RhiaNAGISING ako na nahihilo, pagmulat ko agad ng mata ko ay parang umiikot ang paningin ko kaya ilang minuto muna akong pumikit bago nagmulat ulit. Saka lang luminaw ang paligid.Nitong mga nakaraang araw mas madalas na akong mahilo. Dati rati naman nahihilo ako pag sobra na ang pagpupuyat ko na nakukulangan na ako sa pagtulog dahil sa trabaho.Ibang klase ang pagkahilo ko ngayon, yung tipong ayaw ko munang bumangon at minsan pakiramdam ko gusto kong sumuka sa dahil sobra talagang umiikot ang paningin ko.Naramdaman ko ang pamilyar na init ng brasong nakayakap sa hubad kong katawan, napakagat-labi ako at hinaplos ang mukha niya.Nagmulat siya ng mata, "Don't bite your lips."Kumunot ang noo ko at ginawa ang sinabi niya, nalungkot ako dahil parang nagsusungit na naman siya.He traced my lips with his finger, "I feel like I want to make love to you again and again whenever you do that."Napatingin

JayI never gave Rhia the chance to explain herself. I feel like a total idiot for doing that, pero naisip ko rin, kung nagpaliwanag ba siya papaniwalaan ko ba? Sarado ang utak ko dahil sa sakit na nararamdaman ko na wala na akong pinapaniwalaan kundi ang sarili ko. People can't blame me, tao lang ako at nasasaktan, sa loob ng limang taon na yun nasaktan ako, naghintay, umasa, naghanap ng sagot sa mga tanong na hindi ko masagot, umaasang makarinig ng konting paliwanag hanggang sa isang araw sumuko na ako at sinarado ko na lang ang isip ko.Hindi nila ako masisisi dahil aminin ko man o hindi hanggang ngayon ay nandun pa rin yung sakit. Hindi ako perpekto na sa isang iglap lang ay ayos na ang lahat pero mas maluwag na sa dibdib ko ngayon na hindi naman pala talaga ako iniwan ni Rhia para sa ibang lalaki. Maraming taon ang nasayang sa amin at iniisip ko pa rin kung bakit niya mas piniling iwan ako, kung ano man ang dahilan niya ay pwede nama

JayTUMITIG siya sa mga mata ko. Nakikita ko dun ang lungkot at sakit, "I can't stay anymore. Kalimutan mo na ako."Tinignan ko ang singsing na nasa kamay ko at nandun na naman yung pakiramdam na pinagbagsakan ako ng buong mundo habang pinapanood ko lang siya ulit na lumayo sa akin."Rhia! Akin ka! Alam kong mahal mo ako kaya kung tingin mong susuko ako mali ka! Hindi ko sasayangin ang ilang pang taon para lang makasama ka ulit!" Sumisigaw ako sa kanya habang patuloy lang siya sa paglayo, "Pagkakasyahin ko lahat ng oras na meron tayo, hindi ka na pwedeng lumayo sa akin! Hindi mawawala iyon kahit isauli mo itong singsing!" Tumawa na ako, wala akong pakialam kung para na akong baliw, "Hangga't dala mo ang apelyido ko asawa kita at hindi mababago iyon, habambuhay tayong magsasama tandaan mo yan!"Kahit pa sinabi niyang lumayo na ako ay sinundan ko pa rin siya, hindi siya sa hotel natulog gaya ng sinabi niya. Bumalik siya sa res

RhiaNAKITA ko si Jay sa kama na may kasamang ibang babae.Nakatingin lang ako at pinapanood sila, hindi ko na napigilan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha ko.They were kissing and touching each others body and there is nothing I could do to stop them.Tinatawag ko ang pangalan niya pero hindi niya ako naririnig, para akong sinasaksak sa sakit na nararamdaman ko at napaluhod na lang ako habang nakikita ko ang dahan-dahang pag-angkin nila sa isa't isa.Nagmulat ako ng mata at pinunasan ang pisngi ko dahil may mga luha na palang tumutulo.It was just a bad dream. A stupid bad dream, hindi mangyayari yun. Alam ko na hindi magagawa ni Jay sa akin yun at wala ding babaeng makakalapit sa kanya dahil nandito ako."Hey you! Wake up you b*tch!" Napakunot ang noo ko. Naramdaman kong inaalog ang balikat ko ng katabi ko."The hell Jay! Magpatulog ka nga! Alam mo bang 6 am pa lang, katutulog ko pa lang ni wal

Rhia UMUWI na muna si Jay pero nagpababa na lang ako sa kumpanya ni Daddy para dalawin siya. Kahapon kasi hindi kami gaanong nakapag-usap dahil busy sila sa event pero masaya ako na kahit papano ay hindi naman pala sila galit sa akin kundi nagtampo lang. Naayos na rin namin ni Rain ang relasyon namin bilang magkapatid, we even ate lunch together, napansin ko na sa loob ng limang taon ay nag-mature na siya. Minsan parang nagkakailangan pa kami dahil nga limang taon din ang namagitan sa aming dalawa pero nung huli ay para kaming bumalik sa dati na nagtatawanan na rin ulit. "Dad?" Ngumiti si Daddy sa akin pagpasok ko ng opisina niya. "Rhia, anak!" Tumayo siya at sinalubong ako ng lakad, "So glad to see you again, pasensya ka na kahapon hindi kita naasikaso dahil alam mo naman na busy ako." "Naintindihan ko naman po." Nakita ko na hinilot ni Daddy ang tuhod niya, "Bakit Dad?" "Sumasakit na ang tuhod ng Daddy