All Chapters of โฮสต์ในฝัน: Chapter 1 - Chapter 10

92 Chapters

ตอนที่1 แรกพบ

ตอนที่1 แรกพบเอี๊ยด!!!!เสียงล้อรถเสียดสีกับพื้นคอนกรีตเมื่อรถที่วิ่งมาด้วยความเร็วแล้วเบรกกะทันหันขณะที่รถไม่ได้ลดความเร็วลงในระดับปกติ ดีไซน์ที่กำลังนั่งคุยกับลูกสาวเจ้าของบ้านอยู่ห้องรับแขกถึงกับต้องตกใจมองไปยังหน้าบ้านเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น ต่างจากซีไนซ์ที่ยังจดจ่ออยู่กับซีรีส์บนจอราวกับว่าเป็นเรื่องปกติ“มีใครเป็นอะไรหรือเปล่ายัยซี เสียงเบรกรถดังขนาดนั้น” มือเล็กยื่นไปสะกิดเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ สายตาพยายามมองดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ดูเหมือนทุกคนในบ้านยังใช้ชีวิตปกติ แม้กระทั่งแม่บ้านก็ยังคงปัดกวาดเช็ดถูบ้านปกติไม่มีแสดงอาการตกอกตกใจหรือสนใจเลยแม้แต่น้อย“ไม่มีอะไรหรอกน่าจะพี่ชายฉันมา เขาก็ขับรถปกติแบบนี้ทุกครั้ง” ซีไนซ์ตอบกลับหน้าตาเฉยเพราะรับรู้ได้ทันทีว่าเสียงเบรกที่ดังสนั่นเมื่อสักครู่คงจะเป็นฝีมือใครไม่ได้นอกจากลูกพี่ลูกน้องของเธอ“แกมีพี่ชายด้วยเหรอ”“ลูกพี่ลูกน้องนะ”“งั้นเหรอ”ตึก ตึก ตึกเสียงฝีเท้าเร่งรีบเดินเข้ามาในบ้านผ่านห้องรับแขก สายตาคมหันไปสะดุดตากับหญิงสาวไม่คุ้นหน้าในชุดนักศึกษานั่งอยู่บนโซฟากำลังดูซีรีส์บนจอทีวีอย่างตั้งใจ ใบหน้าเรียวได้รูป จมูกโด่งรับกับริมฝีปา
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่2 รักแรกภพ

ครืด ครืด ครืด‘ว่าไงโย’‘ไซน์กลับถึงคอนโดหรือยังทำไมไม่ส่งข้อความบอกโยเลยโยเป็นห่วงเลยโทรหา’ เสียงห้าวแตกหนุ่มดังมาตามสายพร้อมกับเสียงเพลงดังกระหึ่มแข่งกับเสียงพูดจนต้องยกโทรศัพท์ออกให้ห่างจากใบหู‘ไซน์กลับถึงคอนโดแล้ว แล้วนี่โยอยู่ไหน’‘โยออกมาดื่มกับเพื่อนนิดหน่อยน่ะเดี๋ยวก็กลับแล้วครับ’‘โอเค มันเสียงดังมากไซน์ไม่ค่อยได้ยินเลย แค่นี้ก่อนนะคะ’ พูดจบดีไซน์ก็กดวางสายทันที จากนั้นก็ลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเช้าวันต่อมาเอี๊ยด!!!!เสียงเบรกที่คุ้นเคยดังสนั่นบ้านแต่เช้าตรู่ ซีไนซ์ที่กำลังนั่งทานมื้อเช้าอยู่ได้ยินถึงกลับถอนหายใจเมื่อต้องเจอหน้าพี่ชายจอมเย็นชาของเธอในเช้าวันนี้“กำลังจะไปเรียนใช่ไหมเดี๋ยวพี่ไปส่ง” ร่างสูงกำยำในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสแลกสีดำเดินดุ่มดุ่ม เข้ามาในบ้าน“พี่ตกงานเหรอคะถึงได้มีเวลามารับซีไปเรียนแต่เช้าแบบนี้”“พี่จะทำหน้าที่พี่ชายที่ดีบ้างไม่ได้เหรอ นี่อิ่มหรือยัง”“อิ่มพอดีค่ะ ได้ยินแบบนี้กินอะไรไม่ลงเลยรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ” ซีไนซ์ตอบกลับไปพร้อมวางแก้วนมในมือลงทำสีหน้าเอือมระอาเล็กน้อยแก๊ก!“คุณลุคค์รับข้าวต้มด้วยไหมคะ” กาแฟดำที่ยังมีควันลอยฟุ้งขึ้นจากแก้ววา
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่3 รนหาที่

สามปีผ่านไปดีไซน์เข้ามาทำงานเป็นสถาปนิกที่บริษัทของที่บ้านซีไนซ์รวมทั้งโยธาแฟนของดีไซน์ก็เข้ามาทำงานในตำแหน่งวิศวกรควบคุมด้วยเหมือนกันก๊อก ก๊อก ก๊อก“ไซน์ โยต้องไปคุมไซซ์งานที่ภูเก็ตนะอาจจะต้องอยู่ที่นั่นเป็นเดือน” โยธาเดินเข้ามาและเอ่ยบอกขณะที่ดีไซน์กำลังใช้สมาธิกับการออกแบบบ้านให้ลูกค้าซึ่งเป็นงานฟรีแลนซ์ที่เธอรับทำ“อือ แล้วโยต้องไปวันไหนล่ะ มีของอะไรที่ต้องเอาไปด้วยเตรียมเสร็จหรือยัง” หญิงสาวตอบกลับขณะที่สายตายังโฟกัสอยู่ที่หน้าจอแล็ปท็อปตรงหน้า“อาทิตย์หน้าน่ะ ส่วนของใช้จำเป็นที่นั่นมีหมดแล้วไม่ต้องเตรียมอะไรไป”“โอเค ไปก็ดูแลตัวเองด้วยนะ”“อืม..แต่ตอนนี้เงินเดือนยังไม่ออกเลย ไปที่นั่นโยไม่รู้ว่าต้องใช้จ่ายอะไรบ้างโยกลัวว่าเงินที่โยมีอยู่จะไม่พอ อืม..โยขอยืมเงินไซน์สำรองไปก่อนได้ไหมสิ้นเดือนเงินออกแล้วโยจะคืนให้” ชายหนุ่มอ้ำๆ อึ้ง ๆ ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยออกไป“โยจะเอาเท่าไหร่ล่ะเดี๋ยวไซน์โอนให้” ครั้งแล้วครั้งเล่าที่โยธายืมเงินเธอโดยใช้ข้ออ้างและเหตุผลเดิม ๆ คือขอยืมก่อนสิ้นเดือนจะคืนให้ และทุกครั้งที่ดีไซน์ให้ยืมก็ไม่เคยได้เงินคืนสักครั้ง“สักสองหมื่นนะไซน์ สิ้นเดือนโยจะคืนให้จริ
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่4 รนหาที่

คอนโดที่ทั้งสองอาศัยอยู่เป็นคอนโดที่ดีไซน์ซื้อด้วยเงินของเธอเองจะมีสองห้องนอน เธอและแฟนหนุ่มนั้นจะแยกกันนอนคนละห้องนอนเพราะด้วยเหตุผลที่ว่าเธอทำงานจนดึกไม่อยากรบกวนการพักผ่อนของอีกคน นั่นจึงเป็นช่องว่างที่อีกฝ่ายสามารถทำอะไรลับหลังเธอได้ตู๊ด….‘ค่ะพี่โย แตงโทรไปตั้งหลายครั้งทำไมไม่รับสายแตงเลยคะ หรือว่ามัวแต่ทำอะไรกับพี่ไซน์อยู่’ น้ำเสียงไม่พอใจดังมาตามทันทีที่กดรับสาย‘พี่พึ่งทำธุระเสร็จน่ะ แล้วนี่แตงทำอะไรอยู่ครับ’ เสียงทุ้มนุ่มถามกลับ‘กำลังจะนอนแล้วค่ะ นอนดึกไม่ได้เดี๋ยวตีนกาขึ้นอีก นี่ก็ไม่ได้ไปเติมฟิลเลอร์ตั้งหลายเดือนแล้ว พี่โยบอกแต่ไม่ว่าง’ น้ำเสียงกระเง้ากระงอดเป็นพ่อแง่แม่งอน‘พี่ขอโทษครับ ถึงไม่ฉีดฟิลเลอร์แตงก็น่ารักสำหรับพี่อยู่แล้วครับ’‘ไม่ต้องพูดเลยค่ะ’‘เอ้อแตง อาทิตย์หน้าพี่ต้องไปคุมไซซ์งานที่ภูเก็ตนะครับ’‘จริงเหรอคะแตงอยากไปเที่ยวภูเก็ตพอดีเลย อย่างนี้วันหยุดแตงก็บินไปหาพี่ที่ภูเก็ตแล้วเราก็ไปเที่ยวกันได้ใช่ไหมคะ’‘ครับ แต่ต้องดูว่าพี่จะว่างหรือเปล่านะ ช่วงแรก ๆ พี่อาจจะยุ่งหน่อย แต่พี่จะหาเวลาว่างให้ได้นะครับ’‘พี่โยสัญญากับแตงแล้วนะคะ’‘ครับ พี่สัญญา’เช้าวันต่อม
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่5 รอเวลา

ห้าโมงเย็น ณ ผับ HP“อ้าวพี่ลุคค์สวัสดีครับ ทำไมวันนี้มาแต่หัวค่ำเลยครับ” แทนไทที่พึ่งเช็กสต๊อกเครื่องดื่มในชั้นดินเสร็จเจอเข้ากับลุคค์พอดีจึงเอ่ยถามขึ้น“เช็กสต๊อกของเสร็จแล้วใช่ไหม ส่งยอดทั้งหมดให้ฉันด้วย”“ยังไม่สิ้นเดือนเลยนะครับ” ใบหน้าคมเข้มมีหนวดเคราขึ้นเป็นตอดำถามกลับสีหน้าสงสัย“ฉันจะไปทำธุระที่ภูเก็ตสักอาทิตย์”“โดนแม่พี่ตามให้กลับบ้านเหรอครับ” เสียงเรียบเอ่ยถามขณะเดินตามหลังชายหนุ่มขึ้นไปที่ห้องทำงานชั้นสอง“กูจำเป็นต้องรายงานมึง” เท้ายาวหยุดชะงักขณะก้าวขึ้นบันไดหันขวับกลับมาถามเสียงแข็งพร้อมสายตาคมดุ“เปล่าครับ เผื่อนายถามผมจะได้ตอบนายถูก”“กูจะบอกนายเองไม่ต้องรบกวนมึงเสือกเรื่องของกูหรอก อาทิตย์หน้ากูไม่อยู่ก็ดูแลแล้วก็จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย อย่าให้เกิดเรื่องเด็ดขาด”“โยนงานหนักให้ผมอีกแล้ว”“ถ้าไม่อยากทำก็ลาออกไปกูจะได้หาคนใหม่มาทำแทน” เสียงเรียบนิ่งตอบสวนกลับทันที“ทำครับ ผมรักงานนี้มาก เจ้านายก็ใจดีผมชอบที่จะทำงานที่นี่มากครับ” แทนไทรีบบอกออกไปยาวเหยียด แต่น้ำเสียงเหนื่อยอ่อนขัดกับสิ่งที่พูดเมื่อสักครู่มาก“ไม่ต้องสร้างภาพ”“พี่ช่วยอ่อนโยนกับผมหน่อยเถอะครับ” แทนไทย
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่6 รอเวลา

ตอนสาย ณ คฤหาสน์ฮาร์เปอร์ตึก ตึก ตึก“พี่ลุคค์ทำไมวันนี้กลับบ้านช้าจังคะ ที่ผับยุ่งเหรอคะ” พลอยใสเอ่ยถามขณะเดินถือกาแฟเพื่อมาเสิร์ฟสามีและธารา“นิดหน่อยครับ”“สภาพมึงดูไม่ได้เลยนะ ที่ผับมีอะไรหรือเปล่า” ธาราเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นว่าลุคค์มีสีหน้าอ่อนล้าคงจะอดหลับอดนอนมาหลายชั่วโมง“เปล่าครับ ผมแค่รีบเคลียร์งานให้เสร็จอาทิตย์หน้าผมมีธุระต้องเดินทางไปภูเก็ต” ลุคค์ตอบกลับแค่นั้น ชาร์วีที่นั่งอยู่ก็ได้ยินและพยักหน้ารับรู้“ถ้าไม่ไหวก็ให้ธารามันช่วยดู รีสอร์ตของที่บ้านก็กำลังจะสร้างเพิ่มไม่ใช่เหรอ ระหว่างนี้แกเองก็ต้องกลับไปช่วยที่บ้านงานที่ผับก็ให้ธารามันเข้าไปช่วย” ชาร์วีเอ่ยบอกมือซ้ายคนสนิท“มึงพูดเหมือนกูว่าง ลืมไปหรือเปล่าว่ากูถือหุ้นแค่ 30 เปอร์เซ็นต์ ส่วนมึงถือหุ้นมากสุด 40 เปอร์เซ็นต์” ธาราตอบกลับเหมือนตอกหน้าชาร์วีอย่างไงอย่างงั้น“เสือกจำแม่นนะเรื่องพวกนี้” ชาร์วีด่ากลับเสียงเรียบ“ผมอาจจะไปดูไซซ์งานประมาณหนึ่งอาทิตย์นะครับ อาทิตย์หน้าจะเริ่มลงเสาเข็มแล้วต้องไปคุมเอง”“ให้ไอ้โชไปช่วยดูระหว่างที่แกไม่อยู่จะได้ไม่มีอะไรผิดพลาด” ลูกน้องของชาร์วีทุกคนไม่ใช่แค่เก่งเรื่องการต่อสู้ดูแลควา
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่7 มาให้จัดการถึงที่

สนามบิน“อยู่โน่นก็ดูแลตัวเองดีๆ นะโย ทำงานก็ระวังด้วย” ดีไซน์เอ่ยบอกแฟนหนุ่มอยู่หน้าอาคารผู้โดยสารขาออกในประเทศ“โอเค ไม่ต้องห่วงโยจะดูแลตัวเองอย่างดี จะเอาหน้าหล่อๆ กลับมาหาไซน์แน่นอนโอเคไหม” ฝ่ามือหนาจับศีรษะแฟนสาวเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ทุกคนเดินผ่านไปผ่านมาต่างหันมองและอมยิ้ม“โยต้องเข้าไปแล้วนะเดี๋ยวเข้าเกจไม่ทันต้องไปโหลดกระเป๋าอีก”“โอเค บ๋าย บาย ค่ะ”“บ๋าย บาย ครับ”เมื่อส่งแฟนหนุ่มเสร็จแล้วหญิงสาวในชุดกระโปรงยีนเสื้อยืดสีขาวสวมรองเท้าผ้าใบสีเดียวกันเดินกลับออกมาเพื่อขึ้นรถที่ซีไนซ์จอดรออยู่ แต่ระหว่างนั้นมัวแต่ก้มหน้ากดพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์ไม่ทันมองทางก็ชนเข้ากับชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมเข้มฉบับลูกครึ่ง สวมแว่นตากันแดด มองแค่ครู่เดียวก็รับรู้ได้ทันทีว่าหล่อเข้มเพอร์เฟคมาก“I am sorry/ขอโทษค่ะ”“ไม่เป็นไรครับ/ It's okay.” ทั้งสองต่างขอโทษกันและกันคนละภาษา จังหวะที่สายตาคมเข้มภายใต้แว่นตากันแดดสีดำจ้องมองใบหน้าเรียวเล็กที่เขาหลงใหลมาหลายปีเสียงเรียกขัดจังหวะที่ดังขึ้น“ไซน์”“ยัยไซน์ทางนี้” หญิงสาวหันไปตามเสียงเรียก ดีไซน์หันกลับมาแล้วก้มหัวให้ชายหนุ่มอีกครั้งและเดินจ
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่8 มาให้จัดการถึงที่

บังกะโลหลังเล็กขนาดสองห้องนอนแต่มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันที่ตั้งอยู่ติดกับทะเลไม่ไกลจากไซซ์ก่อสร้างมากนัก หน้าต่างทุกบานถูกเปิดออกรับลมทะเล ผ้าม่านสีขาวพัดปลิวตามทิศทางลม บรรยากาศโดยรอบเงียบสงบมีเพียงเสียงคลื่นกระทบโขดหินริมฝั่งที่ได้ยิน“นายพักห้องทางซ้ายแล้วกัน อาหารและของสดน่าจะอยู่ตู้เย็นตรงครัวด้านหลังถ้าอยากหาอะไรกิน ส่วนอาหารเที่ยงและเย็นจะมีคนนำมาส่งที่นี่ถ้าเกิดอยากกินอะไรก็สั่งแม่ครัวหรือสั่งนทีจัดการให้ นทีจะเป็นคนดูแลทุกเรื่องที่นี่” ลุคค์บอกรายละเอียดทั้งหมดให้โชทราบ การใช้ชีวิตอยู่บนเกาะก็ไม่ได้ลำบากอะไร บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและอาหารกระป๋องที่โชเตรียมมาคงไม่มีโอกาสได้ลิ้มลองเพราะส่วนตัวโชเองก็ไม่ชอบกินอาหารพวกนั้นเป็นทุนเดิมอยู่แล้วตอนบ่าย 4 โมงเย็น“ทำไมห้องนอนผมถึงไม่มีแอร์ ผมแจ้งทางบริษัทไปแล้วนี่ว่าผมนอนที่ร้อนไม่ได้” เสียงโวยวายดังไปรบกวนชายหนุ่มที่กำลังนั่งทำงานอยู่ที่ระเบียงหน้าบ้านจึงต้องละจากงานตรงหน้าและลุกเดินไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ลืมที่จะหยิบแมส หมวก และแว่นกันแดดสวมไปด้วย“เกิดอะไรขึ้น” เสียงเรียบเอ่ยถามขึ้น ทันทีที่เห็นหน้าลุคค์เสียงฮือฮาทั้งหมดก่อนหน้
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่9 หมดเวลา

เอี๊ยด!!!!เสียงล้อรถเสียดสีกับพื้นคอนกรีตเมื่อรถเบรกในระยะกระชั้นชิดเรียกสายตาผู้คนที่อยู่ละแวกนั้น“พี่จะดื่มร้านนี้เหรอครับ คนเยอะไปไม่ใช่สไตล์พี่เลยนี่ครับ” ร่างกำยำของคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำยืนส่งสายตามองสำรวจเข้าไปในร้านที่เป็นสไตล์กึ่งร้านอาหารกึ่งบาร์นั่งชิลล์แล้วหันมาถามการ์ดรุ่นพี่ที่กำลังเปิดประตูรถลงมา“ร้านนี้ดังที่สุดในภูเก็ต” คำตอบของลุคค์ยิ่งสร้างความงุนงงให้โชมากขึ้นกว่าเดิม แต่ก็ยอมเดินตามลุคค์เข้าไปยังด้านในสะโพกสอบนั่งลงบนโซฟากำมะหยี่สีแดงเลือดหมู ขายาวตวัดขึ้นไข่วห้าง เอนหลังพิงพนักโซฟาด้วยท่าทีสบายเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงลุคค์และโชยังนั่งดื่มอยู่ที่เดิม ส่วนมากจะเป็นโชมากกว่าที่ดื่มส่วนลุคค์นั้นเอาแต่มองไปทางหน้าร้านเหมือนกำลังรอใครบางคนอยู่ห้าทุ่มโยธาในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสบายๆ ซึ่งไม่ใช่ชุดที่ชายหนุ่มใส่มาเมื่อตอนเย็นเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับสาวสวยตัวเล็กส่วนสูงประมาณ 155 เซนติเมตร ผิวขาวสะดุดตา“พี่ นั่นวิศวกรของอัครเดชา กรุ๊ปนี่ นี่พาแฟนมาทำงานด้วยเหรอหึ ดูติดแฟนน่าดูเลย” โชพยักหน้าไปทางโยธาซึ่งลุคค์มองเห็นอยู่ก่อนแล้ว“นั่นไม่ใช่แฟนมันหรอก แค่ผู้หญิ
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่10 หมดเวลา

กริ๊ง….‘ว่าไงโย ที่ไซซ์งานเป็นไงบ้างทุกอย่างโอเคใช่ไหม’ สายแรกจากแฟนหนุ่มหลังจากเดินทางไปทำงานที่ต่างจังหวัด‘ทุกอย่างโอเคไซน์ แต่โย..” เสียงแหบพร่าเพราะดื่มหนักเมื่อคืนตอบกลับ‘มีเรื่องอะไรหรือเปล่าบอกไซน์ได้นะ’‘คือที่บ้านโยมีเรื่องต้องใช้เงินด่วนมาก ตอนนี้โยมีแค่ที่ไซน์ให้มาเมื่ออาทิตย์ก่อน แล้วโยก็ใช้จ่ายไปเหลือติดตัวไม่กี่พันเอง’ เหตุผลเดิมๆ คือเอาที่บ้านมาอ้างเพราะขอยืมเงินกับแฟนสาว และมันก็ใช้ได้ผลทุกครั้งเช่นกัน‘ที่บ้านจะเอาเท่าไหร่ล่ะเดี๋ยวไซน์โอนให้ก่อน’‘ห้าหมื่น จำเป็นต้องใช้ห้าหมื่น จริงๆ โยก็ไม่อยากรบกวนไซน์หรอกนะแต่มันจำเป็นจริงๆ’‘ไม่เป็นไรหรอก เราสองคนเป็นแฟนกันนี่มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว’‘ขอบคุณนะไซน์ รักไซน์นะ’‘ไม่ต้องมาปากหวาน เดี๋ยวไซน์รีบโอนให้ตอนนี้เลย’‘ขอบคุณครับที่รักของโย โยไม่ได้อยู่ด้วยก็อย่าทำงานดึกมากนะครับดูแลตัวเองด้วยโยเป็นห่วง’‘ค่ะ โยเองก็ดูแลตัวเองดีๆ นะ’‘ครับ โยวางก่อนนะโยต้องรีบโอนเงินให้ที่บ้านก่อนเดี๋ยวจะรอนาน’เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยโยธาก็รีบหาเรื่องวางสายทันที ไม่แม้แต่จะถามไถ่แฟนสาวสักนิด โทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุดถูกโยนทิ้งลงข้างๆ
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more
PREV
123456
...
10
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status