تسجيل الدخولمشاركة
บทที่ 436
أحدث فصل
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1725
หลังจากรู้ว่าตนเองถูกหลอก หยวนซีก็หนีไปจากเซียวเฉิงนางไม่อยากพัวพันกับความขัดแย้งระหว่างสองแคว้นและนางก็ไม่อยากรู้ว่า เซียวเฉิงจะตามหานางหรือไม่ จะเสียใจที่หลอกนางหรือไม่รอจนนางสืบพบความลับของกระบี่ชื่อหยวนได้แล้ว นางก็จะกลับแคว้นตงซาน และจะไม่พบเขาอีกทว่า ก็มีเรื่องหนึ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นสองเดือนหลังจากที่นางหนีจากเซียวเฉิง นางพบว่าตัวเองตั้งครรภ์ตอนแรกนางคิดจะกำจัดเด็กคนนั้นแต่เด็กคนนั้นทรหดอดทนเหลือเกิน ไม่ยอมหลุดออกมาสุดท้ายนางยังคงต้องเก็บเด็กคนนั้นไว้ และให้กำเนิดเขา ความเจ็บปวดจากการคลอด ทำให้นางคิดแต่จะตายเท่านั้นแต่แวบแรกที่เห็นเด็กคนนั้น นางก็สามารถมีชีวิตขึ้นมาได้อีกครั้งตัวเล็ก ๆ แต่ร้องไห้เสียงดังเช่นนี้ ราวกับว่าทั้งใต้หล้าทำผิดต่อเขานางยิ้ม และตั้งชื่อให้เขาว่า “อวี้”อวี้ หมายถึงส่องแสงเด็กคนนี้ เปรียบเหมือนเป็นลำแสงที่ส่องผ่านเมฆหมอกแห่งความตาย มอบความหวังครั้งใหม่ให้กับนางผู้เป็นแม่เนื่องจากนางมีเงินใช้จ่ายเดินทางไม่มากนัก ไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงดูลูก หลังจากเลี้ยงเขาได้สามเดือน จึงทำได้เพียงส่งลูกให้กับเซียวเฉิงใจของคนที่เป็นพ่อแม่ ต่าง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1724
หยวนซีไม่เคยลืมเด็กคนนั้นที่ภูเขาเทียนเหมินเช่นเดียวกับที่นางไม่เคยลืมบุตรชายคนแรกของตนเอง และไม่เคยลืม คนในครอบครัวของนางที่แคว้นตงซานนางออกจากแคว้นตงซาน เมื่อตอนอายุสิบห้าปีในเวลานั้นมหาเสนาบดีเหิงได้เสนอ “แผนกลยุทธ์สาวงาม” แล้วฮ่องเต้ทรงเห็นชอบ จึงส่งนางไปยังแคว้นหนานฉีท่านพ่อไม่อยากให้นางไปแต่นางรู้ดีว่า ไม่ช้าก็เร็วนางก็ต้องออกจากเรือน แน่นอนว่าไม่ใช่เพื่อฆ่าคนผู้นี้ หรือทำร้ายคนผู้นั้น แต่นางทำเพื่อค้นหาความลับของตระกูลตระกูลหยวนมีกระบี่เล่มหนึ่งที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษนางชื่นชอบการฝึกใช้อาวุธมาตั้งแต่เด็ก โดยเฉพาะชื่นชอบทักษะการหลอมกระบี่กระบี่ในเรือน นางก็ตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นกระบี่เล่มนั้นราวกับมีพลังลึกลับบางอย่าง ที่บอกเล่าเรื่องราวเมื่อหลายร้อยปีก่อนเพื่อจะค้นหาที่มาของมันให้ชัดเจน นางได้อ่านตำรามากมาย และสอบถามช่างอาวุโสด้านการทำกระบี่หลายคนในที่สุดนางก็แน่ใจว่า นั่นคือ——กระบี่คู่กายของฮ่องเต้ซวี่หยางแห่งต้าโจวเมื่อสามร้อยกว่าปีก่อน ชื่อว่า “ชื่อหยวน”จากนั้นก็เกิดคำถามใหม่ตามมากระบี่คู่กายที่ติดตัวฮ่องเต้ซวี่หยาง เหตุใดจึงกลายมาเป็นสมบัติประจำตระ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1723
ถานไถเหยี่ยนไม่รู้ว่าตำรับยาอะไร หรือความร่ำรวยอะไรทั้งสิ้นเขาปฏิเสธแต่พี่สาวกลับไม่เชื่อฝ่ามือที่ตบลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็รับไว้ทั้งหมด โดยไม่กล้าหลบข้างหูเป็นเสียงด่าทอสาปแช่งอันร้ายกาจของพี่สาว“เจ้าตัวประหลาด! ก็เป็นเพราะเจ้า ในบ้านถึงไม่สงบ!“เจ้ายังไม่พูดความจริงอีก!“ข้ารู้สึกว่าเจ้าดูไม่ชอบมาพากลแต่แรกแล้ว! อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ เจ้าแอบไปพบกับหญิงสาวผู้หนึ่งอยู่ตลอด กระบี่ชื่อหยวนของบรรพบุรุษ ก็เป็นเจ้าที่ขโมยไป!“เจ้าคนเนรคุณ! เจ้าจะนำอย่างอื่นไป ข้าไม่สนใจ แต่ตำรับยาของท่านปู่ เจ้าต้องมอบให้ข้าแต่โดยดี! นั่นเกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ของคนในตระกูลเรา มีมัน พวกเราถึงจะมั่งคั่งร่ำรวย พวกเราถึงจะไม่อดอยาก!”ถานไถจิ้งทำร้ายถานไถเหยี่ยนจนกระทั่งล้มลงไปนอนกับพื้น ถึงค่อย ๆ ใจเย็นลงนางยกตัวเขาขึ้นมา“เจ้าไม่พูดใช่หรือไม่! ข้าจะพาเจ้าไปส่งให้ท่านผู้นำตระกูลเดี๋ยวนี้!”ถานไถเหยี่ยนที่เพิ่งหายป่วย ก็ถูกพาตัวมาที่หอบรรพบุรุษหอบรรพบุรุษสร้างอยู่ภายในถ้ำ อากาศเย็นมากภายในจุดเทียนไขไว้มากมาย ให้ความรู้สึกวังเวงและลึกลับหลังจากถานไถเหยี่ยนปรับสายตาให้ชินกับแสงแล้ว ถึ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1722
เมื่อเอ่ยถึงบุตรชาย แววตาของหยวนซีเปลี่ยนเป็นเศร้าสร้อยเหงาหงอยในดวงตาของนางมีน้ำตาเอ่อคลอถานไถเหยี่ยนกำลังจมอยู่กับความสงสัย จึงไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของหยวนซี“หรือว่าท่านไม่รักอาอวี้?“ก็เหมือนท่านแม่ที่รักแต่พี่หญิง ไม่รักข้า ออกไปข้างนอกไม่เคยพาข้าไปด้วยเลย”เมื่อพูดถึงเรื่องของตัวเอง ถานไถเหยี่ยนก็เปลี่ยนมาเงียบขรึมอีกครั้งหยวนซีส่ายหน้า“ไม่ใช่ ข้าย่อมรักลูกของข้า“เขาคือลูกที่ข้าเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด เป็นสมบัติล้ำค่าของข้า“เพียงแต่... ด้วยเหตุผลบางอย่าง ข้าทำได้เพียงต้องอยู่ห่างจากเขา“หากคนอื่นรู้ว่า เขาเป็นลูกชายของข้า เขาจะต้องตกอยู่ในอันตราย“ข้าแค่อยากให้เขาเติบโตอย่างปลอดภัย เป็นเด็กที่มีความสุข และไร้ความกังวล”พูดจบ หยวนซีก็มีน้ำตาไหลลงมาเป็นสายจากหางตาถานไถเหยี่ยนยกมือน้อย ๆ ขึ้นมา แล้วเช็ดน้ำตาให้นาง“พี่หญิงหยวน ท่านเป็นแม่ของข้าได้หรือไม่?”เขาก็อยากถูกท่านแม่รักและห่วงใยเช่นนี้เหมือนกันหยวนซีลูบศีรษะของเขา พร้อมเอ่ยทีเล่นทีจริง“การเป็นลูกของข้า มันอันตรายมาก“จะมีคนมากมายที่คิดจะใช้ประโยชน์จากเจ้า และสังหารเจ้า“เช่นนี้ เจ้
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1721
ถานไถเหยี่ยนเกิดที่ภูเขาเทียนเหมิน และเติบโตที่ภูเขาเทียนเหมินโลกของเขาไม่ได้กว้างใหญ่ มียอดเขาหนึ่งแห่ง และประตูขึ้นเขาหนึ่งบาน ที่ขังเขาไว้คนที่เขาเคารพนับถือที่สุดคือท่านปู่ท่านปู่เชี่ยวชาญกลยุทธ์ทางการทหาร วิชาการแพทย์ และวิชากลไก เป็นบุคคลที่มีความรู้มากที่สุดในตระกูลแต่ไม่รู้เพราะเหตุใด ท่านปู่มักจะมีสีหน้ากลัดกลุ้มอยู่ตลอดทั้งวัน ขังตัวเองอยู่ภายในเรือนเล็ก ๆ ไม่ยอมให้คนอื่นเข้าใกล้ถานไถเหยี่ยนมักรู้สึกว่า ในบ้านเงียบเหงาเกินไปท่านปู่เก็บตัวรักความสงบ ท่านพ่อหมกมุ่นอยู่กับวิชาการแพทย์ ท่านแม่มักจะออกไปแต่เช้าและกลับมาจนดึก ไปทอผ้าและเก็บพืชผลกับกลุ่มแม่หมอในตระกูลเขายังมีพี่สาวอีกหนึ่งคนพี่สาวอายุมากกว่าเขาห้าปี มีกลุ่มเพื่อนเล่นอยู่ข้างนอก และไม่ชอบอยู่บ้านทุกครั้งที่เขาอยากตามไปเล่นกับพี่สาว ก็จะถูกพี่สาวทิ้งให้อยู่บ้านถานไถเหยี่ยนจึงทำได้เพียงรออยู่ในบ้าน และนับมดอยู่ใต้ต้นไม้ในลานบ้านเด็กอายุเพียงห้าหกขวบ จึงรู้สึกว่าทุกวันช่างยาวนานเหลือเกินเขาไม่เข้าใจว่า เหตุใดดวงอาทิตย์ถึงมีขึ้นมีตก เหตุใดคนในตระกูลถึงอยากออกไปข้างนอกอยู่เสมอ เหตุใดคนถึงตัวสูงใหญ่
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1720
การก่อกบฏตามพื้นที่ต่าง ๆ จำเป็นต้องอาศัย “ใยแมงมุม”หากเทียบกับคนร่วมเรียงเคียงหมอนที่อ่อนโยนและใส่ใจ เขาต้องการ “กระบี่” ที่แหลมคมมากกว่า เพื่อช่วยให้เขาสามารถควบคุมทั้งใต้หล้าได้อย่างแท้จริง......ฮ่องเต้ซวี่หยางไม่มีทางลืมวันนั้นได้เลย“ฝ่าบาท! ‘ใยแมงมุม’ สร้างเสร็จแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”“ใยแมงมุม” เสร็จสมบูรณ์แล้ว นี่ถือเป็นข่าวดีอย่างยิ่งทว่าต่อจากนั้น ทหารองครักษ์อีกนายหนึ่งก็วิ่งเข้ามา ด้วยใบหน้าซีดเผือด เผยให้เห็นความหวาดกลัวและความกระวนกระวาย“ฝ่าบาท! ถานไถหมิ่น... นาง นางสิ้นใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”โครม!ในวินาทีนั้น ฮ่องเต้ซวี่หยางเหมือนร่วงหล่นจากก้อนเมฆสู่เหวลึกเขารู้สึกชาไปทั้งตัว ริมฝีปากสั่น ไม่อาจเอ่ยคำใดออกมาได้เขาไม่เชื่อว่า ถานไถหมิ่นจะตายง่ายดายถึงเพียงนี้ทั้งที่ก่อนหน้านี้ตอนที่เห็นนาง นางก็ยังสบายดีอยู่!จนกระทั่งเขาได้เห็นร่างของถานไถหมิ่นจริง ๆ ในเสี้ยววินาทีนั้น ความหวาดกลัวต่อความตายก็เข้าครอบงำเขา เลือดในกายราวกับแข็งตัว กลายเป็นน้ำแข็งถานไถหมิ่น... พลีชีพตัวเอง!เขาโผเข้าไปราวกับเสียสติ ทั้งเขย่า และร้องเรียก“อาหมิ่น! อาหมิ่น! เหตุใดเจ้าถึงทำเช่น
قد تعجبك أيضًا
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น261.2K وجهات النظرทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา14.5K وجهات النظرชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง62.2K وجهات النظرร้ายพ่ายกลายรัก
LiHong21.4K وجهات النظرฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!
จันทร์ส่องแสง6.6K وجهات النظرพลิกชะตารักหญิงบ้า
ฉู่เฉียว2.0K وجهات النظرชาตินี้ข้าไม่ขอเป็นสตรีตัวแทน
ชงเมิ่ง7.6K وجهات النظرชะตารักสองบุปผา
องค์หญิงโนเนม1.6K وجهات النظر
