ตอนที่ 29 ให้มันจบที่หนู

เต้าหู้ตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายพร้อมกับอาการเมื่อยล้าไปทั้งตัว มึนหัวเพราะเมาค้างอีกส่วนใบหน้าก็ร้อนผ่าวลามไปถึงกระบอกตาจึงคิดว่าตัวเองเป็นไข้แน่ๆ

เธอขยับลงจากเตียงถึงกับต้องเดินกุมท้องส่วนล่างไปอาบน้ำเพราะยังจุกและปวดไม่หาย ทำได้เพียงกัดฟันกรอดเก็บความคับแค้นไว้ในใจครั้งหน้าจะไม่พลาดอีก

แม้จะอาบน้ำแต่อาการมึนหัวจากที่ดื่มหนักเมื่อคืนก็ยังไม่หาย หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้วก็คิดว่าจะเดินไปสูดอากาศบริสุทธิ์สักหน่อย

“ทำไปกี่ครั้งแล้ว!!” เสียงของเฉินตะโกนถามลูกน้อง เธอได้ยินตั้งแต่เดินมาถึงตรงบันไดบ้าน แล้วลูกน้องก็ตอบมาพร้อมกัน

“สามร้อยสิบครับ” จ๊อดตอบ

“สองร้อยเก้าสิบครับ” แจ๊ดตอบ

“ทำไมพวกมึงนับได้ไม่เท่ากัน เอาใหม่!!”

จนกระทั่งเธอเดินลงมาถึงชั้นล่างของบ้าน พวกแม่บ้านก็แอบยืนมองอยู่ห่างๆ ด้วยความสงสัยทำให้หญิงสาวเดินเข้าไปมุงดูด้วยคน

เฉินถือไม้เบสบอลนั่งดูจ๊อดแจ๊ดกอดคอกันทำท่าลุกนั่ง แต่ไม่มีใครปริปากนับเลขหรือพูดอะไรกันสักคน เพราะเฉินบอกให้นับเลขในใจถ้าเขาถามต้องได้เท่ากัน แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่นับ