Kailangan niyang manatiling buhay hanggang dumating ang araw ng pagbagsak ni Meredith!Hindi matagumpay na nakaalis ng Glendale si Madeline. Paminsan-minsan ay dinadala pa rin siya ni Jeremy sa Whitman Manor. Gustong-gusto ni Old Master Whitman si Madeline at napaka bait niya sa kanya. Tinapik pa nga niya ang balik at ni Madeline at sinabing, "Pamilyar ang batang ito. Tingin mo ba maglolo tayo sa nakaraang buhay natin?" Yung totoo, hindi lang ang old master ang nakakaramdam nito, maging si Madeline ay ganun din ang nararamdaman. Magmula noong una niyang makita ang old master, pakiramdam ni Madeline na nagkita na sila dati. Sa tuwing pupunta si Madeline sa Whitman Manor, maliban sa nagpapanggap si Jeremy na malambing at mapagmahal sa kanya, ang lahat ay masama ang tingin sa kanya. Lalong-lalo na si Meredith. Noong una, nagagawa niyang saktan si Madeline at kunin ang posisyon ng pagiging Mrs. Whitman, ngunit ngayon, hindi sila makalagpas kay Old Master Whitman. Lubhang napakah

Madaling naubos ang isang minuto. Natauhan si Madeline dahil sa pag-iyak ni Meredith. Tiningnan siya ng masama ni Jeremy at pumindot ng tatlong numero sa kanyang phone. Tatawag siya ng pulis! "Hindi!" Naubos ang pagtitimpi ni Madeline. Namumutla ang mukha ni Madeline habang palapit siya kay Jeremy. "Jeremy, hindi ko talaga tinago ang anak mo! Hindi ko gagawin ang ganung klaseng bagay kahit na galit na galit ako kay Meredith!" "Naranasan ko ang sakit ng pagkawala ng sarili kong anak, kaya alam ko na mas masakit pa yon sa kamatayan. Hinding-hindi ko—”"Kaya magiging masaya ka lang kapag naranasan din ni Mer yung sakit na yun, tama ba?" biglang nagsalita si Jeremy. Parang mga kutsilyo na bumaon sa puso ni Madeline ang mga titig ni Jeremy. "Madeline, hindi nagbabago ang mga batik sa katawan ng isang leopard. Kahit na mamatay ka pa ng 1,000 beses hindi pa rin mababawasan ang galit ko sayo!" Hiss.Parang mga balang tumagos sa puso ni Madeline ang mga sinabi ni Jeremy. "Huwa

Sinabi ng lalaki ang kinaroroonan niya bago niya ibinaba ang tawag. Agad na tinawagan ni Madeline si Jeremy, pero naisip niya na malamang ay blinock ni Jeremy ang number niya. Pagkatapos, tiningnan niya ang blankong contact list niya. Ang tanging number na pwede niyang tawagan ay ang kay Old Master Whitman. Subalit, pagkatapos niyang mag-isip-isip, hindi na tinawagan ni Madeline si Old Master Whitman. Tumatakbo ang oras, at wala na ring ibang pagpipilian si Madeline. Tumawag siya ng taxi at binigay ang address sa driver. Mukhang mabait ang driver. Noong makita niyang namumutla at may iniindang sakit si Madeline, binalak niyang dalhin sa ospital si Madeline. Pagkatapos siyang pasalamatan at tanggihan ni Madeline, nagpatuloy sila sa kanilang destinasyon. Pagkalipas ng kalahating oras, nakarating si Madeline sa lokasyon na binigay ng lalaki sa kanya. Ito ay isang liblib na lugar na pinaliligiran ng mga bundok at anyong tubig. Maraming puno na naninilaw na ang mga dahon sa pa

'Talaga?''Kay Meredith ka lang nangako sa buong buhay mo? 'Kung ganon, ang mga sinabi mo noon ay walang kahulugan? At isa lamang akong tanawin na dinaanan mo sa buhay mo na di karapat-dapat ka maalala.' Hehe. Pumikit si Madeline. Hindi niya matukoy kung luha o ulan ba ang dahilan ng pagkabasa ng mata niya. Bago siya magkaroon ng lakas na tumayo, dinala silang dalawa ni Tanner sa kotse ng pulis. Sa loob ng 48 oras sa detention, hindi makatakas si Madeline sa muling pagkakabugbog. Subalit manhid na siya sa lahat ng ito. Sa sobrang manhid niya ay hindi na siya nasaktan nang magsimula siyang sumuka ng dugo. Luha lamang ang walang-humpay na lumabas sa kanyang mga mata. Napaso ng mga luha ang kanyang puso, nanlabo ang kanyang paningin at nalunod ang puso niya. Gumapang si Madeline at pumunta sa rehas. Pinagsisipa at pinagsusuntok siya sa kanyang likod. Nang tignan niya ang sikat ng araw sa labas, nagdadalamhati siyang ngumiti. Habang siya ay nabubuhay sa mundong ginawa

Tumigil si Meredith sa nakakaawa niyang pag-arte at naiilang na tumingin kay Old Master Whitman. Malumanay ang mukha ng old master at ang asal niya ay marangal. "Isa kang babaeng nangialam sa kasal ng iba at nagluwal ka pa ng isang anak sa labas nang buong tapang. Di ka lamang walanghiya sa ginawa mo, sa halip ay ipinagmamalaki mo pa. Walang granddaughter-in-law ang mga Whitman na walang respeto at pagmamahal sa sarili." "..." kumirot ang sulok ng labi ni Meredith nang mababasag na ang peke at mahinhin niyang maskara. Tila ba hindi niya inasahan na ganito ang tingin sa kaya ng old master. Kaya pala ayaw sa kanya ng old master. Nakita ni Madeline si Meredith na tinitikom ang kanyang mga kamao. Nahihirapn itong panatilihin ang kanyang pagpapanggap, subalit, hindi pa rin niya maibaba ang kanyang mahinhin na maskara. "Ama, wag mong sabihin yan. Si Madeline ang naunang nangialam sa kanilang dalawa. Siya ang kabit! Kung di siya namagitan sa dalawa para pagplanuhan si Jeremy, kasa