เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 4 เห็นหน้าก็ใจอ่อน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-20 16:57:16“ทำไมนายไม่ลงไปเองวะทิน” อธิปัตย์บ่นกับทินภัทรเมื่อเขาบอกให้ตนเองลงไปบอกผู้หญิงที่อยู่ในร้านกาแฟว่าคนที่เธอต้องการนั้นทางบริษัทเขาไม่สามารถจัดหาให้ได้
“ก็ฉันไม่กล้าปฏิเสธลูกค้านี่หว่า ยังไงนายก็ช่วยหน่อยนะอธิป” ทินภัทรขอร้อง
“นายนี่นะ เปิดบริษัทให้เช่าแฟนแต่หน้าบางแบบนี้บริษัทจะไปรอดเหรอ” อธิปัตย์บ่นอย่างไม่จริงจังมากนัก
“รอดไม่รอดฉันก็เปิดได้มาเกือบสี่เดือนแล้วนะ” ทินภัทรเถียงกลับ
“ผู้หญิงที่จะให้ไปพูดด้วยเนี่ยหน้าตาเป็นยังไง”
“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันเธอไม่ได้ส่งรูปมา”
“นี่นายรับลูกค้าโดยไม่ดูหน้าเหรอ”
“ก็ใช่น่ะสิมีผู้หญิงที่ไหนอยากจะให้เห็นบ้างแหละ ว่าตัวเองหน้าตายังไงเกิดขี้ริ้วขี้เหร่ขึ้นมาแล้วลูกน้องฉันไม่รับงานล่ะ”
“แล้วกรณีนี้ลูกน้องของนายปฏิเสธงานหรือยังไงเธอถึงต้องหาคนใหม่”
“ไม่ใช่หรอกเป็นเธอที่ปฏิเสธน่ะ ก็อย่างว่าล่ะนะการจ้างแต่ละครั้งราคาก็ค่อนข้างสูงเธอก็จำเป็นจะต้องเลือกหน่อย”
“ฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมผู้หญิงจะต้องจ้างผู้ชายมาควงเป็นแฟนด้วยนะ ไม่มีก็บอกคนอื่นสิว่าไม่มี”
“เราไม่ใช่ผู้หญิงนะ เราไม่เข้าใจอารมณ์ของพวกเธอหรอกนะอธิป”
“ก็จริงนะผู้หญิงเป็นเพศที่เข้าใจยากที่สุด” อธิปัตย์เห็นด้วยกับความคิดของเพื่อนเพราะเขาเคยมีแฟนมาก่อนจึงรู้ดีว่าพวกเธอนั้นเข้าใจยากมากแค่ไหน
“ทีนี้นายก็ลงไปบอกเธอได้แล้วนะว่าทางบริษัทไม่สามารถหาคนที่เธอต้องการได้ให้”
“แล้วฉันจะไม่โดนเธอตบหน้าเอานะโทษฐานที่ไปปฏิเสธงานแบบนั้น” ชายหนุ่มเป็นกังวลเพราะเขาไม่เคยต้องทำเรื่องแบบนี้มาก่อน
“ไม่หรอกน่า” ทินภัทรเจ้าของบริษัทสานฝันรีบบอกกับเพื่อน
“แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงคนนั้นคือคนไหน”
“นายถือสัญญาของบริษัทไปสิ มันเป็นสีชมพูเด่นแบบนั้นเธอต้องเขามาทักทายนายแน่” เขาบอกอย่างมั่นใจ
“ถ้าเธอไม่เห็นฉันไม่รออยู่ตรงนั้นจนถึงเย็นเลยเหรอวะ”
“นายลงไปรอแค่ 15 นาทีถ้าผู้หญิงคนนั้นยังไม่ปรากฏตัว ฉันจะโทรบอกเธอเองว่านายมาแล้ว”
“แล้วทำไมนายไม่โทรไปตั้งแต่ตอนนี้ล่ะ” อธิปัตย์ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เพื่อนทำเลย
“เราต้องให้ความเป็นส่วนตัวกับเธอด้วยสิ เผื่อว่าเอต้องทำใจก่อนมาเจอกับนาย”
“อะไรของกันวะเนี่ย เหลือเชื่อเลยนี่ฉันกลับมาพักผ่อนแท้ๆ แต่กลับโดนใช้งานเยี่ยงทาส”
“ไม่ต้องมาพูดมากเลยนะอธิปฉันใช้งานในเยี่ยงทาสที่ไหน นี่ก็เพิ่งไปรับมาจากสนามบินแล้วเย็นนี้ก็ว่าจะพาไปเลี้ยงเหล้าอีก ช่วยเพื่อนแค่นี้อย่าทำเป็นบ่นไปเลย”
“เออช่วยก็ช่วย รอฉันตรงนี้นะไม่ใช่ขับรถชิ่งหนีไปไหนล่ะ ฉันไม่ค่อยคุ้นเส้นทางอยู่ด้วย”
“เออน่าฉันรอนายตรงนี้แหละ โทรศัพท์มือถือนายก็เอาลงไปด้วยสิ ถ้าฉันชิ่งหนีไหนก็โทรให้คนที่บ้านมารับไม่เห็นจะยากเลย”
“ไม่ล่ะ ฉันยังไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันกลับมา”
“อ้าวแล้วทีนี้จะไปพักที่ไหน”
“ก็คอนโดไงฉันให้คนทำความสะอาดไว้เรียบร้อยแล้ว”
“นายคิดเหรอว่าคนที่คอนโดจะไม่ปากโป้งไปบอกครอบครัวของนาย”
“ไม่หรอกน่าฉันกำชับไว้แล้วถ้าคนที่บ้านฉันรู้ฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุดเลย” อธิปัตย์พูดกับเพื่อนก่อนจะเปิดประตูรถแล้วลงไปยังร้านกาแฟข้างหน้า
เขายืนมองหน้าร้านอัญญาคาเฟ่แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน
ในเวลาบ่ายลูกค้าในร้านมีอยู่ประปรายเขาเลือกไปนั่งมุมในสุดแล้วเอาสัญญาวางบนโต๊ะให้มันเด่น ขณะนั้นพนักงานก็เข้ามาถาม
“คุณจะรับอะไรดีคะ”
“ขอเอสเย็นสองแก้วครับเอาแบบกลับบ้านนะ” เขาสั่งเพราะคิดว่าจะซื้อไปเผื่อทินภัทรที่รออยู่ในรถด้วย
พนักงานของร้านเหลือบไปเห็นกระดาษสีชมพูที่วางบนโต๊ะก็รีบเดินมาบอกอัญญารินทร์
“พี่อัญญาคะ ค่ะผู้ชายคนนั้นเขาถือสัญญาของบริษัทมาด้วยค่ะ กวางว่าเขาน่าจะเป็นคนที่บริษัทส่งมานะคะ”
“คนไหน”
“ก็คนนั้นไงคะ คนที่นั่งอยู่มุมในสุดเลย”
“ไม่น่าเชื่อเขาจะมารับงานนะ เขาดูดีมาก” อัญญารินทร์มองอย่างไม่เชื่อสายตาเท่าไหร่
“แต่เขาถือสัญญาสีชมพูมานะ พี่อัญญาลองไปคุยกับเขาสิเดี๋ยวกวางจะชงกาแฟให้เขาก่อน ถ้าพี่อัญญาได้ผู้ชายคนนี้มาควงเป็นแฟนรับรองว่าเพื่อนพี่อัญญาได้อิจฉากันทั้งงานแน่ๆ” กวางพูดทิ้งท้าย
“เอาละพี่จะลองไปคุยกับเขาก่อนนะ” หญิงสาวรู้สึกใจเต้นแรงมากขณะที่เดินเข้าไปหาชายหนุ่มตรงหน้า
“สวัสดีค่ะคุณมาจากบริษัทสานฝันใช่ไหมคะ” อัญญารินทร์ เอ่ยทักทายพร้อมกับรอยยิ้ม
อธิปัตย์ที่กำลังก้มหน้าอยู่ก็เงยหน้าขึ้นมาตามเสียงหวานเมื่อเห็นเธอยิ้มให้เขาก็ชะงักไปเล็กน้อย
ชายหนุ่มไม่คิดเลยว่าผู้หญิงที่มาจ้างบริษัทของทินภัทรนั้นไม่ใช่ขี้ริ้วขี้เหร่อย่างที่เขาจินตนาการถึงเลย หญิงสาวมีใบหน้าที่สวย ผิวเธอขาวอมชมพู ดวงตากลมโตนั้นดูท่าทางจริงใจและมีความหวังทำให้อธิปัตย์ไม่รู้จะปฏิเสธเธอยังไงดี
“สวัสดีครับ ผมมาจากบริษัทสานฝัน”
“ฉันชื่ออัญญาค่ะ คุณล่ะคะ”
“อธิปัตถ์ เรียกอธิปก็ได้”
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณอธิป คุณจะรับงานที่ฉันจ้างใช่ไหมคะ”
“เอ่อ....”
“คือฉันรู้ว่ามันค่อนข้างอึดอัดที่จะรับงานนี้ แต่ฉันจำเป็นจริงๆ นะคะถ้ายังไงคุณช่วยรับจ้างเป็นแฟนฉันหน่อยนะคะ ใช้เวลาทำงานไม่นานเลย” อัญญารินทร์อ้อนวอนเสียงหวานเพราะถ้าไปควงผู้ชายคนนี้ไปงานแต่งงานก็คงจะดีไม่น้อย
“เวลาไม่นานนี้ประมาณกี่ชั่วโมงครับ” อธิปัตย์ถามเพราะไม่รู้ข้อมูลการทำงานเท่าไหร่
“ก็น่าจะประมาณหกโมงไม่เกินเที่ยงคืนค่ะ ค่าใช้จ่ายก็ตามที่ฉันตกลงกับบริษัทไว้แล้วตกลงคุณจะรับงานไหม” อัญญารินทร์ถามย้ำอีกครั้งสายตาของหญิงสาวเต็มไปด้วยความหวัง
“ถ้าหากผมปฏิเสธงานนี้ล่ะครับคุณจะทำยังไง” ชายหนุ่มถามออกไปเพราะอยากรู้ว่าหญิงสาวจะทำยังไงต่อ
“ถ้าคุณปฏิเสธฉันก็คงไปหาเจ้าอื่นค่ะ” หญิงสาวพูดด้วยความรู้สึกผิดหวังเธออยากให้เขารับงานนี้เพราะเขาเป็นผู้ชายที่ดูดีทุกกระเบียดนิ้วถ้าเพื่อนๆ เห็นคงจะต้องอิจฉากันแน่ๆ
“ตกลงผมจะรับงานของคุณก็ได้”
“ถ้างั้นเราเซ็นสัญญากันเลยได้ไหม” หญิงสาวดีใจมากที่เขาตอบตกลงและเธอก็อยากจะรีบทำสัญญาเพราะกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจ
“ผมว่าเอาไว้วันหลังดีกว่าพอดีในสัญญามันเขียนชื่อผมผิดนะเดี๋ยวผมจะมาพรุ่งนี้ใหม่อีกครั้ง” อธิปัตย์หยิบสัญญาบนโต๊ะมาถือไว้เพราะกลัวหญิงสาวจะเห็นว่าบนนั้นไม่มีชื่อใครอยู่เลย
“ก็ได้ค่ะถ้ายังไงพรุ่งนี้คุณมาช่วงเย็นได้ไหมเรา อาจจะต้องทำความรู้จักกันนิดหน่อยร้านฉันปิดประมาณ 5 โมงเย็นค่ะ คุณมาสักห้าโมงครึ่งก็ได้นะคะ ฉันอยากคุยกับคุณตอนที่ไม่มีลูกค้าคนอื่นอยู่ในร้าน”
“ได้สิถ้างั้นพรุ่งนี้ตอนเย็นผมจะมานะ”
“ค่ะ กาแฟสองแก้วนี้ถือว่าฉันเลี้ยงคุณก็แล้วกันนะคะ” อัญญารินทร์รับกาแฟมาจากมือของกวางแล้วส่งให้ชายหนุ่มตรงหน้า
“ขอบคุณมากครับ”
บทล่าสุด
แฟนเช่าของฉันเป็นท่านรอง ตอนที่ 36 ตอนจบ
วันนี้อธิปัตย์มีประชุมตลอดบ่ายพอเลิกงานเขาก็รีบขับรถมาที่ร้านอัญญาคาเฟ่ทันทีแต่พอมาถึงร้านก็ปิดแล้วชายหนุ่มเห็นรถยังจอดอยู่เขาโทรหาคนรักแต่อัญญารินทร์ก็ไม่ยอมรับสายเขารู้สึกร้อนใจจึงขับรถไปที่บ้านของเธอกดออดอยู่นานก็ไม่มีคนเปิดชายหนุ่มร้อนใจมากยิ่งขึ้น เขาโทรศัพท์ไปถามสิรดาเพื่อนสนิทของเธอแต่สิรดาก็บอกว่าวันนี้ยังไม่ได้คุยกับอัญญารินทร์เลยอธิปัตย์ไม่รู้จะไปตามที่ไหนพอดีนึกได้ว่ามีเบอร์โทรของกวางเด็กในร้านอยู่จึงรีบต่อสายหาเธอทันที“สวัสดีค่ะพี่อธิปมีอะไรหรือเปล่า”“พี่ไปหาอัญญาที่ร้านไม่เจอไปที่บ้านก็ไม่เจอแต่รถเธอยังจอดอยู่หน้าร้าน กวางรู้ไหมว่าพี่อัญญาไปไหนหรือเธอไม่สบายหรือเปล่า” อธิปัตย์ถามอย่างรวดเร็วด้วยความเป็นห่วง“อ้าวพี่อัญญาไม่ได้บอกพี่หรอกเหรอคะ”“บอกอะไรเหรอกวาง”“ก็วันนี้แม่ของพี่อธิปัตย์มาที่ร้านมานั่งคุยกับอะไรกับพี่อัญญาก็ไม่รู้สีหน้าเครียดเชียว กวางได้ยินแค่แฟนจากนั้นพี่อัญญาก็บอกให้หนูสองคนปิดร้านกันเอง พี่อัญญาเธอก็ออกไปพร้อมกับแม่พี่เลยค่ะ”“แน่ใจนะกวางว่าได้ยินคำว่าแฟนเช่าจริงๆ”“แน่ใจค่ะกวางได้ยิน แต่ก็ไม่รู้รายละเอียด เท่าที่ดูเหมือนพี่อัญญาจะรู้สึกผิดอะไรสัก
แฟนเช่าของฉันเป็นท่านรอง ตอนที่ 35 อย่าโกหกแม่อีก
หลังจากทานอาหารค่ำแล้วคุณทิพย์สุดาก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้กับคุณสมภพผู้เป็นสามีฟัง“คุณคิดว่าลูกชายเรากำลังตบตาเราอยู่หรือเปล่าคะคุณภพ”คุณทิพย์สุดาถอนหายใจอย่างหนักเธอรู้สึกเครียดกับสิ่งที่ตัวเองได้รับรู้มาในวันนี้“เท่าที่ผมสังเกตดูนะคุณทิพย์ เด็กสองคนนั่นเขาดูรักกันจริงๆ นะ” แม้ว่าจะเจอแค่เพียงครั้งเดียวเขาก็พอมองลูกชายตนเองออกเพราะอธิปัตย์ดูจริงจังกับความรักครั้งนี้มาก“ใช่ค่ะ ทิพย์ก็คิดว่าสองคนนั้นดูรักกันจริงๆ นะคะ และก็ไม่น่าจะใช่เรื่องตบตาหรือเป็นการจ้างใครมาหลอก แต่จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้มันก็เริ่มจากหนูอัญญาเป็นคนจ้าอธิปก่อน ฉันก็เลยไม่แน่ใจว่าที่เธอทำอยู่ตอนนี้ยังอยู่ในเงื่อนไขสัญญาจ้างที่ทินภัทรไม่รู้หรือเปล่า”“ผมว่าเรื่องนี้คุณต้องคุยกับลูกตรงๆ นะลองถามเขาดูว่าเรื่อง มันเป็นยังไงกันแน่ หนูอัญญาเธอเป็นคนน่ารักมากนะและลูกชายของเราก็ดูเหมือนจะรักเธอมากเหมือนกัน ถ้าไม่อย่างนั้นคงไม่ลงหลักปักฐานอยู่ที่เมืองไทยหรอก ก่อนหน้านี้นายอธิปไม่เคยคิดจะเข้ามาช่วยงานที่บริษัทหรือใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองไทยเลยถ้าไม่ใช่เพราะหนูอัญญาก็คงไม่ทำแบบนั้น”“ฉันก็คิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกันค่ะ แต่มันก็ยัง
แฟนเช่าของฉันเป็นท่านรอง ตอนที่ 34 ลูกชายกลายเป็นแฟนเช่า
คุณทิพย์สุดาเห็นท่าทางของทินภัทรแปลกไปตอนที่พูดถึงอัญญารินทร์ เธอรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลบางอย่างเพราะปกติแล้วทินภัทรจะไม่หลบสายตาเวลาพูดคุยกับเธอเหมือนกับวันนี้หลังจากคุยธุระกับมารดาของชายหนุ่มแล้วคุณทิพย์สุดาก็ออกมาจากบ้านหลังใหญ่ระหว่างทางก็โทรศัพท์ไปหาเลขาของลูกชาย“สวัสดีค่ะ”“สวัสดีจ้ะนี่ฉันเองนะ เจี๊ยบ”“สวัสดีค่ะคุณทิพย์สุดามีอะไรให้เจี๊ยบรับใช้คะ” เลขาของอธิปัตย์จำเสียงของคุณทิพย์สุดาได้เพราะท่านมักจะแวะไปที่บริษัทอยู่บ่อยครั้ง“ฉันมีเรื่องจะรบกวนหน่อยน่ะว่างอยู่หรือเปล่า”“ว่างค่ะ คุณทิพย์สุดาจะให้เจี๊ยบช่วยอะไรบอกมาได้เลยนะคะ”“เธอช่วยหาเบอร์โทรศัพท์เพื่อนของอธิปัตย์ให้ฉันหน่อยได้ไหม”“ได้ค่ะ”“เพื่อนคนไหนคะ”“เพื่อนที่ชื่อทินภัทร แล้วช่วยดูด้วยว่าบริษัทของเขาอยู่ที่ไหนพอดีฉันมีธุระจะออกไปเจอเขานิดหน่อยนะ แต่ลืมว่าบริษัทตั้งอยู่ตรงไหน”“ได้ค่ะรอสักครู่นะคะ”คุณทิพย์สุดาถือสายไม่นานเลขาของคนลูกชายก็กลับมาพร้อมกับเบอร์โทรศัพท์และที่ตั้งของบริษัทให้กับคุณทิพย์สุดา“ขอบใจมากน้า เรื่องนี้ไม่ต้องบอกอธิปัตย์ล่ะว่าฉันโทรมาถาม”“ได้ค่ะ คุณทิพย์สุดามีอะไรจะถามเจี๊ยบอีกหรือเปล่าคะ”
แฟนเช่าของฉันเป็นท่านรอง ตอนที่ 33 คนอวดว่าที่ลูกสะใภ้
บ่ายวันจันทร์บรรยากาศแสนอบอ้าวลูกค้าในร้านอัญญาคาเฟ่มีอยู่แค่สองโต๊ะ เพราะส่วนใหญ่อากาศแบบนี้ลูกค้าจะเลือกใช้บริการเดลิเวอรี่มากกว่า อัญญารินทร์กับลูกน้องกำลังช่วยกันจัดเลี้ยงขนมทึ่งซึ่งเพิ่งอบเสร็จใหม่ๆ เพื่อรอรับลูกค้าสำหรับช่วงเย็น ลูกค้าบางส่วนก็โทรมาจองขนมไว้“ขนมสามกล่องนั่นของใครคะพี่อัญญา” กวางถามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเป็นคนจัดเรียงไว้เองตั้งแต่เมื่อช่วงเที่ยง“นั่นคุณอธิปโทรมาสั่งไว้น่ะเห็นว่าจะให้คนมาเอา”“แล้วเราต้องคิดเงินไหมคะ”“กวางคิดว่ายังไงดีล่ะ”“อย่างคุณอธิปัตย์ไม่ยอมรับขนมของพี่อัญญาไปฟรีๆ แน่ใช่ไหมล่ะ”“มันก็จริงอย่างที่กวางพูดนั่นแหละเขาโอนเงินมาให้แล้วมากกว่าค่าขนมที่ซื้ออีก เอาไว้พี่จะให้เป็นโบนัสสิ้นเดือนของกวางกับน้ำหวานก็แล้วกันนะ”“พี่อัญญาทั้งสวยทั้งใจดีแบบนี้กวางกับน้ำหวานรักตายเลยค่ะ พี่สัญญากับกวางได้ไหมว่าจะไม่ไล่กว้างกับน้ำหวานออก”“ลองบอกเหตุผลมาสักข้อสิว่าทำไมพี่ถึงจะต้องไล่เราสองคนออก”“ก็ถ้ากวางกับน้ำหวานขี้เกียจ”“แต่เท่าที่พี่ดูไม่มีใครขี้เกียจเลยนะทั้งสองคน เพราะฉะนั้นพี่ไม่มีทางไล่ออกจ้ะ”“แล้วถ้ากวางกับน้ำหวานขโมยเงินในร้านล่ะคะพี่อัญญา”“ถ้าเป็
แฟนเช่าของฉันเป็นท่านรอง ตอนที่ 32 จองไว้ก่อน
อัญญารินทร์ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของอธิปัตย์ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านเข้ามาจากกายของเขาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและมีความสุขอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมสันที่กำลังหลับใหลอย่างสงบ แสงแดดอ่อนๆ ต้องใบหน้าของเขา ทำให้เธอเห็นรายละเอียดของดวงตา จมูกโด่ง และริมฝีปากหยักได้อย่างชัดเจน หัวใจรู้สึกว่ามันได้เติมเต็มด้วยความรักของเขา เธอใช้ปลายนิ้วไล้ไปตามโครงหน้าของเขาเบาๆอธิปัตย์รู้สึกถึงสัมผัสแผ่วเบาที่ใบหน้า จึงลืมตาขึ้นช้าๆ เมื่อเห็นใบหน้าหวานของอัญญารินทร์อยู่ใกล้ๆ เขาก็ส่งยิ้มอ่อนโยนให้“อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก”“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” อัญญารินทร์ตอบพร้อมรอยยิ้มสดใส“ตื่นนานแล้วเหรอครับ” เขากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น“เพิ่งตื่นค่ะ”“วันนี้วันหยุดเรานอนอยู่แบบนี้นานๆ ได้ไหม”“ตกลงวันนี้จะไม่ไปทำงานจริงๆ เหรอคะ”“ไม่ล่ะ วันนี้อยากอยู่กับอัญญามากกว่า”“ตามใจเถอะค่ะ อัญญาห้ามคุณก็คงไม่ฟัง ตอนนี้หิวหรือยังล่ะคะ เดี๋ยวอัญญาไปทำอะไรให้กินนะ”“หิวครับ เมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะเลยเดี๋ยวเราช่วยกันทำนะ แต่อัญญาช่วยอะไรผมก่อนได้ไหมล่ะ”“ช่วยอะไรคะ”“ชุดผมอยู่ในรถน่ะ อัญญาช่วยไปเอากระเป๋าที่เบาะหลังกับชุ
แฟนเช่าของฉันเป็นท่านรอง ตอนที่ 31 ชอบที่อยู่ในตัวคุณ nc
“อัญญาจ๋า พร้อมแล้วใช่ไหม ผมขอเข้าไปนะ”“อธิปขา....เบาๆ นะคะ อัญญากลัวเจ็บ”เสียงหวานร้องขอเพราะจำได้ดีว่าครั้งแรกนั้นมันเจ็บมากแค่ไหน“ผมรู้ผมจะพยายามนะที่รัก”อธิปัตย์ไม่รู้ว่าตนเองจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่าเพราะรู้ว่าเวลาที่ท่อนเอ็นร้อนเข้าไปอยู่ในร่องสวาทของเธอแล้วเขาจะควบคุมตัวเองได้มากแค่ไหนชายหนุ่มจูบลงมาอย่างเร่าร้อน มือใหญ่จับท่อนเอ็นร้อนลากขึ้นลงกลางกลีบก่อนจะค่อยๆ กดส่วนปลายเข้าหาร่องรักทีละนิดอัญญารินทร์กัดฟันแน่นข่มความเจ็บเอาไว้เพราะรู้ว่ามันจะเจ็บเพียงครู่แต่หลังจากนั้นเธอก็จะพบแต่ความสุข“อื้ม....ของอัญญาแน่นเหลือเกิน อ่า....”อธิปัตย์รู้สึกถึงความคับแน่น เขาพยายามเคลื่อนตัวตนเข้าไปอย่างช้าๆ อย่างยากลำบาก ช่องทางรักของหญิงสาวนั้นมันคบแน่นและตอดรัดท่อนเอ็นจนแทบจะระเบิด เขาชอบที่ได้เข้าไปอยู่ในตัวเธอมันทั้งอุ่นร้อนและนุ่มแน่นแบบที่เขาไม่เคยเจอมาก่อน“ดีขึ้นไหม ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า” เขานิ่งอยู่ในนั้นนานแล้วและคงอยู่นิ่งต่อไปไม่ได้เมื่อความคับแน่นมาพร้อมกับแรงตอดรัด“อธิป....อัญญาไม่เป็นไรค่ะ”เธอรู้ว่าชายหนุ่มกำลังทรมานและเธอเองก็เสียวจนเกินจะทน อธิปัตย์เริ่มขยับสะโพกเ
บางทีคุณอาจจะชอบ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์69.2K viewsรักร้ายพี่ชายข้างบ้าน
ดอกอ้อลู่ลม23.6K viewsรักร้ายจอมทระนง
หิมะที่ปลิดปลิว200.8K viewsคลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn30.0K viewsกับดักรักCEOสายหื่น
จินต์พิชา3.2K viewsสะใภ้ขัดดอก
กนกรส มาศอุไร ชินกี 1.3K viewsCEOทวงแค้น
จินต์พิชา725 viewsสวาทหวาน
ซินเหมย / ณศิกมล197 views
