All Chapters of I SAVE THE ALPHA : Chapter 41 - Chapter 50

Parang may sariling isip ang katawan ko, ikinawit ko ang dalawa kong kamay sa leeg niya. Mas lalong lumalim ang mga halik niya sa akin, para akong nalulunod sa halik niya. Parang hindi ko kayang umahon sa mga yun. Hindi ko alam kung ilang minuto na naming ginagawa. Pagkalipas ay kumalas na din siya sa pagkakahalik sa akin at pareho kaming habol ang paghinga lalo na ako.“Wala kang dapat pagselosan Amara nor yourself. You’re mine, alone.” Mahina niyang wika. Lumayo naman na ako sa kaniya dahil pakiramdam ko hindi ako makahinga, nanlaki na lang ang mga mata ko ng makita kong nasa tubig na kami. Paano kami napunta dito? Nilingon ko ang pinagtatayuan namin kanina, napasapo na lang ako sa noo ko at yumuko. Gusto ko na lang na lamunin ako ng lupa o ng tubig ngayon dahil sa sobrang hiya!Ni hindi ko namalayan na naglakad pala kami!“May problema ba?” tanong niya pero hindi ko siya tiningala dahil nahihiya ako. Ni hindi ko

“Para kang ang ina mo, mahilig siyang panuorin ang liwanag ng buwan.” Napalingon naman si Amara sa Lola niyang biglang nagkwento tungkol sa kaniyang ina, naguguluhan siya dahil sa tagal niya ng nabubuhay sa mundo ay ngayon lamang ito nagbanggit tungkol dito. “Alam mo bang ipinanganak ka ng kabilugan ng buwan?” tanong pa niya, umiwas na lamang siya ng tingin at tumango. “Isinilang ang pinakamahalaga sa aming lahat, ang nagbigay sa akin ng kulay sa buhay. Alam kong nagtataka ka kung nasaan ang mga magulang mo at iniwan ka sa akin. Sana hindi ka nagtanim ng galit sa iyong ama at ina dahil ang ginawa nila ay para sayo, para sa kaligtasan mo.”Hindi siya sumagot, mas lalong napuno ng katanungan ang kaniyang isip, tungkol sa kaniyang mga magulang, sa pag-iwan sa kaniya ng mga ito at ang totoo niyang katauhan, nasaan ba talaga ang mga magulang niya at bakit para saan ang kaniyang kaligtasan. Gusto niyang tanungin lahat pero hindi niya alam k

“KUYA!” sigaw ni Ivan ng makita ang Kuya niyang sunod sunod na ibinagsak ang mga babasagin niyang gamit. Sapilitan niyang inagaw iyun at hinawakan sa magkabilang balikat ang Kuya niya. “Kuya listen to me, walang mangyayari sa pagwawala mo.”“Sino ang nagpakalat ng ganung balita?” ang kaniyang tinig na minsan mo lang marinig, tinig na magpapatayo sa mga balahibo mo. Ang tinig niyang ano mang oras ay makakapatay na. Sunod sunod na napalunok si Ivan dahil ang huli niyang marinig ang tinig na iyun ng kaniyang Kuya ay halos pumatay ng dalawampung nilalang at wala sino man ang nakapigil sa kaniya.“Kuya.” Natatakot na ring usal ni Ivan, matalim siyang tinitigan ni Clayton.“Answer me Ivan, sino ang nagpakalat nun?! I will kill them!!”“Kuya.” Tanging naiusal niya, napasabunot na lamang si Clayton sa kaniyang sarili.“Just fucking answer me!!”

Nakaabang si Ivan sa tapat ni Amara habang si James ay pinipilit na pakalmahin si Samantha subalit nagulat na lamang silang lahat ng biglang tumalsik si Samantha. Naging mabilis ang kilos ni James at Ivan. Sinalo ni Ivan si Amara na hinahabol ang kaniyang hininga habang si James naman ay pinuntahan si Samantha na tumama ang likod sa isang puno.Tiningnan naman nila si Clayton na galit na nakatingin sa kanila. Mabilis na dinakwit ni Clayton ang kwelyo ni Samantha at iniangat ito.“Kuya!” sigaw ni Ivan, hindi siya makalapit dahil buhat buhat niya pa rin si Amara.“A-Alpha Clayton.” Nahiirapang sambit ni Samantha sa pangalan ni Clayton.“Sinong nag-utos sayo na galawin siya ha?” malamig niyang tanong dito.“P-Pasensya na.” sagot niya, nanlaki na lamang ang kaniyang mga mata ng mas higpitan ni Clayton ang pagkakasakal sa kaniya.“Sa susunod na gagawin mo pa

‘I don’t want to be an evil, ayaw kong kamuhian ako ng ibang nilalang. Alam kong darating ang oras na malalaman ni Clayton ang tungkol sa akin.’ Nagtataka siyang nakatingin kay Amara habang nakayuko pa rin ito, kita niya rin ang pag-angat ng balikat ng dalaga dahil sa paghugot nito ng malalim na hininga. ‘Kailangan kong masagot lahat ng katanungan ko, hindi pwedeng habang buhay akong makukulong sa mga iyak ng mga napatay ko.’  Muntik pa niyang maibagsak ang batong nakalutang sa tapat ni Amara dahil sa pagtataka. Naguguluhan siya kung nagsalita ba si Amara o nabasa niya ang isip nito.‘Impossible,’ hindi makapaniwalang wika ni Clayton sa kaniyang sarili. ‘Anong nangyayari? Bakit parang nababasa ko ang isip niya?’ halos manghina ang kaniyang tuhod at nawala naman ang control niya sa batong nasa uluhan lang ni Amara. Hindi niya iyun namalayan, naramdaman naman iyun ni Amara at mabilis na ikinum