ชายแปลกหน้าที่ฉันไม่รู้จัก เขาอุ้มฉันเข้ามาในห้อง แล้ววางฉันลงที่เตียงนอนขนาดคิงไซส์
"ยะ อย่าทำอะไรบัวเลยนะคะ..." ฉันขยับถอยหนีเขาจนติดขอบเตียง ฉันไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ นี่ฉันกำลังจะโดนข่มขืนใช่ไหม แล้วฉันจะต้องทำยังไงถึงจะหนีจากเขาได้ หน้าตากับการกระทำของเขามันชั่งจัดกันจริงๆ พรึ่บ! เขาดึงขาอย่างแรงจนฉันแถไปตามแรงดึงของเขา จากนั้นเค้าก็ดันฉันให้นอนราบไปกับที่นอนแล้วขึ้นค่อมฉัน ฉันสั่นไปทั้งตัว กลัว ฉันกลัวเขามาก็จริงๆ สายตาที่เขามองฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว "อย่าเล่นตัวผมไม่ชอบ เงินคุณก็ได้" "งะ เงิน คุณพูดเรื่องอะไร บะ บัวไม่เข้าใจ" เขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้ฉันเรื่อยๆ ฉันได้แต่นอนแข็งทื่อ ไม่กล้าขยับ น้ำตาเอ่อล้นเต็มสองตาแล้วตอนนี้ แม่จ๋าช่วยบัวด้วย !__! "คุณขายความบริสุทธิ์ไม่ใช่รึไง ผมซื้อคุณแล้ว" "ห๊ะ! ขะ ขายความบริสุทธิ์" ฉันจะไปทำเรื่องหน้าอายแบบนั้นได้ยังไงกัน มันต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ ฉันอาจจะเข้าห้องผิด ฉันต้องรีบอธิบายให้เขาเข้าใจ ก่อนที่เขาจะทำแบบนั้นกับฉัน "คุณคะ บัวว่าคุณกำลังเข้าใจผิดอยู่" "ไม่ต้องกลัว ผมจะทำเบาๆ" "ไม่ บัวไม่ได้ขายความบริสุทธิ์ ปล่อยบัวไปเถอะนะคะ" "คุณรับเงินไปแล้ว คิดจะเบี้ยวรึไง" "เงินอะไร บัวไม่รู้เรื่อง" "ผู้หญิงที่เข้ามาในห้องนี้ ถ้าไม่โดนผมเอาก็อย่าหวังว่าจะได้ออกไป" "คุณฟังบั...(อุ๊บ) " ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ ปากหนาของเขาก็ประทับลงมาที่ริมฝีปากฉันทันที ฉันพยายามดิ้นแล้วก็ทุบที่แผ่นหลังของเขา เขาเอามือมารวบมือของฉันขึ้นไว้เหนือศีรษะ "อื้อ อื้อ" ฉันร้องท้วงเขาในลำคอ เพราะตอนนี้เขาจูบฉันจนฉันรู้สึกเจ็บตรงริมฝีปาก สักพักเขาก็ผละปากออกแล้วยันลุกตัวลุกขึ้นนั่ง ถอดเสื้อตัวเองออก "ยะ อย่าทำอะไรบัวเลยนะคะ บัวขอร้อง บัวแค่มาทำความสะอาดห้อง มะ ไม่ได้ทำอะไรแบบที่คุณว่าจริงๆ..." ฉันพูดน้ำเสียงสั่นเครือ เขาถอดเสื้อตัวเองออกอย่างใจเย็น สายตาจับจ้องมาที่ฉันอยู่ตลอดเวลา ฉันลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งไปตรงประตูห้อง แต่ก็ไม่พ้นฉันถูกเขาลากกลับมาแล้วก็เหวี่ยงฉันลงเตียงอย่างแรง ทำไมเขาถึงไม่ฟังฉันเลย... "ผมเริ่มจะหมดความอดทนกับคุณแล้วนะ คิดว่าค่าตัวคุณมันถูกๆรึไง ผมคงไม่ปล่อยให้เงินสิบล้านที่ผมเสียไปให้กับคุณต้องเสียเปล่าหรอกนะ กอบัว!" "ค..คุณพูดเรื่องอะไร บัวไม่เข้าใจ ปล่อยบัวไปเถอะบัวขอร้อง...ฮึก" ฉันร้องไห้น้้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ฉันจะทำยังไงดี มันมืดหมดแปดด้านเลยจริงๆ ฉันกลัว เขาคือคนแปลกหน้าสำหรับฉัน จู่ๆจะมาทำเรื่องแบบนี้กับฉันได้ยังไง เขามีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้ ไอ้เรื่องเงินเรื่องขายความบริสุทธิ์ มันคือเรื่องเข้าใจผิดทั้งนั้น "ไม่ต้องร้องสาวน้อย ผมจะไม่ทำให้คุณกลัวผมไปมากกว่านี้" พูดจบเขาก็โน้มใบหน้าลงมาซุกไซร้ซอกคอฉัน เขาดึงมือทั้งสองข้างของฉันเอาไว้ไม่ให้มาขัดจังหวะเขา ฉันทั้งดิ้นทั้งร้องขอให้เขาปล่อยฉัน แต่เขาไม่ยอมฟังฉันเลยสักนิด เขาปลาอยมือทั้งสองข้างของฉันให้เป็นอิสระ จากนั้นเขาก็.... แคว่ก! เสื้อของฉันถูกเขาฉีกออกอย่างง่ายดาย รวมทั้งเสื้อชั้นในของฉันที่ถูกเขาปลดออกอย่างชำนาญ "ฮึก...อย่าทำแบบนี้ บัวขอร้อง คุณกำลังเข้าใจผิด" ฉันพูดอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา แต่เขากลับเมินเฉย เขาโน้มใบหน้าลงมาเค้นเลียเนินหน้าอกฉัน "ยะ อย่า ฮึก...." ฉันพยายามดันตัวเขาออกแล้วก็ดิ้นหนี แต่ก็ถูกเขาเอาร่างหนาของเขาทับไว้ ทำให้ฉันดิ้นหนีเขาไม่ได้ "หยุดร้อง รำราญ!" เขาเงยหน้าขึ้นมาตะคอกใส่ฉันเสียงดัง ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น แต่ก็ยังสะอื้นอยู่ในลำคอ ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องบ้าแบบนี้ด้วย ฉันตั้งใจจะมาทำงาน ถ้าแม่รู้ว่าฉันเจอแบบนี้แม่คงต้องผิดหวังในตัวฉันมากแน่ๆ ผู้ชายตรงหน้าฉันเขากำลังเอาลิ้นหยอกล้อกับยอดบัวตูมของฉันอย่างหื่นกระหาย ฉันได้แต่นอนนิ่งปล่อยให้เขาทำแบบนั้น ฉันไม่รู้ว่าจะหนีไปยังไงแล้วจริงๆ พูดอะไรเขาก็ไม่ฟังเลยตอนนี้เสื้อผ้าของฉันกับเขาถูกถอดจนหมดเหลือแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่า
"คุณสวยมากอบัว ผมชักจะอยากสัมผัสคุณมากกว่านี้แล้วสิ" เขามองร่างเปลือยเปล่าของฉันตาไม่กระพริบ เขาเอื้อมมือไปหยิบกล่องถุงยางบนหัวเตียงมาฉีดออกแล้วก็สวมใส่ "ปล่อยบัวไปเถอะนะคะ...บัวขอร้อง" ฉันพูดอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขาอีกครั้ง แต่สิ่งที่ฉันได้แทนคำตอบคือการกระทำที่เหี่ยมโหดของเขาราวกับเสือกำลังตะคุบเหยื่อแล้วฉีกเนื้อเหยื่อกินอย่างไม่ใยดี เขาเสียบท่อนเอ็นอันใหญ่เข้ามาในรูเสียวของฉัน กึด! เสียงเยื่อพรหมจรรย์ของฉันขาดดังก้องในหู ฉันกำผ้าปูที่นอนแน่นเพราะมันเจ็บจนใจแทบขาด กึด! เขาพยายามยัดสอดท่อนเอ็นเข้ามาอย่างตั้งใจ "อ๊า ทำไมมันเข้ายากจังวะ" กึด! พรวด! "กรี๊ด~ อึก..." ฉันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เหมือนน้องสาวฉันตอนนี้มันกำลังฉีกขาดจากการกระทำที่ดิบเถื่อนของชายตรงหน้า "อ๊า~ซี๊ด อย่าเกร็งมันปวด" เขาจ้องหน้าฉันแล้วทำหน้าเหยเกพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า จากนั้นเขาก็ขยับสะโพกโยกเอวเข้าออกช้าๆ ฉันรู้สึกเจ็บ มันเจ็บมากจริงๆ ฉันพยายามเอามือดันหน้าท้องเขา แต่เขาเอามือมารั้งเอวของฉันไว้ แล้วก็เริ่มกระแทกสะโพกรัวๆ ตรับ ตรับ ตรับ~ "ฮึก..เจ็บ บัวเจ็บ อะ เอามันออกไป"1ปีผ่านไป🎉ตอนนี้ลูกแฝดตัวน้อยของฉันกับพี่ดินอายุได้1ขวบกับอีก1เดือนแล้ว กำลังหัดเดินเลย ตอนนี้ลูกพูดคำว่าพ่อแม่ได้แล้ว คำว่าปู่ ย่า ก็พูดได้แล้ว เพราะคุณพ่อของพี่ดินมาพูดคำว่าปู่กรอกหูหลานทุกวัน555 วันนี้ฉันกับพี่ดินจะไปฮันนีมูนกัน เพราะตั้งแต่แต่งงานเราไม่ได้ไปฮันนีมูนกันเลย เราไม่ค่อยมีเวลาแต่ตอนนี้ลูกโตแล้ว คุณพ่อเป็นคนเสนอให้เรารีบไป เพราะเดี๋ยวลูกโตไปว่านี้จะไม่มีเวลา เพราะจะวุ่นวายหลายอย่าง ไหนจะงานที่บริษัทของพี่ดินด้วยหลังจากที่เอาลูกไปส่งไว้กับคุณพ่อของพี่ดินแล้ว ฉันกับพี่ดินก็ขับรถมุ่งหน้าไปที่ทะเล ที่ภูเก็ตกัน @ภูเกต....ทะเล~เรามาถึงที่นี่ก็ประมาณบ่าย3 แล้ว ฉันนั่งรอพี่ดินเอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องพัก เราพักกันที่รีสอร์ทซึ่งห่างจากทะเลไม่มากนัก มองไปข้างหน้าก็เห็นน้ำทะเลสีฟ้าครามกับเม็ดทรายละเอียดสีขาวเฮ้อ...คิดถึงเจ้าสองแฝดจัง พอมาอยู่โดยไม่ได้ยินเสียงร้องของลูกมันทำให้ฉันคิดถึงลูกขึ้นมาจับใจ อยากจะกลับบ้านแล้วล่ะสิฉัน "นั่งเหม่ออะไรอยู่ หื้ม" พี่ดินสวมกอดฉันจากด้านหลัง "เรากลับบ้านกันดีมั้ยคะพี่ดิน" พอจบคำพูดของฉัน พี่ดินก็ปล่อยกอดออกแล้วมานั่งข้างๆฉัน พร้อมก
หลังจากกลับมาตากบ้านของคุณพ่อ พี่ดินก็พาฉันแวะซื้อของบำรุง พี่ดินซื้อเยอะมาก พวกนม อะไรต่างๆ เยอะมากจริงๆ จนฉันต้องร้องท้วงให้เขาหยุดซื้อ "คุณมีเจ้าตัวเล็กในท้องตั้งสองคนนะกอบัว คุณต้องบำรุงเยอะๆ" พี่ดินพูดพรางหยิบนมใส่ตะกร้าเพิ่ม"พี่ดิน พอได้แล้วแค่นี้ก็กินได้เกินสองเดือนแล้วนะคะ" "แต่ผมว่าเอาเพิ่มอีกหน่อยดีกว่า" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ให้กับความบอกไม่ฟังของพี่ดิน "เดี๋ยวของมันจะหมดอายุก่อนที่จะกินหมดเอานะคะพี่ดิน" พี่ดินที่กำลังหยิบของใส่ตะกร้าหยุดชะงัก แล้วก็เอาของวางลงที่เดิม "อื้ม งั้นเอาแค่นี้ก่อนก็ได้" พูดจบพี่ดินก็พาฉันเดินไปคิดเงิน ไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงแถวนี้ถึงเอาแต่จ้องมองพี่ดินตาเป็นมันส์เลย ฉันไม่ชอบเอาซะเลยที่พวกเธอมองสามีของฉันแบบนี้ "กอบัว คุณเป็นอะไร ?" พี่ดินถามฉันหลังจากที่เราขึ้นมาบนรถกันแล้ว "เปล่าค่ะ" "คุณโกหก เวลาคุณงอนคุณชอบทำหน้าเหมือนหมู" "พี่ดิน !!" ฉันหันขวับไปมองพี่ดินตาขวาง เมื่อเขาบอกว่าฉันเหมือนหมู "นั่นไง ยิ่งเหมือนหมูกว่าเดิมอีก" พี่ดินเอานิ้วมาเขี่ยๆ ปลายจมูกของฉัน "ขับรถไปเลยนะคะ ถ้ายังจะพูดว่าบัวเหมือนหมูอีกบัวจะลงจากรถจริงๆด้วย" "คร๊าบ
เวลาล่วงเลยมาจนถึงวันสำคัญ....คือวันแต่งงานของฉันกับพี่ดินนั้นเอง ฉันกำลังอยู่ในชุดเจ้าสาว กำลังรอพี่ดินมารับตัวออกไป มือฉันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อหมดแล้วตอนนี้ "กอบัว ผมรักคุณ" "กอบัว ผมรักคุณ" "กอบัวผมรักคุณ" เสียงพี่ดินตะโกนอยู่หน้าห้อง มันยิ่งทำให้ใจฉันเต้นรัวกว่าเดิมอีกตอนนี้ แต่ก็แอบขำๆพี่ดินอยู่นะ คงจะโดนเพื่อนเขาที่ดักอยู่หน้าประตูแกล้งล่ะสิตอนนี้ฉันตื่นเต้นมากจริงๆ ก็เพราะว่ามันเป็นครั้งในชีวิตของฉัน แกร่ก! ประตูห้องเปิดออก เผยให้เห็นใบหน้าของพี่ดิน ที่กำลังยืนมองฉัน ใบหน้าเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข ฉันก็ไม่ต่างกัน พี่ดินเดินถือดอกกุหลาบสีขาวช่อโตตรงมาหาฉัน ก่อนจะยื่นช่อกุหลาบให้ฉัน ฉันรับช่อกุหลาบมา จากนั้นพี่ดินก็ประคองใบหน้าฉันแล้วก้มหน้าลงมาประทับจูบบนริมฝีปากของฉัน เสียงผู้คนในงานต่างพากันร้องโห่แซวกันใหญ่ จนฉันต้องรีบดันพี่ดินออกเพราะความอาย "ไปข้างนอกกันเถอะ'' พี่ดินยกแขนขึ้นมาให้ฉันเอามือคล้อง จากนั้นเราทั้งคู่ก็เดินออกไปในงาน ตลอดทางเดินจะมีคนโปรยดอกไม้ตลอดทาง "ตื่นเต้นหรอ สั่นเชียว" พี่ดินหันหน้ามาถามฉัน ในระหว่างที่เรากำลังเดินกันอยู่ "ตื่นเ
พี่ดินเดินมานั่งตรงปลายเตียงจากนั้นเขาก็ดึงฉันลงไปนั่งบนตัก "คุณยอมเขามาเยอะแล้วกอบัว คุณต้องหัดใจแข็งบ้าง""....""เข้าใจที่ผมพูดใช่มััย" "ค่ะ บัวเข้าใจ" "ดีมาก" พรึ่บ! จู่ๆพี่ดินก็ดันฉันให้นอนราบไปกับที่นอน เรียวนิ้วของพี่ดินลากไล้ไปมาบนเเก้มของฉัน "ผมขอนะ" "พี่ดิน บัวหิวข้าว" ฉันพูดพรางทำหน้าตาออดอ้อนพี่ดินพี่ดินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะลุกออกจากตัวฉัน "กินข้าวเสร็จคุณไม่รอดแน่" ฉันเม้มปากแน่น นี่ขนาดฉันท้องพี่ดินยังไม่คิดจะพักเรื่องอย่างว่าเลยรึไง "พี่ดินทำไมถึงหื่นจัง บัวไม่อยากนอนกับพี่ดินแล้วนะคะ" ฉันพูดออกไปอย่างเหลืออด "อะไรของคุณกอบัว ผมเป็นผัวคุณ ผัวเมียกันก็ต้องนอนด้วยกัน" พี่ดินพูดเสียงแข็งพร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเขม่ง "ไม่รู้แหละถ้าพี่ดินยังหื่นอยู่แบบนี้บัวจะไม่นอนกับพี่ดินแล้วจริงๆ" "คุณคิดว่าผมจะยอมรึไง" "ต้องยอมสิคะ !!" "กอบัว นี้คุณกำลังสั่งผมอยู่...""ทำไมล่ะ บัวสั่งพี่ดินไม่ได้รึไง อย่านะพี่ดินนั่นแหละอย่ามาขัดใจบัว" "กอบัว..." "กลับบ้านไปเราต้องแยกห้องกันนอน""ไม่ !!" พี่ดินพูดเสียงแข็ง "ไม่รู้แหล่ะ ยังไงบัวก็ไม่ให้พี่ดินนอนกับบัวแล้ว บัวไม่อยาก
1 อาทิตย์ต่อมา...เรื่องที่บริษัทเริ่มดีขึ้นมากแล้ว พี่ดินพลิกสถานการณ์ของบริษัทให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ โดยใช้เวลาแค่แปปเดียว เขาเก่งจริงๆ ตอนนี้ฉันกับพี่ดินกำลังลองชุดแต่งงานกันอยู่ พี่ดินสั่งให้เอาชุดมาให้ลองที่บ้าน เพราะช่วงนี้ฉันขึ้นรถแล้วมักจะเวียนหัวออกบ่อย ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในชุดเจ้าสาวเปิดไหล่ แล้วก็มีแหวกตรงน่าอกนิดหน่อย กระโปงชุดเจ้าสาวขอบอกว่ายาวมาก หวังว่าฉันจะไม่เผลอหกล้มในงานแต่งของตัวเองนะ ถ้าเป็นแบบนั้นคงจะอายหน้าดู"ออกไปก่อน" พี่ดินหันไปสั่งให้พนักงานงานที่เอาชุดแต่งงานมาให้เราสวมใส่ออกจากห้อง "ให้เขาออกไปทำไมพี่ดิน" "ผมอยากอยู่กับคุณสองคน" พี่ดินสวมกอดฉันจากด้านหลัง ตอนนี้เราทั้งคู่ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ที่สะท้อนเห็นทั้งตัวของเรา พี่ดินก้มหน้าลงมาจูบไหล่ฉันเบาๆจากฉันก็เลื่อนริมฝีปากไปตรงต้นคอของฉัน ก่อนจะขบเม้มทำรอยไว้ ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อพี่ดินทำรอยไว้ที่ต้นคอของฉัน และแน่นอนมันมากกว่าหนึ่งรอย "พี่ดินพอแล้วค่ะ" ฉันพูดพรางดันใบหน้าของพี่ดินออก"โทษทีผมห้ามใจไม่ไหว" พี่ดินพูดกระซิบที่หูของฉัน "ดูสิคอบัวเป็นรอยเยอะเลย" "เดี๋ยวก่อนถึงวันแต่งผมจะทำเยอะกว
เช้าวันใหม่...เมื่อวานฉันไปบริษัทพร้อมกับพี่ดิน ไม่เจอผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อนิดาแล้ว พี่ดินบอกว่าไล่เธอออกไปแล้ว ฉันรู้สึกผิดเหมือนกันนะ แต่เธอมายุ่งกับคนของฉันเองหนิ วันนี้พี่ดินปลุกฉันแต่เช้า เพื่อที่จะมาดูฤกษ์แต่งงาน ฉันพึ่งรู้ว่าคุณพ่อของพี่ดินอนุญาตให้เราแต่งงานกันแล้ว เรามาดูฤกษ์กันที่วัดไม่ไกลจากบ้านมากเท่าไหร่ สรุปแล้วฤกษ์แต่งคืออีก2เดือนข้างหน้า ที่ต้องรีบแต่งเพราะเดี๋ยวท้องฉันจะโตกว่านี้ซะก่อน "คุณไม่ต้องห่วงเรื่องพ่อของผมนะกอบัว" ในระหว่างที่พี่ดินกำลังจะขับรถกลับบ้าน พี่ดินพูดขึ้นแล้วก็เอื้อมมือมาจับมือฉัน"ค่ะ ^_^" "พี่ดินคะ บัวอยากให้แม่กับน้องมางานแต่งของบัวด้วย พี่ดินส่งคนไปตามหาแม่กับน้องบัวได้มั้ย บัวขอร้อง" พี่ดินหันมามองฉันแว๊บหนึ่งก่อนจะหันหน้าไปมองถนน "ผมไม่อยากให้คุณ...." "ยังไงแม่ก็เลี้ยงบัวมานะคะพี่ดิน ถึงจะไม่ได้เลี้ยงบัวอย่างดี แต่บัวโตมาได้ทุกวันนี้ก็เพราะแม่นะคะ" "เพราะพ่อคุณมากกว่าผมว่า" ฉันเม้มปากแน่น แล้วก็ก้มหน้าลง ฉันรู้แหละว่าแม่ขายฉัน แม่ตั้งใจทุกอย่าง แต่ถึงแม่จะไม่รักฉัน แล้วยังไง ฉันต้องเกลียดแม่ แบบนี้นะหรอ "เอาเถอะ เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้อง