Chapter Thirty Six

Jay

TUMITIG siya sa mga mata ko. Nakikita ko dun ang lungkot at sakit, "I can't stay anymore. Kalimutan mo na ako."

Tinignan ko ang singsing na nasa kamay ko at nandun na naman yung pakiramdam na pinagbagsakan ako ng buong mundo habang pinapanood ko lang siya ulit na lumayo sa akin.

"Rhia! Akin ka! Alam kong mahal mo ako kaya kung tingin mong susuko ako mali ka! Hindi ko sasayangin ang ilang pang taon para lang makasama ka ulit!" Sumisigaw ako sa kanya habang patuloy lang siya sa paglayo, "Pagkakasyahin ko lahat ng oras na meron tayo, hindi ka na pwedeng lumayo sa akin! Hindi mawawala iyon kahit isauli mo itong singsing!" Tumawa na ako, wala akong pakialam kung para na akong baliw, "Hangga't dala mo ang apelyido ko asawa kita at hindi mababago iyon, habambuhay tayong magsasama tandaan mo yan!"

Kahit pa sinabi niyang lumayo na ako ay sinundan ko pa rin siya, hindi siya sa hotel natulog gaya ng sinabi niya. Bumalik siya sa res