Share

บทที่ 242

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
เหลียนซวงมิรู้ว่า นางควรจักรายงานเรื่องที่ฮองเฮาฟื้นขึ้นมาแล้วดีหรือไม่

นับว่าโชคดีที่ คนภายในฉากกั้นด้านในเอ่ยขึ้นมาพอดี “ฝ่าบาทเพคะ... หม่อมฉันเพิ่งฟื้นเพคะ”

หลังจากที่เซียวอวี้ได้ยินเสียงนั้น เขาก็ยกมือขึ้นแหวกม่านฉากกั้นขึ้นมา

เรียวนิ้วที่จับม่านนั้น ทำให้เกิดรอยยับอย่างชัดเจน

ดวงตาทั้งคู่พลันสบตากัน เมื่อเห็นสตรีที่อ่อนแออยู่ตรงหน้านั้น นิ้วมือจึงเผลอลงแรงเข้าไปอีก

“พักผ่อนเสีย”

นอกจากน้ำเสียงเย็นชาที่เอ่ยออกมาด้วยความเป็นห่วงนั้น เขาหาได้มีคำพูดอื่นไม่

เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงทำลายสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจนี้ พร้อมทั้งพยายามที่จะลุกขึ้นมานั่ง

เซียวอวี้ขมวดคิ้วเป็นปมเล็กน้อย ก่อนจะก้าวไปข้างหน้า ทั้งยังยื่นมือเข้ามาช่วยประคองที่เอวของนางอีก

เซียวอวี้จึงมิรู้ว่าตนเองเผลอไปสัมผัสโดนแผลเก่าของนางเข้าแล้ว

เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงสูดลมหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ พร้อมหยุดอยู่ที่เดิม

เซียวอวี้ที่สังเกตเห็นท่าทีผิดปกติของนางนั้น จึงเอ่ยถามออกมา “เป็นอะไรไป?”

ท่าทีของเซียวอวี้ที่มีต่อนาง มิค่อยมีความอดทนเท่าใดเช่นตอนนี้นัก

“ไม่มีอันใดเพคะ” เฟิ่งจิ่วเหยียนส่ายหัวไปมาเบา ๆ ภายในใจได้แต่ลอบกลอกตามอง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (5)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
หนิงเฟยโง่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้วยังอวดฉลาด
goodnovel comment avatar
พัดชา เกรียงศรี
สนุกมากเลย
goodnovel comment avatar
Jum
กี่ตอนจบ ยังอัพเดทอยู่ไม่
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1438

    นี่เป็นการหายตัวไปครั้งที่สองของเซียวอวี้เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่อาจนิ่งเฉยได้ทว่า หยิ่นเอ้อร์กล่าวอีกว่า“เฉินจี๋และพวกองครักษ์อื่น ๆ คุ้มกันฝ่าบาทอยู่ น่าจะยังไม่ไปไหนไกล ฮองเฮา ข้าคิดจะออกไปตามหา ขอให้พวกท่านอยู่รอที่หอเทียนเซียง บางทีเฉินจี๋อาจจะพาฝ่าบาทกลับมารวมตัวที่นี่!”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้า“ได้”นางยังต้องเตรียมการ พาหยวนตั๋วออกไปนอกเมืองหลังจากตระกูลหยวนรู้ว่าหยวนตั๋วหายตัวไป จะต้องตรวจค้นประตูเมืองอย่างเข้มงวดเป็นแน่นางต้องวางแผนอย่างรอบคอบในตอนนี้ อู๋ไป๋ได้เอ่ยเสนอ“ฮองเฮา เลี่ยอู๋ซินอยู่ที่แคว้นตงซานมิใช่หรือ? พวกเราตามตัวเขามาสอบสวนหยวนตั๋วก็ได้“เขาจะต้องสามารถสอบสวนคำตอบออกมาได้ อย่างรวดเร็วเป็นแน่!”เหตุผลที่เฟิ่งจิ่วเหยียนอยากพาตัวหยวนตั๋วไปด้วย ก็เพราะกลัวว่าการสอบสวนจะไม่เร็วถึงเพียงนั้นเพราะถึงอย่างไรหยวนตั๋วผู้นี้ก็เป็นพวกปากแข็งนางกังวลว่าจะเสียเวลาอยู่ในแคว้นตงซานนานเกินไป ประการแรกอาจถูกคนของตระกูลหยวนตามหาเจอ ประการที่สองพิษในร่างกายของเซียวอวี้ไม่อาจจะรอไหวตอนนี้เอ่ยถึงเลี่ยอู๋ซิน ก็เป็นหนทางหนึ่งได้เป็นเวลานานที่ไม่ได้ข่าวคราวของเลี่ยอู

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1437

    เฟิ่งจิ่วเหยียนต่อสู้กับเซียวเหิงมาแล้วสองชั่วยามก่อนหน้านี้ทั้งสองยังสูสีกันแต่ตอนนี้ ที่นี่คือเรือนตะวันตกซึ่งเต็มไปด้วยกลไกซับซ้อน ไหนจะพื้นที่คับแคบอีก นางจึงเสียเปรียบอยู่ไม่น้อยสีหน้าของเซียวเหิงมืดครึ้ม“ช่างไม่เจียมตัวจริง ๆ!”เขาชักดาบเข้าปะทะอู๋ไป๋และเหล่าองครักษ์ก็ตามเฟิ่งจิ่วเหยียนบุกไปข้างหน้าทันทีระเบียงแคบ ๆ แออัดไปด้วยผู้คนระหว่างนั้น มีคนถูกผลักตกจากระเบียงทันใดนั้นกลไกไหมพันเส้นก็รัดร่างของคนผู้นั้นเพียงชั่วครู่ คนผู้นั้นก็ถูกเส้นไหมบดขยี้จนตาย เนื้อหนังถูกฉีกกระชากออกทั้งเป็น เหลือทิ้งไว้เพียงโครงกระดูกเมื่อได้เห็นกับตา จึงรู้ว่ากลไกไหมพันเส้นนี้น่ากลัวเพียงใดอู๋ไป๋รู้สึกเย็นวาบไปทั้งสันหลังเขาจะตกลงไปนอกระเบียงไม่ได้เด็ดขาด!แม้เพียงแค่ยื่นมือออกไป ก็จะถูกกลไกไหมพันเส้นตัดขาดน่ากลัวเกินไปแล้ว!กระบวนท่าของเฟิ่งจิ่วเหยียน ส่วนใหญ่เน้นที่ความเร็วนางต่อสู้กับเซียวเหิงได้สูสีจึงคาดเดาได้ว่า หากเขาหนุ่มกว่านี้สักยี่สิบปี นางอาจจะสู้เขาไม่ได้แต่เฟิ่งจิ่วเหยียนนั้น ขึ้นชื่อว่าเจอคนแกร่งก็ยิ่งแกร่งกว่าในสายตาของนางมีเพียงเซียวเหิงเป็นคู่ต

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1436

    เซียวเหิงยืนอยู่ใต้ชายคา แม้อายุใกล้จะห้าสิบแล้ว แต่หลังยังคงเหยียดตรงเขามองเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างเย็นชา แล้วจู่ ๆ ก็พุ่งเข้าโจมตีนางด้วยตนเองเฟิ่งจิ่วเหยียนก็เข้าปะทะทันทีในขณะเดียวกัน องครักษ์ที่มากับนางก็รับหน้าที่สกัดกั้นองครักษ์ของจวนตระกูลหยวน เพื่อไม่ให้พวกเขาไล่ตามเสียวอู่ทันตอนนี้ เสียวอู่วิ่งออกจากจวนตระกูลหยวนไปแล้วเขาแบกชายร่างใหญ่ไว้บนหลัง กลับไม่เหน็ดเหนื่อยเลยตอนที่อาจารย์สอนวิชาให้พวกเขา ต้องแบกหินเต็มตะกร้าวิ่งขึ้นเขา ซึ่งเหนื่อยกว่านี้มากเขาจำทิศทางของหอเทียนเซียงได้ จึงวิ่งไปทางนั้นไม่รู้ว่าวิ่งไปนานเท่าไหร่ ในที่สุดเขาก็เห็นหอเทียนเซียง!เสียวอู่จำคำกำชับของศิษย์พี่สะใภ้ได้แม่นยำ เขาเข้าทางประตูข้างของหอเทียนเซียง แล้วปีนเข้าไปในห้องทางตะวันออกสุดของชั้นสองเมื่อผลักประตูเข้าไป ข้างในก็มีคนรอรับอยู่แล้วเสียวอู่หอบหายใจทันใดนั้น เหมือนมีอะไรบางอย่างขาดผึงในหัวไม่ใช่แล้ว!ศิษย์พี่สะใภ้ไม่หนีออกมาก่อน หรือว่านางรู้ว่าตัวเองถูกพบตัวแล้ว?เพราะฟังจากน้ำเสียงของเซียวเหิงแล้ว เหมือนกับว่าเขารอมานานแล้ว...เสียวอู่ร้อนใจจนเหงื่อกาฬไหลท่วมตัวแต่เขา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1435

    นักฆ่าลอบเข้าโรงพักแรม ค้นหาอยู่พักใหญ่แต่ก็ไม่พบฮ่องเต้ฉีพวกเขามองหน้ากันหนึ่งในนั้นพูดขึ้น “ไปหาตัวเขาที่อื่น!”ข้อมูลไม่มีทางผิดพลาดฮ่องเต้ฉีต้องอยู่ในโรงพักแรมแห่งนี้แน่นอน!ทันใดนั้น ตาข่ายผืนใหญ่ก็ตกลงมาจากฟ้านักฆ่าหลายคนถูกตาข่ายคลุมไว้จากนั้น หยิ่นเอ้อร์ก็นำคนพุ่งลงมาตอนที่นักฆ่ากลุ่มนี้บุกเข้ามาในโรงพักแรม หยิ่นเอ้อร์ก็พบแล้วเขาให้เฉินจี๋คุ้มครองฮ่องเต้หลบหนีไปทันทีตอนนี้ เขาเพียงแค่ต้องถ่วงเวลานักฆ่าพวกนี้ไว้ เพื่อให้ฝ่าบาทหนีไปได้ไกลขึ้นหยิ่นเอ้อร์ในฐานะหัวหน้าองครักษ์ลับ วรยุทธ์ย่อมไม่ธรรมดาเขาชักดาบยาวออกมา แววตาเปล่งประกายคมกริบนักฆ่าพวกนี้ ต้องตายทั้งหมด!แต่ต้องเหลือไว้สักคนเพื่อเค้นถามว่าใครเป็นผู้บงการจากนั้น การต่อสู้ฆ่าฟันในโรงพักแรมก็บังเกิดอีกครั้งอีกด้านหนึ่งเซียวอวี้ถูกเฉินจี๋พาขึ้นรถม้าตอนนี้เขาถูกพิษมนุษย์โอสถ อาจจะคลุ้มคลั่งได้ทุกเมื่อ จึงไม่เหมาะที่จะขี่ม้าเฉินจี๋บังคับรถม้า ฝุ่นตลบอบอวลแล้วจากไปมีนักฆ่าคนหนึ่งเห็นรถม้าเข้า จึงตะโกนลั่น“พวกมันหนีไปทางรถม้าแล้ว! รีบตามไป!”ดังนั้น เหล่านักฆ่าจึงแบ่งเป็นสองทาง กลุ่มหนึ่ง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1434

    ท่านผู้เฒ่าหยวนพาเสียวอู่ขึ้นไปยังหอสูงหอแห่งนั้นเคยเป็นห้องนอนของหยวนซี บุตรสาวคนโตของเขามาก่อนข้างในเต็มไปด้วยของใช้เก่า ๆ ของนางเมื่อเสียวอู่มาถึงที่นี่ ความรู้สึกใกล้ชิดก็ผุดขึ้นในใจตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจว่าหยวนเฟยเป็นแม่แท้ ๆ ของเขาหรือไม่แต่ลึก ๆ ในใจ เขาก็หวังว่ามันจะเป็นความจริงท่านผู้เฒ่าหยวนหันหลังให้เขาแล้วพูดว่า“ของที่นี่เป็นของแม่เจ้าทั้งนั้น เลือกได้ตามใจชอบ”เสียวอู่มองเขาอย่างประหลาดใจ แล้วถามทีเล่นทีจริงว่า“ถ้าข้าจะเอาไปทั้งหมดเลย จะได้หรือไม่ขอรับ?”ท่านผู้เฒ่ายังคงนิ่งเงียบหลังจากนั้น เสียวอู่ก็เลือกหวีหนึ่งอันและปิ่นปักผมหนึ่งอันเขาคิดไว้แล้วว่าหวีใช้ประโยชน์ได้ ส่วนปิ่นก็เอาไว้มอบให้ภรรยาในอนาคตของเขา เพื่อสืบทอดกันไปรุ่นสู่รุ่นท่านผู้เฒ่าหยวนเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด“แค่สองอย่างนี้พอแล้วรึ?”“เอาไปอีกสิ พรุ่งนี้พวกเราจะไปที่จวงจื่อกันแล้ว ต่อไปจะไม่ได้กลับมาอีก”เสียวอู่ตอบกลับตามสัญชาตญาณ “ข้าไม่ไปจวงจื่อนั่นหรอก!”ท่านผู้เฒ่าหยวนถลึงตาใส่“เจ้าไม่ไป ก็รอให้พวกเขาฆ่าตายอยู่ที่นี่เถอะ!”เสียวอู่ซ่อนของไว้ในอกเสื้อ พลางบ่นพึมพำ“ข้าบอ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1433

    ณ โถงด้านหน้าเรือนหลักหยวนสุยผู้มีสีหน้าเคร่งขรึมและจริงจังเขามองไปยังบิดาที่นั่งอยู่บนที่ประธาน เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า“ท่านพ่อ หากท่านยังดึงดันจะเก็บเด็กคนนั้นไว้ ก็อย่าหาว่าข้าผู้เป็นลูกอกตัญญู จำต้องส่งทั้งท่านและเด็กนั่นออกไป“ท่านเองก็น่าจะทราบดีว่าเรื่องนี้ร้ายแรงเพียงใด“เด็กนั่นไม่เพียงแต่เป็นลูกของพี่ใหญ่ แต่ยังเป็นสายเลือดของราชวงศ์หลานฉี”“หากฝ่าบาททรงทราบเรื่องนี้ จะทรงคิดกับตระกูลหยวนของเราเช่นไร?”ฮูหยินนั่วเอ่ยเสริมขึ้นมาทันที“นั่นสิท่านพ่อ น้องสามพูดมีเหตุผล“ท่านก็ต้องคิดถึงพวกเราลูก ๆ หลาน ๆ บ้างสิเจ้าคะ?“ไม่ต้องพูดถึงตั๋วเอ๋อร์ของข้า อาจั้นเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ เป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาท หากเรื่องนี้ทำให้เขาต้องโดนปลดจากตำแหน่ง เขาจะต้องเกลียดท่านจนวันตายเป็นแน่”ท่านผู้เฒ่าหยวนนิ่งเงียบไปนานใบหน้าของเขาเคร่งขรึม ขณะมองดูลูกชายและลูกสะใภ้ด้วยแววตาเย็นชาหยวนสุยลุกขึ้นยืน“ท่านพ่อ สิ่งที่ควรพูด ข้าก็ได้พูดไปหมดแล้ว“ขอให้ท่านรีบตัดสินใจ“และขอให้ท่านเห็นแก่ตระกูลเป็นสำคัญ“เด็กคนนั้น ไม่ควรมาที่แคว้นตงซาน และยิ่งไม่ควรกลับมาที่ตระกูลหยวนของเรา!”

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status