Novels by มุ้ยดอกจิก

“งานแต่งของเราเธออยากจัดที่ไหน แบบไหนที่เธอชอบ” รามยอมละริมฝีปากจากการคลอเคลียออกมาเอ่ยถาม “อืม…” คนถูกถามจึงทำท่านึกคิด ถึงเธอจะเคยวาดฝันถึงงานแต่งของตัวเองบ่อยครั้ง ทว่าแต่ละครั้งก็ช่างต่างออกไปตามแต่จินตนาการในตอนนั้น จะจัดที่โรงแรม ริมทะเลหรือว่าสวนดอกไม้อะไรก็แล้วแต่ ขอแค่เจ้าบ่าวเป็นเขาค

“สัด กูช้ำในตายก่อนได้แต่งเมียพอดี” รามหัวเราะเสียงฉุนไม่ได้ถือสาเพื่อนที่เล่นแรงแต่อย่างใด “คืนนี้ต้องฉลองหน่อยไหม เพื่อนจะมีเมียเป็นตัวเป็นตนทั้งที” น้ำเสียงกระดี๊กระด๊าที่เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวเพลย์บอยหนุ่มอย่างเสือเอ่ยขึ้น ทว่าในเวลาต่อมาก็ต้องถูกเสียงราบเรียบรู้ทันของเพทายพูดขัด “ไม่ต้

บัดนี้หน้าจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่บริเวณข้างสนามจับภาพใบหน้าของหญิงสาวไว้ที่เดียว ริศาเริ่มรู้ตัวแล้วว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น หัวใจดวงน้อยที่เต้นเป็นปกติเหมือนกับคนธรรมดาทั่วไปในตอนแรกก็พลันเปลี่ยนเป็นเต้นโครมครามยิ่งกว่าจังหวะสามช่าหน้ารถแห่ การปรากฏตัวของนักร้องชื่อดังที่เธอชื่นชอบอาจจะทำให้เ

“งานนี้ถ้าสำเร็จมึงต้องตบรางวัลใหญ่ให้เมียกูแล้วนะราม” มือหนาตบเข้าที่บ่าเพื่อนแรงๆอย่างให้กำลังใจ เพทายมั่นใจในความฉลาดไม่แพ้ใครของคนรักของตัวเองยิ่งกว่าอะไรเสียอีก “กูก็หวังให้เป็นแบบนั้น หวังว่าเมียมึงจะเดาใจเมียกูถูก” “เอาน่า มันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายนี่ ยังไงริศาก็รักมึงอยู่แล้วจะกลัว

2ปีต่อมา… “อื๊อ~” เสียงร้องประท้วงในลำคอเล็กถูกเปล่งออกมา พร้อมกับมือบางที่พยายามดันแผ่นอกกว้างของคนเอาแต่ใจออกไป นานกว่าหลายนาทีแล้วที่เขาตะกละตะกลามระดมจูบและดูดดึงกลีบปากของเธอไม่หยุด ทั้งที่ตอนแรกชวนเธอเข้ามานั่งในรถคันใหม่ที่จะนำลงแข่งเพื่อลองเครื่อง ทว่าลงสนามมาได้ไม่เท่าไหร่เขากลับจอ

“ก็รู้ว่านานๆที แต่เราก็ต้องดูกำลังตัวเองด้วย ดื่มก็ใช่ว่าจะเก่งอยู่แล้ว ยังไปทำตามไอริสมันอีก” ทำเป็นส่งเสียงดุใส่ ทว่าจริงๆก็นึกเอ็นดูคนตัวเล็กที่กำลังกอดโถสวมแน่นเพราะความมึนเมาอยู่ไม่น้อย ตอนแรกคงคิดได้ใจที่พวกเพื่อนเขาให้ท้ายด้วยการให้ดื่มเยอะๆและไม่ต้องกลัวว่าเขาจะดุ แต่หารู้ไม่ว่าตัวเองกำลังโ

ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว น้ำชากับเพื่อนพากันกระดกเบียร์ไปหลายขวดก็เริ่มจะพากันมึนแล้วเช่นกัน งานนี้ต้องโทษวินที่สรรหาเกมมาให้พวกเธอเล่นแล้วแพ้เลยต้องยกกรอกเข้าปากกันอยู่เรื่อย พอเห็นสาวๆเริ่มเมาก็ดูเหมือนเจ้าตัวจะสนุกเข้าไปใหญ่ “อีกสักเกมไหม ไหวกันปะเนี่ย” “พอก่อนพี่วิน ฝนมึน” สายฝนรีบปรามขึ้นทันทีที่วินคว้าเอาขวดเบียร์เปล่าขึ้นมาจะหมุนเพื่อเล่นเกมต่อ ถ้าถามว่างานนี้ใครโดนหนักสุดก็คงจะเป็นสายฝนที่ตอนนี้แทบจะนั่งหลังไม่ตรงอยู่แล้ว “รันเล่นเองพี่วิน ใครอ่อนก็ไปนอนก่อนเลย” คำพูดสบประมาทของรันทำเอาสายฝนหันไปมองตาเขียวใส่ ตลอดหลายชั่วโมงที่นั่งดื่มกันสองคนนี้ไม่วายประทะฝีปากกันได้ตลอด หากแต่ยังดีหน่อยที่สถานการณ์ไม่หนักหนาเหมือนอย่างช่วงแรกๆ อาจจะเป็นเพราะมีริวที่คอยส่งสายตาดุปรามน้องสาวอยู่ตลอด “กูว่าพอก่อนเหอะ ค่อยๆดื่มกันดีกว่า” สายหมอกที่ไม่อยากให้แฟนตัวเองเมามากไปกว่านี้เอ่ยบอกกับวิน เพราะตอนนี้พิมเองก็หน้าแดงจัดเอนกายพิงซบที่อกเขาแล้วเช่นกัน ฝ่ายริวกับโซ่ก็พยักหน้าเห็นด้วยไปตามๆกัน “รันอยากเล่นต่อ” คงจะมีแค่น้องสาวริวคนเดียวที่ยังคงอยากจะเล่นต่อ

บริเวณรอบสระว่ายน้ำที่ตอนแรกนั้นไม่มีอะไรเลย ทว่าตอนนี้กลับถูกจัดแต่งให้เป็นมุมปาร์ตี้ขนาดย่อมๆไปแล้ว อาหารมากมายที่วางเรียงกันอยู่บนโต๊ะนั้นล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือของพวกผู้ชายทั้งหมด แทบจะไม่มีจานไหนเลยที่ฝ่ายผู้หญิงเป็นคนจัดการ น้ำชายืนมองทุกอย่างด้วยความแปลกใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าพวกผู้ชายจะจัดการอะไรด้วยตัวเองกันเก่งขนาดนี้ ตัวเธอเป็นผู้หญิงพอมาเห็นแบบนี้แล้วก็นึกอายอยู่เหมือนกัน มองไปตรงมุมหนึ่งที่มีถังน้ำแข็งสีแดงขนาดใหญ่วางอยู่ก็เห็นวินกำลังยืนหมุนอะไรบางอย่างด้วยความขะมักเขม้น ไหนจะตรงอีกมุมที่สายหมอกกำลังนั่งเสียบเนื้อเสียบผักใส่ไม้เพื่อทำบาร์บีคิวนั่นก็อีก แต่ที่พีคไปกว่านั้นก็คือการที่เธอได้เห็นริวซึ่งปกติแล้วชอบทำหน้าง่วงตลอดยืนถอดเสื้อโชว์รูปร่างกำลังย่างของทะเลอยู่บนเตาอย่างเอาจริงเอาจังนี่แหละ “อึก!” น้ำชาไม่ได้คิดอะไร แต่มันก็อดกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้เวลาที่เห็นอะไรแบบนี้ และเหมือนว่าจะมีคนรู้เท่าทันความคิดเธออีกแล้ว ดวงตาคมกริบของคนด้านข้างตวัดมองเธออย่างไม่ชอบใจนัก แต่ทำอะไรไม่ได้เลยหันไปเอาเรื่องกับเพื่อนแทน “มึงไม่ใส่เสื้อดีๆว่ะริว” ปากโซ่ก็ตะโกนบอกเพื่อน

ช่วงค่ำ… “เธอ…ตื่นได้แล้ว” เสียงทุ่มของใครบางคนที่ดังใกล้ใบหูกับสัมผัสเย็นๆที่แนบเข้ากับแก้มใสทำให้น้ำชาต้องขยับเปลือกตาขึ้นมอง “กี่โมงแล้ว?” “จะสองทุ่มแล้ว” คนมาปลุกยังคงใช้ปลายจมูกคลอเคลียอยู่ที่แก้มเธอไม่ห่างในขณะที่ตอบกลับ “หือ?” น้ำชาชันตัวเองลุกขึ้นจากที่นอนด้วยอาการงัวเงีย ตอนแรกแค่จะขึ้นมางีบเพราะรู้สึกเพลียที่เล่นน้ำมากไปหน่อย บวกกับดื่มเบียร์กับโซ่ที่ริมหาดไปหลายขวด ไม่คิดว่าตัวเองจะหลับเอาจริงเอาจังตั้งหลายชั่วโมง “ทำไมเพิ่งมาปลุก” ดวงตาสวยช้อนขึ้นมองงอนคนที่ปล่อยให้เธอหลับไปตั้งนาน “ชาว่าจะช่วยฝนย่างบาร์บีคิวกินกัน” “พี่จัดการให้เรียบร้อยแล้ว ฝนก็เพิ่งลงไปข้างล่างเหมือนกัน” โซ่บอกพลางก็ดึงคนยังมีอาการงัวเงียอยู่เข้ามาหอมแก้มอีกแบบไม่รู้จักเบื่อกับความนุ่มนิ่มของแก้มนั่น “พี่พาเธอมาเที่ยวอย่างเดียว ไม่ต้องทำอะไร” “ก็เห็นว่าจะทำอะไรกินกันหลายอย่าง ชาก็แค่อยากช่วยบ้าง” “เธอทำเป็น?” คนถามยิ้มกลั้นขำเพราะรู้ว่าน้ำชาไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบเข้าครัวสักเท่าไรนัก ทำให้คนที่ถูกสบประมาททำหน้างอง้ำเข้าไปใหญ่ “พี่พูดเล่น ลงไปข้างล่าง

ไม่ใช่น้ำชาเพียงคนเดียวที่พอเห็นสระว่ายน้ำแล้วนึกอยากจะลงเล่น แต่เพื่อนเธออีกสองคนก็ดูจะใจตรงกันด้วย ตอนนี้ในสระว่ายน้ำจึงมีแต่เสียงหัวเราะของสามเพื่อนสาวดังแว่วมาอย่างต่อเนื่องให้อีกสี่หนุ่มที่ตั้งวงกันแต่หัววันได้ยิน ห่างออกมาจากสระว่ายน้ำเพียงนิด โซ่ สายหมอก วินและริวกำลังเริ่มเปิดขวดพากันรินเบียร์นั่งจิบกันแบบชิลๆผ่อนคลายไปกับบรรยากาศที่เป็นกันเอง ภายในกลุ่มก็เห็นจะมีโซ่คนเดียวที่ดูจะไม่ผ่อนคลายสักเท่าไรนัก มันเกือบจะดีอยู่แล้วเชียวที่น้ำชานั้นยอมเปลี่ยนชุดตามคำขอร้องของโซ่ ซึ่งชุดที่เธอเปลี่ยนออกมาเล่นน้ำนั้นเป็นเพียงชุดธรรมดาอย่างกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่มองดูแล้วก็เหมือนจะไม่มีอะไร ทว่าในขณะที่เธอลงเล่นน้ำกับเพื่อนๆอยู่ในสระนั้นกลับมีใบหน้าหงุดหงิดของใครบางคนนั่งมองเธออยู่อย่างนั้นไม่ละสายตาไปไหน มองไปก็ถอนหายใจไปจนเพื่อนๆรำคาญ “เป็นเหี้ยไรนักไอ้โซ่ ถอนหายใจแม่งอยู่นั่น” “…” โซ่ไม่ตอบ หากแต่เพื่อนชายทั้งหมดที่คบหากันมานานต่างรู้ดีในอารมณ์ขี้หวงของเขา ขนาดว่าไม่พากันหันมองสาวๆในสระน้ำบ่อยๆก็ยังไม่รอดที่จะถูกดวงตาคมตวัดหันมองหน้า แต่ก็อย่างว่าน้ำ

หลายวันต่อมา… จะเรียกว่าเป็นในรอบขวบปีเลยก็ว่าได้ที่น้ำชามีโอกาสได้เที่ยวจริงๆจังๆหลังจากเอาแต่เรียนมาตลอดทั้งปี และมันก็เป็นทริปแรกที่เธอได้ไปเที่ยวกับโซ่และเพื่อนๆด้วย ทริปนี้มีผู้ร่วมเดินทางมากันทั้งหมดถึงสิบคนด้วยกัน เพราะนอกจากจะมีกลุ่มเพื่อนของโซ่และน้ำชาที่เป็นตัวหลักแล้ว ก็ยังมีรัน น้องสาวของริวและเพื่อนของเธออีกสองคนขอติดสอยห้อยตามมาด้วย การเดินทางมาเที่ยวของกลุ่มเพื่อนซึ่งสนิทกันดีดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร ยกเว้นก็แต่อีกสามบุคคลที่น้ำชาไม่ได้สนิทอะไรด้วยนี่แหละ ที่ดูจะมีปัญหาอยู่นิดหน่อย เนื่องด้วยทริปนี้ที่พักนั้นตั้งอยู่บนเกาะแห่งหนึ่งการจะเดินทางไปให้ถึงนั้นจึงต้องต่อเรือเพื่อจะเข้าไป ทุกอย่างเหมือนจะราบรื่นดีจะติดก็ตรงที่เรือลำนี้มันคงจะเล็กไปหน่อยสำหรับคนถึงสิบคน “นี่! นั่งนิ่งๆหน่อยสิ หันไปหันมาอยู่ได้” สายฝนทำเสียงหงุดหงิดใส่ใครบางคนที่กำลังยกมือถือขึ้นมาเซลฟี่ให้ตัวเองและเพื่อนๆด้วยท่าทางที่ดูไม่เกรงใจใคร และเพราะว่าทุกคนอยู่ในเรือที่กำลังแล่นอยู่บนพื้นน้ำทำให้ต้องคอยระวังตัวกันอยู่ตลอดแม้จะใส่ชูชีพไว้ก็ตาม แต่ผู้หญิงอีกสามคนที่มาด้วยกันกลับไม่ทำตาม

@คฤหาสน์เจ้าสัวซัน ณ.สวนใหญ่หลังคฤหาสน์ “อีกแล้ว?” เสียงทุ้มของชายวัยกลางคนเอ่ยถามกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนด้วยน้ำเสียงที่ติดจะรำคาญใจนิดหน่อย ช่วงนี้ลูกชายตัวดีของเขาดูจะหาเรื่องมาให้เขาเป็นห่วงบ่อยเหลือเกินทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็น “มันจบไปแล้วป๊า ก็ถือว่าผมได้ใจน้องเขาด้วยไง” “ทำดีโชว์สาว?” “ก็ประมาณนั้น แล้วก็ถือว่าเคลียร์ทางขวัญให้จบๆไป จะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก” จะเรียกว่าครั้งนี้โซ่ยิงปืนครั้งเดียวได้นกถึงสองตัวก็ว่าได้ หลังจากที่ให้พ่อเคลียร์เรื่องคลิปหลุดให้ของขวัญจบไป เขาเองก็ได้ประโยชน์จากการที่น้ำชาจะได้เห็นด้านดีๆจากเขาด้วยเช่นกัน อีกอย่างก็คือเขาจะได้ไม่มีอะไรติดค้างแฟนเก่านั่นก็ด้วย ก็ดันเสนอหน้าไปเห็นใจตั้งแต่ทีแรกเอง เขาก็ต้องช่วยให้จบมันก็ถูกแล้ว “ฉันอยากเห็นหน้าเด็กใหม่แกจริงๆ สวยขนาดไหนกันเชียวถึงทำให้แกเจ็บตัวได้อยู่บ่อยๆ” ว่าพลางเจ้าสัวซันก็ยกชาขึ้นจิบแล้วหรี่ตามองคนตรงข้ามที่เอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อันที่จริงเขาจะสืบก็ได้ว่าคนที่ลูกชายกำลังติดพันอยู่ตอนนี้เป็นใคร แต่เพราะไม่อยากจะให้ลูกรู้สึกว่าเขาเข้าไปวุ่นวายกับชีวิตวัยหนุ่มของตั

“ค่อยๆเดินนะครับ” ลีโอเอ่ยขึ้นในขณะที่ประครองยี่หวาเข้าบ้านหลังจากไปตรวจครรภ์ตามนัดด้วยอายุครรภ์สองเดือนกว่า คนที่กำลังจะเป็นคุณพ่อมือใหม่ดูจะเห่อเป็นพิเศษเพราะตั้งแต่รู้ว่ายี่หวาท้องเขาก็ไม่เคยปล่อยตัวให้ห่างจากเธอเลยถ้าไม่จำเป็น “ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ค่ะหวาแค่ท้องนะไม่ได้ป่วยกล้ามเนื้ออ่อนแรง” “ไม่ได้หรอกครับถ้าล้มขึ้นมาจะทำไง” ลีโอยังคงดื้อดึงจะประครองเธอเดินต่อไปจนกระทั้งถึงโซฟากลางห้องโถงใหญ่ “ไม่มีงานมีการทำหรอคะมามัวเฝ้าหวาอยู่ได้” “เดี๋ยวงานในบริษัทให้คนเอามาให้ทำที่บ้านครับ ส่วนงานที่ไนต์คลับชาลินกับเคลวินดูแลให้อยู่แล้ว” “เอาเปรียบเพื่อนนะคะเนี่ย” “ไม่หรอกครับ ปกติพี่ก็ทำเยอะกว่าพวกมันอยู่แล้ว ตอนนี้ขอมาดูแลเมียกับลูกบ้าง” ว่าที่คุณพ่อพูดไปพลางยกขาของเธอขึ้นมาวางบนตักของตัวเองและนวดให้อย่างเอาใจ “วันนี้อยากกินอะไรครับเดี๋ยวพี่ทำให้” “อืม! หวาอยากกินยำแซ่บค่ะ” ยี่หวาบอกพร้อมกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอเมื่อนึกถึงรสชาติของยำแซ่บๆที่เธอว่า โดยปกติแล้วเธอเป็นคนไม่กินของอะไรพวกนี้เพราะว่ามันเผ็ด แต่ตั้งแต่ตั้งท้องเธอกลับนึกอยากกินมันขึ้นมาเพราะไปเ

…6เดือนต่อมา… บนแคทวอล์คในงานแฟชั่นโชว์ระดับประเทศที่ถูกจัดขึ้นเพื่อให้ดีไซเนอร์รุ่นใหม่ได้มีโอกาสแสดงผลงานของตัวเอง เหล่านางแบบมากหน้าหลายตาต่างทยอยเดินกันออกมาเพื่อพรีเซ้นต์เสื้อผ้าและเครื่องประดับของดีไซเนอร์มือใหม่ที่ว่าจ้างตัวเองมากันอย่างเต็มที่ หนึ่งในนั้นก็คือยี่หวา ที่หลังๆเธอหันมารับงานเดินแบบมากกว่างานแสดงเพื่อที่จะได้มีเวลาอยู่กับลีโอมากขึ้น และในวันนี้ที่เธอมาเดินแบบงานนี้นั้นก็เพราะว่าลียาน้องสาวของลีโอนั้นได้ทำการเปิดห้องเสื้อใหม่เป็นของตัวเองจึงได้ทาบทามให้เธอมาเดินแบบให้ “ฟู่ว~”หลังจากทำหน้าที่บนเวทีเสร็จสิ้นยี่หวาก็ลงมานั่งพักที่ห้องแต่งตัวเพื่อที่จะรอเวลาให้ลีโอมารับ วันนี้เธอรู้สึกเหนื่อยเป็นอย่างมากแถมตอนที่อยู่บนแคทวอล์คก็รู้สึกหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมอยู่หลายครั้งแต่เธอก็พยายามฝืนเดินต่อเพื่อให้ผ่านพ้นไป “ขอบคุณนะคะพี่ยี่หวาที่มาเดินแบบให้ดีไซเนอร์ตัวน้อยคนนี้อ่ะ” เสียงใสๆของลียาลอยมาแต่ไกลพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาพี่สะใภ้ตัวเองที่นั่งอยู่ “ยินดีจ้ะ” “รอพี่ลีโอมารับหรอคะ หรือว่าจะให้ลียาไปส่งดี” “รอพี่ลีโอน่ะ กำลังมา” “อาทิตย์หน้าวัน

@มัลดีฟส์… “ซี๊ดด! อื๊ออ~~” เสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากบางของยี่หวาดังขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่เข้ามาอยู่ในที่พักติดทะเลวิวสวยได้ไม่ถึงสิบนาที ด้วยบรรยากาศและทุกอย่างที่เอื้ออำนวยนั้นทำให้คู่รักที่พากันมาฮันนีมูนถึงที่นี่ต่างพากันอดใจไว้ไม่ไหว เพราะเพียงแค่ก้าวเข้ามาภายในห้องที่ถูกจัดแต่งไว้ให้รู้สึกถึงความโรแมนติกและวาบหวาม ลีโอที่หมายมั่นจะทำเรื่องแบบนั้นกับยี่หวาอยู่ตลอดเวลาก็จัดการจับเธอกดลงบนที่นอนขนาดใหญ่ทันทีทั้งที่เธอเพิ่งจะได้วางสิ่งของลงยังไม่ทันได้นั่งพักให้หายเหนื่อยจากการเดินทาง แต่ถึงจะเหนื่อยยังไงเมื่อถูกคนช่ำชองอย่างลีโอเล้าโลมเข้าแล้ว ไม่มีทางใดเลยที่เธอจะปฏิเสธเขาได้ นอกจากให้ความร่วมมือกลับไปเท่านั้น “อะ อื๊ออ!” ร่างบางขาวเนียนนอนร้องครางไปกับทุกสัมผัสจากลิ้นร้ายของเขาที่โลมเลียและดูดดึงอยู่ที่หน้าอกกลมกลึงของเธอ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นลากไล้มันไปตามหน้าท้องแบนราบและแวะหยอกเอินกับสะดือหลุมสวย จวบจนมาหยุดอยู่ที่สองกลีบสวยที่เริ่มมีน้ำหวานเอ่อออกมา ลีโอไม่รอช้าจัดการตวัดลิ้นร้อนเลียวนตามรอยแยกนั้นก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไปดูดเม้มที่ปุ่มเสียวกระสันของเธอ “อ๊ะ อ

…1ปีผ่านไป… “คัทททท” ตุ๊บ! เสียงโยนบทละครลงบนโต๊ะอย่างหัวเสียของผู้กำกับมือทองทำให้คนทั้งกองถึงกับต้องยืนนิ่งกันเพราะทำอะไรไม่ถูก วันนี้ดูเขาจะหงุดหงิดไปเสียทุกอย่างตั้งแต่เดินเข้ามาภายในกอง “วันนี้เป็นอะไรอ่ะยี่หวา ทำไมเล่นแข็งแบบนี้” และวันนี้คนที่โดนผู้กับกำขี้หงุดหงิดบ่นทั้งวันคงจะหนีไม่พ้นนางร้ายอย่างยี่หวา ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าเธอทำอะไรผิดทั้งๆที่ตัวเธอเองก็แสดงตามบทที่ได้ซ้อมมาทุกประการ “หวาก็เล่นตามที่ซ้อมไว้แบบเดิมเป๊ะเลยนะคะ” “มันไม่ใช่ไง พี่ต้องการให้มันเศร้ากว่านี้” “เฮ่อ! ก็ได้ค่ะ ขออีกเทคนะคะ” ยี่หวาจำใจต้องพูดตัดบทไปแม้ว่าในใจจะค้านแค่ไหน เธอคิดว่าสองสามเทคที่แล้วมาเธอทำได้ดีที่สุดแล้ว แต่ถ้ายังไม่ถูกใจผู้กำกับยังไงก็ต้องถ่ายใหม่อยู่ดี “เอานะ ขอแบบร้องไห้หนักๆเลย ร้องให้ตัวสั่นไปเลยยิ่งดี” บรีฟนักแสดงเสร็จผู้กำกับขี้หงุดหงิดก็เดินกลับไปนั่งประจำที่หน้าจอของตัวเองด้วยหน้าตาที่ดูเคร่งขรึมผิดปกติกว่าทุกๆวัน “แอ็คชั่นนนน” เมื่อทุกอย่างพร้อมกล้องก็แพลนไปที่ยี่หวาซึ่งรับบทเป็นโสเพณีกำลังตกอับสิ้นหวังกับชีวิตเดินเหม่อลอยไปเรื่อยๆพร้อมกับ

…สายๆวันต่อมา… “อื้มม!” เสียงงัวเงียของร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มและในอ้อมแขนแกร่งของลีโอดังขึ้น ยี่หวาลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับใบหน้าหล่อเหลาที่ตัวเองหลงไหลมาตลอดอยู่ใกล้แค่คืบ เสียงลมหายใจที่ยังคงดังอย่างสม่ำเสมอของลีโอนั้นทำให้เธอรู้ได้ว่าเขายังหลับสนิทอยู่ “หล่อจัง” ยี่หวาแกล้งเอามือของตัวเองเข้าไปลูบไล้ที่ใบหน้าหล่อของคนที่นอนหลับอยู่แต่ทว่าก็ยังไม่มีทีท่าว่าอีกฝ่ายนั้นจะตื่น เธอจึงคิดเลิกแกล้งและก็พาตัวเองลุกขึ้นเดินตรงไปเข้าห้องน้ำแทน ผ่านไปสักพัก… “หือ? ยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย” ยี่หวาพึมพำเบาๆหลังจากที่ใช้เวลาอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำไปพักใหญ่ แต่พอเดินออกมาแล้วลีโอก็ยังคงไม่ตื่น “ช่างเถอะ ขอสำรวจห้องหน่อยแล้วกัน” เธอจึงเปลี่ยนจากการสนใจเขามาเป็นเดินสำรวจห้องนอนใหญ่ของเขาแทน ยี่หวาเดินดูอันนั้นอันนี้ในห้องของเขาไปเรื่อยด้วยความสนใจ ทั้งรูปถ่ายของลีโอที่ถ่ายไว้ตั้งแต่ในวัยเด็กจนถึงในวันที่เขาเป็นวัยรุ่น เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่บางชุดเธอจดจำได้ว่าเธอเองก็เคยเห็นเขาใส่ในตอนนั้นเหมือนกัน ภาพความทรงจำต่างๆในวันวานไหลย้อนเข้ามาภายในหัวของเธอไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็นภาพของลีโอที

ภายในห้องตอนนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศที่แสนอึดอัด จะมีก็เพียงแค่ยี่หวากับชาลินที่ดูจะปกติกว่าคนอื่นนิดหน่อย เคลวินที่นั่งคลอเคลียกับน้ำขิงอยู่ตอนแรกก็เปลี่ยนมาเป็นเอาแต่ดื่มเหล้าที่อยู่ในมือตัวเอง ส่วนลียาก็นั่งเล่นมือถือคุยกับเพื่อนตลอดจนกระทั้ง… “เดี๋ยวลียามานะคะพี่ลีโอ” ลียาลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องนั้นโดยที่มีสายตาของเคลวินที่มองตามไปด้วยจนประตูปิดลง แต่พอเขาหันกลับมาแล้วเห็นลีโอจ้องอยู่จึงทำเป็นดึงน้ำขิงเข้ามากอดมาหอมเหมือนว่าไม่ได้สนใจอะไรคนที่เพิ่งเดินออกไป “มีอะไรกันหรอคะพี่ลีโอ” ยี่หวาที่เห็นว่าอะไรๆดูจะอึมครึมชอบกลจึงย้ายที่ขยับเข้าไปใกล้ลีโอเพื่อถามเขา “ไม่มีอะไรครับ เราไม่ต้องสนใจหรอก ดื่มกับชาลินเถอะ” ลีโอเกลี่ยผมที่ตกลงมาขึ้นทัดหูให้ยี่หวาพร้อมกับยิ้มให้เธออย่างอบอุ่นผิดกับสีหน้าเมื่อสักครู่นี้ที่เอาแต่นิ่งขรึมเหมือนคิดอะไรอยู่ “โอ๊ย! ฉันมานั่งทำไรตรงนี้เนี่ย เฮ้ออ! ไปหาดูผู้ชายข้างล่างดีกว่า” ชาลินที่เป็นคนเดียวที่ไม่มีคู่กับเขาแกล้งเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำท่าจะลุกออกไปจากตรงนั้น “เดี๋ยวสิจะไปไหน มาดื่มกับฉันก่อน” ยี่หวารีบผละตัวออกจากลีโอและหันไปสนใจคุยก