพศวัฒน์ที่ยื่นรอรับพวกเขาอยู่แล้ว“ถ้าวันหนึ่งข้างหน้าลูกสาวพ่อทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ หรือมีเรื่องผิดใจต่อกัน ขอร้องว่าอย่าทำร้ายลูกสาวพ่อนะ และถ้าหมดรักลูกสาวพ่อแล้ว อย่าได้ทิ้งขว้าง อย่าปล่อยให้ยัยอ้ายอยู่คนเดียวตามลำพัง ถึงวันนั้นได้โปรด... ได้โปรดส่งลูกสาวคืนให้พ่อนะ” น้ำเสียงคุ

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 71

    ตกเย็นขณะที่ลลิตากับพศวัฒน์กำลังนั่งดูหนังด้วยกัน เป็นฉากบอกรักอย่างหวานแหววของตัวเอกในละคร เธอฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้ จึงได้เอ่ยถามคนข้างกาย“พี่ไนต์ชอบอ้ายตั้งแต่ตอนไหนเหรอคะ? แล้วทำไมถึงมาชอบอ้ายคะ?” ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย เอาตามจริงตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้ เธอยังงงอยู่เลยว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเขาเริ่มต้นตั้งแต่ตอนไหนถึงได้มาลงเอยด้วยกันแบบนี้พศวัฒน์หันหน้ามามองคนที่กำลังจ้องเขาตาแป๋ว จนเขาอดไม่ไหวที่จะพรมจูบไปยังหน้าผากมนด้านคนที่โดนจูบแบบไม่ทันตั้งตัวถึงกับใบหน้าแดงด้วยความเขินอาย พศวัฒน์สามารถอ่านกินเธอได้ตลอดเวลาจริง ๆชายหนุ่มโอบกอดตัวเธอ และเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “พี่ชอบอ้ายตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกแล้ว”“ตอนไหนคะ? อย่าบอกนะว่าตั้งแต่ที่เราเดินชนกัน” คิ้วงามขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย“ครับ ตั้งแต่วันนั้นเลย”“ไม่เชื่อพี่ไนต์หรอกค่ะ ใครมันจะไปตกหลุมรักแต่แรกเห็น อ้ายไม่เชื่อ” ลลิตากอดอกราวกับเด็กน้อย ชายหนุ่มยิ้มให้เธออย่างเอ็นดู“ถ้าเอาความจริงเลย พี่อยากจูบอ้ายตั้งแต่ตอนนั้นด้วยซ้ำ แต่กลัวอ้ายจะหาว่าพี่เป็นพวกโรคจิต อ้ายไม่รู้หรอกว่าพี่ต้องเก็บอารมณ์ตัวเองขนาดไหน ขนา

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 70

    เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นเป็นความตั้งใจของญาดา ที่เธอกลับมาหาภาคินในครั้งนี้ เพราะเธอตั้งใจดึงภาคินและทุก ๆ คนที่เกี่ยวข้องลงนรกไปด้วยกัน เธอไม่ต้องการให้คนของตระกูลวัชรโยธินมีความสุข ทั้งที่เธอต้องแบกรับความทุกข์ ความเจ็บปวดไว้คนเดียวเธอต้องการแก้แค้นที่ทุกคนพรากลูก พรากความรักไปจากเธอ!ญาดารู้ดีว่าพ่อกับแม่ของภาคินมีตรรกะความคิดป่วยขนาดไหน เธอไม่ต้องการให้ลลิตามาเจอชะตากรรมเดียวกันกับเธอ คนอย่างลลิตาควรไปเจอใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่ครอบครัวนี้หญิงสาวรู้ว่าภาคินรักเธอขนาดไหน เธอทำทุกวิถีทางเพื่อให้ภาคินรักและหลงเธอคนเดียว จึงได้พยายามดึงภาคินออกมาจากลลิตา เพราะผู้หญิงคนนั้นไม่รู้เรื่องและไม่เกี่ยวอะไรเลยแต่พอนานไปความรักที่ภาคินมอบให้เธอ ความต้องการแก้แค้นมันค่อย ๆ ลดจางหายไปทีละนิด และแปรเปลี่ยนเป็นหึงหวงคนรัก จนหลายต่อหลายครั้งที่เธอเกือบทำร้ายคนที่ไม่รู้เรื่องไปด้วยทุกครั้งที่นอนมองหน้าเขา เรื่องในวันนั้นก็ลอยขึ้นมา ยังไงเธอก็ให้อภัยเขาไม่ลง แม้รักมากขนาดไหน แต่ภาคินคือต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียลูกไป แบบตลอดกาล...หลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ภาพในวันวานผุดขึ้นซ้ำไปซ้ำมา วั

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 69

    “บางทีฉันก็อยากผ่าสมองพวกแกมาดูว่าทำไมคิดแต่เรื่องใต้สะดือกันนัก หรือเป็นปมของพวกแกกันแน่!”ภาคินได้ยินอย่างนั้นเขาถึงกับขึ้นเสียงใส่มารดา “คุณแม่!”ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามารดาหมายถึงอะไร คำนั้นมันจี้จุดเขาขนาดไหน ลลิตาย้ำคำนั้นกับเขาแล้ว ยังต้องมาเจอผู้ให้กำเนิดย้ำเตือนอีก“พอ! ไม่ต้องพูดอะไร จากนี้พวกแกจะทำอะไรก็ทำ ฉันจะไม่บ้าจี้ตามพวกแกอีกต่อไป แค่นี้หน้าฉันก็แตกยับไม่เหลือชิ้นดีแล้ว!” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายคุณหญิงวิไลลักษณ์เดินขึ้นรถกลับบ้านตัวเองทันที ไม่ได้สนใจภาคินเลยสักนิดว่าจะกลับหรือมีความรู้สึกยังไงภาคินมองดูมารดานั่งรถไปจากเขา ชายหนุ่มเอาเท้าเตะพื้นดินพร้อมกับสบถออกมาอย่างหัวเสีย “โธ่เว้ย-!”วันเวลาผ่านไป...หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นจบลง ทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปกติ ชีวิตแต่ละคนต่างดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ตามกาลเวลาลลิตามานั่งดื่มกาแฟตรงร้านที่อยู่ด้านล่างของบริษัท ในขณะที่เธอกำลังสูดดมกับกลิ่นกาแฟอยู่นั้น เก้าอี้ด้านหน้าของเธอก็มีคนคนหนึ่งนั่งลง“มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?” เธอเอ่ยถามด้วยใบหน้าเรียบเฉย หญิงสาวไม่คิดจะมองหน้าเขาด้วยซ้ำ เธอยังคงสูดดมรับกลิ่นหอมของกาแฟต่อไป“

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 68

    ส่วนคนกลางอย่างลลิตาได้แต่ปลงตกที่เห็นพ่อลูกฟาดฟันกันแค่เพราะอยากประมูลให้เธอขณะที่หญิงสาวกำลังพูดปลอบใจพศวัฒน์อยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงพูดแซะขึ้นมาจากโต๊ะข้าง ๆ“ไหนว่ามีเงินพันล้าน? แต่ไม่เห็นประมูลได้สักชิ้น ทั้งที่ของในงานรวมกันทั้งหมดยังไม่ถึงแปดร้อยล้านเลยมั้ง” คุณหญิงวิไลลักษณ์ป้องปากหัวเราะกับบรรดาเพื่อน ๆ เธออย่างสะใจแน่นอนว่าเรื่องที่พศวัฒน์พูดโอ้อวดใส่เธอกับลูกว่ามีเงินเป็นพันล้าน หญิงสูงวัยได้เล่าให้คนในสมาคมฟังหมดแล้วลลิตามองดูสองแม่ลูกและคนอื่น ๆ ที่พากันดูถูกพศวัฒน์ เธอก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด ไม่ใช่เพราะรู้สึกอับอาย แต่เพราะโกรธตัวเองที่เป็นต้นเหตุทำให้ชายหนุ่มโดนดูถูก หากไม่ใช่เพราะเธอห้ามไม่ให้เขาประมูลแข่งกับบิดา คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้พศวัฒน์มองคนข้างกายที่นั่งก้มหน้า เขาเอื้อมไปกุมมือเธอเพื่อเป็นการปลอบโยน “อ้ายไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ พี่ไม่เป็นไร” ชายหนุ่มคลี่ยิ้มให้ลลิตาอย่างอ่อนโยน ทว่าในใจเขาคาดโทษบิดาไว้เรียบร้อยขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งฟังเสียงของคนที่พูดแซะพวกเธออยู่นั้น พิธีกรบนเวทีก็ได้เอ่ยถามเจ้าของที่ครอบครองเพชรมากที่สุดในค่ำคืนนี้“ทางเราขออนุญาตสอบถามเหต

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 67

    หลังจากสองแม่ลูกเดินจากไป ลลิตาหันมาพูดกับชายหนุ่มด้วยใบหน้าอมยิ้ม“ร้ายจังเลยนะคะ”“ร้ายตรงไหนครับ พี่ก็แค่พูดความจริง ว่าแต่อ้ายอยากได้ทั้งหมดจริง ๆ เหรอ”“จะบ้าเหรอพี่ไนต์” หญิงสาวทำหน้าดุใส่เขา “เอาแค่ที่ชอบก็พอค่ะ”เธอรู้ว่าพศวัฒน์สามารถซื้อทั้งหมดได้สบาย แต่วันนี้เธอตั้งใจมาดูสักเซตสองเซตก็พอ เพราะมันไม่ใช่สิ่งจำเป็นขนาดนั้น ที่บ้านเธอก็เยอะมากพอแล้ว แล้วไหนจะของหมั้นที่คุณวิภพมอบให้เธออีกตอนนี้ทุกคนล้วนนั่งชมเครื่องเพชรที่เหล่านางแบบใส่ประชันโฉมกัน แต่ละชุดล้วนมีความสวยงามแตกต่างกันไป จนกระทั่งนางแบบใส่เพชรชุดหนึ่งเดินออกมา“ชุดนี้อ้ายว่าสวยดีนะคะ เหมาะกับคุณแม่พอดีเลย” ลลิตาชี้ให้ชายหนุ่มดูชุดเครื่องประดับที่ลลิตาสนใจ เป็นพลอยทับทิมสีแดงล้อมรอบด้วยเพชรเม็ดงามทั้งชุด ทั้งต่างหู สร้อยคอ กำไล หรือแม้แต่แหวน ก็ล้วนเป็นลวดลายเดียวกันทั้งเซตขณะนั้นเองพิธีกรประมูลก็ได้เสนอราคาเพชรชุดนี้ให้กับผู้ที่สนใจ“ราคาชุดนี้เริ่มต้นที่ห้าล้าน...”“สิบล้าน” พศวัฒน์ชูป้ายพร้อมกับบอกราคาประมูลอย่างไม่รีรอ“สิบสองล้าน” เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมา เป็นภาคินที่ประมูลแข่งกับเขาพศวัฒน์ชูป้ายพร้อมกั

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 66

    “ก็ฉันจะประมูลเป็นของขวัญให้ว่าที่ลูกสะใภ้ฉัน แกจะทำไม?” คุณวิภพยังคงพูดด้วยน้ำเสียงยียวนเหมือนเดิมพศวัฒน์ถอนหายใจกับคำพูดที่เอาแต่ใจของบิดา เขาถกเถียงเรื่องนี้กับบิดามาสักพักแล้ว และไม่มีทีท่าว่าชายชราผู้นี้จะยอมตัดใจโดยง่าย“อ้ายเป็นว่าที่ภรรยาผมครับ และจะเป็นแม่ของลูกผมด้วย เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ของผมเถอะครับ” ชายหนุ่มอธิบายเรื่องนี้กับบิดาเป็นรอบที่ร้อยตั้งแต่เจอกันในงานคุณวิภพกอดอกแล้วหันหน้ามองทางอื่น “ไม่รู้แหละ ยังไงฉันก็จะประมูลชุดเพชรเป็นของขวัญให้ว่าที่ลูกสะใภ้ของฉัน” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเอาแต่ใจ ไม่ว่ายังไงเรื่องนี้ก็ไม่ยอมเจ้าตัวดีของเขาเด็ดขาดชายหนุ่มถอนหายใจรอบที่ร้อย ถ้าบิดายืนกรานจะประมูลเพชรแข่งกับเขา ก็คงได้แต่ปล่อยเลยตามเลย ตอนนี้เขาคร้านจะโต้เถียงกับบิดาแล้ว คิดได้อย่างนั้นพศวัฒน์ก็เดินกลับเข้าไปข้างในงานทันที ไม่ได้สนใจชายสูงวัยที่ยืนหันหลังเพราะกำลังแง่งอนตนแม้แต่น้อยทางด้านลลิตาหญิงสาวจิบเครื่องดื่มที่พนักงานนำมาเสิร์ฟ ข้าง ๆ เธอยังคงมีเสียงนกเสียงกาพูดไม่หยุดหย่อน จนกระทั่ง“ป้าคิดว่าเขาไม่เหมาะสมกับหนูอ้ายเลยนะ ดำกับขาวยังไงก็รวมกันไม่ได้อย

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 65

    รถลีมูซีนหรูหราสีดำขับมาจอดยังหน้าประตูทางเข้าของงานประมูลเครื่องเพชร โดยมีพนักงานคอยต้อนรับและเปิดประตูให้กับคนที่มาร่วมงานในครั้งนี้ประตูทางด้านหลังคนขับทั้งสองฝั่งถูกเปิดโดยพนักงาน เผยให้เห็นคนที่นั่งอยู่ข้างใน ชายหนุ่มสูงสง่าสูงราวหนึ่งร้อยแปดสิบปลาย ๆ อยู่ในชุดสูทสีดำ ใบหน้าหล่อเหลาเหมือนลูกครึ่ง ดวงตาคมบ่งบอกถึงอำนาจมองไปรอบ ๆ บริเวณสถานที่จัดงาน พร้อมกับเดินไปยังอีกฝั่งฝ่ามือหนายื่นมือรอให้คนข้างในเอื้อมมากุมมือ หญิงสาวผมลอนยาวอยู่ในชุดราตรีเรียบหรูสีดำยาวทำให้ขับผิวขาวกระจ่างยิ่งกว่าเดิม ตามร่างกายไม่ว่าจะเป็นใบหูขาว ช่วงลำคอยาวระหง ข้อมือขาว หรือแม้แต่นิ้วนางข้างขวา ล้วนเต็มไปด้วยการสวมใส่เครื่องเพชรเม็ดงามสีเขียวมรกต เป็นของตกทอดสู่รุ่นต่อรุ่นของตระกูลพัฒน์ธนโกศล ซึ่งเป็นของที่คุณวิภพนำมาเป็นของหมั้นให้กับเธอทั้งสองคนเดินเข้าไปในงานท่ามกลางสายตาหลายต่อหลายคู่ที่จับจ้องมองดูหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่เดินควงแขนเข้ามาในงาน สาวสวยในชุดราตรีเรียบหรูพวกเขารู้จักเป็นอย่างดี เธอคือบุตรสาวเพียงคนเดียวของบริษัทส่งออกยักษ์ใหญ่ซีทีเอ็น ลลิตา โชติธานนท์แต่ผู้ชายข้างกายที่เธอควงแขนมาด้วยวันน

  • แฟนเก่าหลบไปเพราะสามีใหม่นั้นดีกว่า   บทที่ 64

    “เท่านิ้วก้อยไม่พอ เรื่องบนเตียงยังห่วย บางทีฉันก็แปลกใจนะคะ มีแค่นี้ยังอยากเจ้าชู้ หรือเป็นปม?” ลลิตาพูดจี้จุด พร้อมกับหมุนดูนิ้วก้อยไปมา เธอไม่ได้สนใจใบหน้าภาคินด้วยซ้ำว่ามีสีหน้ายังไง หญิงสาวยังคงพูดต่อ“แล้วถ้าเทียบกับบริกรกระจอก ๆ ที่คุณดูถูกละก็...” คราวนี้หญิงสาวเปลี่ยนมายกแขนตัวเองแล้วลูบไล้ช่วงแขนอย่างเย้ายวน"ถ้าจะเทียบให้เห็นภาพถึงความแตกต่าง คุณคือเสากั้นทางเดิน ส่วนสามีฉันคือเสาหลักกิโล พอจะนึกภาพออกไหมคะ?"ระหว่างที่เธอกำลังยียวนกวนประสาทภาคินอยู่นั้น ก็มีเสียงหัวเราะดังมาจากทางด้านหลัง ลลิตาหันหลังไปดูก็เห็นเป็นชายร่างสูงยืนกอดอกพิงประตูกำลังหัวเราะพวกเธออยู่ลลิตาเห็นอย่างนั้นก็รีบเดินเข้าไปหาพศวัฒน์ทันที ภาคินกำลังจะเดินตามไปทว่าถูก Guard ของคลับมายืนขวางทางเขาไว้เสียก่อน“พี่ไนต์มาแอบดูตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?” ท้ายเสียงมีความตื่นตระหนก เพราะเธอเผาขนเรื่องของเขาเยอะพอสมควร“มายืนดูได้สักพักแล้วครับ” ชายร่างสูงโน้มตัวลงใกล้ใบหน้าที่กำลังแดง พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงทะเล้น “ตั้งแต่ตอนที่อ้ายอวดสรรพคุณพี่ให้เขาฟัง...”พศวัฒน์ยิ้มให้คนกำลังหน้าแดงอย่างเอ็นดู เขาไม่คิดว่าคู่หมั้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status