"Hindi ko alam kung nasaan si Lance kasi hindi naman kami nag-uusap." Si Director Gregg ay parang matamlay. Pagkatapos, bigla siyang nagtanong na nagtataka, "Bakit mo ako tinatanong tungkol kay Lance?"Bigla kong naalala ang sinabi sa akin ni Dixon sa maliit na bayan sa Nanjing. Si Lance ay isang malamig na tao na maliit ang tingin sa mga Gregg. Sa huli ay nawalan na siya ng kontak kay Director Gregg.Medyo nalungkot ako nang marinig iyon dahil nalaman lang ni Henry na si Lance ay nasa Wu City pa rin. Gayunpaman, hindi niya nagawang alamin kung saan eksakto.Parang wala akong magawa. Tinawag ni Director Gregg ang pangalan ko at naguguluhan akong tinanong, "Hinahanap mo si Lance dahil..."Sumabat ako sa pamamagitan ng pagdadahilan, sinasabing, "Mahilig ang aking ina sa piano noong siya’y nabubuhay pa. Minsan akong dumalo sa konsyerto ni Lance at lubos akong naapektuhan nito. Nais kong imbitahan siya sa ikasiyam na anibersaryo ng kamatayan ng aking ina."Iyon ay isang masagwang palusot,

Tinanong ni Dixon kung bakit kami nag-divorce.At hindi kung papaano kami nag-divorce.Magkaiba ang kahulugan ng mga ito. Ang ibig sabihin ng unang pahayag ay hindi niya matitiis na maghiwalay kami. Ang ipinapahayag naman ng ikalawa’y gusto niya malaman ang dahilan ng aming paghihiwalay.Ito ba ay isang maling kuru-kuro sa aking parte?!Pakiramdam ko hindi nawala ang mga alaala ni Dixon.Kung nawala talaga ang kanyang mga alaala, hindi niya ako bibigyan ng mga ganitong klaseng tanong.Bukod dito, ang kanyang tanong ay medyo kahina-hinala. Matapos ang lahat, siya ang laging nagnanais na umalis ako. Siya ang may gustong mag-divorce kami.Noon, ginamit ko ang divorce pati na rin ang kapangyarihan ng pamilyang Shaw upang tuksuhin siya na i-date ako. Gayunpaman, hindi siya natinag noon at sobrang kinamumuhian ako.Ginamit ko ang aking kamay upang alisin ang kanyang mga daliri mula sa aking pulso. Pagkatapos, ngumiti ako at tinanong, "Gusto mong malaman ang dahilan ng ating divorce? Gumawa t

Pumapatak sa lupa ang dumadaloy na tubig mula sa scarf na pumoprotekta sa akin sa buhos ng ulan. Ang kanyang kalambingan ay nagdulot na matunaw ang aking puso at kasabay nito ang malalim na pagdurusang nararamdaman ko.Gustong-gusto kong malaman ang dahilan kung bakit siya nagsinungaling noong araw na iyon…Kabubulong ko lang ng 'Gregg' bago sumabat si Dixon na bigla na lang sumulpot. Tumalikod ako, napatulala, at nakita ko siyang nakatayo sa ulan na basang-basa ang damit.Napanganga ako sa gulat bago ipinaliwanag ni Lance sa napapanahong paraan, “Nakagawa si Loraine ng isang krimen at si Miss Shaw naman ang naghatid sa amin pauwi.”Bukod sa pagtawag sa akin na ‘Maliit na Binibini’, ito ang kauna-unahang pagkakataon na binigkas niya ang pangalan ko, isang pormal na ‘Miss Shaw’.Hindi ko maiwasang matulala, at dito ako nagkaroon ng matinding napagtantuan. Sa kanyang puso, kilala niya ako bilang dating asawa ng kanyang kapatid.“Ex-wife ng kanyang nakababatang kapatid…”Ang babaeng ikina

Ang mukha ng kawalang pag-asa ni Gwen Worth ay nagpupukaw ng mga alaala ng nakaraan noong ako ay labis na naiinggit sa kanya.Ang dahilan sa likod ng aking pagseselos ay pinaglaanan siya ni Dixon ng kanyang atensyon at lambing.Sa oras na iyon, ako ay ganap na walang kamalayan sa katotohanang ang lalaking taos-puso kong nagustuhan sa siyam na taon at ang lalaking pinakasalan ko sa ay dalawang magkakaibang tao. Bulag ko siyang binuhusan ng aking pag-ibig at naisip na ang paggalang sa isa't isa ay maibibigay kahit na ang pagsasama namin ay walang pagmamahalan.Bilang karagdagan, ipinagpalagay ko na aalagaan niya ako, tulad ng gagawin ng isang tunay na asawa, kahit papaano.Inaalala ang mga taong pagkakaloob ng walang hanggang pag-ibig, ang kabalintunaan ng sitwasyon ay sumakit, ngunit nag-squat ako at nagtanong, "Tungkol saan ang gusto mong pag-usapan?"Nasa taas ako ng hagdan, kaya nang ako’y mag-squat naging magkapantay ang mga mata namin ni Gwen. Mabilis siyang napaatras bilang tugon.

Alam ni Lance ang damdamin ko para sa kanya, mula pa noong bata pa ako. Gayunpaman, palagi niyang pinanatili ang distansya sa pagitan namin...Itinabi ko ang aking phone at tumayo sa may bintana. Nakaupo pa rin si Gwen sa lupa, mukhang lalo na walang magawa at marupok. Akala mo naman inapi ko nang sobra. Nakakasuka ito makita.Pinag-isipan ko sandali bago tumawag sa mga pulis. Puno ng gulat ang mukha ni Gwen sa sandaling lumitaw ang mga opisyal ng pulisya. Para bang hindi siya makapaniwala na may nagawa akong ganito. Sa kabutihang palad, sinamahan siya palabas ng dalawang opisyal sa huli.Pagkatapos nito, uminom ako ng gamot bago makatulog. Nakatanggap ako ng tawag sa kalagitnaan ng gabi. Pinapatawag ako sa istasyon ng pulisya.Pinapatawag ako sa istasyon ng pulisya para sa walang kwentang insidente namin ni Gwen. Humiga ako sa kama, hawak ang aking phone nang mahigpit at inis na inis.Sa huli, bumangon pa rin ako at pumunta sa istasyon.Nakaramdam ako ng antok at pagkahilo, marahil da