Share

บทที่ 1257

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
รั่วอวิ๋นเริ่มออกอาการลนลานอย่างเห็นได้ชัดภายใต้สายตาของเย่ซิว

เธอไม่มีทางพูดความคิดลึก ๆ ในใจออกไปได้อยู่แล้ว

ได้แต่ปากแข็งเอ่ยไปว่า “ฉันแค่มาดูว่าฝีมือกลั่นโอสถของนายพัฒนาขึ้นบ้างหรือเปล่า ถ้ายังแย่อยู่ นายก็ทำให้ฉันเสียหน้าพอดีสิ”

ปากไม่ตรงกับใจขนาดนี้ เย่ซิวยังรู้สึกได้เลย

แต่เขาไม่ได้แฉออกมาตรง ๆ “งั้นก็สบายใจได้เลยครับ ตอนนี้ผมกลั่นโอสถระดับสูงได้แล้วนะ”

“อะไรนะ?!”

สิ้นเสียงพูดนั้น ผู้หญิงทั้งสี่คนในที่นั้นก็ร้องอุทานออกมาพร้อมกันด้วยความตกตะลึง จนเสียงดังสะเทือนไปทั่ว

เสี่ยวโหรวทำหน้าตาเลื่อมใสสุดขีด “คุณชายเก่งเกินไปแล้วเจ้าค่ะ”

ในตาของหลัวเวยเวยสะท้อนแสงบางอย่างออกมา เธอไม่พูดอะไร เพียงจ้องเขานิ่ง ๆ ตาไม่กะพริบ

เฉินเยียนจือเองก็มีสีหน้าแบบเดียวกับเสี่ยวโหรว

ส่วนรั่วอวิ๋นกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก “ที่พูดออกมานั่นแน่ใจเหรอ อย่าโม้น่า แม้แต่ฉันตอนนี้ยังกลั่นได้แค่โอสถกลางระดับเท่านั้นเองนะ”

“แน่นอนว่าเรื่องจริง ก็เพราะท่านอาจารย์สอนเก่งไง ลูกศิษย์ก็เลยเก่งกว่าอาจารย์แล้ว”

เย่ซิวประจบไปเบา ๆ คำหนึ่ง ก็ทำเอารั่วอวิ๋นยิ้มแก้มแทบปริ หางแทบชี้ขึ้นฟ้า รู้สึกปลื้มปริ่มเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
กำ ลัง โหลดดดด
DDDDDD DDDDDD DDDDDD DDDDDD
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1360

    คนสิบกว่าคนขึ้นไปบนเรือวิญญาณ แล้วลอยทะยานขึ้นฟ้า มุ่งหน้าสู่จุดหมายของการแข่งขันอย่างรวดเร็วเรือลำนี้เป็นสมบัติเวทมนตร์ที่ฉลาดมาก ภายในติดตั้งแผนที่รัศมีห้าหมื่นถึงหกหมื่นลี้แค่ตั้งจุดหมายให้ชัดเจนและเติมพลังให้เพียงพอ มันก็สามารถบินไปถึงจุดหมายได้ทันทีระหว่างการเดินทาง แน่นอนว่าเย่ซิวไม่ปล่อยให้เวลาสูญเปล่า เขาลากหลัวเวยเวยมาฝึกฝนร่วมกันหลังฝึกเสร็จ ทั้งสองคนต่างก็ได้ประโยชน์ไม่น้อยแต่หลัวเวยเวยกลับเริ่มบ่น “พลังนายเพิ่มเร็วเกินไป ฉันตามไม่ทันแล้วทุกวันนี้ก็รับมือลำบาก เพราะงั้นรอบหน้าชวนเยียนจือมาด้วยเลยดีไหม พวกเรามาฝึกด้วยกัน ให้เธอมาช่วยแบ่งเบาภาระบ้าง”พูดตามตรง เย่ซิวก็แอบลังเลอยู่ไม่น้อย แต่ก็ยังไม่ตอบตกลงในทันที “คุณเคยคิดถึงผลลัพธ์บ้างไหม ถ้าเยียนจือรับไม่ได้ ความสัมพันธ์ของพวกคุณอาจจะเกิดรอยร้าวได้นะ”หลัวเวยเวยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “กลัวอะไร? ฉันเลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็ก ฉันไม่ได้เป็นหนี้เธอสักหน่อย ถ้ายายเด็กนั่นกล้าโกรธละก็ ฉันก็แค่ปั้นตัวใหม่ขึ้นมาอีกสักคนก็ได้”เย่ซิวแกล้งถามเหมือนไม่รู้ “แล้วคุณคิดจะปั้นกับใครล่ะ?”หลัวเวยเวยกลอกตาใส่ “นอกจากนายที่เป็นเจ้

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1359

    “โครม!”ฝาปิดเตาหลอมโอสถกระแทกลงอย่างแรง เย่ซิวปล่อยเพลิงสุริยันบริสุทธิ์เส้นหนึ่งเข้าไปภายในเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดของวานรไม้ครามตัวหนึ่งดังออกมาจากในเตาเย่ซิวใจกล้าเป็นอย่างมาก เขาคิดจะใช้วานรไม้ครามเหล่านี้เป็นเหมือนโอสถชั้นดี แล้วหลอมพวกมันเสียเลยภายในเตานอกจากจะมีเพลิงสุริยันบริสุทธิ์แล้ว ยังใส่สมุนไพรล้ำค่าจำนวนมากลงไปด้วยแม้กระบวนการจะเจ็บปวดแสนสาหัส แต่หากสำเร็จ ผลลัพธ์ที่ได้ย่อมเกินจินตนาการจะทำให้ร่างกายของพวกมันเกิดการเปลี่ยนแปลงจากภายในขจัดสิ่งสกปรกออกไปจนหมด ส่งผลให้ความเร็วในการบำเพ็ญตนเพิ่มขึ้นอย่างมาก และร่างกายก็จะแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมเรียกได้ว่าครั้งนี้เย่ซิวลงทุนสุดตัววานรไม้ครามตัวอื่นที่ยืนอยู่รอบ ๆ พอได้ยินเสียงกรีดร้องของพวกเดียวกัน แต่ละตัวก็ทำท่าร้อนรน กระวนกระวายสุด ๆผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง เย่ซิวก็ร่ายอาคม เปิดฝาเตาหลอมออกสิ่งที่โผล่ออกมาคือก้อนดำ ๆ คล้ายถ่านไหม้ที่ดำมะเมื่อม“แครก! แครก!”เสียงแตกร้าวคล้ายเปลือกไข่ดังขึ้นชั้นนอกที่ดูเหมือนถ่านค่อย ๆ แตกร้าว เผยให้เห็นรูปลักษณ์ภายในปรากฏให้เห็นเป็นวานรไม้ครามร่างใหม่ที่ผ่านการหลอ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1358

    คนของพวกเราไม่มีใครมียุทธวิธีที่เหมาะสม จึงเข้าไปไม่ได้ เธอลองเข้าไปก็แล้วกัน”ทันทีที่เฉินอิ๋งอิ๋งได้ยิน ดวงตาก็เป็นประกายทันที น้ำเสียงเต็มไปด้วยความตื้นตัน “ฉันรู้อยู่แล้วว่านายก็แค่แกล้งทำเป็นเย็นชาจริง ๆ แล้วนายชอบฉันจะตาย แต่แกล้งทำเป็นเย็นชาไม่สนใจ ขี้เล่นชะมัดเลย”เย่ซิวทนไม่ไหวแล้ว เดิมทีเขานึกว่าเธอเป็นหมาป่าเดียวดายผู้หยิ่งผยอง ใครจะรู้ว่ากลับเป็นฮัสกี้ตัวหนึ่งแทนเขาส่ายหน้าอย่างหมดคำจะพูด “อย่าเพ้อฝันไปหน่อยเลย ฉันมีเงื่อนไขก่อนจะเข้าไป เธอต้องสาบานว่าจะเอาเฉพาะยุทธวิธี ทักษะลึกลับ และศาสตร์ลับต่าง ๆ เท่านั้น ส่วนทรัพยากรอื่น ๆ ทั้งหมดต้องยกให้ฉัน”เหตุผลที่เขาพาเธอมาที่นี่ก็เพราะถูกเธอตามตื๊อจนหมดทางหนีพอดีเขานึกถึงสถานที่แห่งนี้ขึ้นมาได้จึงให้โอกาสเธอลองดู และจะได้มีเวลาสงบ ๆ เสียบ้าง“ตกลง ฉันยอมรับเงื่อนไข” เฉินอิ๋งอิ๋งตอบตกลงโดยไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียวเธอเตรียมจะพุ่งเข้าไปทันทีแต่ถูกเย่ซิวคว้าไว้ก่อน“สมองเธอมีปัญหาหรือเปล่า จะวิ่งเข้าไปแบบนี้ไม่เท่ากับหาเรื่องตายเหรอ? ฟื้นพลังให้เต็มก่อนเถอะ”“จริงด้วย” เธอตบหน้าผากตัวเองเบา ๆ ก่อนที่ยิ้มแห้ง ๆ อย่างเข

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1357

    “นาย… นายยิ้มอะไรน่ะ… หน้าตาแบบนั้นน่าขนลุกชะมัด… คิดเรื่องชั่วอะไรอยู่กันแน่?”เฉินอิ๋งอิ๋งโดนรอยยิ้มของเย่ซิวทำเอาขนลุกไปทั้งตัว ขนแขนลุกซู่ มองเขาด้วยสายตาระแวงสุด ๆ“ใช่ ฉันยอมรับเลยว่าฆ่าเธอไม่ได้ แต่ก็มีวิธีจัดการเธออีกตั้งเยอะแยะอย่างเช่นผนึกพลังบำเพ็ญตนของเธอ แล้วใช้เธอเป็นเครื่องมือดูดพลังทุกวันหรือไม่ก็แปะยันต์ควบคุมร่างกายไว้ และสั่งให้เธอไปทำงานใช้แรงสารพัดทุกวันอีกทางหนึ่งก็เอาเธอไปแสดงเต้นโชว์ข้างนอก ด้วยหน้าตาและรูปร่างของเธอ เชื่อเลยว่าคนดูตรึมทุกงาน ฉันคงรวยจนเงินล้นคลังแน่ ๆ”คำพูดนี้ทำให้เฉินอิ๋งอิ๋งทั้งโกรธจัดและหวาดกลัวไปพร้อมกัน ก่อนจะฝืนทำเสียงแข็งกลบความกลัวในใจ “ถ้านายกล้าทำแบบนั้นละก็ฉันไม่มีวันยกโทษให้แน่ แม่ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่นอน!”เย่ซิวยักไหล่ “ก็เธอเป็นคนดื้อดึงจะอยู่เอง งั้นก็อย่ามาโทษฉันทีหลังแล้วกัน”เฉินอิ๋งอิ๋งมองสีหน้าของเขาแล้วไม่สงสัยเลยว่าเขาเอาจริงแน่นอนน้ำเสียงเธออ่อนลงทันที “เย่ซิว เราคุยกันดี ๆ เถอะนะ ฉันก็ไม่ได้คิดร้ายกับนาย ทั้งหมดก็เพราะฉันเป็นห่วงนายนั่นแหละ”เย่ซิวหัวเราะหึ ๆ “ไม่ต้องหรอก ขอแค่เธอไม่มารบกวนฉันอีก แค่นั้น

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1356

    เย่ซิวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกทึ่งอยู่ในใจ การป้องกันร่างจำแลงกระดูกขาวนี้แข็งแกร่งเกินไปแล้วจริง ๆ สามารถทนรับการโจมตีอย่างบ้าคลั่งจากผู้บำเพ็ญตนระดับรวมกายาขั้นสูงได้แน่นอนว่าปัจจัยสำคัญคือเฉินอิ๋งอิ๋งไม่ได้ใช้สมบัติเวทมนตร์ ไม่อย่างนั้นคงจะต้านไม่ได้นานขนาดนี้ไม่ใช่ว่าเฉินอิ๋งอิ๋งไม่อยากใช้ แต่เป็นเพราะรู้ดีว่าใช้ไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรนักเธอรู้อยู่เต็มอกว่าในครั้งก่อนที่อยู่ในคุก เย่ซิวได้รับสมบัติวิญญาณชิ้นหนึ่งมาแถมของสิ่งนั้นยังมีคุณสมบัติข่มพลังของเธอโดยตรง ถ้าเอาออกมาใช้ เธออาจจะกลายเป็นเสียเปรียบเสียเองหลังจากร่างกระดูกขาวถูกทำลายครั้งที่สอง เฉินอิ๋งอิ๋งก็เหงื่อชุ่มตัว หายใจแรงไม่หยุดการโจมตีต่อเนื่องครึ่งชั่วโมงทำให้เธอเสียพลังไปมหาศาลแต่เย่ซิวยังยืนอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเธอกัดฟันแน่น “ไอ้เต่าหดหัว มีปัญญาก็สู้กันซึ่ง ๆ หน้า มัวแต่ตั้งรับแบบนี้จะเรียกว่าผู้ชายได้ยังไงกัน”เย่ซิวไม่หลงกล แถมยังไม่โกรธเลยสักนิด “ฉันเป็นผู้ชายจริงไหม เธอก็น่าจะรู้ดีที่สุดไม่ใช่เหรอ”เฉินอิ๋งอิ๋งแทบจะทนไม่ไหว ผู้ชายคนนี้มันน่าหมั่นไส้เกินไปแล้วเดิมทีเฉินอิ๋งอิ๋งคิดว่าตลอดหลายปีท

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1355

    ในช่วงสามวันแรก เย่ซิวฝึกฝนอย่างเป็นขั้นเป็นตอน แม้จะมีความก้าวหน้าอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรนัก จนกระทั่งเที่ยงของวันที่สี่หลัวเวยเวยเองก็ได้รู้เรื่องการท้าสู้ของเฉินอิ๋งอิ๋ง จึงตั้งใจจะช่วยเย่ซิวฝึกฝนด้วยแต่เธอบอกว่าช่วงสองวันนี้จำเป็นต้องลงไปเสริมผนึกที่ก้นสำนัก เลยช่วยอะไรไม่ได้เย่ซิวเลยถามว่าผนึกอะไรปรากฏว่าร้อยกว่าปีก่อน สำนักอวิ้นหลิงเคยถูกฝูงปีศาจโจมตีครั้งใหญ่ แม้สุดท้ายจะสามารถปราบพวกมันได้หมดแต่ว่าซากศพและกระดูกของพวกมันจำเป็นต้องหาวิธีจัดการไม่สามารถทิ้งขว้างได้ตามอำเภอใจ เพราะจะทำให้พื้นดินปนเปื้อน หากสัตว์ธรรมดาไปแตะต้องเข้าก็อาจกลายเป็นปีศาจได้เช่นกันดังนั้นจึงทำได้แค่กดพลังซากกระดูกเหล่านี้ไว้ใต้ดินของสำนักและในทุก ๆ ช่วงระยะเวลาหนึ่งก็ต้องลงไปเสริมผนึกใหม่ทุกครั้งพอได้ยินแบบนี้ เย่ซิวก็ดีใจสุด ๆนี่มันเหมือนมีคนยื่นหมอนให้ตอนง่วงพอดีเลยไม่ใช่เหรอ?จะได้ใช้กระดูกพวกนั้นมาเพิ่มพลังให้คัมภีร์หมื่นกระดูกของเขาพอดีทั้งเป็นการแก้ปัญหาภัยเรื้อรังที่สำนักอวิ้นหลิงมีมาอย่างยาวนานทั้งยังช่วยเสริมความสามารถในการป้องกันของตนได้อย่างมากเมื่อถึงเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status