2

EP2 - ไฟรัก บำเรอสวาท (บูม)

ไนเจลตื่นเช้าขึ้นในวันถัดมา เธอพบว่าบูมไม่ได้นอนอยู่ในห้อง แสดงว่าเขาคงกลับไปตั้งแต่เธอยังไม่รู้สึกตัว แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ปกติบูมก็ทำแบบนี้เป็นประจำ

เธออยู่ในจุดที่ไม่มีสิทธ์อะไรในตัวเขา จึงทำได้เพียงทำตามเขาเท่านั้น

ไม่นานก่อนที่เธอจะออกไปเรียนในช่วงสาย เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น เมื่อเปิดไปพบว่าเป็นลุกน้องคนสนิทของบูมที่ยืนอยู่หน้าห้อง

"นายให้ผมเอาของมาให้คุณเจลครับ"

"บอกหลายครั้งแล้วว่าไม่ต้องเรียกคุณหรอกค่ะพี่ เดี๋ยวพี่บูมได้ยินจะว่าพี่เปล่าๆ"

“นายสั่งให้ผมเรียกแบบนี้ครับ คุณเจลรับซิครับ นายบอกให้คุณเจลโทรหาด้วยครับ”

ไนเจลรับถุงกระดาษเดินกลับเข้าห้องก่แนจะเปิดมันออก ปรากฏว่าด้านในเป็นโทรศัพท์เครื่องใหม่ เธอแปลกใจไม่น้อยแต่บูมบอกให้เธอโทรกลับ เธอจึงรีบเปลี่ยนซิมการ์ดทันทีก่อนเปิดเครื่อง

โทรออก บูม

(ไปเรียนหรือยัง) ปลายสายเอ่ยทันทีที่รับ

(กำลังจะไปค่ะ พี่ซื้อโทรศัพท์ให้หนูเหรอคะ?)

(เปล่า ลูกค้าให้มา เห็นเธอโทรศัพท์พังเลยเอาไปให้เฮยๆ)

(อ่อ ขอบคุณนะคะ)

(แค่นี้แหละ)

ทันทีที่บูมวางสาย ไนเจลก็ได้แต่นั่งกดโทรศัพท์เครื่องใหม่รุ่นล่าสุดสีลิมิเตดที่เพิ่งออกราคากว่าครึ่งแสนที่บูมบอกว่าลูกค้าให้มาจึงนำมันมาให้เธอใช้ เขาคงๆม่ใส่ใจถึงขั้นมาซื้ออะไรให้เธอแบบนี่หรอกมั้ง

มหาวิทยาลัยXX

“เจล แกซื้อโทรศัพท์ใหม่เหรอ” บิวเพื่อนสนิทเอ่ย

“อ่อ…อืม เครื่องเก่าเปิดไม่ติดเลย” ไนเจล

“จองทนได้ไงอ่า สีนี้เพิ่งออกมามันหายากมากเลย” บิวเอ่ย

“อ่อ…เอ่อออ”

“ขอเล่นหน่อยๆ”

ไนเจลไม่ได้ตอบอไรเพราะก็ไม่รู้จะอธิบายบิวยังไง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันหายาก เพราะโทรศัพท์แพงขนาดนี้เธอไม่มีปัญญาจะซื้อมันแน่หากบูมไม่ให้มา

“เจล มีสายเข้า พี่บูม… ใครอ่ะ แฟนเหรอ?”

“เอามานี่ก่อน”

ไนเจลรีบรับสายก่อนเดินออกไปหากจากบิวทันที

(ค่ะพี่บูม)

(เลิกเรียนกี่โมง?)

(บ่ายค่ะ)

(วันนี้ฉันมีงาน คงไม่ได้เข้าไป)

(ค่ะ)

(แค่นี้แหละ แค่โทรมาบอก)

บูมวางสายไปทำให้ไนเจลขมวดคิ้วไม่น้อย แค่โทรมาบอก ปกตินึกจะมาก็มา นึกจะหายไปก็หาย ไม่เคยเห็นบอกสักครั้ง จนกระทั่งเลิกเรียนและกลับคอนโดเพื่อทำงานบ้านซักผ้า จนกระทั่งเริ่มดึก เธอเลื่อนมือถือดูโซเชียลตามปกติอยู่บนเตียงนอนก่อนจะไปสะดุดตากับไอจีของเพื่อนสนิทของบูมที่โพสรูปงานปาร์ตี้ที่ดูจะมีคนเยอะพอสมควร มันดูเป็นปาร์ตี้รวมรุ่นหรือนัดของเพื่อนๆอะไรสักอย่าง

หัวใจดวงน้อยๆก็ของเธอต้องชาจนปวดหนึบ เมื่อเจอรูปของชายหนุ่มที่มักจะมานอนกับเธอบ่อยๆ เขากำลังควงกอดคอหญิงสาวใบหน้าสวยอย่างสนิทสนม นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่ทุกครั้งเธอก็เกิดอาการนี้ทุกครั้งไป แต่ต้องสั่งให้ใจต้องนิ่งเอาไว้ เพราะสิทธิ์ของเธอมีแค่นางบำเรอสวาทให้เขาเท่านั้น อย่างที่เธอเป็นมาตลอด

(พี่บูมกลับบ้านหรือยังค่ะ ขับรถดีๆนะคะ)

ไนเจลรู้ดีว่าเขากำลังสนุกอยู่ในปาร์ตี้นั่น เธอแสร้งว่าไม่รู้ ไม่เห็น ส่งข้อความหาเขาราวกับแค่เป็นห่วงปกติเท่านั้น ไม่นานข้อความตอบกลับจากชายหนุ่มก็ส่งมา

(อืม)

มันเป็นแค่คำสั้นๆที่ดูแล้วไม่ตอบกลับก็มีความหมายเท่ากัน น้ำตาหยดเล็กๆค่อยๆไหลเมื่อรู้สึกเจ็บจนกลั้นมันเอาไว้ไม่ได้