ตอนที่37 ความจำเลือนราง

จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ!

ปากหนาไล่จูบเบาๆ ไปทั่วใบหน้า ฝ่ามือหนาปัดกลุ่มผมที่หลุดลงมาปกคลุมใบหน้าออกอย่างเบามือ นิ้วโป้งเรียวสวยเกลี่ยริมฝีปากบาง จุ๊บ! อดไม่ได้ที่จะจูบเบาๆ ดวงตากลมโตภายใต้แพขนตางอนปิดสนิทด้วยความเหนื่อยล้า

“ต้องจัดการตัวเองสินะกู” สายตาคมมองน้องชายตัวเองที่ตั้งโด่ไม่มีทีท่าจะอ่อนลงสลับใบหน้าหญิงสาวที่นอนหลับสนิทไม่รับรู้ถึงความทรมานของตัวเขาแม้แต่น้อย

อาการปวดหนึบที่กำลังเล่นงานเขาหนักขึ้นเรื่อย ๆ บวกกับร่างเปลือยเปล่าที่นอนยั่วสายตาอยู่ข้างๆ จึงอดทนต่อไปไม่ไหวลุกขึ้นนั่งชันเข่าหันหน้าเข้าหาหญิงสาว ฝ่ามือหนายื่นไปดึงฝ่ามือเล็กของหญิงสาวมาจับโอบรอบแท่งเอ็นขนาดใหญ่โดยมีมือของชายหนุ่มควบคุมมือเล็กอีกที

“อ่าส์..ไซน์..อ่าส์..” ใบหน้าคมเข้มแหงนมองเพดานพร้อมเปล่งเสียงครางกระเส่าขณะที่ฝ่ามือใหญ่ทำหน้าที่ควบคุมฝ่ามือเล็กขยับเข้าออกตามอารมณ์ความต้องการ

“อ่าส์..แบบนั้นไซน์ อ่าส์..มือโคตรนุ่ม ถ้าปากนุ่มๆ ของคุณกลืนกินมันเข้าไปจะรู้สึกดีขนาดไหน” ในหัวจินตนาการบทรักอันเร่าร้อนช่วยกระตุ้นให้ตัวเองปลดปล่อยออกมาอย่างรวดเร็ว

“อ่าส์..ไซน์ ไซน์อมมันเข้าไปดูดแรงๆ แบบนั้นไซน์ ไซน์ อ่าส์..โคตรเสียว อ่าส์..ไซน์เร็วอีก เร็วอีก ไซน์ อ่าส์..” น้ำสีใสไหลซึมออกมาที่ปลายดอกเห็ดเปื้อนมือเล็กจนมันวาว เส้นเอ็นแข็งปูดขึ้น แท่งเนื้อขยายตัวแข็งโป๊ก ก้อนกลมๆ สองก้อนด้านล่างขยายตัวจนแข็งเช่นกัน

“เร็วอีกไซน์ ไซน์แบบนั้น อ่าส์..เก่งมากคนดี เร็วอีก อีก อีก อ่าส์..ไซน์ โคตรเสียว อ่าส์..แบบนั้น ไซน์ อ่าส์..” น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดออกมาออกเปื้อนมือเล็กและหน้าท้องแบนราบ มือบางส่วนหยดลงเปื้อนผ่าปูที่นอน

“อ่าส์..แค่มือทำไมเสียวได้ขนาดนี้วะ ยัยบื้อวันหลังพี่จะไม่ยอมให้เราชิงหลับหนีพี่ไปแบบนี้อีกแล้วนะ” ร่างกำยำล้มตัวลงนอนข้างๆ และคว้าร่างบางเข้ามากอดแนบอก ร่างกายเปลือยเปล่าเนื้อตัวเย็นเฉียบเมื่อปะทะเข้ากับร่างกายอุ่นของชายหนุ่มก็รีบซุกเข้าอกแกร่งตามสัญชาตญาณ

ตอนเช้า

“อือ..คุณตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันคะ ปล่อยให้ฉันนอนทับแขนคุณทำไม” ดวงตากลมลืมตาขึ้นกะพริบปริบๆ เพื่อปรับแสง ตกใจเล็กน้อยเมื่อพบว่าตัวเองกำลังนอนหนุนแขนชายหนุ่ม

“ผมกลัวคุณจะตื่น”

“คุณจะอาบน้ำก่อนไหมคะ หรือจะกลับเลย” เสียงเล็กเอ่ยถามขณะที่สายตามองสำรวจตัวเอง เมื่อพบว่าอยู่ในชุดนอนเรียบร้อยก็รู้สึกโล่งใจที่ไม่ได้นอนเปลือยเปล่ากับชายหนุ่มทั้งคืน ในหัวก็พยายามนึกย้อนถึงเหตุการณ์เมื่อคืนแต่นึกยังไงเธอก็จำได้ว่าเธอนอนแช่น้ำในอ่างกับเขาเพียงแค่นั้น แต่สายตาไปสะดุดที่ผ้าปูที่นอนผืนใหม่ ใบหน้าร้อนผ่าวสีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อขึ้นมาทันที

“อาบน้ำก่อนครับ ผมไม่รีบ” เสียงทุ้มตอบกลับขณะกำลังเช็กอีเมลและข้อความในมือถือให้แน่ใจว่าไม่มีงานด่วนที่ต้องกลับไปทำ

“งั้นเชิญคุณอาบก่อนเลยค่ะ”

“ครับ” เท้ายาวก้าวลงจากเตียงโดยมีสายตาของเจ้าของห้องมองตามแผ่นหลังกว้างไปจนพ้นประตูห้องน้ำเข้าไปด้านใน

“คนอะไรถึงได้ดูดีไปทุกส่วนของร่างกาย หน้าตาหล่อแล้วยังหุ่นเพอร์เฟคอีกต่างหาก” ดีไซน์อดที่จะชื่นชมไม่ได้เพราะสายตาเธอได้สำรวจหุ่นของชายหนุ่มไปทุกสัดส่วนทั่วร่างกายไม่เว้นแม้กระทั่งตรงส่วนนั้น เมื่อนึกย้อนกลับไปเมื่อคืนก็รู้สึกเสียวจนขนลุกซู่ กระแสไฟแล่นแปล๊บไปทั่วร่างกาย

แอ๊ด..

“ลุกไปอาบน้ำเถอะครับ” ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำในชุดเดิมเมื่อคืน แขนเสื้อเชิ้ตถูกพับขึ้นพอลวกๆ จนถึงศอก กระดุม 3 เม็ดบนถูกเปิดออกเผยให้เห็นอกแกร่ง

“ค่าเหนื่อยคุณคิดเท่าไหร่คะ คุณจะได้ไม่ต้องรอฉันอาบน้ำเสร็จ” หญิงสาวเอ่ยถามเพราะเมื่อคืนที่เธอถามไปชายหนุ่มยังไม่ได้ให้คำตอบเธอ

“ไม่คิดครับแค่เลี้ยงข้าวผมก็พอ”

“บอกมาเถอะค่ะว่าปกติกับลูกค้าคนอื่นๆ คุณคิดเท่าไหร่ฉันจะได้จ่ายให้ถูก ฉันไม่อยากเอาเปรียบคุณ”

“ปกติผมไม่ได้รับงานแบบนี้หรอกครับ ผมทำกับคุณแค่คนเดียว”

“ฉันขอถามอะไรได้ไหมคะ ถ้าคุณไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไรนะคะ”

“ครับ ถ้าตอบได้ผมยินดีตอบ”