All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 31 - Chapter 40

Alam ni Madeline na wala na siyang magagawa nang marinig niya ang sinabi ni Eloise. Wala siyang pakialam kung lalaitin siya o pagbibintangan siya, ngunit masyadong mahalaga sa kanya ang trabaho niyang ito. "Draft? Kailan ka pa naging designer, Maddie?" Nagulat si Meredith. "Ginagamit mo ba yung mga design sa internet tapos sinasabi mo na ikaw yung gumawa ng mga yun gaya nung ginawa mo nung college? Maddie, bakit ka nagkaganyan?" Dismayadong tumingin sa kanya si Meredith. Lalong nagdilim ang mukha ni Eloise nang marinig niya ang mga sinabi ni Meredith. Tiningnan niya ng masama si Madeline at umalis kasama ang kanyang anak. Nakaramdam ng kirot sa kanyang puso si Madeline nang tingnan siya ng masama ni Eloise. Gusto sana niyang habulin si Eloise para magpaliwanag, ngunit may humila sa kanya. Noong mapansin ni Meredith na walang ibang tao sa paligid nila, ngumiti siya ng masama. "Ikaw, hampaslupa ka, huwag mo nang balakin na makipag kompetensya sakin para sa posisyon ng pagigin

Nakatayo si Madeline sa gitna ng ulan. Napakadilim ng kanyang paligid. Napakalaking halaga ng sampung milyon para sa kanya. Sa kabila ng pagiging madam ng pinakamayamang pamilya sa Glendale, wala siyang napalang maganda sa posisyon niya. Sa halip, bugbogsarado siya at pagod na pagod. Hindi nagtangkang tumawag sa mga pulis si Madeline dahil nag-aalala siya sa kalagayan ni Len. Wala siyang ibang pagpipilian. Si Jeremy lang ang mahihingan niya ng tulong. Subalit, maaaring binlock ni Jeremy ang number niya dahil hindi niya ito matawagan kahit na ilang beses niyang sinubukan. Naisip niya na baka pinahihirapan na ng kidnapper ang lolo niya ngayon. Dahil dito, bumalik siya sa Crawford Manor. Inangat niya ang kanyang kanang kamay at naalala niya kung paano tinapaktapakan ni Jon ang kamay niya. Dahil dito, nawalan ng pwersa ang kanyang kamay. Kumatok sa pinto si Madeline gamit ang kanyang kaliwang kamay. Pagkalipas ng ilang sandali, may nagbukas na ng pinto, Ngunit, bago pa man

Nang itanong ito ni Jeremy, nahulaan na agad ni Madeline ang sagot. Tama, tinanggihan ito ng nurse sa kabilang lingya ng telepono. "Ano? Lung cancer? Bukod sa kanyang mental health, ang kanyang katawan ay napakalusog. Pano siya nagka lung cancer? Nagkamali ka ata." Pagkatapos niyang sabihin iyon, naramdaman ni Madeline na tumaas ang kanyang temperatura. Bago pa ibaba ni Jeremy ang linya, sinabi ng nurse, "Sabi mo nawawala siya kanina lang? Nawala na din siya ilang beses noon pero sabi niya sinabi daw sa kanya ng pamangkin niya na magtago siya kasi nakikipagtaguan daw siya sa kanya." Nang marinig niya ito, naunawaan ni Madeline lahat. Walang sakit si lolo at di siya nakidnap. Si Meredith ang nagplano ng lahat ng ito! "Naiintindihan ko na Maddie. Sinadya mong sabihan si lolo na magtago para mai frame up mo ako sa pagkidnap sa kanya." Nagkusa si Meredith na maunang magsalita. Nagsimula siyang umiyak. "Bakit mo yun nagawa Maddie? Tinuring kitang tunay na kapatid noon pa. Paano

Umuwi si Madeline sa bahay. Balak niyang umalis matapos mag-impake ng damit. Subalit, nang makita niya ang mga pambatang damit sa sofa, di niya mapigilang hawakan ang mga ito at mag-alinlangan. Nang maalala niya na si Jeremy ang bumili ng mga pambatang damit na ito para kay Meredith, nakaramdam siya ng di maipaliwanag na sakit sa kanyang dibdib. Hinawakan niya ang kanyang tatlong buwang nagbubuntis na tiyan. Nararamdaman niyang napupuwing siya ng luha sa sulok ng kanyang mga mata. Subalit, mabilis na pinawi ni Madeline ang kanyang mga luha. Kinamuhian niya ang kanyang sarili dahil wala siyang narating sa buhay. Napakalupit sa kanya ng lalaking itp subalit labis pa rin siyang nag-aalala at nasasabik sa lalaking ito na di niya makukuha. Kumuha si Madeline ng damit na pambata at bumaba. Subalit, di niya inasahan na makakasalubong niya sila Jeremy at Meredith sa pinto. Nang makita niyang palapit si Meredith habang hawak ang kamay ni Jeremy, nagsimulang sumakit ang puso ni Madel

Nakakulong si Madeline sa presinto. Makalipas ang dalawang araw, nakita na niya sa wakas si Jeremy. Yun ang same na meeting room gaya ng dati. Subalit, mas mukha siyang balisa kaysa noon. Sa kabilang banda, mas galit tignan ang lalaki kaysa noon. Para siyang isang demonyo mula sa impyerno. Sa sandaling pumasok siya, hinablot niya ang kwelyo ni Madeline nang halos tusukin siya ng malamig na titig nito. "Madeline, ano bang sinabi ko sayo noon? Napakahirap bang mamuhay nang tahimik? Gusto mo bang mamatay?" "Di ko siya tinulak Jeremy. Si Meredith ang sadyang bumitaw sa kamay ko matapos akong hablutin! Pwede mong panoorin ang security footage kung ayaw mong maniwala sa akin! Baka may mga security camera sa shop na yun! Jeremy, malalaman mo ang totoo pag nakita mo ito!" Kumakapit na si Madeline sa huling tyansa niyang mabuhay. Diniin niya ang mga sinabi niya. "Ang totoo ay tinulak mo si Mer! Kitang-kita sa security footage!" "Ano?"Nagulantang si Madeline. Nagblangko ang kanyang