Share

บทที่ 39

last update Last Updated: 2025-07-17 01:15:21

บทที่ 39

“คุณอัญญาจะไปไหนคะ แล้วทำไมหน้าซีดขนาดนั้นล่ะคะไม่สบายตรงไหนทำไมไม่บอกขนุนคะ จะได้นำยาขึ้นไปให้ที่ห้อง” สาวใช้เดินปรี่เข้ามาหาก่อนจะพูดรัว ๆใส่เธอ เมื่อเห็นใบหน้าหวานซีดเผือดและท่าทางที่ไร้เรี่ยวแรงของคนตัวเล็ก

อัญญารู้สึกปวดเนื้อเมื่อยตัวไปหมด แค่หายใจยังรู้สึกร้อนผ่าว ๆ ทั้งยังแสบร้อนที่ลำคอไปหมด เธอตัดสินใจอยู่นานว่าควรออกไปหาหมอดีไหม แต่ถ้าจะไปก็ต้องให้คนในบ้านไปส่งอีก เธอไม่อยากให้มีเหตุการณ์แบบวันนั้นเกิดขึ้นอีกแล้ว

ไม่อยากเสียใจและต้องรู้สึกผิดอีก

เธอลองกินยาแก้ปวดหัวไปบ้างแล้ว ตั้งแต่ที่ตื่นนอนแรก ๆจนตอนนี้บ่ายกว่ายังไม่รู้สึกว่าจะดีขึ้นตรงไหน มีแต่ทรมานมากกว่าเดิม จึงตัดสินใจว่าจะไปหาหมอด้วยตัวเอง เรียกแท็กซี่ก็คงไม่เป็นอะไร ฝั่งศัตรูของศิลาคงไม่รู้หรอกหากเธอไปรถคันอื่นที่ไม่ใช่คันของที่บ้านตัวเอง

“จะไปหาหมอค่ะ”

“ไปยังไงคะ เดี๋ยวขนุนไปตามพ่อบ้านนนท์มาให้ดีกว่า”

“ไม่ต้องค่ะ!” เธอร้องห้ามสาวใช้ได้ทันก่อนที่อีกฝ่ายจะเดินออกไป “อัญไปเองได้ ไม่ต้องรบกวนคุณพ่อบ้านหรอก”

“แต่…”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ในนามภรรยาของตาย   บทที่ 42

    บทที่ 42 “ดีขึ้นบ้างไหมคะ” อัญญาเอ่ยถามเลย์ที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวภายในบ้านของตัวเอง “ครับ” เขาพยักหน้ายิ้มตอบ อัญญาลุกเก็บกล่องยามากมายที่ตัวเองได้รื้อออกมาเพื่อทำแผลให้กับเขา แม้ในใจจะพะวงห่วงศิลาที่จู่ ๆก็ขับรถออกไปแบบนั้น แต่เลย์เองก็บาดเจ็บหนักจากฝีมือของเขา เธอเลือกไม่ถูกว่าควรดูแลใครก่อนแม้ในใจจะเลือกศิลาไปแล้วก็ตาม แต่ความเห็นชอบชั่วดียังมาก่อนเสมอ สามีของเธอทำตัวระรานคนอื่นหาเรื่องชาวบ้านไปทั่วเพราะความบ้าบิ่นของตัวเอง อัญญาจึงต้องอาสารับผิดชอบแทนเขา ส่วนเขตแดนก็อาสาออกไปตามศิลาแทนแล้ว เธอจึงโล่งใจขึ้นมาอีกนิด ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ทั้งที่ลักษณะท่าทีของศิลาไม่น่าจะมาเสียเวลากับเรื่องเล็กน้อย เขาดื่มเหล้าไปไม่น้อยอาจจะประกอบกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่อยู่ในร่างกายที่พลอยทำให้ศิลาเผลอพลั้งทำสิ่งน่าอายออกมา อัญญาคิดว่าหากเขาส่างเมาคงจะขายขี้หน้าเรื่องที่เขาทำเมื่อสักครู่เป็นแน่ ท่าทีหึงหวงแบบนั้น คำพูดประชดประชันที่เกิดขึ้นอีก หากเขากลับมาเป็นปกติคงไม่มีเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นอย่างแน่นอน โดยเฉพาะอาก

  • ในนามภรรยาของตาย   บทที่ 41

    บทที่ 41 ศิลานั่งอยู่ที่โซฟากลางห้องโถงบ้านตัวเอง โต๊ะตรงหน้ามีขวดเหล้าราคาแพงวางอยู่ หน้าหล่อขึ้นสีแดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ มันแดงตั้งแต่หน้าคมจนถึงแผงอกแกร่ง เป็นเครื่องบอกได้อย่างดีว่าเขาอัดดื่มมันไปเยอะมากขนาดไหน มือใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเอ็นถือแก้วขนาดกลาง น้ำสีทองแกว่งไหลไปตามจังหวะที่เขาหมุนควง ตาคมจ้องมองมันอย่างเหม่อลอย จนเพื่อนสนิทเริ่มเป็นห่วง พ่อบ้านโทรตามให้เขตแดนมาหาเพราะลำพังแค่เขาคนเดียวไม่สามารถห้ามเจ้านายตัวเองได้อย่างแน่นอน หากโทรตามอัคคีมันจะพลอยให้เรื่องราวใหญ่โต เป็นห่วงนายหญิงแต่ก็ห่วงว่านายน้อยตัวเองจะโดนผู้เป็นพ่อลงโทษสถานหนักเพราะทำเกินกว่าเหตุกับภรรยาของตัวเอง คนเดียวที่เขานึกได้คือเขตแดน พอรู้เรื่องราวทั้งหมดจากที่พ่อบ้านเล่าเขาก็รีบวางละทุกอย่างบึ่งรถด้วยความเร็วมาหาเพื่อนสนิทที่บ้านทันที แต่เหมือนจะมาช้าไปหน่อย เพราะทันทีที่เขามาถึงศิลาก็เดินออกจากห้องทำงานพร้อมกับเหล้าในมือ พยายามถามไถ่อะไรไปก็ได้เพียงความเงียบเป็นคำตอบกลับมา แม้แต่มองหน้าสบตากันเขายังไม่ได้รับจากศิลาจนถึงตอนนี้ จากเหล้าเต็ม

  • ในนามภรรยาของตาย   บทที่ 40

    บทที่ 40 ร่างบางถูกลากดึงไปตามแรงของคนตัวโต เธอพยายามร้องบอกให้เขาเบามือกับตัวเอง แต่ศิลากลับไม่ฟังอะไรสักอย่างเขายังคงทำรุนแรงกับเธอเช่นเคย ทั้งสองเดินออกจากโรงพยาบาลท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมายที่ต่างพากันจ้องมองมาอย่างสนอกสนใจ “คุณศิลา” พ่อบ้านนนท์ยืนมองอัญญากับศิลาสลับกันราวกับงงว่าทั้งสองมาเจอกันได้อย่างไร “กลับไปเลย” “ครับ?” “กลับไปก่อนได้เลยหรือจะไปไหนก็ไป ฉันจะพาเมียฉันกลับเอง” พูดจบศิลาก็ลากตัวภรรยาของตัวเองเดินไปขึ้นรถส่วนตัวที่จอดอยู่ไม่ไกล ประตูรถถูกปิดเสียงดังจนคนตัวเล็กที่เข้าไปนั่งก่อนหน้านั้นสะดุ้งด้วยความตกใจ อัญญานั่งบีบมือตัวเองแน่นตลอดทางที่นั่งมาด้วยกัน ศิลายังคงขับรถเร็วอย่างไม่สนโลกเช่นเคย ความเร็วของรถที่กำลังเคลื่อนที่ทำให้มองภาพข้างทางแทบไม่ทัน อัญญาเอนตัวพิงเบาะแทบจะฝังร่างลงไปด้วยความกลัว คนข้างกายขับรถจี้ตูดคันหน้ามากจนน่ากลัว แต่เขาก็สามารถขับแซงปาดขึ้นไปได้อย่างปลอดภัย ถึงกระนั้นหัวใจหญิงสาวก็ยังคงเต้นระรัวราวกับมีคนเข้าไปนั่งตีกลองอยู่ภายใน มันเต้นเร็วซะจนได้ยินเสีย

  • ในนามภรรยาของตาย   บทที่ 39

    บทที่ 39 “คุณอัญญาจะไปไหนคะ แล้วทำไมหน้าซีดขนาดนั้นล่ะคะไม่สบายตรงไหนทำไมไม่บอกขนุนคะ จะได้นำยาขึ้นไปให้ที่ห้อง” สาวใช้เดินปรี่เข้ามาหาก่อนจะพูดรัว ๆใส่เธอ เมื่อเห็นใบหน้าหวานซีดเผือดและท่าทางที่ไร้เรี่ยวแรงของคนตัวเล็ก อัญญารู้สึกปวดเนื้อเมื่อยตัวไปหมด แค่หายใจยังรู้สึกร้อนผ่าว ๆ ทั้งยังแสบร้อนที่ลำคอไปหมด เธอตัดสินใจอยู่นานว่าควรออกไปหาหมอดีไหม แต่ถ้าจะไปก็ต้องให้คนในบ้านไปส่งอีก เธอไม่อยากให้มีเหตุการณ์แบบวันนั้นเกิดขึ้นอีกแล้ว ไม่อยากเสียใจและต้องรู้สึกผิดอีก เธอลองกินยาแก้ปวดหัวไปบ้างแล้ว ตั้งแต่ที่ตื่นนอนแรก ๆจนตอนนี้บ่ายกว่ายังไม่รู้สึกว่าจะดีขึ้นตรงไหน มีแต่ทรมานมากกว่าเดิม จึงตัดสินใจว่าจะไปหาหมอด้วยตัวเอง เรียกแท็กซี่ก็คงไม่เป็นอะไร ฝั่งศัตรูของศิลาคงไม่รู้หรอกหากเธอไปรถคันอื่นที่ไม่ใช่คันของที่บ้านตัวเอง “จะไปหาหมอค่ะ” “ไปยังไงคะ เดี๋ยวขนุนไปตามพ่อบ้านนนท์มาให้ดีกว่า” “ไม่ต้องค่ะ!” เธอร้องห้ามสาวใช้ได้ทันก่อนที่อีกฝ่ายจะเดินออกไป “อัญไปเองได้ ไม่ต้องรบกวนคุณพ่อบ้านหรอก” “แต่…”

  • ในนามภรรยาของตาย   บทที่ 38

    บทที่ 38 “อือ…” อัญญาขยับตัวเล็กน้อย พยายามจะพลิกกายไปอีกทางแต่กลับทำไม่ได้ ความรู้สึกหนักอึ้งไปทั่วทั้งร่าง เธอพยายามขยับเปลือกตาตัวเองอยู่พักใหญ่จนสามารถลืมตามองภาพตรงหน้าได้ แสงแดดยามสายส่องปะทะกับดวงตา เธอกระพริบตาถี่ ๆ ใช้แขนดันตัวเองให้ลุกนั่งอย่างยากลำบาก รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งร่างกาย นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ถูกศิลารังแกไม่หยุด จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่ตอนไหน เธอเหลือบมองนาฬิกา ตัวเลขดิจิตอลกระพริบเปลี่ยนจากเลขหนึ่งเป็นเลขสอง บ่งบอกว่าเวลานี้คือเที่ยงวัน “โอ๊ย!” ร่างบางทรุดลงกับพื้น อัญญาร้องด้วยความเจ็บ รู้สึกสึกเจ็บแสบที่ส่วนนั้นอย่างรุนแรง หน้าสวยเหยเกมือเล็กกุมส่วนกลางร่างกาย ลมหายใจและลำคอรู้สึกร้อนผ่าว ราวกับกำลังไม่สบาย เธอฝินยันตัวลุกขึ้นพาร่างกายบอบช้ำเดินเข้าห้องน้ำอย่างทุลักทุเล นึกถึงการกระทำของอีกคนและคำพูดมากมายของเขา หัวใจก็เกิดอาการเจ็บแปลบเสียอย่างนั้น เสียใจกับทุกคำที่เขาพ่นออกมา ภาพที่ศิลานอนอยู่กับคนอื่นบนเตียงนั่นยิ่งทำให้รู้สึกเจ็บปวดมากกว่าเดิม อัญญายืนให้น้ำจากฝัก

  • ในนามภรรยาของตาย   บทที่ 37

    บทที่ 37 “อมมันซะก่อนที่มันจะฟาดหน้าเธอ” คำพูดของเขาทำเอาเธอเผลอกลืนน้ำลายลง อัญญาจ้องมองมันนิ่ง ๆ หากถูกฟาดเข้าจริง ๆคงจะเจ็บน่าดู เพราะขนาดและความแข็งขืนของมันก็ไม่ใช่ธรรมดา “เร็ว!” เขาเร่งเธออีกรอบเมื่อเห็นว่าอัญญาเอาแต่จ้องมองไม่ขยับกายสักที ความอดทนเขาไม่ได้มีมากขนาดนั้นซะด้วยสิ “อัญไม่อยากทะ…อึก…แอ่ก!” พูดไม่ทันจบประโยคแท่งร้อนตรงหน้าก็ถูกจับยัดเข้ามาในปากสวยทันที อัญญาสำลักเล็กน้อยก่อนจะถูกมือใหญ่จับกดบังคับศรีษะให้ขยับตามใจ เขาเร่งรั้งกดหัวของเธอย้ำ ๆเพื่อให้สัมผัสแก่นกายของตัวเอง ปลายหัวของแท่งลำแทงเข้าสุดคอ เขาเคลื่อนกายสวนเข้าหาเธออย่างรุนแรง อัญญารู้สึกคับแน่นและอึดอัด เหมือนหายใจไม่ค่อยถนัด เธอทำได้เพียงออกแรงดันหน้าขาของเขาแม้จะไม่ได้ช่วยอะไรเลยก็ตาม “อืม” ศิลาส่งเสียงครางอย่างพอใจ เขาก้มมองผู้หญิงที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงส่วนนั้นของตัวเอง ปากสวยอ้าออกรับความใหญ่โต เธอหลับตาปี๋มีน้ำตาไหลอยู่ปริ่มขอบตา เสียงร้องอ่อกแอ่กดึงขึ้นตลอดเวลาที่เอวสอบกระแทกเข้าไปในปากของเธอ ความเสียวซ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status