Tumungo si Tara at ang reyna sa kulungan, kung saan nila kinulong ang bruha. At habang papalapit sila nang papalapit sa kulungan, biglang lumitaw ang ina ng reyna.   “Nabalitaan ko ang nangyari, Airah.” Lumingon naman ang anak niya na hindi na nagulat na bigla na lamang sumulpot ang mahal niyang ina. Habang si Tara ay tahimik na nagmamasaid sa paligid, dahil baka may nagtatagong kalaban sa gilid-gilid. Madilim, masikip at mga batong pader ang kanilang dinadaan. At sa bawat hakbang nila ay binubuksan ni Tara ang mga sulong nakadikit sa pader na bato. Unti-unting lumiliwanag ang paligid.   “Paano nawalan ng bisa ang mahikang nilagay ko?” tanong ng inang reyna. Halatang nagtataka ito sa mga nangyari.   “Malapit na ang kabilugan ng buwan, Ina, at nagsisimula na silang maghasik ng lagim sa bawat parti ng mundo.”   “Naramdaman ko ring nakauwi na ang aking apo, Airah.” Yumuko ang reyna, dahil hindi ni

  Biglang nag-vibrate ang tracker ni Zek, na inilagay niya sa kaniyang bulsa. Alam niyang may kalaban sa paligid kaya minabuti na rin niyang e-vibrate mode ang tracker niya para hindi makagawa ng ingay. Agad niyang inalerto ang kaniyang mga kasama sa pamamagitan ng paghatid ng coordinates at para ma-secure ang bawat perimeter nila. Kailangan nilang mag-ingat, dahil hindi tao ang kanilang kalaban. Nang makuha na ng mga kasama niya ang signal ay hindi na sila nagsayang pa ng oras. Agad silang naghanda at naging mas alerto.         Ngunit sa kabilang parti ng gubat ay may dalawang babaeng nag-uusap, nakakubli sa isang malaking puno.         "Kailangan ko ng bumalik sa Verona, Ina. Siguradong hinahanap pa rin nila ang katawan ni Liah."         "Sige, anak kailangan ko na rin puntahan ang kapatid ng prinsipe, kailangan na na

    Maghuhubad na sana si Marcus ng kaniyang damit nang pigilan siya ng batang maharlika.  “Wag ka munang magmadali, Marcus. Kailangan sabay-sabay tayong magbabaliktad ng damit, para sabay din tayong makaalis dito. Hindi maaring magkahiwalay tayo.” Tumango si Marcus nang mapagtantong tama ang sinabi ni Naro. Tumingin naman si Ezra kay Marcus, na parang may nais itong sabihin sa kaniya. Agad naman nakuha ni Marcus ang nais ni Ezra. “Naro, kailangan natin tumalikod para makahubad ang mga prinsesa.” “Sige, masusunod.” Tumalikod naman ang dalawang lalaki at nagsalita si Marcus. “Pagbilang ko ng tatlo ay sabay-sabay tayong magbabaliktad ng damit natin, maliwanag ba?” ani niya sa maawtoridad na boses. Tila nagmimistula siyang lider ng grupo. “Maliwanag!” sabay nilan

Nang matapos makipag-usap sa itim na pantas ang mag-asawa ay tumungo na sila sa lugar ng mga Serano. Kasama ang kanilang mga alagad ay nagmartsa sila na tila ba naghahamon ng digmaan. Habang papalapit sila nang papalapit sa bukana ng puno ay sinusubukan ni Lusiana na mawalan ng bisa ang mahikang nakabalot sa puno.         "Malakas ang mahikang nakabalot sa bukana ng kaharian nila, Mahal."         "Auggghhhh!" Inis na sigaw ni Lusiana. Hindi niya matibag ang harang ng mga Serano.         "Tumabi ka, Lusiana, ako na ang bahalang sumira sa harang," saad ng hari.         Tumabi si Lusiana at binigyang laya ang daan para makalapit ang hari. Ngunit nang simula ang hari ay bigla namang bumukas ng malawak ang bukana ng kaharian ng mga Serano. Tila isang gate na kasya ang isang libong sundal

Chapter 60 Nanginginig na ang mga kalamnan ni Erza sa sobrang kaba. Hindi na niya rin alam ang gagawin, nakikita na rin niya ang takot sa mukha ng kaniyang mga kasama. Pilit niyang pinatatag ang kaniyang sarili at hinahanap ang pag-asang matagpuan sila ng kaniyang kuya. Dahil nauubusan na siya ng panalangin. “Kuya, nasaan ka na?” mahinang bulong niya. Umaasang biglang dumating ang kuya niya. Muntik na siyang mapatalon nang maramdaman ang init na gumapang sa kaniyang kamay. Nang napalingon siya ay nakita niya si Marcus na nasa tabi na niya, at hawak ang kaniyang kamay. Napalunok siya ng laway at naramdaman niya ang pag-init ng kaniyang mga pisngi. Bigla siyang nakaramdam ng kakaiba, isang kuryenteng dumaloy mula sa kaniyang tiyan papunta sa kaniyang dibdib. Biglang nag-iba ang paningin niya sa lalaki. “A-ayos ka lang ba?” utal na tanong ni Marcus. “O-oo. Salamat,” Tila tumigil ang oras at hindi na nila namalayan na tuluyan nang nakalapit ang bruha sa kanila. At isang sigaw ang nari