ทรมาน2

กรนั้นต้องฝืนทนและทนอดกับความเสียวที่แสนทรมาน เขาเริ่มคิดได้แล้วว่าเจ้าของห้องเช่าคงจะมีปัญหาทางจิตเป็นแน่ ถึงมีพฤติกรรมแปลกๆไม่ว่าจะเป็นการพูดการจาที่ดูไม่น่าไว้วางใจ ในขณะที่กรกำลังคิดอะไรอยู่นั้น แท่งลำของเขาก็กระตุก เกิดความเสียวซ่านจนอยากจะปล่อยน้ำในกายออกมา แต่ก็ไม่เป็นดังที่หวังพงษ์กับหยุดปล่อยให้แท่งลำกระตุกอยู่อย่างนั้น

"ไม่อยากเห็นตอนเสร็จเหรอ"กรพูดอย่างใจดีสู้เสือ เพราะเขาต้องการปล่อยน้ำในกายออกมา ถึงแม้จะอยู่ในภาวะคับขันแบบนี้ก็ตามที

"ไม่ต้องพูด แค่อยากเห็นเจ้าทรมาน"พงษ์หัวเราะลั่น เมื่อเขาเห็นกรคลายควมเสียวซ่านลง พงษ์จึงจัดการต่อเพื่อความสะใจที่เห็นกรทรมานในความเสียว

ต่อมาพงษ์เห็นแท่งลำของกรสงบนิ่งเขาจึงจัดการต่อ โดยใช้สองนิ้วคือนิ้วชี้กับหัวแม่มือทำเป็นวงแหวนแล้วสวมไปที่กลางแท่งลำ แล้วก็ขยับวงแหวนขึ้นลงอยู่หลายครั้งจนกรเกิดความเสียวอีกครั้งแท่บจะทะลักน้ำในกายออกมา แต่ก็เป็นดังเดิมพงษ์หยุดทุกการกระทำทั้งหมด กรถึงกับดิ้นอย่างทุรนทุรายด้วยความซ่านที่แท่งลำ

"พอได้แล้วจะทำให้เสร็จก็ทำไป"กรร้องขอ

"แน่นอนแต่มันยังไม่ถึงเวลานั้น"พงษ์หัวเราะลั่นห้อง

กรรู้สึกโกรธและทรมานอย่างมากแต่พงษ์ก็ไม่เคยปราณีเขาแม้แต่น้อยเล่นแท่งลำครั้งแล้วครั้งเล่า พอจะเสียวใกล้เสร็จสิ้นก็หยุดอย่างนั้นจนแท่งลำของเขาในส่วนปลายแดงฉ่ำเต็งตึงอวบอิ่ม เพราะคลั่งไปด้วยน้ำในกายที่จ่อจะหลั่งใหลออกมา

พงษ์ยังไม่พอแค่นั้นเขายังเล่นแท่งลำของกรต่ออีก ด้วยคราวนี้นำนิ้วไปเล่นที่ส่วนปลายของแท่งลำ เขาใช้นิ้วทั้งสี่ขยุ้มเล่นส่วนหัวแท่งลำอย่างเดียว เริ่มตั้งแต่คอหยักจึงถึงจนมาถึงส่วนปลาย เขาขยุ้มไปเรื่อยๆช้าบ้างเร็วบ้างพอจะเสร็จเขาก็จะหยุด

"ลุงผมขอร้องเถอะครับ พอได้ไหมจะให้ทำอะไรผมก็ยอมทั้งนั้นครับ"กรยอมแล้วทุกอย่างขอได้ปล่อยน้ำในกายออกมา

"ได้เป็นคนพูดเองนะจะหาว่าไม่เตือน"พงษ์มีสายตาที่เจ่าเล่ห์เพทุบายขึ้นมาทันที

พงษ์นั้นจับแท่งลำตรงบริเวณโคน ส่วนอีกมือจับส่วนปลายแท่งลำแล้วหมุนๆหยุดๆ จนกรแท่บจะเป็นบ้าให้ได้ เพราะมันเสียวมากด้วยความที่มือค่อนข้างหยาบแข็งกระด้าง เมื่อเกิดเการเสียดสีถึงจะมีเจลหล่อลื่นก็ไม่ได้ช่วยให้เสียวน้อยลง ในทางกลับกันกับเพิ่มความเสียเป็นสองเท่า

"โอ๊ย พอได้แล้ว"กรร้องตะโกนอย่างดัง

"อยากให้ทำเสร็จไม่ใช่เหรอ ก็ทำตามคำลั่งแล้วนี่"

"ไม่ไหวแล้ว"สีหน้าท่าทางของกรเปลื่ยนไปมาก เพราะความเสียวซ่านที่กระจายไปทั่วร่าง เขาดิ้นอย่างทุรนทุรายส่วนใบหน้าก็หาความหล่อไม่เจอ เพราะแสดงออกถึงความเสียวจึงไม่เป็นรูปร่างอย่างเดิม

พงษ์ต้องการที่จะให้กรเสร็จสมดังอารมณ์หมาย เขาจึงเปลื่ยนมาจับแท่งลำหลวมๆ แล้วสาวขึ้นลงอย่างรวดเร็วเพื่อจะได้ให้กรพุ่งน้ำในกายอกมา เมื่อมาถึงตอนนี้กรก็ค่อนข้างพอใจที่พงษ์จะจัดการแท่งลำให้เสร็จสิ้น เขาจะได้มีเวลาคิดเอาตัวรอดให้ได้จากการถูกทรมาน ซึ่งในเวลาไม่นานกรก็เริ่มทนไม่ไหวเขาจึงปล่อยน้ำในกายออกมา พร้อมกับพงษ์ที่สาวมือขึ้นลงอย่างรวดเร็ว และท้ายที่สุดกรที่พุ่งน้ำในกายดั่งน้ำพุ ที่กระฉูดขึ้นบนแล้วลงล่าง เปื้อนไปทั่วมือและร่างกายของกร แต่สิ่งที่กรไม่คาดคิดพงษ์ไม่หยุดเแค่นั้นสาวต่ออย่างบ้าคลั่ง

"พอได้แล้วให้ผมพักบ้าง"พงษ์สงบนิ่งเพราะใจจดจ่อแต่กับแท่งลำของกร เพราะเขาเคยเห็นในกล้องวงจรปิดที่กรน้ำกระจายสองรอบติดเขาจึงอยากเห็นกับตาอีกสักครั้ง

มือของพงษ์ยังไม่หยุดที่จะกระทำการทรมานแท่งลำของกร เขาสาวขึ้นลงโดยไม่ฟังเสียงของกรแม้แต่น้อย ยิ่งกรส่งเสียงขอร้องเขายิ่งต้องการมากขึ้นยิ่งขึ้น พงษ์จึงยังสาวแท่งลำขึ้นลงอย่างต่อเนื่องถึงกระจะขอร้องและดิ้นเท่าไร พงษ์ก็ไม่สน เพราะเขาจะบัดบัดความใคร่ให้ตัวเอง โดยใช้คนอื่นมาทรมานด้วยความสะใจให้สมปราถนา

"พี่ผมขอร้อง ผมไม่ไหวใจจะขาดใจให้ได้แล้ว"กรดิ้นบิดกายส่วนหน้าตายับย่นจนดูไม่ได้

เมื่อพงษ์ไม่หยุดซักที ยิ่งทำให้กรเสียวขึ้นเพิ่มอีกมายในการทรมานเสียว เนื่องด้วยแท่งลำโดนรูดขึ้นลงจนเกิดความเสียวปานจะขาดใจน้ำในกายของกรจะหลั่งออกมาอีกครั้งในไม่ช้าแต่ครั้งนี้พงษ์ทำตามความต้องการของกรโดยแท้จริง เขาเล่นแท่งลำขึ้นลงไม่ยอมหยุดหย่อน สาวขึ้นลงอย่างรวดเร็วถี่กระชั้นชิด

"ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ"พงษ์ซอยมือไม่ยั้ง

ซึ่งกรก็ปล่อยให้ทำตามใจเพราะการสาวขึ้นลงพอทนได้ ถ้าเล่นแต่สาวหัวเขาเสียวปานขาดใจ กรจึงทำใจเย็นๆให้พงษ์เล่นได้เต็มที่ จนอาการใกล้เสร็จก็มาถึงเหมือนพงษ์จะรู้ว่าสิ่งที่กรรอรอยมาถึงแล้ว เขาจึงเร่งมือสาวขึ้นอย่างรวดเร็วอีกกครั้ง ในไม่นานน้ำในกายของกรก็ไหลออกมาแต่คราวนี้ไมพุ่งสาแกใจของพงษ์ เพราะไหลย้อยต้องที่หน้าท้องของกรแค่นั้น

กรหายใจอย่างหอบเหนื่อยอ่อนแรงด้วยความเสียวอย่างมาก จนทำให้เกิดความเหนื่อยอ่อนล้าตามมา กรจึงนอนนิ่งในขณะที่แท่งลำยังแข็งอยู่ แต่แล้วสิ่งที่เขาไม่คาดฝันก็กำลังตามมาหลอกหลอนเขาอีกครั้ง เมื่อพงษ์ถอดกางเกงออกจนเห็นบั้นท้าย แต่เสื้อเขาไม่ถอดออกซึ่งกรก็พอจะคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

"พี่อย่าทำอะไรผมต่อเลยวันหลังก็ได้ครับ"

"ไม่ได้"คำตอบสั้นๆที่กรได้รับนั้นฟังแล้วแสนจะเจ็บปวดรวดร้าวในใจยิ่งนัก

พงษ์จึงไม่รอช้านั่งคร่อมร่างของกรทันที และจับแท่งลำของกรที่ยังแข็งอยุ่จ่อที่ร่องสวาทของเขาและนั่งลงพรวดเดียวเข้าไปภายใน กรไม่ได้ยินเสียงร้องซักนิดทั้งที่่กรพอสัมผัสได้ว่ามันคับและแน่นมาก เขาก็น่าจะมีอากรเจ็บบ้างแต่ไม่เลยกับนิ่งเฉย พร้อมขยับบั้นท้ายขึ้นลงจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นไม่ตลอดเวลา

"บั๊บ บั๊บ บั๊บ"

กรนั้นแท่งลำที่แข็งขันกำลังจะอ่อนลงในทีแรก แต่ตอนนี้กับแข็งชูชันเหมือนเดิมอีกครั้ง ยิ่งพงษ์ขยับสะโพกขึ้นลงกรยิ่งเสียวแต่มันไม่ได้เสียวแบบมีความสุขอารมณ์ร่วม ซึ่งแตกต่างจากอาจารย์อนุชาที่รูปร่างหน้าตาวัยใกล้เคียงพงษ์ แต่เขากลับรู้สึกเสียวแบบสุขสมมากกว่ากับพงษ์ เพราะเขารังเกียจแต่ไม่สามรถที่จะทำอะไรได้ นอกจากปล่อยให้พงษ์ทำอย่างเต็มที่อย่างที่เขาต้องการ กรเพียงแต่รองรับอารมณ์แค่นั้นส่วนผลพลอยได้ที่เสียวบ้างก็ถือเป็นเรื่องราวๆดีในครั้งนี้

พงษ์ยังไม่หยุดขย่มต่อเนื่อง โดยความที่ยังมีแรงเยอะอยู่พอสมควร เขาจึงใช้มันให้เป็นประโยชน์กระแทกก้นลงมาแท่บลืมหายใจในที่เดียว ซึ่งในขณะนี้กรก็นอนรองรับอารมณ์ความเสียวที่ยาวนานก็ยังไม่มีท่าทีจะปล่อยน้ำในกายออกมา เพราะเขาไม่ได้มีอารมณ์ร่วมมากนัก จนทำให้พงษ์เกิดความเมื่อยล้าเขาจึงถอนร่องสวาทออกมา หลังจากนั้นมานั่งตรงหว่างขา และใช้ปากครอบแท่งลำของกรต่อด้วยการรูดขึ้นรูดลงอย่างรวดเร็ว เพราะเขาต้องการยาบำรุงร่างกายที่จะออกมาจากแท่งลำของกร พงษ์จึงทำงานอย่างหนักอีกครั้งก้มๆ เงยๆ จึงเริ่มปวดคอเขาก็ไม่ยอมแพ้รูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว

ในช่วงเวลานี้กรได้แต่รอให้น้ำในกายไหลออกมายอย่างเดียว ส่วนอย่างอื่นเขาไม่สามารถที่จะทำอะไรได้นอกจากนอนเฉยๆ ที่พอจะได้รับความสุขบ้างจากการอมของพงษ์ ซึ่งเมื่อนานขึ้นความเสียวจึงเริ่มบังเกิด ร่างกายของกรเริ่มแผ่ซ่านสยิวขึ้นมาทันที และดูเหมือนว่าน้ำในกายจะพุ่งออกมาในไม่ใช้ ยิ่งพงษ์รูดขึ้นลงมากเท่าไรกรเริ่มจะเก็บน้ำในกายต่อไปไม่ไหว และแล้วพงษ์ใช้ริมฝีปากรูดลงครั้งสุดท้าย น้ำในกายของกรก็ไหลแบบไม่ค่อยแรงเข้าไปในปากของพงษ์ ซึ่งเขาก็เต็มใจรองรับไว้ ไหลเข้าสูปากของพงษ์จนหมดสิ้นไม่มีเหลือ เช่นเดียวกับพงษ์ที่กินจนไม่ให้เหลือคราบที่ติดแท่งลำของกรเลย ถึงแม้จะถอนริมฝีปากออกมาแล้ว พงษ์ก็ยังใช้ลิ้นตวัดใส่ในปากจนหมดสิ้น

"พอได้แล้วครับ สามรอบแล้วผมไม่ไหว"กรฝืนยิ้ม

"ใช่ ผลิตน้ำไมทัน"พงษ์ยิ้ม

เมื่อพงษ์พูดจบก็เดินขยับร่างมาที่ใบหน้าของกร ส่วนแท่งลำของเขาก็ขยายใหญ่โตมโหฬารกว่ากร พงษ์ขยับมาใกล้มากขึ้นและขณะเดียวกันก็จับแท่งลำจะมาจ่อที่ปากของกร

"จัดการมันให้หน่อย"

กรเบี่ยงหน้านี้ เพราะไม่ต้องการสัมผัสแท่งลำของใคร เพราะที่ผ่านมาเขาไม่เคยแตะเลย ไม่ได้รังเกียจแต่ยังทำใจไม่ได้

"ไม่"กรปฏิเสธทันที

"ได้"พงษ์จึงจับแท่งลำถูไถบริเวณใบหน้า ซึ่งกรแท่บจะอ๊วกถึงจะไม่เหม็นแต่เขาก็ไม่ต้องการที่จะสัมผัสมัน กรจึงสบัดหน้าหนีเพราะพงษ์เริ่มมาจ่อใกล้ริมฝีปากของเขามากขึ้น กรจึงเม้มปากแน่นยิ่งแท่งลำมาถึงริมฝีปากแล้ว กรอยากจะร้องไห้ให้ได้ แต่ก็ฝืนไว้เพื่อไม่ให้พงษ์เห็นว่าอ่อนแอ

พงษ์นั้นเสียอารมณ์อย่างมากที่กรไม่ตอบสนอง เพราะช่องทางนี้เข้าอยากถ้าอีกฝ่ายไม่ยอม และมันอันตรายแก่แท่งลำของเขา ถ้าเข้าไปภายในปากของกร ซึ่งพงษ์กลัวมากยิ่งดูท่าทีของกรด้วยแล้วคงจะเอาจริงกัดแท่งลำของเขาแน่นอน

"ก็ได้ยังมีอีกหลายช่องทาง"พงษ์หัวเราะ

พงษ์นั้นเดินไปที่ปลายเตียงนอนและแก้เชือกที่มัดไว้กับเสาเตียงออก กรจึงพยายามดิ้นแต่ก็สู้แรงพงษ์ไม่ไหว เพราะกรไม่ได้อยู่ในสถานะที่ช่วยตัวเองได้เต็มร้อย หลังจากนั้นพงษ์จึงดึงเชือกมามัดเสาเดียวกับอีกขาที่มัดไว้ก่อนหน้านี้ หลังจากนั้นเดินไปบนหัวเตียงที่มัดข้อมือไว้ เมื่อพงษ์ทำการแกะออก เพียงแค่นั้นแหละกรจึงดิ้นจนเชือกหลุดจากมือของพงษ์ เมื่อเชือกหลุดจากมือของพงษ์แล้ว เขาจึงรีบไปแกะเชือกข้อมืออีกข้าง แต่ก็ไม่ทันการ เพราะพงษ์จับมือกรไว้ทันและดึงเชือกมาอีกเสาที่หัวเตียง พงษ์ออกแรงอย่างหนักจนร่างของกรพลิกตะแครงตามที่ต้องการเขาจึงทำการมัดเชือกไว้ที่หัวเสา

"พี่จะทำอะไรผม"กรถามทั้งๆทีพอรู้ว่าพงษ์จะทำอะไรต่อจากนี้

"ก็ทำอย่างที่เองเคยทำกับคนอื่นไง"พงษ์หัวเราะ

กรถึงกับแน่ใจในทันทีว่าจะต้องโดยเข้าประตูหลังเป็นแน่ และเขาก็อยู่ในท่าตะแครงพร้อมโดนขนาดนั้น

"อย่านะ จะอมจะเล่นอีกก็ได้ แต่ผมขอร้องอย่าทำอะไรผมนะ"กรขวัญเสีย เพราะถ้าเขาโดนเสียบจะเอาน่าไปไว้ที่ไหน เขาผ่านผู้ชายมาอย่างโชกโชนแต่ไม่เคยให้ใครมาเข้าประตูหลังเลย

"ลองซะจะได้ติดใจ"พงษ์หัวเราะ

"อย่าพี่ อย่าพี่ อย่าพี่"

กรเกือบร้องไห้แต่พงษ์ไม่สน เขาล้มตัวลงนอนตะแครงด้านหลังของกร แล้วนำแท่งลำถูๆ ไถ บริเวณบั้นท้ายของกรถูไปถูมาจนมาถึงบริเวณร่องสวาทของกร เขาจึงนำแท่งลำของเขาแทรกเข้าไปจ่อๆตรงช่องแคบ

"พี่ผมกลัวแล้วอย่าทำอะไรผมเลย"

"หุบปากซะ อย่ากลัวเจ็บแค่ช่วงแรกเดี๋ยวนานเข้าจะดีเอง"

พงษ์พยายามแหย่ตรงช่องแคบ แต่กรขมิบแน่นเพื่อไม่ให้เข้าไปได้ พงษ์จึงออกแรงยัดเข้าไปอีกแต่กรขยับร่างหนี

"ดื้อจริง เดี๋ยวเจอดีแน่ๆ พงษ์จับเอวของกรไว้แน่นและจะพยายามดันแท่งลำเข้าไป

กรนั้นหายใจไม่ทั่วท้องและคิดถึงเหตุการณ์ที่เขายัดแท่งลำใส่แต่ละคน ซึ่งแต่ละคนนั้นชอบมากแต่กกับเขากลัวแท่บบ้า ยิ่งพงษ์จ่อและกำลังจะดันเข้าไปและรู้สึกส่วนปลายเข้าไปได้นิดหน่อย กรรู้สึกถึงความเจ็บเขาจึงขมิบพยามดิ้น แต่ไม่เป็นผลซักเท่าไร

"ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยด้วยครับ"กรร้องตะโกนอย่างดัง

"ร้องให้ตายก็ไม่เป็นผล"พงษ์หัวเราะ

กรนอนตัวเกร็งด้วยความกลัว ยิ่งพงษ์พยายามดันส่วนปลายหัวของแท่งลำเข้ามาทีละนิดจนถึงรอยหยัก กรแท่บขาดใจและอดสูที่ที่โดนกระทำอย่างสัตว์ป่า

"ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวจะค่อยๆทำอย่างทะนุถนอม"พงษ์พูดอย่างช้าๆ และพยายามใจเย็นให้มากที่สุด เพื่อกรจะได้ไม่ขมิบก้น

ในตอนนี้ร่องสวาทของกรนั้นมีแท่งลำเข้าไปแค่รอยหยัก เพราะกรขมิบก้นไว้จึงดันเข้าไปยาก พงษ์จึงเกลี่ยกล่อมกรแต่ไม่เป็นผล เขาจึงตัดสินใจที่จะดันเข้าไปในทันที พงษ์กำลังจะโยกสะโพกดันเข้าไปเขาก็ต้องหยุดชะงักในทันที เพราะเสียงไขกุญแจห้องดังขึ้น ส่วนกรนั้นตะโกนสุดเสียงในทันที เขาไม่รู้ว่าเป็นใคร จะใช่คนที่มาช่วยหรือพวกเดียวกับพงษ์เจ้าของห้องหรือเปล่า แต่ในเมื่อเป็นทางเลือกสุดท้ายเขาจึงต้องคว้าไว้ก่อน

"ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยด้วย" พอกรตะโกนจบก็หันไปมองเห็นยามกับหญิงสาววัยชรายืนอยู่หน้าห้องแล้วรับปิดประตู ซึ่งกรยังก่ำกึ่งว่าจะมาช่วยเหลือหรือซ้ำเติม