LOGINShare
ตอนที่110 ลืมตา
Last Updated:
2025-10-11 00:13:44
Latest chapter
โศลกเพลิงผลาญใจ ตอนที่110 ลืมตา
รัตติกาลถูกย้อมด้วยเปลวเพลิงแผ่นดินสะอื้นครวญคร่ำร่ำไห้โชคชะตาชิงชังกักขังข้าฯไว้ หนึ่งปรารถนาเพียงใจได้พบนาง ความเจ็บปวดปลุกหญิงสาวให้ตื่นฟื้น ความหนาวเหน็บกัดกินถึงกระดูก แขนสองข้างถูกไพล่ไปด้านหลังและมัดด้วยเชือก ทุกครั้งที่ขยับนั้นเชือกจะเสียดสีข้อมือจนหลั่งเลือดทว่ายามนี้เลือดนั้นแห้งกรังไปนานแล้ว นางนั่งบนพื้นฟางชื้นๆ ในคุกหลวงที่เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนและยังเหม็นคลุ้งด้วยกลิ่นคาวเลือดและปัสสาวะ หลินอวี่เหยากวาดตามองโดยรอบ ดวงตาของนางบาดเจ็บเพราะเลือดไหลเข้าตา ยามนี้สิ่งที่เห็นจึงเลือนพร่าไม่ชัดเจน บัดนี้นางอยู่ที่คุกหลวงไร้แสงสว่างไม่รู้วันรู้คืน ฮองเฮาส่งคนลงทัณฑ์ทรมานแสนสาหัส ร่างกายของนางแทบไม่มีที่ใดไม่มีบาดแผล ถูกโบยด้วยไม้ ฟาดด้วยแส้ สาดด้วยน้ำเย็น นางร้องจนไร้เสียง น้ำตาผสานกับหยาดเลือดหลั่งออกมาเปื้อนเปรอะใบหน้าทำให้ดวงตาบวมช้ำ นางคาดเดาว่าดวงตาของนางคงอักเสบและติดเชื้อไปแล้วหากไม่เพราะยึดมั่นคำสัญญาที่มีต่อเยี่ยหรง นางคง...จากไป จากเขาไปอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง โมงยามที่หมดสติไปนั้น หญิงสาวกลับไปสู่ห้วงคว
โศลกเพลิงผลาญใจ ตอนที่110 แดนโลกันต์ : แหลกสลาย
ยามที่เห็นซ่งเหอเทียนจวินนั้นดูสบายๆ ไม่เจ็บปวด แต่สำหรับเหยาเหยาแล้วถูกความหนาวเหน็บบาดลึกถึงกระดูก หรือเพราะนางเป็นเพียงเซียนขั้นต่ำจึงไม่อาจทนรับในกวนอวิ๋นซื่อนี่ได้ หรือเพราะนางมีกลิ่นอายปิศาจติดกายทำให้ถูกตรวนด้วยโซ่เส้นใหญ่ แขนถูกไพล่ไปด้านหลัง ร่างเล็กนั่งไร้เรี่ยวแรงได้แต่เอนกายพิงลำต้นของต้นไม้ใหญ่ หญิงสาวนั่งนิ่งบนพื้นดินที่เย็นเยียบใต้เงาร่มไม้กลืนกินพลังปราณ ไม่รู้เหตุใด นางรู้สึกเหมือนเลือดจากบาดแผลไหลซึมออกมาตลอดเวลา ราวกับเลือดของนางนั้นหยดไปบนพื้นและทำให้รอบกายค่อยๆ ถูกย้อมด้วยสีแดงชาด ดวงตาของนางพล่าเลือนไปที่ละน้อย ไม่รู้วันคืนผ่านไปนานเพียงใด นางรู้ดีว่าการปรุงโอสถทิพย์นั้นใช้เวลามาก โดยเฉพาะโอสถของเทพเซียนไม่เหมือนของมนุษย์ธรรมดาภาพความทรงจำค่อยๆ ผุดขึ้นมาที่ละน้อย ตั้งแต่ที่นางลืมตาในร่างกายนี้ แววตาอ่อนโยนของเซียนสมุนไพรซ่งเหอเทียนจวิน‘เหยาเหยา ต่อไปนี้นามของเจ้าคือเหยาเหยา’‘เหยาเหยา’ ดอกบัวน้อยเรียกขานตามที่เซียนสมุนไพรเอ่ยขึ้น เขายิ้มพอใจแล้วลูบหนวดเคราสีขาวของตน ‘พบกันล้วนเป็นเรื่องของวาสนา เรียกข้าว่าอาจารย์ปู่ก็แล้วกัน’‘อาจารย์ปู่’
โศลกเพลิงผลาญใจ แดนโลกันต์ : แย่งชิง 2
มือที่เต็มไปด้วยเลือดสีสดสะบัดลิ้นงูที่ยังดิ้นอยู่ลงพื้น เยี่ยหรงไม่รอช้าเขาเสียเวลากับการค้นหากล้วยไม้บรรพกาลโดยไม่รู้ว่าจิ้นเฉิงพกติดตัวไว้ตลอด เขาเพียงแค่ใช้กรงเล็บมารกรีดแผ่นอกของอีกฝ่ายก็พบกล้วยไม้ที่ตามหา “เหยาเหยาเจ้าเอาสิ่งนี้กลับไป” “อะไรนะ” นางเงยหน้าขึ้นยังมึนงงอยู่ แต่ครู่เดียวก็ถูกยัดกล้วยไม้ใส่มือนางแล้วช้อนร่างแบบบางอุ้มขึ้น “อาเยี่ย! เจ้าจะทำอะไร” “เวลาไม่มากแล้ว ข้าเปิดประตูให้เจ้าได้เพียงแค่นี้” เขากรีดแผ่นฟ้าเปิดประตูสู่แดนเซียน แม้ต้องพลังมากเพียงใดแต่เขาจำเป็นต้องทำเพื่อส่งนางกลับไปให้เร็วที่สุด นางไม่ทันสั่งลาก็เห็นจิ้งเฉินเงื้อกระบี่ฟาดใส่แผ่นหลังของเยี่ยหรง “อาเยี่ย!” “รีบไป” “อ๊ะ!” ร่างบอบบางถูกโยนเข้าไปในช่องว่าง ดวงตานางเบิกกว้างเห็นเพียงเงาร่างใหญ่สองร่างต่อสู้กัน เปลวไฟโหมไหม้คละคลุ้งกับกลิ่นคาวเลือด เหยาเหยาประครองกล้วยไม้บรรพกาลไว้ในอ้อมอกยามเมื่อนางผ่านประตูพิภพก็ร่วงลงจากท้องฟ้าหล่นในสระน้ำของสวนเสียนเฉ่า ร่างเล็กจมดิ่งในสระน้ำ สายบัวขยับเคล
โศลกเพลิงผลาญใจ ตอนที่108 แดนโลกันต์ : แย่งชิง
“อร่อยมากจริงๆ!” เห็นสีหน้าพวกเขาแล้ว นางก็ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ หนทางการอยู่ร่วมกับเหล่าปีศาจคงไม่ยากเย็นอันใดนัก ขณะที่แจกจ่ายขนมเปี๊ยะต้นหอมนั้นก็พบว่ามีปีศาจน้อยตนหนึ่งหลบซ่อนอยู่ด้านหลังเสาต้นใหญ่ นางส่งยิ้มเป็นมิตรก่อนเดินเข้าไปหาพร้อมขนมเปี๊ยะในมือ “นี่...มากินด้วยกันไหม?” “กะ...กิน..กินได้รึ?” “ได้สิ...แต่ไม่รู้จะถูกปากเจ้าหรือเปล่านะ” มือเล็กผอมเกร็งจนเหมือนกิ่งไม้ยื่นมารับขนมเปี๊ยะที่หญิงสาวยื่นให้ ทว่ามันกลับคว้ามือนางมากัดอย่างแรงไม่สนใจขนมเปี๊ยะที่ตกลงบนพื้น ฟันซี่เล็กๆ นั้นกัดลงบนผิวหนังอ่อนนุ่ม เพียงครู่เดียวเลือดอุ่นๆ ก็ไหลออกจากรอยฟันแหลมคมนั้น ดวงตายาวรีจ้องมอง ทั้งที่ปากกัดมือนางอยู่แต่ยังฉีกยิ้มได้! “โอ๊ย!” หญิงสาวเจ็บจนหลุดเสียงร้องออกมา ทำให้ปีศาจตนอื่นๆ หันมามองด้วยความแตกตื่นตกใจ เจ้าปีศาจตัวน้อยไม่ได้แค่กันแต่ยังพยายามกินเนื้อของนางอีกด้วย! กลิ่นปราณพิสุทธิ์แผ่กำจายไปทั่ว เหล่าปีศาจชั้นต่ำสูดดมกลิ่นเย้ายวนชวนน้ำลายสอ แทบไม่อาจครองสติได้ แต่ปีศาจชราและปีศาจรับใช้ข
โศลกเพลิงผลาญใจ ตอนที่107 แดนโลกันต์ : มีเรื่องต้องทำ
อยู่ที่นี่ได้สามสี่วันเหยาเหยาก็เริ่มคุ้นชินกับดินแดนอันมืดมิดนี้ แท้จริงก็ไม่ได้มืดมิดเสียทีเดียว มีกลางวันกลางคืนไม่ต่างจากดินแดนที่นางถือกำเนิด นางไม่มีความทรงจำก่อนที่จะถูกชุบชีวิต แต่ซ่งเหอเทียนจวินเป็นยิ่งกว่าอาจารย์ เป็นเช่นเดียวกับผู้ให้กำเนิดนางจึงไม่อาจเมินเฉยเมื่อรู้ว่าเขาต้องลำบากเพราะนางเป็นต้นเหตุ เยี่ยหรงไม่ได้กักขังนาง เพียงแค่ให้อยู่ในตำหนักนี้ นางจึงออกมาเดินเล่นนอกห้องโดยมีบ่าวรับใช้ติดตามหลายคน แรกๆ นางรู้สึกเหมือนถูกจับตามอง แต่เมื่ออยู่ด้วยกันหลายวันจึงรู้ว่าพวกเขาแค่เห็นนางเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่อยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดา แม้รูปร่างหน้าตาผิดแผกจากที่นางเคยพบเห็น แต่ทุกตนล้วนจิตใจดี ดูใสซื่อน่ารักมากจริงๆ ทำให้นางไม่รู้สึกเหงาหรือหวาดกลัวพวกเขา “ที่นี่ปลูกต้นไม้ได้สินะ” “ฮูหยินต้องการต้นอะไรเจ้าคะ” บ่าวรับใช้เอ่ยถาม อยู่ใกล้ชิดหลายวันก็พลอยชื่นชอบแม่นางคนงามไปด้วย ได้รับใช้ฮูหยินจอมมารที่มีใบหน้ายิ้มแย้มและจิตใจอ่อนโยนย่อมดีกว่ารับใช้ท่านจอมมารที่ต้องคอยดูสีหน้าทุกครั้งไป “ไม่ใช่แบบนั้น คือ...ข้าชอบปลูกต้นไ
โศลกเพลิงผลาญใจ ตอนที่106 แดนโลกันต์ : ระวังด้วย
เหยาเหยาแม้เคยถูกตำหนิเวลาทำผิดแต่ยังไม่เคยถูกใครชี้หน้าสาปแช่งเช่นนี้มาก่อน หญิงสาวตกใจอยู่บ้างแต่ก็มิได้ตอบโต้สิ่งใด แต่รับรู้ว่าเจ้าของร่างสูงใหญ่กำลังจะก้าวเท้าไปด้านหน้า นางจึงคว้ามือของเขาแล้วกุมไว้แน่น เยี่ยหรงถึงกับชะงักแล้วหลุบตามองนิ้วมือที่สอดประสานกับนิ้วของเขาอยู่ ภาพนั้นยิ่งทำให้จิ้งหว่านเดือดดาลหนักมากขึ้นจนไม่อาจทนดูได้อีก นางสะบัดหน้าหมุนกายซ่อนหยาดน้ำตาที่หลั่งรินแล้วใช้พลังเวทเปิดทางหายตัวไปทันที “อย่ากลัวไปเลย” “ไม่ได้กลัว แค่ตกใจ ไม่คิดว่าเจ้าจะเป็น ‘ท่านพี่เยี่ยหรง’ของผู้อื่นด้วย” “แค่กๆ” เยี่ยหรงถึงกับสำลักน้ำลายตนเอง “นางเรียกข้าเอง ข้ามิได้ให้นางเรียกเช่นนั้น” “อย่างนั้นรึ” นางบีบมือเขาแน่นขึ้น ท่าทางร้อนรนนี้ทำให้นึกถึงเจ้าเสือดำตัวน้อยที่นางพยายามทำแผลให้ครั้งนั้น เหล่าปีศาจรับใช้เห็นภาพนี้แล้วก็ต่างอมยิ้มค่อยๆ โผล่ออกมาจากเงามืด มือของนางเล็กแต่อบอุ่น ชีพจรมั่นคงทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ชายหนุ่มโน้มหน้าลงกระซิบแผ่วเบาแต่ลมหายใจอุ่นร้อนทำให้แก้มนวลแดงเรื่อ
You may also like
ชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน18.8K viewsย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง228.5K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น18.5K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม115.4K viewsย้อนกลับมาครั้งนี้ ข้ามิใช่เหยื่ออีกต่อไป
l3oonm@6.1K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน23.1K viewsเกิดอีกครั้งก็ยังเป็นท่าน
Lovedee1.5K viewsย้อนรักสี่คราลวงชะตาเคียงท่าน
เทียนสื่อ2.8K views
