Magalang ang pulis. Tumingin si Fabian sa lalaking arogante kanina at kalmadong tumango. “Sige,” walang-bahala siyang sumagot. Pagkatapos ay lumingon siya kay Julie na mukhang nag-aalala. “Ms. Charles, bumalik ka na sa classroom at pakibantayan si Lily. Salamat.” Nag-aalala si Julie at gustong magsalita, ngunit pakiramdam niya wala siyang karapatan. Kaya tumango na lamang siya.“Mr. Johnson, makakaasa kang aalagaan ko ang bawat estudyante sa klase.” Marahang ngumiti si Fabian. Hindi na siya nagsalita pa. Pagkatapos, nauna siya at naglakad paharap.Sinundan ng dalawang pulis si Fabian, pagkatapos tinawag nila ang lalaki para sumama.“Mr. Martinez, pakiusap sumama ka sa amin sa police station upang maakatulong sa imbestigasyon.” Natakot ang lalaki nang tingnan niya ang malaking katawan ni Fabian. Bigla na lang niyang gustong atrasan ito.“B-Bakit di na lang natin kalimutan ‘to?” gusto nang sukuan ng lalaki ang bagay na ito. Pakiramdam niya binangga niya ang maling tao.Sab

Nang marinig ni Julie ang sinabi ni Fabian, nagulat siya ngunit hindi niya ito pinakita. Sa labas, nanatili siyang mahinhin at kalmado. “Pwede naman ako mamaya, pero hindi ba ito abala sa’yo?” “Hindi. Basta ayos lang sa’yo, walang problema.” “Sige pala.” tumango si Julie at pumayag. Sa loob niya, pinaghahandaan na niya kung anong mga regalo ang dadalhin niya sa bahay ni Fabian.Pagkatapos, sumapit na ang gabi at tapos na ang kindergarten. Sakto ang dating ni Fabian sa labas ng kindergarten. Hinawakan ni Julie si Lillian sa kamay at dinala ito kay Fabian.“Mr. Johnson, may ibang bagay pa akong kailangang asikasuhin. Heto, pwede mo na munang ihatid pauwi si Lily.” “Okay, sige lang,” hindi nagsalita masyado si Fabian. Tumalikod lang siya at naglakad palayo habang hawak si Lillian.Natuliro si Julie nang tingnan niya ang likuran ni Fabian, ngunit kailangan niyang pansinin ang trabaho niya.Hinatid niya sa mga magulang ang mga bata nang maayos bago siya bumalik sa opisina upang

Ang gabing ito ay dapat isang hindi inaasahang pagkakataon. Akala niya ay makakasama niya si Fabian ng sila lang dalawa sa hapunan at kasama ang bata, ngunit hindi niya inaasahan na kasama din pati ang kaibigan ni Fabian. Ang kanyang presensya ang mukhang sumira sa vibes, pero hindi nagpakita ng anumang inis si Julie sa kanyang mukha. Nagpakita pa din siya ng isang disente, at mahinhin na ngiti sa kanyang mukha sa buong hapunan at sinubukan na alagaan si Lillian para ipakita sa kanila ang kanyang mga mabuting katangian, ngunit wala siyang pagkakataon para ipakita ito. Simula ng kumain sila, inasikaso ni Fabian si Lillian mismo hanggang sa matapos silang kumain. Ang kailangan lang naman gawin ni Lillian ay kumain ng maayos. Nilagay ni Fabian ang lahat ng pagkain sa plato nito, binalatan ang hipon para sa kanya, at tinanggalan pa nga niya ng tinik ang isda nito. Lubos ang pag-aaruga niya kay Lillian habang kumakain sila. Nang makita itong lahat ni Julie, hiniling niya tuloy na sa

Nang marinig ni Evan ang sinabi ni Fabian, napasimangot siya sa kalituhan. Sa kabilang banda naman, namula naman si Julie, naghihintay sa susunod na sasabihin ni Fabian. Malinaw na sa kanya ngayon ang lahat. Alam ni Fabian na may gusto siya sa kanya at sinadya niya na imbitahan siya para kumain ng hapunan habang alam ang bagay na iyon. At ang ibig sabihin nito? Halata naman. Kinabahan si Julie, at malakas ang tibok ng kanyang puso. Nilapit pa niya ang kanyang tenga at nagpatuloy sa pakikinig sa kung ano ang susunod na sasabihin ni Fabian. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na ang mga susunod na salita ni Fabian ang papatay sa lahat ng kanyang inaasahan at pantasya sa isang iglap. ‘Inimbitahan ko siya ng sa gayon ay wala na akong utang na loob sa kanya.” Biglang tumibok ang nasasabik na puso ni Julie. ‘Ginawa niya ang lahat ng ito dahil ayaw niyang magkaroon ng utang na loob sa akin?’Napatingin siya kay Fabian na puno ng gulat. Hindi niya maisip at ayaw niyang isipin kung

Direkta si Evan. Hindi siya nagpapaligoy-ligoy pagdating kay Fabian. Hindi din ito itinanggi ni Fabian, pero hindi tanggap kung paano ito sinabi sa kanya ni Evan. “Isa siyang mabuting babae, mas maganda pa kaysa sa mga libertine na babae na palagi mong kasama. Hindi lang yun, nagkataon na nagkita na kayong dalawa noon. Kilala mo din ang kanyang ama. Baka tinadhana pala kayong dalawa.” Nagtaas ng kilay si Evan. “Young Master Fabian, gusto mo pa din akong i-reto sa kanya? Pero kailangan mong linawin to. Interesado siya sayo.” “Hindi ko din naman siya lubos na kilala. Higit pa doon, baka gusto lang niya ang itsura ko,” malamig na sinabi ni Fabian. Pagkatapos ay nagtawag siya ng isang katulong para dalhin na si Lillian pabalik sa kwarto nito para maligo. Hindi sang-ayon si Evan sa pananaw ni Fabian. “Ito lang ay dahil sa atraksyon sa itsura ng isang tao, kaya nakakaramdam ang isang tao ng kagustuhan para lubos pang makilala ang isang tao sa isang personal na lebel. Fab, wala ka p