CHAPTER 20.1 "NARIYAN na pala senyorito namin. Aalis na ba kayo, Gian?" Lyle cannot describe how embarrassing must have it felt when his mother regarded him as 'senyorito'. Talagang sa harap pa ni Gian! Kaagad niyang ibinalik ang mga mata rito at saka niya naabutan na mataman din pala siyang pinagmamasdan ni Gian. Seryoso ang mukha noon nito hanggang sa magtama ang mga paningin nila. Kaagad itong ngumiti kaya pati siya, napangiti. Nakakahawa kasi. Ang bilis napawi ng pagkapahiya niya't napalitan na lamang ng kung anong tuwa na lumulukob sa dibdib niya. "Opo, aalis na po kami niyan," sagot naman ni Gian bago ibinalik ang mga mata sa ginang. Sabay-sabay bumuntong ang mga kasama niya sa bahay, dahilan para mapaurong siya. "Ano naman 'yang itsura 'yan? Pakawalan niyo na nga si Gian, baka gabihin pa kami lalo." Nang hawakan ng ina niya ang pisngi ng binata at bumuntong hininga, alam na ni Lyle na baka hindi pa sila kaagad na makaalis. Takan

CHAPTER 20.3 "GUSTO mo bang itapon ko na?" Huh? Hindi makapaniwalang pinagmasdan ni Lyle si Gian. He couldn't understand why he had to ask him something so trivial and something that he can just decide all by himself. Why does he sound like he's seeking for approval? Hindi tuloy maiwasan ni Lyle na ipilig ang ulo sa pagtataka. Did Gian feel that he's irritated? Or does it show on his face? Napasinghap siya sa napagtanto. Mabilis niya ring kinapa ang mukha at dinamdam kung anong klase ba ng ekspresyon ang ginagawa niya ngayon. He looks stupid, yes, but he has to double check if he's making a face! Nakakahiya naman na umaasta siyang parang bata samantalang wala namang dahilan para mainis kay Gian! So what if he won't throw that girl's number, anyway?! Habang parang tanga niyang kinakapa ang mukha, nagtataka naman siyang pinagmamasdan ni Gian. Hindi nito alam a

CHAPTER 21.2 KUMUNOT ang noo ni Gian. Wala rin ito sa sariling sumagot. "Um, nasa 'yo lahat ng pera ko, Lyle?" "'Di 'yan ang ibig kong sabihin." Hindi niya napigilan ang mapahalakhak, pero wala na rin siyang balak na magpaliwanag pa. Sa halip, inabot niya ang kamay ni Gian saka ipinagsaklob ang mga palad nila. Nabigla siya nang mapagtantong ang lambot at ang init ng kamay nito. Samantala, mahina namang sumigaw si Gian at makapukaw ng mangilan-ngilan na atensyon. "L-Lyle?!" Hindi nito makapaniwalang sigaw. Umangat ang mga kilay niya bago hinayaang bumagsak ang mga kamay nila. "O, bakit? Mas magandang maghawak kamay nalang tayo kaysa sa hawakan mo 'ko sa sleeve ng damit, 'di ba? 'Di mo ba naisip 'yon?" Nanginginig ang mga labi ni Gian na sumagot. "Naisip ko pero baka kasi 'di mo magustuhan." "'Di magustuhan?" Ang dating ng sagot ni Lyle e tila ba hindi siya makapaniwala sa paratang ng binata. "E, ayos lang din sa 'kin na maghawak

CHAPTER 22.2BAGAMAT alam na ang nararamdaman pero hindi pa rin matanggap, palagi pa ring pumupunta si Lyle sa café nina Gian para kumain. Ang dahilan e kasi, ayaw niyang isipin nitong wala na siyang oras na makipag-usap sa kanya. Thing is, he doesn't stay in his café for too long unlike before. Sinasabi na lang niya na busy siya at hinahayaan naman siya ng binata.He can't stay not because he feels suffocated. But because his heart can't keep up with every simple gestures that Gian does to him.Hindi naman kailangang espesyal. Hindi rin siya kailangang hawakan ni Gian o kausapin ng matagal. Makita niya lang na sinusubukan nitong alagaan siya at i-accommodate kahit hindi sila direkta na magkasama, parang sasabog ang puso niya.Lalo na sa tuwing mapagtatanto niyang ganito ito dahil magkaibigan sila at customer siya. Tapos, wala siyang karapatang makaramdam ng tuwa dahil hindi ba nga at ipinipi

CHAPTER 23.1 BAGAMAT sinabi niya kay Keegan na hindi niya pupuntahan si Gian, sa huli, dumaan pa rin siya roon. He does not want to be a let down. Nag-bake si Gian ng carrot cake para sa pamilya niya. Bukod sa sayang ang pagkain, ayaw niya ring ibalewala ang effort nito dahil lang sa personal niyang problema. Okay, mukhang magsusuot nga siya ng clown wig sa harap ni Keegan. Pero kaagad niyang pinagsisihan ang pagdaan dito dahil pagbaba niya sa motorsiklo, siya ring paglabas ni Gian mula sa sariling café kasama ang isang hindi kilalang babae. Masyado noong abala ang dalawa sa pagkukwentuhan kaya hindi siya napansin. Nagtatawanan pa nga at hindi rin napansin ni Lyle na nanatili ang mata niya sa dalawa. More so, he was unconsciously looking at the woman walking beside Gian. From head to toe. Matangkad ito pero mas maliit kay Lyle. She has a long and wavy hazel nut hair and porcelain skin. Her eyes are round while her nose is tall, her lips are thin and t