บทที่ 1 พี่ไม่แท้น้องไม่จริง

ก้มลงมองหน้าอกตัวเองตอนที่เขาเดินไปหยิบของในตู้เย็น และเขากำลังถอดผ้ากันเปื้อนออก

‘บ้าเอ๊ย!’ เธอได้แต่สบถในใจ นี่เขาไม่คิดจะใส่เสื้อใส่ผ้าบ้างเลยหรือไง กล้ามอกแน่น ๆ กับลอนกล้ามท้องนับ ๆ แล้วน่าจะมากกว่าหก และวีไลน์ที่หายเข้าไปในกางเกงบ็อกเซอร์นั่นอีก อะไรจะเพอร์เฟกต์อย่างนี้

“เผ็ดเหรอ หน้าแดงเชียว” ทิมถามด้วยความใส่ซื่อ จริงหรือเปล่าเธอไม่รู้ แต่บอกได้เลยว่าหุ่นแบบเขาเดินในที่เปลี่ยวไม่ได้หรอก เดี๋ยวพวกนักล่าได้จับเขาไปขึงพืดแน่ ๆ

“แค่ก ๆ” เธอสำลักอาหารที่กินทันทีที่สบตาเขา กลัวเขาจะรู้ความคิดของเธอ ชุดของเธอกับเขา ถ้าใครเห็นคงคิดว่าทั้งสองเป็นคู่ข้าวใหม่ปลามัน เพราะวาบหวิวเหลือเกิน

“แค่ก ๆ”

“กินน้ำก่อน” คำบอกกินน้ำของเขาทำเธอลนลานจนรีบคว้าแก้วน้ำขึ้นมายังไม่ทันถึงปาก กลับเทราดลงบนตัวเธอเสียอย่างนั้น ชุดนอนที่ว่าบางพอโดนน้ำยิ่งบางเข้าไปอีก เนื้อผ้าแนบเนื้อ จนเห็นยอดเม็ดทับทิมเด่นชัดขึ้นกว่าเดิม

ทั้งทิมทั้งพิชญาต่างตกอยู่ในภวังค์ ทิมเองก็ลืมตัวจ้องมองตุ่มไตชูชันของยายน้องสาวนอกไส้

ส่วนพิชญาเองก็เอาแต่จ้องมองมัดกล้ามแน่น ๆ ของเขา ท้องน้อยของเธอวูบโหวงอย่างบอกไม่ถูก ความร้อนแผ่ซ่านทุกอณ