แชร์

ผู้ชายขี้งอน

ผู้เขียน: มุ้ยดอกจิก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-20 23:25:20

เป็นเวลาร่วมชั่วโมงกว่าที่โซ่ต้องทนมองดูน้ำชาเล่นน้ำไปยั่วโมโหเขาไปด้วย หลังจากที่แม่คุณเขาถอดเสื้อตัวนอกออกแล้วก็ยังดูไม่พอใจเท่าไรนัก รู้ว่าแฟนตัวเองเป็นคนขี้หวงก็เลยจัดให้หวงหนักเข้าไปอีกด้วยการเลิกชายเสื้อสายเดี่ยวขึ้นมามัดเป็นปมอยู่ใต้ราวนม เพื่อโชว์เอวคอดเซ็กซี่และจิวสะดือตัวผีเสื้อน่ารัก

โซ่ได้แต่นั่งกัดฟันเสียงดังกรอดอย่างอดทน มีหลายครั้งที่คนสวยแสร้งทำเป็นขึ้นจากสระมาเพื่อหยิบเอาของกินใส่ปาก บ้างก็แกล้งเดินนวยนาดเข้าไปขอเบียร์เพิ่มจากวิน ไม่รู้ว่าจะพิสูจน์ความอดทนของเขาไปถึงไหน แต่บางทีเธอก็อาจจะลืมไปว่าสถานะของเขาตอนนี้ไม่จำเป็นต้องอดทน

“พี่วินชาขอบะ…ว้ายย!” น้ำชาถึงกับร้องเสียงหลงที่อยู่ๆก็ถูกคนตัวโตเดินมาช้อนร่างเธอขึ้นไปอุ้มไว้ ดวงตาคมของโซ่จ้องเขม็งใส่เธอแต่ริมฝีปากหยักกลับยกยิ้มราวกับว่าชอบใจหนักหนาที่สามารถเข้าชาร์จตัวเธอไว้ได้

“พี่โซ่ปล่อย ชาจะไปเล่นน้ำ”

“…”

“พี่โซ่ จะไปไหน”

ไม่มีเสียงใดตอบกลับ โซ่ก้าวขายาวๆผ่านพวกเพื่อนที่นั่งอมยิ้มชอบใจไปด้วยความว่องไว แม้คนที่เขาอุ้มอยู่จะดิ้นฝืนไม่ยอมให้เขาพาไปยังไงเขาก็ไม่สน ยิ่งดิ้นแขนแกร่งก็ยิ่งกระช
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • โซ่รักมัดใจยัยน้ำชา   ผู้ชายขี้งอน

    เป็นเวลาร่วมชั่วโมงกว่าที่โซ่ต้องทนมองดูน้ำชาเล่นน้ำไปยั่วโมโหเขาไปด้วย หลังจากที่แม่คุณเขาถอดเสื้อตัวนอกออกแล้วก็ยังดูไม่พอใจเท่าไรนัก รู้ว่าแฟนตัวเองเป็นคนขี้หวงก็เลยจัดให้หวงหนักเข้าไปอีกด้วยการเลิกชายเสื้อสายเดี่ยวขึ้นมามัดเป็นปมอยู่ใต้ราวนม เพื่อโชว์เอวคอดเซ็กซี่และจิวสะดือตัวผีเสื้อน่ารัก โซ่ได้แต่นั่งกัดฟันเสียงดังกรอดอย่างอดทน มีหลายครั้งที่คนสวยแสร้งทำเป็นขึ้นจากสระมาเพื่อหยิบเอาของกินใส่ปาก บ้างก็แกล้งเดินนวยนาดเข้าไปขอเบียร์เพิ่มจากวิน ไม่รู้ว่าจะพิสูจน์ความอดทนของเขาไปถึงไหน แต่บางทีเธอก็อาจจะลืมไปว่าสถานะของเขาตอนนี้ไม่จำเป็นต้องอดทน “พี่วินชาขอบะ…ว้ายย!” น้ำชาถึงกับร้องเสียงหลงที่อยู่ๆก็ถูกคนตัวโตเดินมาช้อนร่างเธอขึ้นไปอุ้มไว้ ดวงตาคมของโซ่จ้องเขม็งใส่เธอแต่ริมฝีปากหยักกลับยกยิ้มราวกับว่าชอบใจหนักหนาที่สามารถเข้าชาร์จตัวเธอไว้ได้ “พี่โซ่ปล่อย ชาจะไปเล่นน้ำ” “…” “พี่โซ่ จะไปไหน” ไม่มีเสียงใดตอบกลับ โซ่ก้าวขายาวๆผ่านพวกเพื่อนที่นั่งอมยิ้มชอบใจไปด้วยความว่องไว แม้คนที่เขาอุ้มอยู่จะดิ้นฝืนไม่ยอมให้เขาพาไปยังไงเขาก็ไม่สน ยิ่งดิ้นแขนแกร่งก็ยิ่งกระช

  • โซ่รักมัดใจยัยน้ำชา   เรื่องของพี่ๆน้องๆ

    ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว น้ำชากับเพื่อนพากันกระดกเบียร์ไปหลายขวดก็เริ่มจะพากันมึนแล้วเช่นกัน งานนี้ต้องโทษวินที่สรรหาเกมมาให้พวกเธอเล่นแล้วแพ้เลยต้องยกกรอกเข้าปากกันอยู่เรื่อย พอเห็นสาวๆเริ่มเมาก็ดูเหมือนเจ้าตัวจะสนุกเข้าไปใหญ่ “อีกสักเกมไหม ไหวกันปะเนี่ย” “พอก่อนพี่วิน ฝนมึน” สายฝนรีบปรามขึ้นทันทีที่วินคว้าเอาขวดเบียร์เปล่าขึ้นมาจะหมุนเพื่อเล่นเกมต่อ ถ้าถามว่างานนี้ใครโดนหนักสุดก็คงจะเป็นสายฝนที่ตอนนี้แทบจะนั่งหลังไม่ตรงอยู่แล้ว “รันเล่นเองพี่วิน ใครอ่อนก็ไปนอนก่อนเลย” คำพูดสบประมาทของรันทำเอาสายฝนหันไปมองตาเขียวใส่ ตลอดหลายชั่วโมงที่นั่งดื่มกันสองคนนี้ไม่วายประทะฝีปากกันได้ตลอด หากแต่ยังดีหน่อยที่สถานการณ์ไม่หนักหนาเหมือนอย่างช่วงแรกๆ อาจจะเป็นเพราะมีริวที่คอยส่งสายตาดุปรามน้องสาวอยู่ตลอด “กูว่าพอก่อนเหอะ ค่อยๆดื่มกันดีกว่า” สายหมอกที่ไม่อยากให้แฟนตัวเองเมามากไปกว่านี้เอ่ยบอกกับวิน เพราะตอนนี้พิมเองก็หน้าแดงจัดเอนกายพิงซบที่อกเขาแล้วเช่นกัน ฝ่ายริวกับโซ่ก็พยักหน้าเห็นด้วยไปตามๆกัน “รันอยากเล่นต่อ” คงจะมีแค่น้องสาวริวคนเดียวที่ยังคงอยากจะเล่นต่อ

  • โซ่รักมัดใจยัยน้ำชา   ให้แฟนพี่ได้คนเดียว

    บริเวณรอบสระว่ายน้ำที่ตอนแรกนั้นไม่มีอะไรเลย ทว่าตอนนี้กลับถูกจัดแต่งให้เป็นมุมปาร์ตี้ขนาดย่อมๆไปแล้ว อาหารมากมายที่วางเรียงกันอยู่บนโต๊ะนั้นล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือของพวกผู้ชายทั้งหมด แทบจะไม่มีจานไหนเลยที่ฝ่ายผู้หญิงเป็นคนจัดการ น้ำชายืนมองทุกอย่างด้วยความแปลกใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าพวกผู้ชายจะจัดการอะไรด้วยตัวเองกันเก่งขนาดนี้ ตัวเธอเป็นผู้หญิงพอมาเห็นแบบนี้แล้วก็นึกอายอยู่เหมือนกัน มองไปตรงมุมหนึ่งที่มีถังน้ำแข็งสีแดงขนาดใหญ่วางอยู่ก็เห็นวินกำลังยืนหมุนอะไรบางอย่างด้วยความขะมักเขม้น ไหนจะตรงอีกมุมที่สายหมอกกำลังนั่งเสียบเนื้อเสียบผักใส่ไม้เพื่อทำบาร์บีคิวนั่นก็อีก แต่ที่พีคไปกว่านั้นก็คือการที่เธอได้เห็นริวซึ่งปกติแล้วชอบทำหน้าง่วงตลอดยืนถอดเสื้อโชว์รูปร่างกำลังย่างของทะเลอยู่บนเตาอย่างเอาจริงเอาจังนี่แหละ “อึก!” น้ำชาไม่ได้คิดอะไร แต่มันก็อดกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้เวลาที่เห็นอะไรแบบนี้ และเหมือนว่าจะมีคนรู้เท่าทันความคิดเธออีกแล้ว ดวงตาคมกริบของคนด้านข้างตวัดมองเธออย่างไม่ชอบใจนัก แต่ทำอะไรไม่ได้เลยหันไปเอาเรื่องกับเพื่อนแทน “มึงไม่ใส่เสื้อดีๆว่ะริว” ปากโซ่ก็ตะโกนบอกเพื่อน

  • โซ่รักมัดใจยัยน้ำชา   ชอบชาตรงไหน?

    ช่วงค่ำ… “เธอ…ตื่นได้แล้ว” เสียงทุ่มของใครบางคนที่ดังใกล้ใบหูกับสัมผัสเย็นๆที่แนบเข้ากับแก้มใสทำให้น้ำชาต้องขยับเปลือกตาขึ้นมอง “กี่โมงแล้ว?” “จะสองทุ่มแล้ว” คนมาปลุกยังคงใช้ปลายจมูกคลอเคลียอยู่ที่แก้มเธอไม่ห่างในขณะที่ตอบกลับ “หือ?” น้ำชาชันตัวเองลุกขึ้นจากที่นอนด้วยอาการงัวเงีย ตอนแรกแค่จะขึ้นมางีบเพราะรู้สึกเพลียที่เล่นน้ำมากไปหน่อย บวกกับดื่มเบียร์กับโซ่ที่ริมหาดไปหลายขวด ไม่คิดว่าตัวเองจะหลับเอาจริงเอาจังตั้งหลายชั่วโมง “ทำไมเพิ่งมาปลุก” ดวงตาสวยช้อนขึ้นมองงอนคนที่ปล่อยให้เธอหลับไปตั้งนาน “ชาว่าจะช่วยฝนย่างบาร์บีคิวกินกัน” “พี่จัดการให้เรียบร้อยแล้ว ฝนก็เพิ่งลงไปข้างล่างเหมือนกัน” โซ่บอกพลางก็ดึงคนยังมีอาการงัวเงียอยู่เข้ามาหอมแก้มอีกแบบไม่รู้จักเบื่อกับความนุ่มนิ่มของแก้มนั่น “พี่พาเธอมาเที่ยวอย่างเดียว ไม่ต้องทำอะไร” “ก็เห็นว่าจะทำอะไรกินกันหลายอย่าง ชาก็แค่อยากช่วยบ้าง” “เธอทำเป็น?” คนถามยิ้มกลั้นขำเพราะรู้ว่าน้ำชาไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบเข้าครัวสักเท่าไรนัก ทำให้คนที่ถูกสบประมาททำหน้างอง้ำเข้าไปใหญ่ “พี่พูดเล่น ลงไปข้างล่าง

  • โซ่รักมัดใจยัยน้ำชา   ชื่อแฟนเก่า

    ไม่ใช่น้ำชาเพียงคนเดียวที่พอเห็นสระว่ายน้ำแล้วนึกอยากจะลงเล่น แต่เพื่อนเธออีกสองคนก็ดูจะใจตรงกันด้วย ตอนนี้ในสระว่ายน้ำจึงมีแต่เสียงหัวเราะของสามเพื่อนสาวดังแว่วมาอย่างต่อเนื่องให้อีกสี่หนุ่มที่ตั้งวงกันแต่หัววันได้ยิน ห่างออกมาจากสระว่ายน้ำเพียงนิด โซ่ สายหมอก วินและริวกำลังเริ่มเปิดขวดพากันรินเบียร์นั่งจิบกันแบบชิลๆผ่อนคลายไปกับบรรยากาศที่เป็นกันเอง ภายในกลุ่มก็เห็นจะมีโซ่คนเดียวที่ดูจะไม่ผ่อนคลายสักเท่าไรนัก มันเกือบจะดีอยู่แล้วเชียวที่น้ำชานั้นยอมเปลี่ยนชุดตามคำขอร้องของโซ่ ซึ่งชุดที่เธอเปลี่ยนออกมาเล่นน้ำนั้นเป็นเพียงชุดธรรมดาอย่างกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่มองดูแล้วก็เหมือนจะไม่มีอะไร ทว่าในขณะที่เธอลงเล่นน้ำกับเพื่อนๆอยู่ในสระนั้นกลับมีใบหน้าหงุดหงิดของใครบางคนนั่งมองเธออยู่อย่างนั้นไม่ละสายตาไปไหน มองไปก็ถอนหายใจไปจนเพื่อนๆรำคาญ “เป็นเหี้ยไรนักไอ้โซ่ ถอนหายใจแม่งอยู่นั่น” “…” โซ่ไม่ตอบ หากแต่เพื่อนชายทั้งหมดที่คบหากันมานานต่างรู้ดีในอารมณ์ขี้หวงของเขา ขนาดว่าไม่พากันหันมองสาวๆในสระน้ำบ่อยๆก็ยังไม่รอดที่จะถูกดวงตาคมตวัดหันมองหน้า แต่ก็อย่างว่าน้ำ

  • โซ่รักมัดใจยัยน้ำชา   ทริปแรก

    หลายวันต่อมา… จะเรียกว่าเป็นในรอบขวบปีเลยก็ว่าได้ที่น้ำชามีโอกาสได้เที่ยวจริงๆจังๆหลังจากเอาแต่เรียนมาตลอดทั้งปี และมันก็เป็นทริปแรกที่เธอได้ไปเที่ยวกับโซ่และเพื่อนๆด้วย ทริปนี้มีผู้ร่วมเดินทางมากันทั้งหมดถึงสิบคนด้วยกัน เพราะนอกจากจะมีกลุ่มเพื่อนของโซ่และน้ำชาที่เป็นตัวหลักแล้ว ก็ยังมีรัน น้องสาวของริวและเพื่อนของเธออีกสองคนขอติดสอยห้อยตามมาด้วย การเดินทางมาเที่ยวของกลุ่มเพื่อนซึ่งสนิทกันดีดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร ยกเว้นก็แต่อีกสามบุคคลที่น้ำชาไม่ได้สนิทอะไรด้วยนี่แหละ ที่ดูจะมีปัญหาอยู่นิดหน่อย เนื่องด้วยทริปนี้ที่พักนั้นตั้งอยู่บนเกาะแห่งหนึ่งการจะเดินทางไปให้ถึงนั้นจึงต้องต่อเรือเพื่อจะเข้าไป ทุกอย่างเหมือนจะราบรื่นดีจะติดก็ตรงที่เรือลำนี้มันคงจะเล็กไปหน่อยสำหรับคนถึงสิบคน “นี่! นั่งนิ่งๆหน่อยสิ หันไปหันมาอยู่ได้” สายฝนทำเสียงหงุดหงิดใส่ใครบางคนที่กำลังยกมือถือขึ้นมาเซลฟี่ให้ตัวเองและเพื่อนๆด้วยท่าทางที่ดูไม่เกรงใจใคร และเพราะว่าทุกคนอยู่ในเรือที่กำลังแล่นอยู่บนพื้นน้ำทำให้ต้องคอยระวังตัวกันอยู่ตลอดแม้จะใส่ชูชีพไว้ก็ตาม แต่ผู้หญิงอีกสามคนที่มาด้วยกันกลับไม่ทำตาม

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status