EPISODE 16 อ้อมแขนอันอบอุ่น

“อยากอาบก็อาบไปคนเดียวสิคะ ลดาไม่เอาด้วยหรอก”

คนตัวเล็กพยายามดิ้นหนีจากการเกาะกุมของเขา แต่ยิ่งเธอขยับขัดขืนมากเท่าไร อ้อมแขนของอีกฝ่ายกลับรัดแน่นขึ้นเท่านั้น จนแทบหายใจไม่ออก

“คุณคาลิกซ์ คุณจะเอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ”

หญิงสาวเริ่มกระฟัดกระเฟียด ทว่าเรี่ยวแรงอันน้อยนิดของเธอกลับไม่ได้ทำให้มาเฟียหนุ่มสะทกสะท้านแม้แต่น้อย

“เธอเองก็เลิกดื้อเสียที”

“ปล่อยค่ะ!”

"รู้ดีนี่ ว่าขัดขืนไปก็เปล่าประโยชน์”

“ปล่อยนะ ลดาจะอาบน้ำคนเดียว”

“ไม่ได้ ฉันจะอาบน้ำกับเธอด้วย”

ลดาเบือนหน้าหนีไปอีกทางอย่างเหนื่อยใจโดยไม่เอ่ยคำใด ซึ่งท่าทางนั้นไม่อาจหลุดรอดสายตาคมกริบของเขา 

ริมฝีปากหยักลึกค่อยๆ ยกยิ้มเจือเลศนัย ก่อนจะเอนศีรษะเข้าหา ราวกับกำลังออดอ้อนคนตัวเล็ก

“ฉันอยากอาบน้ำกับเธอ จริง ๆ นะ”

น้ำเสียงและสัมผัสนั้นทำให้ลดาใจอ่อนลงโดยไม่รู้ตัว เป็นไปตามเกมของเขาอย่างถนัดถนี่ รอยยิ้มร้ายลอบผุดขึ้นที่มุมปาก เสี้ยววินาทีก็ปรับสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติ

“แค่อาบน้ำเท่านั้นนะคะ”

เขาแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินคำย้ำเตือนนั้น แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูสีครีมของเธอออกมาอย่างหน้าตาเฉย ก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำ

หญิงสาวถอนหายใจเบา ๆ แล้วหยิบผ้าขนหนูของตัวเอง เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวโดยยังคงสวมบราเซียกับแพนตี้ตัวจิ๋วไว้ข้างใน เพื่อช่วยลดความขวยเขินที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้

“ทำไมไม่ถอดให้หมดล่ะ”

ทันทีที่หญิงสาวก้าวไปหยุดยืนหน้ากระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ ร่างสูงที่พันผ้าขนหนูหมิ่นเหม่ก็ก้าวเข้ามาประชิดจนเธอเผลอชะงัก 

เขาสบตาเธอเพียงชั่วครู่ก่อนจะเหลือบลงไปยังสายบราเซียที่พาดอยู่บนไหล่ ซึ่งเพียงเท่านั้นก็พอจะทำให้แววตาเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน

“คุณจะทำแบบนี้กับลดาไปถึงเมื่อไหร่คะ” เอ่ยถามขณะบีบยาสีฟันเปปเปอร์มินต์ลงบนแปรง

“ก็จนกว่าฉันจะพอใจ”

“แล้วอะไรคือตัวชี้วัดความพึงพอใจของคุณ” หญิงสาวเริ่มอ้าปากแปรงฟัน ขณะพูดกับเขาไปด้วย

“ไม่รู้สิ อาจจะเอากันจนกว่าฉันจะเบื่อ”

“แบบนั้นลดาก็เสียเปรียบสิคะ”

“เอาเป็นว่า ถ้าเธอทำให้ฉันพึงพอใจได้เพียงแค่ครั้งเดียว ฉันอาจเลิกยุ่งกับเธอไปเลยก็ได้”

“...”

“มันก็ขึ้นอยู่กับการเรียนรู้เรื่องพวกนี้ของเธอ”

“อย่างนั้นเหรอคะ”

“อืม และตอนนี้ฉันอยากแปรงฟันด้วย”

หญิงสาวได้ยินแบบนั้นจึงเอื้อมมือไปหยิบแปรงสีฟันอันใหม่ส่งให้เขา ขณะเดียวกันก็พยายามหาวิธีสารพัดในหัวเพื่อทำให้อีกฝ่ายพึงพอใจ หวังหลุดพ้นจากอะไรทำนองนี้

 ทว่าความคิดเหล่านั้นกลับทำให้เลือดสูบฉีดจนใบหน้าขึ้นสีระเรื่อ โดยไม่รู้เลยว่าคำสัญญาที่เขาให้ไว้นั้น จะเป็นจริงเหมือนที่ผ่านมา หรือเพียงแค่กลลวงของคนเจ้าเล่ห์

“คิดอะไรทะลึ่งอยู่หรือเปล่า” แววตาเหมือนจะอ่านความคิดเธอออก

“ปะ… เปล่าค่ะ”

“เธอโกหกไม่เก่งหรอกนะ ลดา”

หญิงสาวบ้วนปาก ล้างฟองยาสีฟันออกจนหมด ก่อนจะเช็ดริมฝีปากให้แห้ง แล้วหันไปมองเขาอีกครั้ง 

ความรู้สึกบางอย่างค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น ให้ความรู้สึกราวกับเธอกับเขาเป็นคู่รัก หรือคู่แต่งงาน ที่กำลังใช้เวลาทำกิจวัตรประจำวันร่วมกันอย่างเป็นธรรมชาติ

“ใกล้จะปิดเทอมแล้วใช่มั้ย”

“ในอีกสองเดือนข้างหน้าค่ะ”

“อยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่า”

“เที่ยวเหรอคะ” ทำท่าครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะเหลือบมองใบหน้าหล่อคมคายของคนข้างกาย เพื่อดูว่าเขาพูดจริง หรือเพียงแค่ให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ

“คุณจะพาลดาไปเหรอ”

“อยากไปที่ไหนล่ะ”

“จอร์เจียค่ะ”

“คิดว่าอยากไปอิตาลีเสียอีก”

“คุณอยากให้ลดาไปบ้านเกิดของคุณเหรอคะ”

“รอบนี้ไปจอร์เจียก่อนก็ได้ ไว้รอบหลังฉันจะพาเธอไปอิตาลี ถ้าอยากไป”

“ขอบคุณค่ะ ลดาชักอยากให้ปิดเทอมเร็ว ๆ แล้วสิ”

“เพราะฉะนั้น ก็ตั้งใจเรียนเข้าละ”

“รับทราบค่ะ” ลดาตอบอย่างอารมณ์ดี

“ฉันชักอยากจะอารมณ์ดีแบบเธอบ้างแล้ว”

ทันทีที่เขาแปรงฟันเสร็จ ก็รีบคว้าเธอให้นั่งบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าด้วยความเร็ว แล้วโน้มตัวเข้ามาใกล้จนกลิ่นหอมจาง ๆ ของเปปเปอร์มินต์ลอยเตะจมูก

“คุณคาลิกซ์”

“ครับ”

“ไหนว่าแค่อาบน้ำไงคะ”

“ไม่มีสัจจะในหมู่โจร”

“แต่คุณไม่ใช่โจรนี่คะ”

“ปกติเธอเป็นคนจริงจังแบบนี้เหรอ” เขาหัวเราะเบา ๆ พร้อมเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้กว่าเดิม

“เธอต้องทำให้ฉันมีความสุขสิ ฉันจะได้มีแรงทำงาน หาเงินพาเธอไปเที่ยวจอร์เจียไง”

“งานเหรอคะ ลดาขอถามหน่อยสิ ว่างานที่คุณว่า คืองานอะไรกันแน่” รอบนี้ดูเหมือนว่าน้ำเสียงของเธอจะจริงจังมากขึ้น

“เธอไม่ต้องรู้หรอก”

“คุณไม่ได้ทำงานผิดกฎหมายใช่มั้ย”

“ไม่แล้ว”

“แสดงว่าอดีตคุณเคยทำงานผิดกฎหมายอย่างนั้นเหรอ”

“เราทุกคนมีอดีตกันทั้งนั้นแหละ ไม่ว่าจะเรื่องดี เรื่องร้าย หรือแม้แต่เรื่องที่เมื่อย้อนคิดไปแล้ว ก็อดรู้สึกแย่ไม่ได้ที่ตัดสินใจทำแบบนั้น”

"..."

"เธอไม่ต้องกังวลเรื่องของฉันหรอก แค่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดก็พอ ทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ ทำแล้วไม่ได้เดือดร้อนใคร เพื่อที่ตัวเองในอนาคตจะได้ไม่ต้องมาเสียดายทีหลัง"

หญิงสาวฟังสิ่งเตือนใจของคนที่ผ่านโลกมามากกว่าตัวเองอย่างตั้งใจพร้อมกับคิดตามไปด้วย โดยไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังเผลอไผลไปกับเสน่ห์บางอย่างในตัวของอีกฝ่าย

กระทั่งนัยน์ตาสีเทอร์ควอยซ์เปล่งประกายลึกลับ ยากจะคาดเดา จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอเนิ่นนานก่อนที่เขาจะค่อย ๆ โน้มใบหน้าเข้าใกล้ 

เสี้ยววินาทีถัดมา ริมฝีปากทั้งคู่ก็แนบเข้าหากัน เรียวลิ้นชุ่มฉ่ำสอดลึกเข้าไปในโพรงปากนุ่มนิ่ม กลิ่นและรสหวานปนเย้ายวนทำให้เธอเคลิบเคลิ้มอย่างง่ายดาย

ลิ้นของทั้งสองกระหวัดเกี่ยวกันอย่างอ่อนโยน ก่อนจะค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นจังหวะเร่าร้อน 

มือของเขาเลื่อนไปประคองลำคอระหง เพื่อให้เธอเงยรับองศาได้ง่ายขึ้น ความนุ่มนวลเมื่อครู่เริ่มกลายเป็นแรงดึงดูดยากจะหยุดยั้ง ก่อนจะเลื่อนมือผ่านผิวขาวเนียนละเอียด ละเมียดสัมผัสราวกับอยากจดจำทุกกระเบียดนิ้วเอาไว้

อืม~ เสียงครางแผ่วหลุดลอดจากลำคอของหญิงสาวอย่างสะกดกลั้นไว้ไม่อยู่

ความหฤหรรษ์อันท่วมท้นที่เกิดขึ้นทำให้เธอเต็มใจมอบรสจูบนี้ให้แก่เขา แล้วเพลิดเพลินไปกับความหวานละมุนปนร้อนแรงที่ทำเอาร่างกายแทบจะหลอมละลายอยู่ในอ้อมแขนอบอุ่นของเขา