All Chapters of Sir Ares, Goodnight!: Chapter 11 - Chapter 20

Sa Splendid Town.Nang matanggap ni Rose ang isang biglang tawag mula sa Grand Asia Hospital, agad siyang natakot na tatanggihan ng ospital na gamutin ang kaniyang inang may malubhang sakit.“Miss Rose, nais naming ipaalam sa iyo na ang aplikasyon ng pagpasok na ibinigay mo sa aming ospital kahapon ay aming tinatanggap. Dahil sa espesyal na kalikasan ng sakit ng iyong ina, ang aming ospital ay binigyan siya ng pagbubukod at hinayaan siyang ma-ospital sa Grand Asia Hospital. Naidala na namin ang pasyente sa ospital nang maaga. Paki-bayaran na ang hospitalization fee ng tatlong daang libong yuan sa loob ng susunod na bente-kwarto oras.”Si Rose ay natulala.Nagtungo siya sa Grand Asia upang isumito ang aplikasyon ng pagpasok ng kaniyang ina kahapon, siya ay tinanggihan ng mga tauhan dahil sa iba’t ibang hindi maintindihan na mga rason. Gayunpaman, himalang nilipat ng Grand Asia ang kaniyang ina sa kanilang ospital sa mismong araw na iyon nang hindi siya sinasabihan.Mayroon lamang isang

Kahit ano’ng mangyari, hindi rin naman maglalakas-loob si Rose na ipakilala ang kaniyang sarili kay Jenson. Ang makita siya ay isa nang basbas na pinasasalamatan niya.“Tinatanggap ko!” Kusang sinabi ni Rose, malakas at malinaw habang siya ay nakatitig sa mga mata ni Jay.Ang kaniyang mga mata ay napunta sa panulat sa kamay ni Jay ngunit humigpit ang hawak niya dito na para bang wala siyang balak na ipahiram ito sa kaniya.Nang walang bahala, binuksan ni Rose ang kaniyang handbag upang kumuha ng isang panulat upang pirmahan ang kontrata.Nanood nang maigi si Jay habang isa-isang nilalabas ni Rose ang mga laman ng kaniyang bag at nilagay ang mga ito sa kaniyang mesa. Ang kaniyang mga mata ay biglang napunta sa isang maliit na bote at napakunot ang kaniyang mga kilay sa kakaibang mabulang tubig sa loob nito.‘Pepper spray?’Sa wakas ay nakaramdam si Rose ng isang panulat sa ilalim ng kaniyang bag at nilagay lahat ng mga laman nito sa loob, isa-isa. Nang pulutin niya ang pepper spray, nak

“Hindi dapat nagmumura ang mga bata,” kalmadong pinagalitan ni Rose si Jenson.Tumingin nang masama si Jenson at padabog na umakyat sa taas, kinandado ang pinto ng kaniyang silid.Tumitig si Rose sa nakasaradong pinto at naglabas ng isang malungkot na buntong-hininga.‘Ano kayang gagawin ko kay Jenson?’Si Jenson ay ang anak niyang mayroon siyang malaking utang.Hindi niya alam kung paano man lang magsimulang bumawi para sa pagmamahal ng nanay na naitanggi sa kaniya sa loob ng maraming taon.Tumingin siya sa orasan at napagtanto na tanghali na.Nagtungo si Rose sa kusino at napagdesisyunan na maglabas ng isang masarap na tanghalian para kay Jenson.Ang refrigerator ay puno ng iba’t ibang mga sangkap ngunit walang alam si Rose kung ano ang magugustuhan ni Jenson. Sa sandaling iyon, mas nakaramdam siya ng awa kay Jenson--nabigo siyang maging kaniyang ina.Sa huli, nagluto siya ng mga pagkain na magugustuhan ni Robbie. ‘Dahil magkaparehas si Robbie at Jenson, malamang ay mayroon silang pa

Noong gabing iyon, umuwi si Jay.Nakaupo si Rsoe sa sofa nang may namamagang mukha at mapulang ilong habang mayroon siyang hawak na libro ng mga tula. Mayroong isang makapal na gasang nakabalot sa kaniyang kanang kamay. Mapait siyang tumitig kay Jay.“Mukhang pinag-isipan mong mabuti noong hiniling mo sa akin na linisin ang mga kagamitan sa ibabang cabinet,” naninising sabi ni Rose.Kaswal na lumapit sa kaniya si Jay, tinanggal ang kaniyang blazer, tinanggal ang itim niyang kurbata, at tumingin sa maliit na babae sa sofa.“Ano’ng tingin ‘yan? Sinusubukan mo ba akong pagbantaan para sa pera?” Ang seksi at kaakit-akit na mga labing iyon ay naglabas na naman ng masasamang salita.Napakaputla ng muhka ni Rose. Mukhang sa isang tabing ay masusugatan siya.Sa paglayo sa kaniya ni Jenson nang ganoon katindi dagdag pa ang pagbato nito ng mga laruan sa kaniyang mukha, madaling isipin kung gaano siyang nahihiya ngayon.Agad na tumayo si Rose, inangat ang kaniyang baba, at tumingin kay Jay. Tumaa

Tumigil si Jenson sa paglalakad at tumingin nang masama sa batang nagsasabi ng masama tungkol sa kaniya.Ang wasto at makapangyarihang tingin sa mga mata ni Jenson ay tila galing sa isang matanda, ang kaniyang mga mata ay handa nang pumatay.Ang tahimik na bata ay natakot, agad na nagtago sa mga braso ng kaniyang ina.Nang makita ng magulang ang pinagmumulan ng takot ng kaniyang anak, sumigaw siya kay Jenson, “Ano tinititig-titig mo diyan? Hindi ka ba tinuruan ng mommy mo na ang pagtitig sa mga tao ay hindi kagalang-galang?”Agad na nakaramdam ng awa ang assistant kay Jenson at humakbang paabente upang depensahan siya.Hinila siya ni Nancy at sinabi, “Masyadong malaki ang ego ng batang iyan. Magandang bagay kung hahayaan mo siyang matuto. Kung ‘di, hindi magbabago ‘yang ugali niya. Kung mananatili siyang ganyan, mahihirapan ako kapag naikasal na ako sa Pamilya Ares.”Tunay na kinaiinisan ni Jenson ang mga taong nagsasabi ng masasamang bagay tungkol sa kaniyang mommy; ang nanay ng batan